Catacombe van de Jordaniërs

De Catacombe van Sint-Hilaria (Italiaans: Catacomba di Sant'Ilaria) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de linkerkant van de Via Salaria, onder de huidige Villa Ada, in de moderne wijk Parioli. Het begraafplaatscomplex is recentelijk (rond de 18e eeuw) door de corpisantari (relikwiezoekers en grafrovers) verbonden met de nabijgelegen Catacombe van de Jordaniërs door de opening van een smalle tunnel. De catacombe werd aan het einde van de zestiende eeuw bezocht door Antonio Bosio, die enkele van de schilderingen beschreef in zijn postume werk Roma sotterranea. Tegenwoordig zijn er nog maar weinig zichtbaar, waaronder de scène geschilderd in het zogenaamde arcosolium van de wagenmenner, waar echter alleen de hoofden van de paarden en een rennend figuur resteren. De Catacombe van Sint-Hilaria betreed men via een moderne ingang, die na het bezoek aan deze catacombe leidt naar de Catacombe van de Jordaniërs.

De Catacombe van Via Anapo (Italiaans: Catacombe di via Anapo) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan Via Salaria ten noorden van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern.

De Catacombe van Thrason of Thrason-catacombe (Italiaans: Catacomba di Trasone) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt nabij de Via Salaria met de kruising met de Via Yser, in de wijk Parioli.

De Santa Beata Maria Vergine Addolorata a piazza Buenos Aires is een kerk in Rome, gelegen in de wijk Trieste aan het piazza Buenos Aires dat door Romeinen doorgaans Piazza Quadrata (vierkant plein) wordt genoemd. De kerk is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. De kerk werd gesticht op initiatief van Jose León Gallardo die het bouwwerk kon realiseren dankzij giften van de Argentijnse bisschoppen die hiermee een thuiskerk voor de Argentijnse gemeenschap in Rome wilden realiseren. De eerste steen voor de kerk werd gelegd op 9 juli 1910, niet toevallig de honderdste jaardag van de onafhankelijkheid van Argentinië.

De Catacombe van Priscilla of Priscilla-catacombe (Italiaans: Catacombe di Priscilla) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de Via Salaria ten noordoosten van de oude stad, met de ingang tegenover de Villa Ada. De Catacombe van Priscilla staat bekend om de goed bewaard gebleven fresco's met Bijbelse taferelen.

De Catacombe van Sint-Felicitas of Catacombe van Maximus (Italiaans: Catacombe di Santa Felicita) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan Via Salaria ten noorden van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern.

De San Roberto Bellarmino is een kerk in Rome, gelegen in de wijk Parioli. De kerk is gewijd aan de theoloog Robertus Bellarminus. De kerk werd in 1931 gebouwd, maar pas op 30 mei 1959 ingewijd. Parochiaal is deze kerk verbonden met de Sant'Ignazio di Loyola in Campo Marzio.

De Catacombe van Villa Torlonia (Italiaans: Catacombe di Villa Torlonia) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de Via Nomentana ten noordoosten van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern. De Catacombe van Villa Torlonia is een Joodse ondergrondse begraafplaats die in 1918 onder de gelijknamige villa werden ontdekt. De archeologische onderzoeken volgden elkaar op vanaf het jaar van de ontdekking en de daarop volgende twaalf jaar. De catacombe had twee verschillende ingangen, waarvan een aan de Via Siracusa en een andere in Villa Torlonia. Ze strekken zich uit over meer dan 13.000 m² en dateren uit ruwweg tussen de 2e en 3e eeuw, met een verondersteld gebruik tot in de 5e eeuw. Relevant zijn bijna honderd epigraven, die in ieder geval geen bijzonder belangrijke voorbeelden geven, evenals enkele zeldzame fresco's die de klassieke symbolen van de Joodse religie voorstellen. De catacombe is niet open voor het publiek, vanwege de instabiliteit van het bouwwerk en de aanwezigheid van giftige gassen, zoals radon, helium en koolstofdioxide.

De Catacombe van Pamphilus of Pamphilus-catacombe (Italiaans: Catacomba di San Panfilo) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe strekt zich uit onder de straten Via Paisiello en Via Spontini, in de wijk Pinciano ten noorden van de Aureliaanse Muur.

Sant'Agnese/Annibaliano is een metrostation in het stadsdeel municipio III van de Italiaanse hoofdstad Rome. Het station werd geopend op 13 juni 2012 en wordt bediend door lijn B1 van de metro van Rome.

De Sant'Emerenziana a Tor Fiorenza is een kerk in Rome, gelegen aan het Piazza Sant'Emerenziana in de wijk Trieste. De kerk is gewijd aan de heilige Emerentiana, een Romeinse die aan het begin van de vierde eeuw als martelares stierf tijdens de vervolging van Christenen.

Santa Constanza of Santa Costanza is sinds 1254 een kerk in Rome. Het gebouw uit de eerste helft van de 4e eeuw diende aanvankelijk als mausoleum voor Constantina en Helena, twee dochters van de Romeinse keizer Constantijn I de Grote. De twee sarcofagen stonden toen in het midden van het koepelgebouw. De koepel steunt op een architraaf, gedragen door 2 concentrische cirkels van telkens 12 zuilen. Naast het mausoleum had keizer Constantijn I al een funerariumhal gebouwd, die vandaag in ruïne staat. Het mausoleum was ooit nog rijkelijker versierd dan vandaag maar mozaïeken werden al eens geplunderd of vernield tijdens zogenaamde restauraties. Het mausoleum staat naast de basiliek Sint Agnes buiten de muren. Constantina had altijd een verering voor Sint-Agnes van Rome gehad omdat ze miraculeus genas biddend op het graf van de martelares Sint-Agnes. Daarna bekeerde Constantina zich tot het christendom; haar vader Constantijn I was al christen. Het is niet uitgesloten dat dit cirkelvormige mausoleum model stond voor de Heilige Grafkerk in Jeruzalem. Later werd Constantina tot heilige verklaard en kreeg ze de Italiaanse naam Costantina of Costanza. Pas in de 13e eeuw werd het mausoleum een kerk. Paus Alexander IV wijdde de kerk in en gaf de naam Santa Costanza. Onder de koepel kwam het altaar te staan en de sarcofagen van de twee zussen verhuisden naar Rome-centrum. Vandaag staan de sarcofagen in de Vaticaanse musea. De 'Bentvueghels', een gezelschap van kunstenaars afkomstig uit de Nederlanden, kwamen hier in de 17e eeuw regelmatig bij elkaar. Zij dachten dat de Santa Costanza oorspronkelijk aan de wijngod Bacchus was gewijd. Dit kwam door de speciale afbeelding van wijnproductie op de sarcofaag van Constantina/Costanza en de versieringen in de kerk (wijnranken, druiven et cetera). In de nissen van het mausoleum lieten velen van hen hun naam achter door deze op de wanden te krassen. Veel van deze namen zijn tot op de dag van vandaag te zien in de kerk.