place

Catacombe van Villa Torlonia

Catacombe in Rome

De Catacombe van Villa Torlonia (Italiaans: Catacombe di Villa Torlonia) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de Via Nomentana ten noordoosten van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern. De Catacombe van Villa Torlonia is een Joodse ondergrondse begraafplaats die in 1918 onder de gelijknamige villa werden ontdekt. De archeologische onderzoeken volgden elkaar op vanaf het jaar van de ontdekking en de daarop volgende twaalf jaar. De catacombe had twee verschillende ingangen, waarvan een aan de Via Siracusa en een andere in Villa Torlonia. Ze strekken zich uit over meer dan 13.000 m² en dateren uit ruwweg tussen de 2e en 3e eeuw, met een verondersteld gebruik tot in de 5e eeuw. Relevant zijn bijna honderd epigraven, die in ieder geval geen bijzonder belangrijke voorbeelden geven, evenals enkele zeldzame fresco's die de klassieke symbolen van de Joodse religie voorstellen. De catacombe is niet open voor het publiek, vanwege de instabiliteit van het bouwwerk en de aanwezigheid van giftige gassen, zoals radon, helium en koolstofdioxide.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Catacombe van Villa Torlonia (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Catacombe van Villa Torlonia
Ciclabile Nomentana, Rome Nomentano

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Catacombe van Villa TorloniaLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 41.915805555556 ° E 12.511194444444 °
placeToon op kaart

Adres

Ciclabile Nomentana

Ciclabile Nomentana
00162 Rome, Nomentano
Lazio, Italië
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Santa Constanza
Santa Constanza

Santa Constanza of Santa Costanza is sinds 1254 een kerk in Rome. Het gebouw uit de eerste helft van de 4e eeuw diende aanvankelijk als mausoleum voor Constantina en Helena, twee dochters van de Romeinse keizer Constantijn I de Grote. De twee sarcofagen stonden toen in het midden van het koepelgebouw. De koepel steunt op een architraaf, gedragen door 2 concentrische cirkels van telkens 12 zuilen. Naast het mausoleum had keizer Constantijn I al een funerariumhal gebouwd, die vandaag in ruïne staat. Het mausoleum was ooit nog rijkelijker versierd dan vandaag maar mozaïeken werden al eens geplunderd of vernield tijdens zogenaamde restauraties. Het mausoleum staat naast de basiliek Sint Agnes buiten de muren. Constantina had altijd een verering voor Sint-Agnes van Rome gehad omdat ze miraculeus genas biddend op het graf van de martelares Sint-Agnes. Daarna bekeerde Constantina zich tot het christendom; haar vader Constantijn I was al christen. Het is niet uitgesloten dat dit cirkelvormige mausoleum model stond voor de Heilige Grafkerk in Jeruzalem. Later werd Constantina tot heilige verklaard en kreeg ze de Italiaanse naam Costantina of Costanza. Pas in de 13e eeuw werd het mausoleum een kerk. Paus Alexander IV wijdde de kerk in en gaf de naam Santa Costanza. Onder de koepel kwam het altaar te staan en de sarcofagen van de twee zussen verhuisden naar Rome-centrum. Vandaag staan de sarcofagen in de Vaticaanse musea. De 'Bentvueghels', een gezelschap van kunstenaars afkomstig uit de Nederlanden, kwamen hier in de 17e eeuw regelmatig bij elkaar. Zij dachten dat de Santa Costanza oorspronkelijk aan de wijngod Bacchus was gewijd. Dit kwam door de speciale afbeelding van wijnproductie op de sarcofaag van Constantina/Costanza en de versieringen in de kerk (wijnranken, druiven et cetera). In de nissen van het mausoleum lieten velen van hen hun naam achter door deze op de wanden te krassen. Veel van deze namen zijn tot op de dag van vandaag te zien in de kerk.

Istituto Centrale per il Catalogo Unico
Istituto Centrale per il Catalogo Unico

Het Istituto Centrale per il Catalogo Unico (ICCU) (Voluit: Istituto Centrale per il Catalogo Unico delle Biblioteche Italiane e per le informazioni bibliografiche, Nederlands: Centraal Instituut voor de Catalogus van de Unie van Italiaanse Bibliotheken en voor Bibliografische Informatie) is een Italiaans overheidsorgaan, opgericht in 1975 als opvolger en vervanging van het Centro nazionale per il catalogo unico. Dit centrum werd in 1951 opgericht om te komen tot een eenvormige en unieke catalogus van en voor alle bibliotheken in het land. Het instituut bevordert en werkt voor het gehele nationale grondgebied programma's, studies en wetenschappelijke initiatieven uit op het gebied van catalogisering, inventarisering en digitalisering van het bibliografische en documentaire erfgoed dat bewaard is gebleven in bibliotheken van de staat en andere Italiaanse openbare en particuliere instanties. Het vervult ook coördinatiefuncties, met inachtneming van de lokale autoriteiten, in het kader van de verbetering van de documentatie en de verspreiding van het cultureel erfgoed dat bibliotheken bezitten. Het Instituut beheert eveneens sinds enkele decennia een ICT-netwerk voor de Italiaanse Nationale Bibliotheekdienst (Servizio bibliotecario nazionale, of SBN). Het ICCU legt verantwoording af aan de technisch-wetenschappelijk adviseur van de Direzione Generale per i Beni librari, gli Istituti culturali ed il Diritto d'autore (Departement van boeken, culturele instellingen en auteursrechten). Het instituut wordt aangestuurd door en bevindt zich bij de kantoren van het Ministerie van Cultureel Erfgoed en Activiteiten (Ministero per i Beni e le Attività Culturali), gevestigd op de terreinen van de oude militaire kazerne Caserma Macao-Castro Pretorio in het centrum van Rome, noordoostelijk van de oude stad, in het stadsdeel Nomentano. In hetzelfde gebouw als het ICCU is ook de Biblioteca Nazionale Centrale di Roma gehuisvest. Het complex bevindt zich in de onmiddellijke nabijheid van het station Roma Termini. Het instituut handhaaft en onderhoudt ook een bibliografische databank die toelaat de bibliografische activiteiten en informatiediensten van de bibliotheek in internationale programma's te integreren. Deze classificatie, met codes die aanvangen met IT\ICCU verkreeg supranationaal belang en wordt internationaal gehanteerd.

Sint-Agnes buiten de muren
Sint-Agnes buiten de muren

Sint Agnes buiten de muren (Sant'Agnese fuori le mura) is een basiliek te Rome, waar Sint Agnes zou zijn begraven. Haar relieken worden er nog steeds bewaard. De kerk ligt langs de Via Nomentana, buiten de Aureliaanse Muur, die een deel van de oude stad omcirkelt. Er is nog een andere bekende Sant’Agnese-kerk te Rome, de Sant'Agnese in Agone op het Piazza Navona Deze kerk is gebouwd op de plek waar Agnes de marteldood stierf. De huidige kerk werd gebouwd op een catacombe, die dateert uit de 4e eeuw. Paus Honorius I gaf in de 7e eeuw opdracht om de huidige kerk te bouwen. Vandaag is de catacombe er nog steeds. Zij strekt zich over ongeveer 10 kilometer uit, maar slechts een deel ervan is voor het publiek toegankelijk. Rond de graftombe van Sint Agnes werden rotsen uitgehouwen. Op deze manier kon haar familie rouwen rond het graf. Al gauw werd dit bekend in Rome en vele Romeinen zouden het voorbeeld van de familie volgen. Zo werd deze tombe een bedevaartsoord. In 340 liet Constantina, dochter van Constantijn de Grote, de kerk uitbreiden en een groot mausoleum bouwen. Dit is nu bekend als het "mausoleo di Santa Costanza" (Constantina werd vereerd als heilige, maar is nooit officieel als heilige erkend). In de kerk was er een apart gedeelte voor vrouwen (matronaeum), zoals ook het geval is in de kerk van San Lorenzo fuori le mura. Het is in deze kerk dat op de naamdag van Sint Agnes traditioneel twee lammeren gezegend worden door de paus. Hun wol wordt later in de pallia geweven, die dan gedragen worden door nieuw-verkozen aartsbisschoppen als symbool van hun band met de paus. (In de praktijk zegent de paus de lammeren steeds vaker in het Vaticaan.) De huidige kardinaal-titularis van de San Agnetis extra moenia is Camillo Ruini. De Nederlandse architect Jan Stuyt liet zich bij de bouw van de Sint-Agneskerk in Amsterdam inspireren door de Sint-Agnes buiten de Muren.