place

Station Evere

Bouwwerk in EvereSpoorwegstation in Brussel
Station Evere Perron
Station Evere Perron

Station Evere is een spoorweghalte in de Brusselse gemeente Evere (België). De spoorweghalte ligt aan spoorlijn 26 (Schaarbeek - Halle), die het oosten en zuiden van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest doorkruist. Station Evere bevindt zich direct ten noorden van het vroegere vormingsstation Schaarbeek-Josaphat en ligt ten zuiden van het centrum van Evere. Het station heeft twee perrons die aan weerszijden van het viaduct van de Auguste de Broeckstraat liggen (bajonetligging) en door middel van trappen vanaf het viaduct bereikbaar zijn. Per richting wordt station Evere driemaal per uur aangedaan door een S-trein. In de spits bedraagt de frequentie vijf treinen per uur. Vanaf station Schaarbeek-Josaphat werd in het kader van het GEN een 1250 meter lange nieuwe spoortunnel door Schaarbeek geboord tot aan het station Brussel-Schuman (aansluiting op spoorlijn 161 Brussel - Namen). In het kader van de ontwikkeling van het voormalige vormingsstation werd de heropening van het aangrenzende station Schaarbeek-Josaphat als GEN-station overwogen. In dit geval is het waarschijnlijk dat het station Evere gesloten wordt.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Station Evere (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Station Evere
Werthstraße,

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Station EvereLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 50.867777777778 ° E 4.4011111111111 °
placeToon op kaart

Adres

NSG Herseler Werth

Werthstraße
53332 (Hersel, Uedorf)
Nordrhein-Westfalen, Deutschland
mapOpenen op Google Maps

Station Evere Perron
Station Evere Perron
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Evere
Evere

Evere (uitgesproken /ˈeːvərə/ in het Nederlands en /evɛʁ/ in het Frans) is een van de negentien tweetalige gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in België. De inwoners worden de Everenaars of Everaars genoemd en de patroonheilige is Sint Vincentius. Evere heeft 5 wijken: Germinal, Picardie, Platon, Destrier, Sint Vincentius. Na de talentelling van 1947 werd de gemeente Evere via een koninklijk besluit in 1954 van het Nederlandstalige gebied van de voormalige provincie Brabant overgeheveld naar het officieel tweetalig Arrondissement Brussel-Hoofdstad. Vanaf het begin verwierf Evere, als eerste gemeente, een statuut, dat voorzag in een tweetalig gemeentelijk onderwijs en een tweetalige administratie, en dit nog vóór de taalwetten van 1963 rond het taalgebruik in het onderwijs in de Brusselse agglomeratie. De tuinbouwers, pioniers van de witloof-cultuur, maakten naam. Het was ook - samen met de oude gemeente Haren - het centrum van de geschiedenis van de luchtvaart in België tussen 1914 en 1945 en verwelkomde de gemeente onder meer in de naburige gemeente Haren, de nieuwe Société Anonyme Belge de Constructions Aéronautiques (SABCA) en Société Anonyme Belge Exploitation de la Navigation Aérienne (Sabena). Evere bleef tot het einde van de Tweede Wereldoorlog een landelijke gemeente, de sterke bevolkingsgroei zorgde vervolgens voor de totale verdwijning van het landbouwgebied in 25 jaar. Evere telt ruim 44.000 inwoners

Sint-Suzannakerk
Sint-Suzannakerk

De Sint-Suzannakerk is een rooms-katholiek kerkgebouw te Schaarbeek, gelegen aan Blauweregenlaan 30. De kerk werd gebouwd in 1925-1928 op grond geschonken door Louise Thiéry, een zus van kanunnik Armand Thiéry en weduwe van generaal Albert Maes (1859-1915). Ze had naast haar echtgenoot ook haar dochter Suzanne verloren en liet de kerk naar haar wijden aan de heilige Suzanna. Het was de eerste kerk in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest waarbij beton het belangrijkste bouwmateriaal was. Architect van het gebouw in art-decostijl was Jean Combaz. In de tijd van de bouw was art deco nog niet gebruikelijk voor het ontwerp van kerken, en het gebouw werd spottend: de bioscoop van het kerkhof van Schaarbeek genoemd, aangezien art deco reeds veelvuldig voorkwam bij cinema's en dergelijke. Combaz inspireerde zich op de baanbrekende Notre-Dame du Raincy, die enkele jaren voordien was gebouwd. Hij ontwierp een eenbeukige kerk. De symmetrische voorgevel wordt bekroond door een voorgebouwde toren. Het schip is 14 meter hoog, 27 meter breed en 47 meter lang. De toren is 49 meter hoog. Het doopvont, van 1935, werd vervaardigd in de werkplaatsen van de Abdij van Maredsous. Het orgel is van 1932 en werd vervaardigd door orgelbouwer Pels. De brandglasramen van Simon Steger en Jacques Colpaert zijn gevat in beton en dateren uit het midden van de 20e eeuw. In 2016-2019 onderging de kerk een grootscheeps renovatie geleid door architectenbureau Arsis, dat onder meer betonrot aanpakte.