Hof te Maasbommel

Maasbommel is een stad in de gemeente West Maas en Waal, in de Nederlandse provincie Gelderland. Tot 1984 hoorde Maasbommel tot de vroegere gemeente Appeltern. Maasbommel wordt meestal geduid als een dorp. In tegenstelling tot de meeste plaatsen in Gelderland is Maasbommel van oorsprong overwegend katholiek. In 1966 was in de gemeente Appeltern, waar Maasbommel toe behoorde, 94% van de bevolking katholiek en 6% protestant.

VV DBV is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Maasbommel in Gelderland, opgericht in 1945. Door de samenwerking met AVIOS spelen de eerste elftallen van beide clubs als één samengesteld team. Dit team heeft afwisselend het veld van AVIOS en van VV DBV als thuisbasis. Het team komt in het seizoen 2018/19 uit in de Vijfde klasse zondag. De club speelt op sportpark De Hoge Hof in Maasbommel.

VV Macharen was een op 10 mei 1946 opgerichte amateurvoetbalvereniging uit Macharen, Noord-Brabant, Nederland. De thuiswedstrijden werden op Sportpark De Hulleheuf gespeeld. Per 1 juli 2014 fuseerde de club met SV OVC '63 tot MOSA '14. Het eerste elftal kwam in het laatste seizoen (2013/14) uit in de Reserve klasse van het district Zuid-II. Macharen nam in het seizoen 2012/13 voor het laatst deel met een standaardelftal in een standaardcompetitie. Het kwam uit in de Zesde klasse.

De Bierbrouwerij Oijen is een brouwerij bij Oijen in de Nederlandse gemeente Oss. De brouwerij is een voortzetting van de in 1989 in Oss opgerichte Bierbrouwerij Den Osche Brouwer en werd in 2002 onder de naam Speciaalbierbrouwerij Oijen gevestigd op de huidige plek, in een oude koeienstal langs een winterdijk aan de Maas tussen Oijen en Macharen. De bieren werden voornamelijk in de eigen regio verkocht en droegen veelal lokale namen zoals Oijens Boven Bier, de Vunder van Machurre, Osse Frater en Speltbier uit Ravenstein In 2015 veranderde de naam Speciaalbierbrouwerij Oijen in Bierbrouwerij Oijen. Sinds die tijd bestaat de Brouwerij uit een brouwerij en een restaurant. De zwaardere bieren zijn het Winterbier "Help Henk de winter door" met een alcoholpercentage van 9% en Kaboem met een alcoholpercentage van 10%. De huidige bierlijn is herkenbaar onder de naam "OIJENS" en kent o.a. Oijens Blond, Oijens Amber, Oijens IPA, Oijens Donker. Vanaf 2018 produceert de brouwerij in Lith en wordt de oude mestput waar eerst werd gebrouwen nu gebruikt als distilleerderij voor Jan Limoen. (Limoncello, Gin en Kruidenlikeur).

Macharen (Maaslands: Machere) is een dorp in de gemeente Oss, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het dorp heeft circa 800 inwoners en ligt ongeveer 5 kilometer ten noorden van de stad Oss. Het Burgemeester Delenkanaal, dat Oss met de Maas verbindt, loopt om Macharen heen. Ter hoogte Macharen bevinden zich een tweetal kunstwerken in dit kanaal, een sluis en een brug.

De Sint-Petrus'-Bandenkerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Macharen. De kerk is gewijd aan de feestdag Sint-Petrus' Banden. Oorspronkelijk valt de kerk in Macharen onder de abdij van Sint-Truiden. Het patronaatsrecht ging in de 13e eeuw over naar de graaf van Megen, die het toegewezen krijgt van de bisschop van Luik. Doordat het graafschap vrij blijft, komen veel katholieken uit de omgeving na de reformatie in dit gebied hun geloof belijden. In de jaren 1862-1867 wordt de kerk van Macharen vernieuwd. Enkel de toren blijft staan, al wordt deze verhoogd met een klokkengedeelte en een ingesnoerde naaldspits. Het schip is ontworpen door Hendrik Jacobus van Tulder in neogotische stijl als basiliek, zonder zijbeuken. De apsis is driezijdig. De onderste delen van de toren zijn uit de 15e eeuw. De toren kent drie geledingen, waarbij de onderste twee geledingen spaarvelden kent. In de kerk staat een orgel gemaakt door Franciscus Cornelius Smits die daarvoor delen gebruikte van de bestaande orgel van Matthijs van Deventer. De toren is in 1973 aangewezen als rijksmonument. Drie jaar later werd de kerk apart als monument aangewezen.

Het Kasteel van Oijen lag ten oosten van het Noord-Brabantse dorp Oijen. Tegenwoordig resteren daarvan nog enkele bijgebouwen. In 1361 werd dit kasteel gebouwd in opdracht van Maria van Brabant, dochter van Hertog Jan III van Brabant. Het was bedoeld als voorpost aan de Maas ter bescherming tegen invallen van de Geldersen. Toen Maria in 1399 kinderloos stierf verviel de heerlijkheid Oijen en het kasteel echter aan de Hertog van Gelre. In 1511 werd de burcht in opdracht van Landvoogdes Margaretha van Oostenrijk gesloopt. In 1594 werd op de fundamenten van de voorburcht echter een nieuw kasteel gebouwd. In 1825 werden voor het kasteel twee gebouwen neergezet, het Westelijk en het Oostelijk Neerhuis. Hierin werden twee lage ronde hoektorens van het kasteel opgenomen. Het kasteel werd in 1837 afgebroken door de Eindhovense fabrikant Josephus Smits (later Smits van Oyen genaamd) die de heerlijkheid in 1836 in eigendom had verkregen. Hij liet het eigenlijke kasteel afbreken, maar behield de jachtrechten en verpachtte de nog bestaande gronden. De gebouwen uit 1825 en de muur ertussen bleven staan. Het koetshuis en de paardenstal werden in gebruik genomen als boerderij. In 1930 is zelfs een deel van de slotgracht gedempt en de houten toegangsbrug werd afgebroken. De gebouwen zijn in 1985 gerestaureerd en in 2010 vond er wederom groot onderhoud plaats. Sinds 1997 is de Vereniging Natuurmonumenten eigenaar van de gebouwen en de grond.

De Ronde Molen in Maasbommel (gemeente West Maas en Waal) is een ronde stenen stellingmolen die in of voor 1740 werd gebouwd als grondzeiler. De molen werd in de jaren 20 van de 20e eeuw ontdaan van zijn wieken, omdat deze het verkeer op de dijk hinderden. In de romp werd het maalbedrijf tot ca. 1967 met behulp van een dieselmotor voortgezet. In 2010 is door molenmakersbedrijf Coppes begonnen met het maalvaardig restaureren van de scheefgezakte molen, echter nu als stellingmolen. De molen stond 19 cm scheef en is rechtegezet. Verder is de molen verhoogd met een rechtopgaand bovengedeelte van ongeveer 470 cm. De onderste rij steigergaten geven de oorspronkelijk hoogte van de molen aan. In 2011 werd de restauratie voltooid. De molen heeft 1 maalkoppel met kunststenen. De Ronde Molen maalt op vrijwillige basis graan, maar doet ook dienst als bezoekers- en infocentrum van het Regionaal Bureau voor Toerisme. De herbouw van de molen is gesubsidieerd door de Europese Gemeenschap. De molen was als grondzeiler uniek doordat hij naast drie koppels maalstenen ook een volledig pelwerk met twee stenen had. Alle stenen waren op of onder de eerste zolder gelegen. De situatie is ook na de herbouw en verhoging nog steeds herkenbaar. Het gevlucht bestaat uit de door de firma Vaags in 2010 gemaakte, 23,60 meter lange, gelaste roeden. De binnenroede heeft nummer 229 en de buitenroede nummer 228. Het oorspronkelijk gevlucht bestond uit 22,70 cm lange potroeden. De kap van de molen kruit op een Engels kruiwerk met behulp van een kruilier. De molen wordt gevangen, stilgezet, met een scharnierende, Vlaamse vang met vier vangstukken. De vang wordt bediend door een vangtrommel.

De Kapel der Zeven Weeën, ook wel de Kapel Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten, is een rooms-katholieke kapel in de Nederlandse plaats Megen. De kapel is gewijd aan Maria.

Het clarissenklooster Sint-Josephsberg te Megen is het oudste nog bestaande clarissenklooster in Nederland. De zusters behoren tot de zogeheten Federatie van de heilige Clara, evenals die te Nijmegen. Het klooster werd ingewijd in 1721, nadat de clarissen van Elisabethsdal te Boxtel door de autoriteiten gedwongen waren om uit de Meierij van 's-Hertogenbosch te vertrekken. Megen had daarentegen een aparte status binnen de Republiek der Nederlanden en kende godsdienstvrijheid. Het klooster werd gebouwd op de plaats waar zich in 1720 nog de ruïne van het kasteel van de graven van Megen bevond. De zusters kregen steun van de clarissen te Hoogstraten. In 1727 eigende de Republiek zich de inkomsten van het klooster toe, waarop de zusters nieuwe inkomstenbronnen moesten zoeken, zoals de fabricage van vlugzout en balsem, en vanaf 1766 een hostiebakkerij. In 1798 werden de zusters door de Fransen verdreven, doch toen het graafschap in 1800 aan de Bataafse Republiek werd verkocht mocht het klooster weer functioneren. Doch in 1810 werd Megen ingelijfd door Napoleon en in 1812 werd tot opheffing van de kloosters bevolen. Onder het bewind van koning Willem I, na 1814, mocht het klooster geen novicen aannemen. In het geheim werden echter 15 novicen aangenomen. In 1840, onder koning Willem II, verdween de onderdrukking van het kloosterleven. In 1876 werd Kasteel Ammersoyen te Ammerzoden aangekocht, waarin eveneens een clarissenklooster werd gesticht. In 1896 konden de clarissen hun klooster te Megen, dat formeel eigendom was van de Staat, terugkopen en in 1898 werd een nieuwe kloosterkapel ingewijd. In 1934 werd vanuit Megen en Ammerzoden in Indonesië, te Cikurug op Java, een klooster gesticht. Na de Japanse bezetting verhuisde dit naar Pacet, eveneens op Java, waar het klooster nog steeds bestaat. De zusters uit Ammerzoden kwamen in 1945, ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog, in Hoogcruts terecht, en een aantal van hen hebben tot 1957 nog in Kerkrade gewoond. De zusters uit Hoogcruts stichtten in 1951 een klooster in Hengelo. In 1960 werd door hen in Nieuwe Niedorp een klooster gesticht dat tot 1989 heeft bestaan. De zusters die achterbleven verhuisden in 1970 naar Silvolde, alwaar in 1981 het klooster werd opgeheven, waarop het grootste deel van de zusters, samen met enkelen uit Megen en Nieuwe Niedorp, het Clarissenklooster "De Bron" te Nijmegen stichtten. Ondertussen namen een aantal zusters uit Megen in 1987 het initiatief tot het stichten van het rusthuis "Het Witven" te Someren. Hier zijn uiteindelijk veel clarissen, ook die van andere kloosters, terechtgekomen.

Waterschap 's Lands van Megen is een voormalig waterschap in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het waterschap is in 1496 opgericht. Het besloeg een gebied tussen de plaatsen Megen, Haren en Teeffelen van 1456 bunder, 81 roeden en 73 ellen. Het waterschap beheerde naast de polder 8281 ellen van de Maasdijk. De waterschap 's Lands van Megen waterde samen met andere waterschappen af op de Maas via de Teeffelense sluis. In 1958 werd het waterschap opgeheven. Het gebied wordt tegenwoordig beheerd door het waterschap Aa en Maas.

Megen is een stad in de gemeente Oss, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het kent ongeveer 1.720 inwoners en wordt vaak ook geduid als dorp. Megen ligt aan de Maas tegenover de Gelderse plaatsen Maasbommel en Appeltern, waarmee het door veerdiensten is verbonden. Megen is een historische plaats die lange tijd de facto een zelfstandig graafschap was. Het heeft uit die tijd twee kloosters (een van de franciscanen en een van de clarissen), de gevangentoren en een middeleeuws stratenpatroon behouden.