Villa Maaszicht

De Lourdesgrot Sint Pieter is een Lourdesgrot en bidkapel in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De Lourdesgrot ligt op de oostelijke helling van de Sint-Pietersberg bij de overgang naar het Maasdal. De grot werd in 1874, 1880 of 1890 gebouwd in de tuin van de in 1873 herbouwde Villa Maaszicht aan de Ursulinenweg nabij de dorpskern van Sint Pieter. De Lourdesgrot Sint Pieter is mogelijk de oudste Lourdesgrot van Nederland en is sinds 1997 een rijksmonument. Op ongeveer 225 meter naar het noorden staat de Kerk van Sint-Pieter boven en op ongeveer 250 meter naar het zuidwesten bevinden zich de Hoeve Zonneberg, de ingang naar het gangenstelsel Zonneberg en de grotwoning Greetje Blanckers. Elders op de berg bevinden zich de Sint-Rochuskapel en de Sint-Antoniuskapel.

De kerk van Sint-Pieter boven, officieel Kerk van de Allerheiligste Verlosser en H. Petrus, ook wel Sint Pieter op de Berg genoemd, is een rooms-katholieke kerk gebouwd in 1875 in neogotische stijl, gelegen in de Maastrichtse wijk Sint Pieter. De kerk wordt gebruikt door de parochie Sint-Pieter, net als de kerk Sint-Pieter beneden. De kerk Sint-Pieter boven is een rijksmonument. Op ongeveer 225 meter naar het zuiden staat de Lourdesgrot Sint Pieter.

Huis De Torentjes is een deels 16e-eeuws kasteelachtig landhuis op de oostflank van de Sint-Pietersberg in het vroegere dorp Sint Pieter, tegenwoordig een deel van de Nederlandse stad Maastricht.

De Grotwoning Greetje Blanckers is een voormalige Limburgse mergelgroeve en groevewoning in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De groeve ligt in de noordwestelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert aan de rand van het Slavantebos ten zuiden van Sint-Pieter. Op ongeveer 100 meter naar het noordwesten staat de Hoeve Zonneberg en op ongeveer 200 meter naar het zuidoosten ligt het Buitengoed Slavante. Op ongeveer 80 meter naar het noordwesten ligt de ingang van het gangenstelsel Zonneberg en op ongeveer 80 meter naar het zuidoosten ligt de Grotwoning De Kluis.

De Grotwoning De Kluis of Kleine groeve Slavante is een voormalige Limburgse mergelgroeve, kluizenarij en groevewoning in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De groeve ligt in de noordwestelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert aan de rand van het Slavantebos ten zuiden van Sint-Pieter. Op ongeveer 110 meter naar het zuidoosten ligt het Buitengoed Slavante. Op ongeveer 150 meter naar het noordwesten ligt de ingang van het gangenstelsel Zonneberg, op ongeveer 80 meter naar het noordwesten ligt de Grotwoning Greetje Blanckers en op ongeveer 150 meter naar het zuiden liggen de Keldertjes Slavante.

Slavante is een gebied, tevens een straat, tegen de oosthelling van de Sint-Pietersberg in de Nederlandse gemeente Maastricht. Het gebied is vooral bekend vanwege het Grand-Café Buitengoed Slavante, voorheen Casino Slavante, een voormalige buitensociëteit uit 1846. De uitspanning omvat verder restanten van een 17e-eeuws klooster, de barokke Sint-Antoniuskapel, een wijngaard, de Keldertjes Slavante en de toegang tot de onderaardse kalksteengroeven Zonneberg en Slavante. Ten zuiden van de uitspanning lag vroeger de hoofdingang Drie Poorten van het gangenstelsel Slavante; even ten noorden ervan liggen de Grotwoning De Kluis en de Grotwoning Greetje Blanckers. Het hoog gelegen gebied biedt uitzicht over de rivier de Maas en een deel van het Maasdal. Aan de Maas ligt een aanlegsteiger voor rondvaartboten.

Het Gangenstelsel Zonneberg of Grotten Zonneberg, kortweg Zonneberg, is een gangenstelsel en voormalige Limburgse mergelgroeve in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. Het gangenstelsel ligt in de Sint-Pietersberg in het Plateau van Caestert ten zuidwesten van het dorp Sint Pieter, zich uitstrekkend van de Ganzendries en Schutterijweg in het noorden tot de Zonnebergweg in het zuiden (aan de rand van de ENCI-groeve) en van de Hoeve Zonneberg in het oosten tot de Oehoevallei in het westen. De groeve is vernoemd naar de Hoeve Zonneberg. In het noorden heeft het stelsel van de Zonneberg verbinding via het Padvindersgat met het Noordelijk Gangenstelsel en in het zuiden met het grotendeels verdwenen gangenstelsel Slavante. In het gangenstelsel worden vele rondleidingen gegeven die vertrekken vanaf Buitengoed Slavante.

De Keldertjes Slavante zijn voormalige Limburgse mergelgroeven in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De ondergrondse groeven liggen in de westelijke dalwand van het Maasdal en op de oostelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert. De twee groeven liggen aan de rand van het Slavantebos bij buitengoed Slavante met ingangen in de keermuur naast de parkeerplaats. Op ongeveer 150 meter naar het noorden ligt de Grotwoning De Kluis en ten westen van de keldertjes ligt het gangenstelsel Slavante.

Het Slavantebos is een bos in Nederlands Zuid-Limburg in de Nederlandse gemeente Maastricht. Het hellingbos ligt ten zuidwesten van Sint Pieter op de oosthelling van de Sint-Pietersberg op het Plateau van Caestert in de overgang naar het Maasdal. Aan de noordzijde wordt het bos begrensd door de Zonnebergweg, ten noordoosten ligt de Ursulinenweg en ten zuidwesten de ENCI-groeve. Deels door het bos loopt de Lichtenbergweg. Het Slavantebos is grofweg gelegen tussen de Hoeve Zonneberg in het noorden, de voormalige Chalet Lichtenberg en Slavante in het oosten en de Kasteelruïne Lichtenberg in het zuiden. Aan de zuidzijde van het bos staat de Sint-Rochuskapel. Ten oosten van het bos ligt Slavante, de plaats waar vroeger een Observantenklooster stond en nog enkele kloostergebouwen, de Sint-Antoniuskapel en Buitengoed Slavante staan. Het bos is eigendom van Natuurmonumenten.

De Hoeve Zonneberg of Hoeve De Zonneberg is een vierkantshoeve in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De hoeve staat boven op de noordwestelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert ten zuiden van Sint-Pieter. Vanaf de hoeve heeft men een goed uitzicht over het Maasdal. Ten zuiden van de hoeve ligt het Slavantebos. Op enkele tientallen meters ligt lager op de helling de ingang van het gangenstelsel Zonneberg die naar de hoeve vernoemd is. Op ongeveer 100 meter naar het zuidoosten bevindt zich de Grotwoning Greetje Blanckers en op ongeveer 170 meter naar het zuidoosten de Grotwoning De Kluis. Op ongeveer 150 meter ten zuiden van de hoeve bevindt zich de noordoostelijke dalwand van de ENCI-groeve. Op ongeveer 300 meter naar het zuidoosten ligt Buitengoed Slavante en op ongeveer 550 meter naar het zuidoosten ligt de Kasteelruïne Lichtenberg. De hoeve is een rijksmonument.

De Sint-Antoniuskapel of Slavantekapel is een barokke kapel opgedragen aan de heilige Antonius van Padua in de gemeente Maastricht in Nederlands Zuid-Limburg. De kapel staat aan de rand van het Slavantebos op de oostelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert, tevens de westelijke dalwand van het Maasdal. Direct ten noorden van de kapel ligt het buitengoed Slavante. Naast de kapel liggen de wit geschilderde restanten van de oostelijke vleugel van het voormalige Tweede Observantenklooster. Elders op de Sint-Pietersberg bevinden zich de Sint-Rochuskapel en de Lourdesgrot Sint Pieter.

De Drie Poorten of Drei Looker was de hoofdingang van het Gangenstelsel Slavante van de Sint-Pietersberg in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Maastricht. De ingang lag ten zuiden van Slavante op de oostelijke helling van de Sint-Pietersberg en het Plateau van Caestert in de westelijke helling van het Maasdal. De ingang Drie Poorten was gelegen achter Chalet Lichtenberg dat gelegen was op de plaats waar later de directeurswoning van de ENCI werd gebouwd. De ingang lag even voor de in de 21e eeuw nog bestaande trap die het plateau oploopt vanaf Casino Slavante omhoog.