Brug 1776

De Noorderbreedtebrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De brug ligt wel in de gemeente Amsterdam, maar niet op de grond van die gemeente. De voet- en fietstunnel ligt namelijk in Rijksweg 10 in het deel dat de naam Ringweg-Noord droeg. Dat deel van die ringweg werd in de periode tussen 1981 en 1995 aangelegd. Het begon als een witte strook zand tussen gemeenten Amsterdam en Landsmeer in beginjaren negentig werd de weg aangelegd met als ultiem sluitstuk (of beginstuk) de Zeeburgertunnel. In het traject tussen Zeeburgertunnel en Coentunnel werden in de rijksweg diverse betonnen kunstwerken geprojecteerd om de verbinding tussen Amsterdam-Noord en Landsmeer in stand te houden. De Noorderbreedtebrug leidt het Dorspad/Pieter Weerspad onder de ringweg door. De brug is van beton met keermuren van damwandprofiel. De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven maar kreeg in 2017 een vernoeming naar de straat Noorderbreedte in Banne Noord; op zich vernoemd naar geografische aanduiding noorderbreedte.

Brug 2483 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Het gebied waarin deze brug ligt, werd eeuwenlang bij de stadskaarten van Amsterdam buiten beeld gehouden; het behoorde toe aan Landsmeer. Het was eeuwenlang agrarisch gebied dat in de 19e eeuw behoorde tot die gemeente, die voornamelijk leeg was. De zuidkant van die gemeente bestond uit landerijen en kavels tussen een slotenstelsel; het had de naam Zuiderpolder. Van grote invloed was bijvoorbeeld het graven van het Noordhollandsch Kanaal, dat dan ook deels in het bestaande slotenstelsel werd aangelegd. Het gebied werd enigszins van belang toen Amsterdam wederom grond nodig had en in 1966 een lap grond bekend als het buurtje Kadoelen annexeerde. De uithoek kwam desalniettemin zelden op de kaart. Amsterdam rukte steeds verder op. Met de bouw van Banne Noord in Banne Buiksloot had Amsterdam haar uiterste grens bereikt; het zijn dan de jaren zeventig. Even later kwam er een dikke witte streep zand tussen Amsterdam en Landsmeer te liggen. Het waren de voorbereidingen voor de Ringweg Noord. In de jaren tachtig begonnen de werkzaamheden ook dit gebied te bereiken en in de ringweg werden kunstwerken geplaatst voor snel- en lokaal verkeer tussen de beide gemeenten. De infrastructuur zou bijna volledig bestaan uit voet- en fietspaden; het gebied bleef agrarisch bestemd. Een van de paden was het kilometerslang Dorspad/Pieter Weerspad, die langs de Dorssloot en Pieter Weerssloot lopen. Om dat pad aan te laten sluiten op de infrastructuur van Amsterdam moesten er twee bruggetjes gebouwd worden over de afwateringstochten die aan beide zijden van de ringweg liggen. Brug 2483 werd de brug aan de noordkant; brug 1776 aan de noordkant. Beide bruggen komen uit dezelfde periode rond 1995. De brug 2483 kreeg haar brugnummer echter veel later, vermoedelijk omdat er ter plaatse een kleine grenscorrectie heeft plaatsgevonden Brug 2483 komt in de vorm van bruggetjes die overal liggen in Landelijk Noord. Deze brug staat op betonnen brugpijlers met dito jukken. Op de jukken liggen stalen balken die het houten loop- en fietsdek dragen. De enigszins wijkende leuningen sluiten het bouwwerk af. Tussen beide genummerde bruggen ligt de Noorderbreedtebrug in de ringweg.

Brug 1720 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De voet- en fietsbrug kan niet los gezien worden van de steeds uitdijende stad Amsterdam. Tot in de jaren zestig van de 20e eeuw lag hier agrarisch gebied. Met de komst van de woonwijk Banne Noord in de jaren zeventig kwam daaraan een eind. De IJdoornlaan werd doorgetrokken tot aan de Banne Buikslootlaan waarna de Nieuwe Gouw en landbouw/veeteeltgebied de stad ophield. In de jaren tachtig begonnen de werkzaamheden voor een aansluiting tussen die IJdoornlaan en de flink noordelijker gelegen Ringweg-Noord die om genoemde wijk heen moest. In korte tijd werd het gebied daaromheen heringericht rondom het aldaar al liggende "Sportpark Kadoelen". Om die terreinen bereikbaar te maken, was er behalve de hoofdroute via brug 1726 een aantal nevenverbindingen nodig voor plaatselijk voet- en fietsverkeer. Er kwamen rond 1991 langs genoemde wijk een aantal houten bruggetjes tussen de wijken Banne Buiksloot en Kadoelen. Het leek er op dat er één stuk vergeten was. Het Vikingpad, gelegen op de scheidslijn van genoemde wijken, kreeg naar het noorden toe een open eind. Het voet- en fietspad liep eigenlijk dood op de Rijksweg 10. Daar kwam pas in 2010 verandering in, toen brug 1720 werd neergelegd. Zoals vaker werd er daarbij gekozen voor een brug van staal en hout rustend op twee houten brugpijlers en jukken. De brug land op de straat Achtersteven.

De Noordhollandschkanaalbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De brug is aangelegd in het kader van de voltooiing van rijksweg 10 eind jaren tachtig. Het bouwen en beheer van kunstwerken in die snelweg ligt geheel in handen van Rijkswaterstaat, zo ook het ontwerp van deze brug over het Noordhollandsch Kanaal. De brug laat alhoewel in de jaren tachtig gebouwd toch een stukje geschiedenis van het kanaal zien. Alle bruggen over het kanaal moesten beweegbaar zijn voor de scheepvaart waarvoor zij is aangelegd. In eerste instantie waren het alle draaibruggen, maar in de loop van de jaren kwamen er ook basculebruggen of ophaalbruggen over het kanaal te liggen. Steeds moest de brug beweegbaar zijn voor hoogliggende scheepvaart. De brug 970, een hoog gelegen ophaalbrug, was nog maar net opgeleverd (opening 1983), toen werd begonnen met de bouw van wat de Noordhollandschkanaalbrug zou worden. Dit is een vaste brug, dus ineens was het afgelopen met schepen met hoge masten. In 1990 werd het noordelijk deel van de ringweg geopend. Later werden geluidsschermen op de zuidzijde brug (stadskant) geplaatst. Ze kreeg in 2017 haar naam. De brug overspant zowel het Noordhollandsch kanaal als de Noordhollandschkanaaldijk (westelijke oever) en de Buikslotermeerdijk (oostelijke oever). Nog geen honderd meter ten noorden van de brug ligt de scheidslijn tussen gemeenten Amsterdam en Landsmeer. Ze maakt tevens deel uit van de route Europese weg 35, die begint en eindigt bij de uit- en ingang van de Coentunnel.

Brug 2278 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2278 is een voetbrug tussen het wijkje en de Buikslotermeerdijk, hier de oostelijke oever van het Noordhollandsch Kanaal. De brug is circa 19 meter lang en 1,90 meter breed. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuur; de Publieke Werken, eerder verantwoordelijk voor bruggen, was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De voetbrug staat op metalen brugpijlers; ook de liggers zijn van metaal. Daarop liggen de houten planken. Ook de leuningen en balusters zijn weer van metaal. Om doorvallen door de balustrade te voorkomen zijn staaldraden bevestigd. Vanuit de wijk richting dijk moet men middels een trap een aanzienlijk hoogteverschil overbruggen. Op de brug werd een nummerplaatje gemonteerd van (werktitel) brug 1753 uit dezelfde tijd, elders in Amsterdam-Noord. De brug werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje.

Brug 1710 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Het gebied had ook in de 20e eeuw nog lang een agrarische bestemming. Uitgerekte lange graslanden werden doorsneden door het Noordhollandsch Kanaal met daaraan af en toe een boerderij. In 1955 is er dan nog niets te zien in deze buurt behalve de volop draaiende Noorderbegraafplaats. Begin jaren zeventig moet ook hier het gebied het afleggen tegen de oprukkende bebouwing van gemeente Amsterdam. De Banne Buiksloot wordt deels volgebouwd en Amsterdam moet ook al rekening houden met de toekomstige Ringweg Noord, die even ten noorden van de begraafplaats wordt geprojecteerd. Werkzaamheden voor deze brug begonnen rond 1973; er werd toen een noodbrug aangelegd. Het maakte toen deel uit van een uitgebreid pakket van kunstwerken in het kader van die aanleg. Over de Kerkersloot ook wel Christesloot een provisorische baileybrug neergelegd met oprit, overspanning en afrit. De ondersteuning van de overspanning bestond uit eenzelfde provisorische constructie. De watergang werd open gehouden door damwanden. In 2022 ligt die brug er allang niet meer. Ze is vervangen door een betonnen plaatbrug met blauwe balustraden en vier dito lantarenpalen. De damwanden zijn ter plekke vervangen door baksteen constructies, gemetseld in betonnen ramen. Wanneer de brug gebouwd is, is onbekend.

Daan Roodenburghplein is een plein in Amsterdam-Noord.

De Gerrit Versteegstraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Gerrit Versteegstraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Gerrit Versteegstraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Gerrit Versteeg, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Versteeg en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Versteeg kreeg hiervoor een aantal opdrachten zoals in de Koekoekstraat, maar zijn werk is ook elders in de stad te vinden.

Diopter is een straat (en tevens buurtje) in Amsterdam-Noord.

Johan Rijnjastraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing, maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Johan Rijnjastraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Johan Rijnjastraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping, tevens zijn de huisnummers op allerlei mogelijkheden uitgebeeld. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Johan Rijnja, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Rijnja en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Rijnja kreeg hiervoor een aantal vroege opdrachten (1911-1915) en bijvoorbeeld het Kraaienplein.

Brug 2277 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2277 is een verkeersbrug die het wijkje verbindt met de Berend Boeijingastraat. Deze straat is weliswaar toegankelijk voor alle verkeer, maar loopt eigenlijk aan beide uiteinden dood op een voet- en fietspad. De brug is daarom alleen voor bestemmingsverkeer. Aangezien de woonwijk een stuk lager ligt dan de genoemde straat ligt de brug hellend over de ringsloot om Diopter. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuurtijden; de Publieke Werken eerder verantwoordelijk voor bruggen was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De brug, eerdere bekend als brug 1752, werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje. Het werd vanwege het te verwachten autoverkeer een betonnen vaste brug; balusters (enigszins taps toelopend) en leuningen zijn van metaal, net als de valbescherming in de balustraden. Met enige moeite is vanaf de brug het beeld The last dance van Herman Lamers te zien.

De Gerrit van Arkelbrug (brug 1751) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.