Brug 2278

Daan Roodenburghplein is een plein in Amsterdam-Noord.

De Gerrit Versteegstraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Gerrit Versteegstraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Gerrit Versteegstraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Gerrit Versteeg, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Versteeg en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Versteeg kreeg hiervoor een aantal opdrachten zoals in de Koekoekstraat, maar zijn werk is ook elders in de stad te vinden.

Diopter is een straat (en tevens buurtje) in Amsterdam-Noord.

Johan Rijnjastraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing, maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Johan Rijnjastraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Johan Rijnjastraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping, tevens zijn de huisnummers op allerlei mogelijkheden uitgebeeld. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Johan Rijnja, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Rijnja en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Rijnja kreeg hiervoor een aantal vroege opdrachten (1911-1915) en bijvoorbeeld het Kraaienplein.

Brug 2277 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2277 is een verkeersbrug die het wijkje verbindt met de Berend Boeijingastraat. Deze straat is weliswaar toegankelijk voor alle verkeer, maar loopt eigenlijk aan beide uiteinden dood op een voet- en fietspad. De brug is daarom alleen voor bestemmingsverkeer. Aangezien de woonwijk een stuk lager ligt dan de genoemde straat ligt de brug hellend over de ringsloot om Diopter. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuurtijden; de Publieke Werken eerder verantwoordelijk voor bruggen was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De brug, eerdere bekend als brug 1752, werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje. Het werd vanwege het te verwachten autoverkeer een betonnen vaste brug; balusters (enigszins taps toelopend) en leuningen zijn van metaal, net als de valbescherming in de balustraden. Met enige moeite is vanaf de brug het beeld The last dance van Herman Lamers te zien.

De Noordhollandschkanaalbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De brug is aangelegd in het kader van de voltooiing van rijksweg 10 eind jaren tachtig. Het bouwen en beheer van kunstwerken in die snelweg ligt geheel in handen van Rijkswaterstaat, zo ook het ontwerp van deze brug over het Noordhollandsch Kanaal. De brug laat alhoewel in de jaren tachtig gebouwd toch een stukje geschiedenis van het kanaal zien. Alle bruggen over het kanaal moesten beweegbaar zijn voor de scheepvaart waarvoor zij is aangelegd. In eerste instantie waren het alle draaibruggen, maar in de loop van de jaren kwamen er ook basculebruggen of ophaalbruggen over het kanaal te liggen. Steeds moest de brug beweegbaar zijn voor hoogliggende scheepvaart. De brug 970, een hoog gelegen ophaalbrug, was nog maar net opgeleverd (opening 1983), toen werd begonnen met de bouw van wat de Noordhollandschkanaalbrug zou worden. Dit is een vaste brug, dus ineens was het afgelopen met schepen met hoge masten. In 1990 werd het noordelijk deel van de ringweg geopend. Later werden geluidsschermen op de zuidzijde brug (stadskant) geplaatst. Ze kreeg in 2017 haar naam. De brug overspant zowel het Noordhollandsch kanaal als de Noordhollandschkanaaldijk (westelijke oever) en de Buikslotermeerdijk (oostelijke oever). Nog geen honderd meter ten noorden van de brug ligt de scheidslijn tussen gemeenten Amsterdam en Landsmeer. Ze maakt tevens deel uit van de route Europese weg 35, die begint en eindigt bij de uit- en ingang van de Coentunnel.

De Gerrit van Arkelbrug (brug 1751) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Brug 1710 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Het gebied had ook in de 20e eeuw nog lang een agrarische bestemming. Uitgerekte lange graslanden werden doorsneden door het Noordhollandsch Kanaal met daaraan af en toe een boerderij. In 1955 is er dan nog niets te zien in deze buurt behalve de volop draaiende Noorderbegraafplaats. Begin jaren zeventig moet ook hier het gebied het afleggen tegen de oprukkende bebouwing van gemeente Amsterdam. De Banne Buiksloot wordt deels volgebouwd en Amsterdam moet ook al rekening houden met de toekomstige Ringweg Noord, die even ten noorden van de begraafplaats wordt geprojecteerd. Werkzaamheden voor deze brug begonnen rond 1973; er werd toen een noodbrug aangelegd. Het maakte toen deel uit van een uitgebreid pakket van kunstwerken in het kader van die aanleg. Over de Kerkersloot ook wel Christesloot een provisorische baileybrug neergelegd met oprit, overspanning en afrit. De ondersteuning van de overspanning bestond uit eenzelfde provisorische constructie. De watergang werd open gehouden door damwanden. In 2022 ligt die brug er allang niet meer. Ze is vervangen door een betonnen plaatbrug met blauwe balustraden en vier dito lantarenpalen. De damwanden zijn ter plekke vervangen door baksteen constructies, gemetseld in betonnen ramen. Wanneer de brug gebouwd is, is onbekend.

Brug 2279 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2279, een tijdlang aangeduid als brug 1754, is een voetbrug tussen het wijkje en de G.J. Scheurleerweg, de verkeersader hier. De brug is circa 11 meter lang en 1,90 meter breed. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuur; de Publieke Werken, eerder verantwoordelijk voor bruggen, was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De voetbrug staat op metalen brugpijlers; ook de liggers zijn van metaal. Daarop liggen de houten planken. Ook de leuningen en balusters zijn weer van metaal. Om doorvallen door de balustrade te voorkomen zijn staaldraden bevestigd. Het wijkje Diopter ligt iets lager dan de G.J. Scheurleerweg, reden waarom aan de kant van Diopter een klein trapje en hellingbaan ligt. De brug werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje.

Brug 1795 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De brug ligt in de G.j. Scheurleerweg. Deze lange weg lag sinds eind jaren zestig als eenzame infrastructuur in een nog landelijk deel van Amsterdam-Noord. Er waren wel al de Noorderbegraafplaats en Volkstuincomplex Buikslotermeer, maar voor het overige was het nog vooral landbouw- en veeteeltgebied. Belangrijkste reden om de weg als zijtak van de IJdoornlaan aan te leggen was de bouw (en ingebruikname) van Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord, dat ook al tussen de weilanden lag. Mede door de komst van de Rijksweg 10 (ringweg) konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Voor de aansluiting werd brug 1795 geschapen. Deze verkeersbrug werd gebouwd in de G.J. Scheurleerweg en overspant die verbindingssloot. Het werd een beklinkerde betonnen brug met leuningen en balustraden die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 al voor of in 2009 opgeleverd. De brug is ongeveer 7 meter breed en 3,5 meter lang.

Elzenhagen is een woonbuurt en een gelijknamig sportpark in Amsterdam-Noord, in het westen van de Buikslotermeerpolder. De wijk maakt deel uit van het gebied Centrum Amsterdam Noord. De naam Elzenhagen verwijst naar de in 1964 gesloopte boerderij Elsenhage aan de Buikslotermeerdijk.

De G.J. Scheurleerwegbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.