Brug 1795

Brug 2279 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2279, een tijdlang aangeduid als brug 1754, is een voetbrug tussen het wijkje en de G.J. Scheurleerweg, de verkeersader hier. De brug is circa 11 meter lang en 1,90 meter breed. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuur; de Publieke Werken, eerder verantwoordelijk voor bruggen, was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De voetbrug staat op metalen brugpijlers; ook de liggers zijn van metaal. Daarop liggen de houten planken. Ook de leuningen en balusters zijn weer van metaal. Om doorvallen door de balustrade te voorkomen zijn staaldraden bevestigd. Het wijkje Diopter ligt iets lager dan de G.J. Scheurleerweg, reden waarom aan de kant van Diopter een klein trapje en hellingbaan ligt. De brug werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje.

De G.J. Scheurleerwegbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Brug 1795 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Dat moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Over de uitloper van de singel werd deze voetbrug gebouwd. Het werd een grotendeels metalen brug met houten planken en balustrades die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. De overspanning wordt gedragen door een stel brugpijlers met jukken. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 al voor of in 2009 opgeleverd. De brug is circa 10 meter lang en 2 meter breed. De brug ligt tussen het H. Stolleplantsoen (vernoemd naar architect Hein Stolle) en de C. Kruyswijkstraat (Cornelis Kruyswijk) en zit ingeklemd tussen vier woningen uit de periode 2005-2015. De hele buurt kent overigens straten vernoemd naar architecten.

H. Stolleplantsoen is een stadspark met bijbehorende straat in Amsterdam-Noord. Het parkdeel is circa 370 meter lang en ruim 30 meter breed.

Elzenhagen is een woonbuurt en een gelijknamig sportpark in Amsterdam-Noord, in het westen van de Buikslotermeerpolder. De wijk maakt deel uit van het gebied Centrum Amsterdam Noord. De naam Elzenhagen verwijst naar de in 1964 gesloopte boerderij Elsenhage aan de Buikslotermeerdijk.

De Gerrit van Arkelbrug (brug 1751) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Johan Rijnjastraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing, maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Johan Rijnjastraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Johan Rijnjastraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping, tevens zijn de huisnummers op allerlei mogelijkheden uitgebeeld. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Johan Rijnja, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Rijnja en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Rijnja kreeg hiervoor een aantal vroege opdrachten (1911-1915) en bijvoorbeeld het Kraaienplein.

Brug 1791 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Diopter is een straat (en tevens buurtje) in Amsterdam-Noord.

De Gerrit Versteegstraat is een straat in Amsterdam-Noord. De straat werd aangelegd op agrarische gebruikte terreinen, die ingesloten werden door De Nieuwe Noorder en de Rijksweg 10 (Ringweg-Noord). Die terreinen kregen in de jaren tachtig te maken met voorbereidend werk voor bebouwing maar konden ook nog gebruikt worden voor een natuurlijke speeltuin voor kinderen; het kreeg de naam Jeugdland. Vanaf 1996 was het gedaan met deze speelplaats; er kwam een woonwijk onder de naam Jeugdland, later ook wel Diopter genoemd naar de belangrijkste straat van het door water omgeven wijkje. Omdat Diopter een ringweg is, begint en eindigt de Gerrit Versteegstraat op die straat. Alle huizen, meest eengezinswoningen, op het eilandje zijn ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht. Het terrein werd toen nog bestempeld als Jeugdland ten westen van de G.J. Scheurleerweg, een straat die langs het eiland loopt. De woningen lijken alle op elkaar. Bijzonder aan de woningen aan de Gerrit Versteegstraat is een kleurrijke band tussen begane grond en eerste verdieping. De 125 meter lange straat kreeg op 8 december 1996 middels een vergadering van Stadsdeel-Noord haar naam en werd vernoemd naar architect Gerrit Versteeg, die ook een straat in Deventer naar zich vernoemd zag. De combinatie Versteeg en Diopter moet gezocht worden in de opdracht die ambtenaar Arie Keppler van Volkshuisvesting gaf voor de woningbouw in Amsterdam-Noord. Versteeg kreeg hiervoor een aantal opdrachten zoals in de Koekoekstraat, maar zijn werk is ook elders in de stad te vinden.

Brug 1792 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel werd uitgegraven. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Om de diverse wijken verbinding met elkaar te kunnen laten maken werd over de Elzenhagensingel vanuit de B. Merkelbachsingel een voet- en fietsbrug gelegd, die samen met de brug 1793, brug 2471 en brug 2472 het verkeer rondom een vijver annex kom geleiden. De bruggen 1791 tot en met 1795 liggen hier keurig op een rijtje en zijn te herkennen aan hun gelijkenis in vakwerkachtige balustraden en voor brug 1792 geldt hetzelfde. Toch is hier het werk vakwerk simpeler uitgevoerd. Het brugdek is grotendeels van hout. Dit thema vakwerk in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. De overspanning wordt gedragen door twee setjes van brugpijlers waarop de jukken, waarop de liggers. Het brugdek knikt ter plaatse van de pijlers/jukken. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 opgeleverd. De brug is circa 15 meter lang en 7 meter breed. De brug ligt tussen de B. Merkelbachsingel (de westelijke kade) en de Elzenhangensingel (de oostelijke kade) van de Elzenhagensingel.

Brug 2277 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2277 is een verkeersbrug die het wijkje verbindt met de Berend Boeijingastraat. Deze straat is weliswaar toegankelijk voor alle verkeer, maar loopt eigenlijk aan beide uiteinden dood op een voet- en fietspad. De brug is daarom alleen voor bestemmingsverkeer. Aangezien de woonwijk een stuk lager ligt dan de genoemde straat ligt de brug hellend over de ringsloot om Diopter. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuurtijden; de Publieke Werken eerder verantwoordelijk voor bruggen was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De brug, eerdere bekend als brug 1752, werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje. Het werd vanwege het te verwachten autoverkeer een betonnen vaste brug; balusters (enigszins taps toelopend) en leuningen zijn van metaal, net als de valbescherming in de balustraden. Met enige moeite is vanaf de brug het beeld The last dance van Herman Lamers te zien.