H. Stolleplantsoen

Brug 1795 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Dat moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Over de uitloper van de singel werd deze voetbrug gebouwd. Het werd een grotendeels metalen brug met houten planken en balustrades die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. De overspanning wordt gedragen door een stel brugpijlers met jukken. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 al voor of in 2009 opgeleverd. De brug is circa 10 meter lang en 2 meter breed. De brug ligt tussen het H. Stolleplantsoen (vernoemd naar architect Hein Stolle) en de C. Kruyswijkstraat (Cornelis Kruyswijk) en zit ingeklemd tussen vier woningen uit de periode 2005-2015. De hele buurt kent overigens straten vernoemd naar architecten.

Brug 1793 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel werd uitgegraven. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Over de uitloper van de singel werd deze verkeersbrug gebouwd. Het werd een betonnen brug met metalen balustraden en leuningen. Die balustrades die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 opgeleverd. De brug is circa 11 meter lang en 9 meter breed. De brug ligt tussen het H. Stolleplantsoen (vernoemd naar architect Hein Stolle) en de B. Merkelbachsingel (Ben Merkelbach) en zit deels ingeklemd tussen woningen uit de periode 2005-2015. De hele buurt kent overigens straten vernoemd naar architecten. Niet veel later kreeg deze verkeersbrug assistentie van voetbrug Brug 2471, die aanmerkelijk lager ligt.

De G.J. Scheurleerwegbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Brug 1792 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel werd uitgegraven. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Om de diverse wijken verbinding met elkaar te kunnen laten maken werd over de Elzenhagensingel vanuit de B. Merkelbachsingel een voet- en fietsbrug gelegd, die samen met de brug 1793, brug 2471 en brug 2472 het verkeer rondom een vijver annex kom geleiden. De bruggen 1791 tot en met 1795 liggen hier keurig op een rijtje en zijn te herkennen aan hun gelijkenis in vakwerkachtige balustraden en voor brug 1792 geldt hetzelfde. Toch is hier het werk vakwerk simpeler uitgevoerd. Het brugdek is grotendeels van hout. Dit thema vakwerk in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. De overspanning wordt gedragen door twee setjes van brugpijlers waarop de jukken, waarop de liggers. Het brugdek knikt ter plaatse van de pijlers/jukken. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 opgeleverd. De brug is circa 15 meter lang en 7 meter breed. De brug ligt tussen de B. Merkelbachsingel (de westelijke kade) en de Elzenhangensingel (de oostelijke kade) van de Elzenhagensingel.

Brug 2471 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Door de komst van die ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel werd uitgegraven. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Over de uitloper van de singel werd voor voetgangers naar brug 1793 een apart bruggetje gebouwd. Het werd een metalen brug met dito balustraden en leuningen. Die balustrades die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 opgeleverd. De licht gewelfde brug is circa 11 meter lang. Ze ligt tussen het Alfred Tepepad (vernoemd naar architect Alfred Tepe) in het H. Stolleplantsoen (Hein Stolle) en de B. Merkelbachsingel (Ben Merkelbach) en ligt vrij tussen de landhoofden. De hele buurt kent overigens straten vernoemd naar architecten. Brug 2471 assisteert verkeersbrug Brug 1793, die hoger ligt, maar kennelijk geen ruimte kon bieden aan het voetpad.

Brug 1795 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. De brug ligt in de G.j. Scheurleerweg. Deze lange weg lag sinds eind jaren zestig als eenzame infrastructuur in een nog landelijk deel van Amsterdam-Noord. Er waren wel al de Noorderbegraafplaats en Volkstuincomplex Buikslotermeer, maar voor het overige was het nog vooral landbouw- en veeteeltgebied. Belangrijkste reden om de weg als zijtak van de IJdoornlaan aan te leggen was de bouw (en ingebruikname) van Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord, dat ook al tussen de weilanden lag. Mede door de komst van de Rijksweg 10 (ringweg) konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven. Zij moest verhuizen om plaats te maken voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig voor de waterhuishouding; de Elzenhagensingel. Deze singel werd aangesloten op de ringsloot rond Jeugdland. Voor de aansluiting werd brug 1795 geschapen. Deze verkeersbrug werd gebouwd in de G.J. Scheurleerweg en overspant die verbindingssloot. Het werd een beklinkerde betonnen brug met leuningen en balustraden die doen denken aan vakwerk binnen een frame. Dit thema in de brug komt in de andere bruggen over genoemde singel met overlopen steeds terug, maar ook in afscheidingen van de woningen. Het (basis)ontwerp is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd na het ontwerp in 2006 al voor of in 2009 opgeleverd. De brug is ongeveer 7 meter breed en 3,5 meter lang.

Brug 2279 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Tijdens de afronding van de werkzaamheden van Ringweg Noord kwam er tussen die snelweg en De Nieuwe Noorder een graslandje zonder bestemming te liggen. Eeuwenlang was het grasland al dan niet met vee erop, maar de ringweg zorgde voor verdere stadsverdichting daar. Er kwam tussen 1996 en 1999 een woonwijk te liggen met de ietwat vreemde naam Diopter. Die wijk wordt omringd door water. Voor de verbinding met de omgeving werden vier bruggen aangelegd. Brug 2279, een tijdlang aangeduid als brug 1754, is een voetbrug tussen het wijkje en de G.J. Scheurleerweg, de verkeersader hier. De brug is circa 11 meter lang en 1,90 meter breed. Het waren de jaren dat de stadsdeelkantoren (mede) verantwoordelijk waren voor de infrastructuur; de Publieke Werken, eerder verantwoordelijk voor bruggen, was opgeheven. Het ontwerpen van bruggen werd uitbesteed. De voetbrug staat op metalen brugpijlers; ook de liggers zijn van metaal. Daarop liggen de houten planken. Ook de leuningen en balusters zijn weer van metaal. Om doorvallen door de balustrade te voorkomen zijn staaldraden bevestigd. Het wijkje Diopter ligt iets lager dan de G.J. Scheurleerweg, reden waarom aan de kant van Diopter een klein trapje en hellingbaan ligt. De brug werd ontworpen door Chris de Jonge, Louis Hoogveld en Kees de Kat, dan samenwerkend onder architectenbureau DeJonge Hoogveld en deKat (1991-1999, later JHK-Architecten) uit Utrecht; zij ontwierpen tevens alle woningen voor het wijkje.

Brug 2473 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Dit gebied was eeuwenlang agrarisch gebied met weilanden en sloten. Vanuit het zuiden rukte de stad Amsterdam steeds verder op, aangekondigd door de aanleg van de Noorderbegraafplaats en het Volkstuincomplex Buikslotermeer in de jaren dertig. De aanleg van de G.J. Scheurleerweg vanaf de IJdoornlaan naar de Rioolwaterzuiveringsinrichting Noord was de volgende stap, met een afronding van de voltooiing van de Rijksweg 10/Ringweg-Noord in 1990. Dat leek een definitief einde maar voor dit gebied moesten de grootste werkzaamheden toen nog beginnen; de bouw van metrostation Noord; eindpunt van de Noord/Zuidlijn, de latere Metrolijn 52. Door de komst van de ringweg konden gronden tussen de bestaande bebouwing en de zuidkant van die ringweg onttrokken worden aan agrarisch gebruik om vervolgens volgebouwd te worden. Een van de voorbeelden daarvan is de bebouwing van Jeugdland en Diopter aan de westkant van de G.J. Scheurleerweg. Al spoedig moest ook het volkstuincomplex aan de oostkant eraan geloven, het maakte plaats voor een nieuwe woonwijk. De naam van de wijk werd Elzenhagen-Noord, dat tegen de Nieuwe Leeuwarderweg kwam te liggen. Voor de inrichting van de wijk was een nieuwe indeling nodig van de waterhuishouding; de Elzenhagensingel werd uitgegraven. Die singel moest aan de oostkant een verbinding krijgen met de water- en verkeerssystemen aan de andere kant van de Nieuwe-Leeuwarderweg, waar al sinds midden jaren zestig de woonwijk Buikslotermeer-Noord met ringsloot ligt. Er kwamen drie bruggen te liggen om water en verkeer te kunnen geleiden. Brug 2473 werd een voet- en fietsbrug in genoemde weg en over genoemd water. De brug heeft een tweede functie; het zorgen van een verbinding van het H. Stolleplantsoen met Afred Tepepad richting de verkeersader hier. Het werd een lichtgewicht bruggetje met metalen leuningen en balustraden die doen denken aan vakwerk. De brug lijkt te steunen op uitsparingen en draagbalken in de damwanden die hier als oevers van de waterweg dienen. Het (basis)ontwerp uit 2007 is afkomstig van Simon Sprietsma werkend voor de Dienst Ruimtelijke Ordening van Amsterdam, die studeerde aan de Technische Universiteit Delft en het Berlage Instituut. De brug werd pas later in 2015 neergelegd, de bouw van de Noord/Zuidlijn liep jaren vertraging op.

Elzenhagen is een woonbuurt en een gelijknamig sportpark in Amsterdam-Noord, in het westen van de Buikslotermeerpolder. De wijk maakt deel uit van het gebied Centrum Amsterdam Noord. De naam Elzenhagen verwijst naar de in 1964 gesloopte boerderij Elsenhage aan de Buikslotermeerdijk.

Brug 1791 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.

Brug 2246 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord. Hier lag eeuwenlang een agrarisch gebied ten noorden van de nog kleine kern van Amsterdam-Noord. Al in de jaren dertig is op foto’s te zien dat hier (een voorloper van) de Nieuwe Leeuwarderweg loopt. Het is dan een grijze strook in het groene landschap. Eerste teken dat Amsterdam vanaf het zuiden oprukt is de aanleg van de Noorderbegraafplaats in de jaren dertig; dan nog ver van de stad verwijderd. De stadsbebouwing bleef uitdijen en bereikte eind jaren zestig deze plek, althans aan de oostkant van de weg. Aan de westkant bleef het tot in de jaren negentig groen gebied met speelplaats en tuinhuisjescomplex. Een van de grootste wijzigingen in het gebied is de komst van de Rijksweg 10 in 1990; die krijgt eerst een halve aansluiting en vervolgens een gehele ongelijkvloerse kruising met de Nieuwe Leeuwaarderweg. Toch is het nog niet gedaan met de bouw in dit gebied. In de jaren nul wordt plaatselijk begonnen met de aanleg van wat het eindpunt van de Noord/Zuidlijn moet worden. Ter plaatse wordt gekozen voor de bouw van metrostation met naar het noorden een opstelterrein. De komst van de nieuwe woonwijken en het station met opstelterrein zorgen ervoor dat er waterbouwkundig en verkeerstechnisch een ingreep moet plaatsvinden. De twee woonwijken aan weerszijden moeten op beide gebieden aansluiting met elkaar krijgen; hetgeen betekent dat enerzijds de Jan Herman van Heekweg vanuit het oosten een onderdoorgang krijgt en een aansluiting op de kade van de Elzenhagensingel. Anderzijds wordt er een waterweg gegraven tussen de ringsloten rondom Buikslotermeer en die van Elzenhagen-Noord. Beide stromen worden overspannen door een nieuw gebouwd viaduct. In 2009 in de ruwbouw klaar en rijdt er verkeer overheen. Het bouwwerk heeft een zus in brug 932. Het grote viaduct wordt terzijde gestaan door twee voet- en fietsbruggen Brug 2472 en brug 2473. Het viaduct kreeg geluidsschermen met een hederamotief, zoals meerdere viaducten en bruggen die in dezelfde periode over de Nieuwe Leeuwarderweg werden gebouwd, zoals de Hederabrug.

De Gerrit van Arkelbrug (brug 1751) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Noord.