Oosterdokskade 143

De Willem Frederik Hermansstraat is een straat in Amsterdam-Centrum op het Oosterdokseiland, ook wel bekend onder de naam "PTT-eiland".

Annie M.G. Schmidtstraat is een straat op het Oosterdokseiland in Amsterdam-Centrum. Het Oosterdokseiland werd in de jaren nul van de 21e eeuw opnieuw ingericht. Oude gebouwen en stratenplan verdwenen onder het zand om vervolgens voor jaren te veranderen in een bouwput. Er kwam een nieuw stratenplan van Erick van Egeraat en vervolgens werden vanuit het Station Amsterdam Centraal gebouwen neergezet, die gescheiden werden door relatief smalle straten. Die relatief smalle straatjes moesten een verwijzing zijn naar de nauwe straten in Amsterdam-Centrum, maar dan aan de overzijde van het Oosterdok. Op 1 maart 2006 kregen de nieuwe straten hun naam. Omdat een van de nieuwe gebouwen dat van de Openbare Bibliotheek Amsterdam aan Oosterdokskade 143 is, kreeg dat gebouw drie literators toebedeeld. Aan de westkant kwam er de Willem Frederik Hermansstraat, de oostkant werd de Annie M.G. Schmidtstraat, aan de voorkant kwam nog het Hella Haasseplein. Bedoeld of onbedoeld werd de Annie M.G. Schmidtstraat de straat tussen de bibliotheek (ze schreef verhalen etc.) en het Conservatorium van Amsterdam (Oosterdokskade 151) (ze schreef ook liedteksten). De straat tussen de Oosterdoksstraat en het Hella Haasseplein is circa 110 meter lang en 8 meter breed. Het werd in 2023 wel oneerbiedig omschreven als tochtgat (net als de andere straatjes hier), zonder dat er maar iets te beleven was. Een tegenstelling met de naamgeefster drong zich op. Anderen reageerden daarop dat er juist wel wat te beleven is. Bij bepaalde zonnestand en bepaalde uren komt op de straatklinkers een lijnenspel in het zicht. Bovendien is de zijgevel van het conservatorium, die oplicht wanneer de zon er op schijnt, een waar artistiek kunstwerk. In het verlengde van de straat ligt naar een steiger in het Oosterdok de Annie M.G. Schmidtbrug.

Het Hella Haasseplein is een plein in Amsterdam-Centrum. Alhoewel officieel te boek staande als een plein betreft het hier het driehoekige voorplein(tje) van het centrale gebouw van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143. Aan het plein is slechts één gebouw gevestigd, de genoemde bibliotheek, die haar originele adres behield. Het plein draagt de naam van schrijfster Hella Haasse, die een binding heeft met de bibliotheek onder andere door een borstbeeld van haar in het gebouw en een Hella Haassezaal. Bijzonder is dat het plein al in 2014 haar naam kreeg. Normaal wordt bij een dergelijk vernoeming een termijn van ten minste tien jaar in acht genomen. Vanwege de binding tussen bibliotheek en schrijfster werd die termijn terzijde geschoven (ze overleed in 2011).

Oosterdokskade 151 is een gebouw aan de Oosterdokskade, Oosterdokseiland, Amsterdam-Centrum. Het pand huisvest het Conservatorium van Amsterdam.

De Willem Frederik Hermansbrug is een loop brug (nummer 2211) naar een recreatiesteiger in het Open Havenfront in het centrum van Amsterdam. De brug ligt in de kade van het Oosterdokseiland, nabij de OBA. Het ietwat onogelijke bruggetje ligt niet vast en leunt met wieltjes op de houten steiger. Het is vernoemd naar de schrijver Willem Frederik Hermans, met wie de stad een moeilijke relatie had. De brug heeft deze naam officieel gekregen daar deze in het verlengde van de Willem Frederik Hermansstraat ligt, meer een steegje tussen de OBA en een naastgelegen appartementenblok.

Het Conservatoire de Musique de la Ville de Luxembourg (Nederlands: Conservatorium van de stad Luxemburg, Luxemburgs: Conservatoire vun der Stad Lëtzebuerg) is een conservatorium in Luxemburg-Stad, een van de drie conservatoria in het groothertogdom.

Het Conservatorium van Amsterdam is een onderdeel van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, en is een conservatorium in Amsterdam, met in 2023 circa 1100 muziekstudenten.

ODE's blozers is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Centrum.

De Annie M.G. Schmidtbrug (brug 2212) is een loopbrug in Amsterdam-Centrum. De brug verbindt de Oosterdokskade met in dit geval de drijvende steigers waaraan dan, weliswaar op het andere eind, weer het in het Oosterdok drijvende Chinees restaurant Sea Palace ligt. Om de stijging en daling van het water en dus de steiger te kunnen opvangen heeft de brug in de kademuur een scharnierpunt. De donkergrijze stalen brug eindigt met een trappetje op de steiger met als steunpunten wieltjes. De naam van de brug is geïntegreerd in het ontwerp van de brug. Hierdoor ontstond de situatie dat de naam van de brug eerst officieus was en pas na een paar maanden officieel werd. De brug is vernoemd naar schrijfster Annie M.G. Schmidt. De brug ligt in het verlengde van de Annie M.G. Schmidtstraat. Zij schreef ook veel teksten waarbij Harry Bannink muziek schreef. Het is daarom opvallend dat gezien hun samenwerking tussen de Annie M.G. Schmidtbrug/straat en de Harry Banninkbrug/straat, de Willem Frederik Hermansbrug/straat ligt.

De Simon Carmiggeltbrug is een loopbrug in Amsterdam-Centrum. De brug verbindt de Oosterdokskade met in dit geval de drijvende steigers waaraan dan weer het in het Oosterdok drijvende Chinees restaurant Sea Palace, ligt. Om wisselingen in het waterpeil te kunnen opvangen heeft de brug in de kademuur een scharnierpunt. De donkergrijze stalen brug eindigt op de steiger met een trappetje en steunt op wieltjes. De naam van de brug is geïntegreerd in het ontwerp van de brug. Hierdoor werd de brug al snel informeel de Simon Carmiggeltbrug genoemd. Pas na een paar maanden werd dit ook de officiële naam. De brug is vernoemd naar schrijver Simon Carmiggelt, die veelvuldig over het leven van de gemiddelde Amsterdammer schreef. Opvallend aan de vernoeming is, dat op nog geen 25 meter ten noordwesten van de brug de Simon Carmiggeltstraat is gelegen. De Odebrug, op 150 meter westelijk, heeft een citaat van Carmiggelt: "Amsterdam is een heerlijke stad om te verlaten en ààn te komen". Door deze brug loopt een leiding, deels voor nutsvoorzieningen voor Sea Palace (zie foto).

Het Oosterdokseiland is een eiland in Amsterdam tussen het Oosterdok en het IJ. Het ontstond in 1832 toen door aanleg van de Oosterdoksdam dit deel van het IJ werd afgescheiden en daardoor ook geen eb en vloed meer kende in het toen nog in open verbinding met de Zuiderzee staande IJ. Aan de oostzijde ontstond zo de omsloten watervlakte die nu Oosterdok heet. Aan de westkant ontstond op soortgelijke wijze het Westerdok.

Het Post CS-gebouw, en soms ook wel het Stationspostgebouw, was een gebouw in Amsterdam op het Oosterdokseiland nabij het Centraal Station. Het was een overgebleven deel van een gesloopt complex van gebouwen waarin het postsorteercentrum was ondergebracht. Het is ontworpen door architectenbureau Merkelbach en Elling en werd in 1968 officieel geopend door prins Claus. Het gebouw was ongeveer 50 meter hoog. Begin 21e eeuw werd een groot deel van het complex gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw op het Oosterdokseiland. In 2009 is het resterende gebouw ook gesloopt. Het gebouwencomplex heeft jarenlang dienstgedaan als postsorteercentrum (voor pakketpost en briefpost) voor het toenmalige staatspostbedrijf PTT. Nadat het gebouw door de PTT in 2004 werd afgedankt werd de niet gesloopte hoogbouw een broedplaats voor culturele evenementen en kunstenaars. Op de bovenste etage was tot 28 juni 2008 het bekende restaurant Club 11 gevestigd, tevens een populaire club. Het Stedelijk Museum had ook een vestiging geopend in een resterend deel van het gebouwencomplex van het Post CS-gebouw tot 1 oktober 2008. Naast het resterende deel van het Post CS-gebouw is sinds april 2008 het Conservatorium van Amsterdam in nieuwbouw gevestigd. Ook het laatste deel van het Post CS-gebouw werd vanaf 2009 gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw, als onderdeel van de ontwikkeling van het Oosterdokseiland. In 2023 werd het hoofdkantoor van Booking.com in gebruik genomen.