place

Sint-Antoniuskapel (Grimbergen)

Kapel in Vlaams-BrabantOnroerend erfgoed in Grimbergen
Grimbergen Boechoutlaan zonder nummer 17611 onroerenderfgoed
Grimbergen Boechoutlaan zonder nummer 17611 onroerenderfgoed

De Sint-Antoniuskapel is een kapel in het gehucht Bever dat sinds 1977 deel uitmaakt van Grimbergen in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. Deze bakstenen kapel werd opgericht in 1896 door graaf Alfons de Villegas de Clercamp uit dankbaarheid voor de geboorte van zijn zoon Antoine. Ze ligt tegenover de zuidelijke toegangsdreef van het kasteel van Bever en wordt geflankeerd door twee cipressen. In 1945 werd een tweede dankkapel, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, gebouwd naast de voormalige conciërgewoning aan de noordelijke toegang (Drijpikkelstraat nr. 27). De kapel moet in het kader van het project van de sneltram langs de A12 geherlokaliseerd worden.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Sint-Antoniuskapel (Grimbergen) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Sint-Antoniuskapel (Grimbergen)
Boechoutlaan, Grimbergen

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Sint-Antoniuskapel (Grimbergen)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 50.914094444444 ° E 4.3390416666667 °
placeToon op kaart

Adres

Sint-Antoniuskapel

Boechoutlaan
1853 Grimbergen
Vlaams-Brabant, België
mapOpenen op Google Maps

Grimbergen Boechoutlaan zonder nummer 17611 onroerenderfgoed
Grimbergen Boechoutlaan zonder nummer 17611 onroerenderfgoed
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Beverbos
Beverbos

Het Beverbos is een natuurgebied in de provincie Vlaams-Brabant in België, dat gelegen is langs de Maalbeek tussen Wemmel en Strombeek-Bever. De naam Beverbos verwijst naar het gehucht Bever en het Hof te Bever die langs de Maalbeekvallei gelegen zijn. De Lees(t)beek mondt uit in de Maalbeek aan de zuidwestelijke rand van het bos. Het Beverbos bestaat grotendeels uit elzenbroekbos, moerasgebied met rietkragen en moerassige weilanden. De drassige gronden worden nat gehouden door bronnen met helder, kalkrijk water, waardoor het gebied in het verleden weinig geschikt werd bevonden voor akkerbouw. Hierdoor heeft het gebied een vegetatie met onder meer aronskelk, dotterbloem, gele lis, waterweegbree, egelskop en salomonszegel, weten te behouden. In de moerassige gedeelten komen verschillende soorten amfibieën voor zoals bruine kikker, gewone pad, alpenwatersalamander en gewone watersalamander. De rietkragen bieden beschutting voor de sprinkhaanrietzanger en de bosrietzanger. De hoger gelegen beboste gedeelten herbergen onder meer spechten, roofvogels zoals buizerd en boomvalk en verschillende soorten kleine zangvogels. Een relatieve nieuwkomer is de halsbandparkiet, een exoot die concurreert om nestholtes met de inheemse broedvogels zoals boomklevers en spechten. Het bos wordt sinds 2003 door Natuurpunt beheerd en maakt deel uit van het project "Groene Corridor" waarmee de provincie Vlaams-Brabant in het Noordwesten van de provincie aan natuurherstel en natuurverbinding wil werken.