Meli Meise

Het kasteel van Bever - in het primitief kadasterplan van 1821 het Nekkerken genoemd - is een neoclassicistisch landhuis uit 1846, gelegen in de wijk Bever, ten westen van het centrum van Strombeek-Bever, aan de grens met Wemmel en Meise. Het oorspronkelijke kasteel werd in de loop van de 18e eeuw vergroot, maar werd later afgebroken om plaats te maken voor het huidige kasteel met U-vormig koetshuis, dat in opdracht van Jean-Constantin de Villegas de Clercamp (1808-1880) gebouwd werd. In 2004 werd het kasteel gerenoveerd en gerestaureerd.

De Sint-Antoniuskapel is een kapel in het gehucht Bever dat sinds 1977 deel uitmaakt van Grimbergen in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. Deze bakstenen kapel werd opgericht in 1896 door graaf Alfons de Villegas de Clercamp uit dankbaarheid voor de geboorte van zijn zoon Antoine. Ze ligt tegenover de zuidelijke toegangsdreef van het kasteel van Bever en wordt geflankeerd door twee cipressen. In 1945 werd een tweede dankkapel, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, gebouwd naast de voormalige conciërgewoning aan de noordelijke toegang (Drijpikkelstraat nr. 27). De kapel moet in het kader van het project van de sneltram langs de A12 geherlokaliseerd worden.

Bever is een gehucht in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. Het vormt samen met het dorp Strombeek de Grimbergse deelgemeente Strombeek-Bever. Bever ligt in het westelijk, nog landelijk deel van de deelgemeente. Het ligt op de grens met de Wemmelse wijk Boechout, en met de gemeente Meise, nabij het Beverbos en de Nationale Plantentuin van België.

De Potaardehoeve is een gesloten vierkanthoeve in Grimbergen (Vlaams-Brabant, België). Aanvankelijk "'t Hof ván Prince de Berges" en vanaf de 18de eeuw "Potaardehof" genoemd. Opgetrokken in het derde kwart van de 18de eeuw (gevelsteen uit 1768) en aangepast in de 19de eeuw, ter vervanging van een ouder hof. De Potaardehoeve situeert zich op het Potaardeveld in het uiterste zuidwesten van Grimbergen nabij de grens met Strombeek-Bever en ligt gevat tussen de Maalbeek en de straat. Het is een voormalig pachthof van de heren van Grimbergen die minstens tot de 17de eeuw hun naam, "'t Hof ván Prince de Berges", aan het hof hebben gegeven. De hoeve was gelegen op het meest zuidelijke deel van het Sprietveld, genaamd de Verste Spriet, waar Brusselse pottenbakkers ten vroegste in de 17de eeuw potaarde ontdekten. Stilaan werd de naam Verste Spriet verdrongen door Potaardeveld en ging men ook spreken van "Potaerde Hof".

De verkeerswisselaar van Strombeek-Bever is een Belgisch knooppunt tussen de A12 en de Brusselse Ring R0 nabij Strombeek-Bever, een deelgemeente van Grimbergen. Het knooppunt is ongelijkvloers, de hoofdassen van de R0 en A12 lopen normaal rechtdoor, de afslagen zijn via een soort uitgerekte rotonde op elkaar aangesloten. De verkeerswisselaar is een uitgerekte zwevende rotonde, een concept dat niet vaak toegepast wordt in België en Nederland maar wel in Groot-Brittannië. Deze verkeerswisselaar herbergt 34 à 40 ha zeer waardevol natuurgebied (Glanshavergrasland). Er werden meer dan 380 soorten planten gerepertorieerd, waaronder 9 soorten orchideeën.

De Meysemolen is een watermolen in de Vlaams-Brabantse plaats Meise gelegen aan Sint-Annastraat 33. Deze watermolen op de Amelgemse Molenbeek van het type bovenslagmolen fungeerde als korenmolen.

Het Hof te Bever is een 18de-eeuwse hoeve in de Belgische plaats Bever. Deze gesloten hoeve met een losstaand bakhuis dateert uit de eerste helft van de 18de eeuw (1702 - 1735).

Het kasteel (van) Bouchout (ook Boechout) is een kasteel dat gelegen is in de Belgische gemeente Meise. Het is een versterkt kasteel waarvan de oorsprong teruggaat tot in de 12e eeuw. Op het domein bevindt zich tegenwoordig Plantentuin Meise.

Het Beverbos is een natuurgebied in de provincie Vlaams-Brabant in België, dat gelegen is langs de Maalbeek tussen Wemmel en Strombeek-Bever. De naam Beverbos verwijst naar het gehucht Bever en het Hof te Bever die langs de Maalbeekvallei gelegen zijn. De Lees(t)beek mondt uit in de Maalbeek aan de zuidwestelijke rand van het bos. Het Beverbos bestaat grotendeels uit elzenbroekbos, moerasgebied met rietkragen en moerassige weilanden. De drassige gronden worden nat gehouden door bronnen met helder, kalkrijk water, waardoor het gebied in het verleden weinig geschikt werd bevonden voor akkerbouw. Hierdoor heeft het gebied een vegetatie met onder meer aronskelk, dotterbloem, gele lis, waterweegbree, egelskop en salomonszegel, weten te behouden. In de moerassige gedeelten komen verschillende soorten amfibieën voor zoals bruine kikker, gewone pad, alpenwatersalamander en gewone watersalamander. De rietkragen bieden beschutting voor de sprinkhaanrietzanger en de bosrietzanger. De hoger gelegen beboste gedeelten herbergen onder meer spechten, roofvogels zoals buizerd en boomvalk en verschillende soorten kleine zangvogels. Een relatieve nieuwkomer is de halsbandparkiet, een exoot die concurreert om nestholtes met de inheemse broedvogels zoals boomklevers en spechten. Het bos wordt sinds 2003 door Natuurpunt beheerd en maakt deel uit van het project "Groene Corridor" waarmee de provincie Vlaams-Brabant in het Noordwesten van de provincie aan natuurherstel en natuurverbinding wil werken.

Het Nekkerbos is een bos in Grimbergen in de provincie Vlaams-Brabant in België aan de monding van de Amelvonnebeek in de Maalbeek. Het bos is eigendom van Natuurpunt, de Provincie Vlaams-Brabant, de Koninklijke Schenking en enkele particuliere eigenaars. Voor 1900 lagen hier voedselarme hooilanden. De nabijgelegen Nekkerweide, beheerd door Natuurpunt, is een overblijfsel van deze hooilanden en wordt al lange tijd als natuurgebied beheerd. Hier vindt men knolsteenbreek, moerasstreepzaad en kleine ratelaar. Van de in de Maalbeekvallei voorkomende vogels kunnen watersnip, waterral, en wintertaling worden genoemd. De grens tussen de gemeenten Grimbergen en Meise volgt de Maalbeek gedurende lange tijd. Aan de kant van Meise is er het sportcentrum "De Nekker" gelegen.

Het Kasteel van Meise of Hof van Immersele is een voormalig kasteel in de Vlaams-Brabantse plaats Meise. Het stond in de Plantentuin, nabij de Oranjerievijver.

Het Eurostadion (Frans: L'Eurostadium) was een voorstel voor een nieuw, nationaal voetbalstadion van België. Het opzet was om er regelmatig wedstrijden van het Belgisch voetbalelftal in te organiseren. Ook RSC Anderlecht zou, als huurder en vaste bespeler, zijn intrek nemen in het stadion, maar midden februari 2017 trok de club zich terug uit het project. In het Eurostadion zouden aanvankelijk ook drie groepswedstrijden en een achtste finale van het Europees kampioenschap voetbal 2020 plaatsvinden, tot de UEFA Brussel schrapte als gaststad, wegens onvoldoende garanties dat het stadion op tijd afgewerkt zou zijn. Eind januari 2018 werd een omgevingsvergunning geweigerd door Vlaams minister Joke Schauvliege, nadat in een eerdere procedure al een bouw- en milieuvergunning waren geweigerd. Er rezen grondige twijfels over de verdere slaagkansen, maar bouwheer Ghelamco verklaarde door te zetten met haar plannen voor een voetbalstadion, op dezelfde locatie. In maart 2019 kondigde de KBVB echter aan dat de plannen voor een nieuw stadion werden opgeborgen en dat men verkoos om het huidige Koning Boudewijnstadion te renoveren.