Nekkerbos

De Polderkapel is een bakstenen kapel in de 's Gravenmolenstraat te Grimbergen. Ze werd in 1847 opgericht op een stuk grond uit de Polderweide. Het bestaat uit een eenvoudig bakstenen blok waarin zich een diepe nis bevindt met het beeld van Onze-Lieve-Vrouw en de bloemen. De kapel werd in 1948 helemaal heropgebouwd. Bij deze kapel werd gedurende vele jaren in gemeenschap de rozenkrans gebeden in de Maria-maand. In oktober was er de jaarlijkse Noveen. Het Mariabeeldje werd jaarlijks meegedragen in de Ommegang. De kapel is eigendom van de gemeente.

De Meysemolen is een watermolen in de Vlaams-Brabantse plaats Meise gelegen aan Sint-Annastraat 33. Deze watermolen op de Amelgemse Molenbeek van het type bovenslagmolen fungeerde als korenmolen.

De 's Gravenmolen is de oudste molen van de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen. Deze watermolen aan de Maalbeek wordt reeds vermeld in geschriften uit de 1220, maar is zeker nog ouder. Hij ontleent zijn naam aan de graven van Grimbergen en deed dienst als banmolen: de bewoners van het graafschap waren verplicht hier hun graan te laten malen. Pas in 1912 werd het oorspronkelijk houten rad vervangen door een metalen. Halverwege de 20e eeuw maakte Louis Thomas er een industriële molen van. De molen bleef in werking tot in 1964. Louis Thomas was inmiddels bakker geworden in Koekelberg. Op het einde maalde hij nog enkel elektrisch. Het gebouw bleef goed onderhouden, maar brandde af op 8 februari 1991. De molen geraakte hierna volledig in verval en kwam in privébezit en werd omgebouwd tot villa. De molen werd op 9 juli 1980 als monument en als dorps- en stadsgezicht beschermd en is niet toegankelijk. In tegenstelling tot wat men weleens zou kunnen denken, is de nabijgelegen eetgelegenheid niet de 's Gravenmolen.

Het Spiegelhof of Hof ter Spiegele is een Grimbergse semi-gesloten hoeve in de Maalbeekvallei en is genoemd naar de bewoners uit de 15e eeuw. Eertijds was het een pachthof van de heren van Grimbergen waarvan de oudste vermelding teruggaat tot 1433. Oudere benamingen voor de hoeve zijn "Hoff te Spieghel" en "Hoefakker". Het woonhuis klimt op tot het begin van de 17e eeuw. De hoeve werd in 1971 gerestaureerd en bij M.B. van 9 juli 1980 beschermd als monument binnen het dorpsgezicht "de maalbeekvallei".

De Potaardehoeve is een gesloten vierkanthoeve in Grimbergen (Vlaams-Brabant, België). Aanvankelijk "'t Hof ván Prince de Berges" en vanaf de 18de eeuw "Potaardehof" genoemd. Opgetrokken in het derde kwart van de 18de eeuw (gevelsteen uit 1768) en aangepast in de 19de eeuw, ter vervanging van een ouder hof. De Potaardehoeve situeert zich op het Potaardeveld in het uiterste zuidwesten van Grimbergen nabij de grens met Strombeek-Bever en ligt gevat tussen de Maalbeek en de straat. Het is een voormalig pachthof van de heren van Grimbergen die minstens tot de 17de eeuw hun naam, "'t Hof ván Prince de Berges", aan het hof hebben gegeven. De hoeve was gelegen op het meest zuidelijke deel van het Sprietveld, genaamd de Verste Spriet, waar Brusselse pottenbakkers ten vroegste in de 17de eeuw potaarde ontdekten. Stilaan werd de naam Verste Spriet verdrongen door Potaardeveld en ging men ook spreken van "Potaerde Hof".

Het Hof ter Biest of de Biesthoeve is een gerekte hoeve met trapgevels uit de 17e eeuw, gelegen aan de Wolvertemsesteenweg in de Vlaamse gemeente Grimbergen. Het is een voormalige abdijhoeve van de Abdij van Grimbergen.

Het Hof te(r) Weerde of Hof ter Spriet is een gesloten hoeve in de Maalbeekvallei in de Belgische gemeente Grimbergen. Het woonhuis en de langsschuur klimmen op tot het derde kwart van de 17e eeuw (zie jaartal 1661 boven schuurpoortje). De overige gebouwen dateren uit de 19e eeuw. Aanvankelijk was het een pachthof van de heren van Grimbergen, doch in 1217 bij een grondruil verworven door de Abdij van Grimbergen. Het pachthof en zijn onmiddellijke omgeving werden als dorpsgezicht en monument beschermd bij M.B. van 9 juli 1980.

In de Vanakenstraat in de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen staat nog een oude boerenarbeiderswoning, waarvan de bouw mogelijks terug gaat tot de 19e eeuw. Het is één van de weinig resterende huisjes van dat type in Grimbergen. Het eenvoudig huisje staat op een rechthoekige plattegrond en heeft vier traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak. Met schijnvoegen bepleisterde lijstgevel met dubbelhuisopstand op groen geschilderde plint. Rechthoekige vensters met hardstenen dorpels en houten schuiframen; lage rechthoekige deuropening. Witgeschilderde bakstenen achtergevel met rechthoekige openingen onder houten en ijzeren lateien.

Meli Meise (ook bekend als Meli Strombeek) is een Belgisch voormalig recreatiepark en dierentuin in Grimbergen, Vlaams-Brabant. Het park omvatte een sprookjestuin, minigolf, een kleine collectie dieren en een café-restaurant. Het was geopend van 1946 tot 1957 en was de voorloper van Meli Heizel.

De verkeerswisselaar van Strombeek-Bever is een Belgisch knooppunt tussen de A12 en de Brusselse Ring R0 nabij Strombeek-Bever, een deelgemeente van Grimbergen. Het knooppunt is ongelijkvloers, de hoofdassen van de R0 en A12 lopen normaal rechtdoor, de afslagen zijn via een soort uitgerekte rotonde op elkaar aangesloten. De verkeerswisselaar is een uitgerekte zwevende rotonde, een concept dat niet vaak toegepast wordt in België en Nederland maar wel in Groot-Brittannië. Deze verkeerswisselaar herbergt 34 à 40 ha zeer waardevol natuurgebied (Glanshavergrasland). Er werden meer dan 380 soorten planten gerepertorieerd, waaronder 9 soorten orchideeën.

Het Pachthof d'Yveshoeve is een vierkantshoeve uit de 18e eeuw gelegen aan de Maalbeek in Grimbergen. Het was een der pachthoeven die tot het kasteel Paddenborch behoorde. De hoeve dankt haar naam aan de familie d'Yve. Andere benamingen die men terugvindt, zijn Dievenpachthof, Hof van Liekercke en De Beuckeleer. Van 1921 tot 1927 woonde toenmalig burgemeester Theophiel Verhasselt in de d'Yveshoeve. Toen in 1929 de hoeve te koop stond, hebben Jozef Janssens en zijn echtgenote Louise Brion de hoeve aangekocht. De hoeve werd door de familie Janssens, die ze tot in 1968 uitbaatte, opgeknapt en onderhouden. In 2019 werd een beheersplan goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Erfgoed. Thans doet de hoeve dienst als een reeks feestzalen (Salons de Romrée).

Het kasteel van Bever - in het primitief kadasterplan van 1821 het Nekkerken genoemd - is een neoclassicistisch landhuis uit 1846, gelegen in de wijk Bever, ten westen van het centrum van Strombeek-Bever, aan de grens met Wemmel en Meise. Het oorspronkelijke kasteel werd in de loop van de 18e eeuw vergroot, maar werd later afgebroken om plaats te maken voor het huidige kasteel met U-vormig koetshuis, dat in opdracht van Jean-Constantin de Villegas de Clercamp (1808-1880) gebouwd werd. In 2004 werd het kasteel gerenoveerd en gerestaureerd.