Hof ter Weerde

Het Spiegelhof of Hof ter Spiegele is een Grimbergse semi-gesloten hoeve in de Maalbeekvallei en is genoemd naar de bewoners uit de 15e eeuw. Eertijds was het een pachthof van de heren van Grimbergen waarvan de oudste vermelding teruggaat tot 1433. Oudere benamingen voor de hoeve zijn "Hoff te Spieghel" en "Hoefakker". Het woonhuis klimt op tot het begin van de 17e eeuw. De hoeve werd in 1971 gerestaureerd en bij M.B. van 9 juli 1980 beschermd als monument binnen het dorpsgezicht "de maalbeekvallei".

De 's Gravenmolen is de oudste molen van de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen. Deze watermolen aan de Maalbeek wordt reeds vermeld in geschriften uit de 1220, maar is zeker nog ouder. Hij ontleent zijn naam aan de graven van Grimbergen en deed dienst als banmolen: de bewoners van het graafschap waren verplicht hier hun graan te laten malen. Pas in 1912 werd het oorspronkelijk houten rad vervangen door een metalen. Halverwege de 20e eeuw maakte Louis Thomas er een industriële molen van. De molen bleef in werking tot in 1964. Louis Thomas was inmiddels bakker geworden in Koekelberg. Op het einde maalde hij nog enkel elektrisch. Het gebouw bleef goed onderhouden, maar brandde af op 8 februari 1991. De molen geraakte hierna volledig in verval en kwam in privébezit en werd omgebouwd tot villa. De molen werd op 9 juli 1980 als monument en als dorps- en stadsgezicht beschermd en is niet toegankelijk. In tegenstelling tot wat men weleens zou kunnen denken, is de nabijgelegen eetgelegenheid niet de 's Gravenmolen.

In de Vanakenstraat in de Vlaams-Brabantse gemeente Grimbergen staat nog een oude boerenarbeiderswoning, waarvan de bouw mogelijks terug gaat tot de 19e eeuw. Het is één van de weinig resterende huisjes van dat type in Grimbergen. Het eenvoudig huisje staat op een rechthoekige plattegrond en heeft vier traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak. Met schijnvoegen bepleisterde lijstgevel met dubbelhuisopstand op groen geschilderde plint. Rechthoekige vensters met hardstenen dorpels en houten schuiframen; lage rechthoekige deuropening. Witgeschilderde bakstenen achtergevel met rechthoekige openingen onder houten en ijzeren lateien.

De Polderkapel is een bakstenen kapel in de 's Gravenmolenstraat te Grimbergen. Ze werd in 1847 opgericht op een stuk grond uit de Polderweide. Het bestaat uit een eenvoudig bakstenen blok waarin zich een diepe nis bevindt met het beeld van Onze-Lieve-Vrouw en de bloemen. De kapel werd in 1948 helemaal heropgebouwd. Bij deze kapel werd gedurende vele jaren in gemeenschap de rozenkrans gebeden in de Maria-maand. In oktober was er de jaarlijkse Noveen. Het Mariabeeldje werd jaarlijks meegedragen in de Ommegang. De kapel is eigendom van de gemeente.

Het Pachthof d'Yveshoeve is een vierkantshoeve uit de 18e eeuw gelegen aan de Maalbeek in Grimbergen. Het was een der pachthoeven die tot het kasteel Paddenborch behoorde. De hoeve dankt haar naam aan de familie d'Yve. Andere benamingen die men terugvindt, zijn Dievenpachthof, Hof van Liekercke en De Beuckeleer. Van 1921 tot 1927 woonde toenmalig burgemeester Theophiel Verhasselt in de d'Yveshoeve. Toen in 1929 de hoeve te koop stond, hebben Jozef Janssens en zijn echtgenote Louise Brion de hoeve aangekocht. De hoeve werd door de familie Janssens, die ze tot in 1968 uitbaatte, opgeknapt en onderhouden. In 2019 werd een beheersplan goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Erfgoed. Thans doet de hoeve dienst als een reeks feestzalen (Salons de Romrée).

Het Hof ter Biest of de Biesthoeve is een gerekte hoeve met trapgevels uit de 17e eeuw, gelegen aan de Wolvertemsesteenweg in de Vlaamse gemeente Grimbergen. Het is een voormalige abdijhoeve van de Abdij van Grimbergen.

Het Prinsenbos is een bos dicht bij het centrum van Grimbergen. In het bos bevinden zich de ruïnes van het Prinsenkasteel, het voetbalterrein van KSC Grimbergen, een sporthal, een speeltuintje, een geboortebos, de boskapel en een Maria-kapel die opgericht werd in 1954 door de soldaten van TTr uit Vilvoorde en eigendom is van de gemeente. Tijdens de Tweede Wereldoorlog staken de terugtrekkende Duitsers het kasteel op 4 september 1944 in brand. Nadien kocht de gemeente in 1959 de ruïnes en het grootste gedeelte van het park. Sinds 2009 is het beheer van het gebied via een erfpachtovereenkomst met de gemeente Grimbergen toevertrouwd aan het Agentschap voor Natuur en Bos. Tijdens het bestuur onder burgemeester Marleen Mertens, werd een deel van het bos aan de Speelbroek in 2011 geveld om plaats te maken voor een parking voor de Regenboogschool. Deze ontbossing greep plaats ondanks het feit dat de gemeente Grimbergen niet over de nodige vergunningen beschikte. De Vereniging voor Bos in Vlaanderen (VBV) protesteerde hiertegen. Het grootste gedeelte van het Prinsenbos is gecategoriseerd als zeer waardevol op de Biologische Waarderingskaart, maar de natuur heeft er sterk te lijden onder een hoge recreatiedruk. Het bos bestaat uit oude inheemse bomen zoals beuk (fagus sylvatica), wintereik (quercus petraea) en es (fraxinus excelsior). Aan het voetbalveld staat twee beeldbepalende wintereiken. In het microreliëf zijn sporen van de voormalige Franse tuin bewaard gebleven. Ten oosten van het Prinsenbos loopt de Prinsenstraat, een fraaie dreef met bruine beuken (fagus sylvatica f. purpurea). Deze dreef verbond het kasteel met de Sint-Servaaskerk en bestond ook uit een openbare weg naar Brussel. Van de dubbele dreef zijn thans 3 bomenrijen bewaard gebleven.

Het Guldendal is een gebouw uit 1681 dat oorspronkelijk dienstdeed als paardenstallen en bergplaatsen van het Prinsenkasteel. Het is gelegen ten zuiden van het centrum van de Vlaamse gemeente Grimbergen. Sinds 1980 is de hoofdzetel van het Museum voor de Oudere Technieken (MOT) er gevestigd. Het herbergt de administratie, de bibliotheek en tentoonstellingsruimten over wassen en houtbewerking. Tot het Guldendal behoort ook een halfgesloten voormalige hoeve uit de 17e eeuw die in privébezit is. De L-vormige constructie in bak- en zandsteenstijl is afgedekt met een zadeldak met zandstenen dakkapellen. Een open galerij van tien rondbogen op slanke zuiltjes is in renaissancestijl uitgewerkt. Het Guldendal en de burchtruïne van het Prinsenkasteel zijn beschermd als dorpsgezicht.

Het MOT' (Museum voor de Oudere Technieken) is gelegen in het Vlaams-Brabantse Grimbergen. Het museum bewaart een uitgebreide collectie handwerktuigen, technische handboeken en handelscatalogi. Het MOT bestudeert de geschiedenis van de technieken, meer bepaald de natuurlijke aandrijving. Het onderwerp beperkt zich tot datgene wat aangedreven wordt door spierkracht, water en wind. Het bestuursorgaan van het MOT is de vzw Heemschut, dat sinds 2013 een Extern Verzelfstandigd Agentschap is van de gemeente Grimbergen.

Volkssterrenwacht Mira is de oudste volkssterrenwacht van België en is gelegen in Grimbergen, ten noorden van Brussel. Ze werd in 1967 opgericht door de Norbertijn Godfried Thomas Pieraerts (1908 - 1984). De sterrenwacht is open voor groepen op maandag, vrijdag en zaterdag van 14 tot 22 h, op dinsdag en donderdag van 9 tot 22 h en op woensdag van 9 tot 18 h. Individuele bezoekers kunnen de volkssterrenwacht bezoeken op woensdagnamiddag van 14 tot 18 h, zondagnamiddag van 14 tot 18 h, of kunnen bij een groep aansluiten na telefonische afspraak. Elke laatste vrijdag van de maand kan men ook naar een waarnemingsavond gaan (Astroclub), die telkens aanvangt om 19:30 h met een spreekbeurt door weerman Frank Deboosere, die tevens bestuurslid is van de sterrenwacht. De sterrenwacht beschikt over een uitgebreid bibliotheek- en documentatiecentrum dat open is op woensdagnamiddag van 14-18h en vrijdagavond van 19-22h. De huidige voorzitter is Eddy Van Geel.

Het Prinsenkasteel was vanaf de 14e eeuw de verblijfplaats van de Heren van Grimbergen. De ruïnes ervan bevinden zich in het Prinsenbos, ten zuiden van het centrum van de Belgische gemeente Grimbergen.

Het Nekkerbos is een bos in Grimbergen in de provincie Vlaams-Brabant in België aan de monding van de Amelvonnebeek in de Maalbeek. Het bos is eigendom van Natuurpunt, de Provincie Vlaams-Brabant, de Koninklijke Schenking en enkele particuliere eigenaars. Voor 1900 lagen hier voedselarme hooilanden. De nabijgelegen Nekkerweide, beheerd door Natuurpunt, is een overblijfsel van deze hooilanden en wordt al lange tijd als natuurgebied beheerd. Hier vindt men knolsteenbreek, moerasstreepzaad en kleine ratelaar. Van de in de Maalbeekvallei voorkomende vogels kunnen watersnip, waterral, en wintertaling worden genoemd. De grens tussen de gemeenten Grimbergen en Meise volgt de Maalbeek gedurende lange tijd. Aan de kant van Meise is er het sportcentrum "De Nekker" gelegen.