place

AVUS

Charlottenburg-WilmersdorfCircuit in DuitslandSportaccommodatie in BerlijnStratencircuitWeg in Berlijn
Circuit AVUS
Circuit AVUS

De AVUS (voluit Automobil-Verkehrs- und Übungs-Straße) is de oudste autoweg (weg gesloten voor niet-gemotoriseerd verkeer) van Europa, gelegen tussen het Tentoonstellingspark en de wijk Nikolassee in het zuidwesten van Berlijn. De AVUS werd oorspronkelijk vooral gebruikt als racecircuit en heeft deze functie gehouden tot 1998.

Fragment uit het Wikipedia-artikel AVUS (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.480555555556 ° E 13.251388888889 °
placeToon op kaart

Adres

AVUS (Automobil-Verkehrs- und Übungsstraße)

AVUS
14193 Berlijn, Grunewald
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q155810)
linkOpenStreetMap (313175264)

Circuit AVUS
Circuit AVUS
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Deutschlandhalle
Deutschlandhalle

De Deutschlandhalle was een evenementenhal in het stadsdeel Westend van de Duitse hoofdstad Berlijn. De hal werd in gebruik genomen door rijkskanselier en rijkspresident Adolf Hitler op 29 november 1935. Aanleiding tot de bouw van de Deutschlandhalle waren de Olympische Zomerspelen 1936. Tijdens de Spelen vonden hier de boks-, gewichthef- en worstelwedstrijden plaats. De arena bood plaats aan 8.764 toeschouwers. Op 19 februari 1938 voerde testpilote Hanna Reitsch in de hal voor het eerst een indoorvlucht uit met een Focke-Wulf Fw 61 helikopter. In 1943 werd het gebouw door geallieerde bombardementen zwaar beschadigd. Na de Tweede Wereldoorlog werd de accommodatie herbouwd en vanaf 1957 werd ze gebruikt als ijshockeyhal, indoorvoetbalstadion en boksarena. De Halle werd ook gebruikt voor muziekevenementen: Ella Fitzgerald trad op in 1960 en op 4 september 1970 gaf Jimi Hendrix er zijn voorlaatste concert. In de film Christiane F. - Wir Kinder vom Bahnhof Zoo uit 1981 komt een optreden van David Bowie in de Deutschlandhalle voor. Na de Duitse hereniging in 1990 verloor de Deutschlandhalle zijn positie als voornaamste evenementenlocatie in Berlijn aan het nieuwe Velodrom, de Max-Schmeling-Halle en O2 World. In 1995 werd het gebouw op de monumentenlijst geplaatst, maar nadat het diverse malen wegens reparatiewerkzaamheden moest worden gesloten, werd in 2011 toch besloten om het gebouw af te breken en er een nieuw ijsstadion te bouwen. Op 3 december 2011 werd begonnen met de sloop door het dak op te blazen.

Funkturm
Funkturm

De Funkturm (radiotoren) is een zendmast in Berlijn, die tussen 1924 en 1926 door Heinrich Straumer werd gebouwd. Hij kreeg de bijnaam "der lange Lulatsch" ("lange knul") en is een van de bekendste aandachtspunten in de stad Berlijn. Hij is gebouwd op een tentoonstellingsterrein in het district Charlottenburg-Wilmersdorf. Op 3 september 1926 werd de toren ingehuldigd ter gelegenheid van de derde "Grossen Deutschen Funkausstellung" (derde Grote Duitse radiotentoonstelling). De toren is nu een beschermd monument. De toren is gebouwd als een staalconstructie en lijkt op de Eiffeltoren in Parijs. De 150 m hoge en ongeveer 600 ton wegende toren was oorspronkelijk uitsluitend bedoeld als zendmast, maar er zijn in de loop der tijd delen aan toegevoegd als een restaurant op ongeveer 52 m hoogte, en een observatiedek op een hoogte van zo'n 125 m. Bezoekers bereiken het restaurant en het observatiedek door middel van een lift die vier meter per seconde aflegt. De Funkturm heeft twee zeer opmerkelijke structurele kenmerken. Ten eerste is hij gebouwd op een vierkant vlak van slechts 20 meter per zijde. De verhouding van horizontale afmeting tot hoogte is 1 : 6,9. Ter vergelijking: de Eiffeltoren is gebouwd op een vierkant van 129 meter per zijde, met een horizontale tot verticale verhouding van 1 : 2,3. Ten tweede is de toren (waarschijnlijk) de enige observatietoren ter wereld die op porseleinen isolatoren is gebouwd. Hij werd ontworpen als steuntoren voor een T-antenne voor de middengolf, en de isolatie was bedoeld om energieverlies via de toren te verhinderen. Dit bleek echter onpraktisch omdat de bezoekers aan enorme elektrische schokken blootgesteld zouden worden. Later werd de toren geaard via de liftschacht. De gebruikte isolatoren werden vervaardigd in "Koeniglich Preussische Porzellanmanufaktur" (de Koninklijke Pruisische Porseleinfabriek). Op 22 maart 1935 werd het eerste televisieprogramma ter wereld via een antenne boven in de toren uitgezonden. Sinds 1962 wordt de toren niet meer gebruikt voor het uitzenden van televisiesignalen. Sinds 1973 dient de Funkturm ook niet meer als zendtoren voor het uitzenden van radiosignalen, maar wordt hij nog wel gebruikt als relaispost voor amateurradio, politieradio, en mobiele telefoondiensten. De laatste volledige vernieuwing gebeurde in het jaar 1987 ter gelegenheid van de 750e verjaardag van de stichting van Berlijn.