Borssenburg

Amsteldijk 86 te Amsterdam is een gebouw aan de Amsteldijk te Amsterdam-Zuid. Het gebouw staat in de Diamantbuurt. Er kwam hier in die jaren een cluster van stedelijke bebouwing in een verder agrarisch ingerichte gemeente Nieuwer-Amstel. Die wijk werd in de jaren negentig ingericht en volgebouwd onder leiding van Dolf van Gendt. Nog in die periode kreeg een gebouw dat hier stond nieuwe buurpanden in de hoedanigheid van Amsteldijk 83-85. Die drie panden zijn opgetrokken in de stijl van neorenaissance. Amsteldijk 86 werd in 1941 in een geheel andere stijl gebouwd; het traditionalisme. Het gebouw was privébezit van de gepensioneerde winkelier in manufacturen Theodorus Johannes Castelein, die het liet slopen en vervangen door een gebouw ontworpen door zijn zoon Cornelis Theodorus Castelein (1907-1986), die er ook tussen 1941 en 1948 een aantal jaren woonde, maar in die jaren ook bijna failliet ging (opgeheven faillissement november 1948). Hij vertrok toen naar Zuid-Afrika, maar keerde een aantal jaren later weer terug. Opvallendst aan het gebouw is de entree met haar natuurstenen draagbalk en dito brievenbussen; die entree gaat gepaard met glas-in-lood-raampjes. Het gebouw is gemeentelijk monument (222111).

Amsteldijk 83 te Amsterdam is een hoekpand aan de Amsteldijk en de Lutmastraat in Amsterdam-Zuid.

Lutmastraat 258-266 te Amsterdam is een rijtje woningen aan de Lutmastraat in Amsterdam-Zuid.

Lutmastraat 271 te Amsterdam is een gebouw aan de Lutmastraat in Amsterdam-Zuid.

Lutmastraat 263-269 is een rijtje woningen aan de Lutmastraat in Amsterdam-Zuid.

Amsteldijk 75-78 is een samengesteld gebouw onder architectuur gebouwd aan de Amsteldijk in Amsterdam.

Tolstraat 203 te Amsterdam is een gebouw aan de Tolstraat in Amsterdam-Zuid. Eeuwenlang lag hier tot diep in de 19e eeuw agrarisch gebied; de laatste jaren onder beheer van de gemeente Nieuwer-Amstel. Het gebied had op enkele bouwkernen voornamelijk landbouwgronden. In de noordoosthoek kwam aan het eind van die eeuw stadsbebouwing van de grond, Nieuwer-Amstel bouwde hier tegen de stadsbebouwing aan van Gemeente Amsterdam, waaronder ook het Raadhuis van Nieuwer-Amstel. Nieuwer-Amstel wilde zich hier profileren als aparte gemeente tegenover de grote stad. Het bleek een ijdele poging. In 1896 slokte Amsterdam een groot deel van Nieuwer-Amstel hier op. Het had het nodig voor woningbouw voor de groeiende bevolking, maar ook voor nieuwe plaatsen voor industrie die uit de binnenstad moest verdwijnen. Aan de rand wat toen de stadsbebouwing van Amsterdam was geworden (zuidgrens Rustenburgerstraat) werd in 1907/1908 gebouwd aan wat de diamantslijperij van de Koninklijke Asscher Diamant Maatschappij zou worden. De lange strook bebouwing langs de Tolstraat, die refereert aan de Tolpoort, die de voormalige scheidslijn tussen de twee gemeenten aangaf. Los van het fabrieksgebouw, maar op het terrein werd een portiersloge neergezet in dezelfde art-nouveaustijl van architect Gerrit van Arkel. Het gebouw wordt net als het hoofdgebouw gekenmerkt door toepassing van allerlei variaties in (kleuren) baksteen en natuursteen. Metselverbanden en toepassing van banden en dorpels geven het gebouw een lichte uitstraling. Tegenover het grote hoofdgebouw heeft deze voormalige asymmetrische portiersloge slechts één bouwlaag met in de noordwestpunt een torentje met klokwerk. Het gebouwtje werd op 23 december 2004 tot rijksmonument verklaard onder nummer 527801; het maakt ook deel uit van monumentencomplex 527799 van de diamantslijperij zelf. Het gebouwtje staat achter de Terreinafscheiding Tolstraat, dat op zich ook weer een rijksmonument binnen het complex is. De portiersloge werd tot monument verklaard vanwege de architectuur- en cultuurhistorische waarden als ook het afwijkend gebruik. Bovendien is het een goed bewaard gebouw in de art-nouveaustijl, nauw verwant aan het hoofdgebouw.

De Weesperzijde is een straat in Amsterdam-Oost.

Cinetol (voluit: Stichting Kunst- en Cultuurhuis Cinetol) is een cultureel centrum in Amsterdam-Zuid.

Cinetol of Cinétol is een gebouw uit 1929 aan de Tolstraat (160) in de wijk De Pijp in Amsterdam-Zuid. Het is door architect Leendert van der Vlugt ontworpen in de stijl van de nieuwe zakelijkheid. Sinds 1978 is het beschermd als rijksmonument. Het was oorspronkelijk bestemd voor de bijeenkomsten van de Theosofische Vereniging in Nederland (TVN), die aangesloten is bij de Theosophical Society waarvan het hoofdkwartier is gevestigd in Adyar in Chennai in India. Vanaf 1943 was er een bioscoop, na de oorlog kreeg het de naam CinéTol van "cinéma" en "Tolstraat". De bioscoop sloot in 1979 omdat de Theosofische Vereniging het gebouw wilde verkopen. De uitbater, Cor Koppies (1936-1998), die er in 1954 was begonnen als operateur, is vervolgens een nieuw filmhuis begonnen, Cinecenter, aan de Amsterdamse Lijnbaansgracht. Tot 2 december 2018 was er een bibliotheek gevestigd, een filiaal van de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Achter de bibliotheek is een grote binnentuin, waar in een houten gebouw al sinds 1970 de Tolkresj is gevestigd, een peuterspeelzaal die geheel door ouders wordt geleid, zonder betaalde medewerkers. De tuin zelf, de Natuurtuin Cinetol, wordt onderhouden door buurtbewoners. De theosofen zitten nog steeds in een gebouw ter rechterzijde (Tolstraat 154), waar bijeenkomsten plaatsvinden en een grote bibliotheek met geestelijke boeken is. In 1982-1985 is ter linkerzijde van de voormalige theosofische tempel een gebouw gekomen (Tolstraat 182), ook onder de naam Cinetol. Tegelijkertijd werd een titelloos werk van Govert Heikoop op het voorplein geplaatst.

De Diamantbuurt is een wijk in Amsterdam, in het stadsdeel Zuid. Deze buurt bestaat uit straten met edelsteennamen: Diamantstraat, Robijnstraat, Saffierstraat, Smaragdstraat, Topaasstraat, en Granaatstraat. Bij de buurtherindeling van 2005 is de Diamantbuurt naar het westen toe uitgebreid, sindsdien wordt de Diamantbuurt (buurtcombinatie V26) begrensd door de Tweede van der Helststraat, Karel du Jardinstraat, Henrick de Keijserplein, Tolstraat, Amstel en Amstelkanaal. De Diamantbuurt is rijk aan bijzondere gebouwen en monumenten. De buurt werd gebouwd in de jaren twintig in Amsterdamse Schoolstijl. Veel huizenblokken (arbeiderspaleizen) van de Diamantbuurt zijn ontworpen door de architect J.C. van Epen, herkenbaar aan het verticalisme en de geel-groene raamkozijnen. Door een grondige renovatie in de jaren 80 verkeren de huizenblokken in goede bouwkundige staat. Midden in de buurt staat een voormalig badhuis uit de tijd dat de huizen geen douches hadden. Aan het ene uiteinde van de Diamantstraat staat het monumentale gebouw van Diamantslijperij Asscher, waar ooit de grootste diamant ter wereld (Cullinan) werd geslepen. Veel diamantslijpers woonden vroeger in de Diamantbuurt. Aan het andere uiteinde van de Diamantstraat is de woning waar Gerard Reve in zijn jeugd woonde, waar het boek De Avonden speelt (Schilderskade 66 oftewel Jozef Israëlskade), en waar hij in de ruit graveerde: ‘C'est ici que Gérard du Rêve vivait, travaillait. 1923- ’ [1]. Een deel van de Diamantstraat en naburige straten bestaat uit onamsterdamse kleine arbeidershuisjes van architect A.L. van Gendt. Ze zijn daar in de jaren negentig van de 19e eeuw gebouwd als modelwoningen voor arbeiders in een landelijk poldergebied van de toenmalige gemeente Nieuwer-Amstel om de dreigende annexatie door Amsterdam te dwarsbomen. De stadsuitbreiding is er later omheen gebouwd. Het buurtje is thans rijksmonument nr. 528403. Vlak bij de Diamantstraat aan de Tolstraat ligt de Cinetol, als theosofisch vergadercentrum gebouwd in 1926 door het architectenduo Brinkman en Van der Vlugt, met veel glas en beton in de stijl van het nieuwe bouwen.

CinéTol was een bioscoop annex theater aan de Tolstraat in Amsterdam-Zuid. De naam is een samentrekking van cinema en Tolstraat.