place

Metro van Washington

Metro van Washington D.C.
WMATA Metro Logo
WMATA Metro Logo

De Metro van Washington D.C. is met 176,32 km en 91 stations het op een na grootste metrosysteem van de Verenigde Staten, na de metro van New York. In 2019 maakten 626 000 reizigers dagelijks gebruik van het netwerk. De eerste lijn werd op 27 maart 1976 geopend, 14 jaar na de opheffing van het trambedrijf in 1962.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Metro van Washington (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Metro van Washington
G Street Northwest, Washington Downtown

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Metro van WashingtonLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 38.899 ° E -77.0289 °
placeToon op kaart

Adres

G Street Northwest 701
20045 Washington, Downtown
District of Columbia, Verenigde Staten
mapOpenen op Google Maps

WMATA Metro Logo
WMATA Metro Logo
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Moord op Abraham Lincoln
Moord op Abraham Lincoln

De moord op Abraham Lincoln vond plaats op 14 april 1865, kort voor het eind van de Amerikaanse Burgeroorlog, toen hij in het Ford's Theatre in Washington D.C. werd neergeschoten door acteur en politiek activist John Wilkes Booth. Lincoln, de zestiende president van de Verenigde Staten, overleed de volgende ochtend op 15 april 1865 om 7:22 uur. De moord was politiek geïnspireerd: Booth sympathiseerde met de zuidelijke Geconfedereerde Staten en was een verklaard tegenstander van de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten, waar Lincoln voorvechter van was. Hoewel de Burgeroorlog al vrijwel beslist was, hoopte Booth, die een haat tegen de president had ontwikkeld, met zijn daad de positie van de Geconfedereerden te versterken. Hij had meerdere medeplichtigen gerekruteerd, waaronder George Atzerodt en Lewis Powell. Zij hadden de opdracht respectievelijk vicepresident Andrew Johnson en de minister van Buitenlandse Zaken, William H. Seward, te doden. Met drie moorden op een avond wilde Booth chaos creëren en de regering in de noordelijke staten (de Unie) destabiliseren. Ondanks Lincolns dood mislukte Booths complot. Johnson bleef ongedeerd omdat Atzerodt de moed niet had om hem te benaderen, terwijl Seward zwaargewond raakte maar herstelde. Ook bleven de politieke en militaire gevolgen beperkt en werkte Booths daad eerder averechts: de moord en begrafenis leidden, althans in de Noordelijke staten, tot saamhorigheid en een golf van sympathie voor Abraham Lincoln. Meteen na de aanslag organiseerde het leger een massale klopjacht. Powell werd op 17 april aangehouden en Atzerodt op de 20e. Booth was met een van zijn medeplichtigen, David Herold, naar Maryland gevlucht en later naar Virginia, waar ze tot 26 april hun achtervolgers wisten te ontlopen. Ingesloten in een brandende schuur gaf Herold zich over, maar Booth weigerde en werd doodgeschoten. Talloze verdachten werden aangehouden, maar slechts zeven mannen en één vrouw kwamen voor een militair tribunaal. Het proces begon op 9 mei en op 30 juni werden ze allemaal schuldig bevonden. Vier van hen kregen de doodstraf en werden op 7 juli opgehangen.

Willard Hotel
Willard Hotel

Het Willard Hotel, voluit Willard InterContinental Washington, is een bekend hotel in de Amerikaanse hoofdstad Washington, D.C.. In 1963 schreef Martin Luther King hier zijn I Have a Dream-toespraak. Het hotel ligt aan 1401-1409 Pennsylvania Avenue N.W., vlak bij het Witte Huis. Elke Amerikaanse president sinds Franklin Pierce heeft in het hotel verbleven of er een evenement bezocht. Na moorddreigingen werd Abraham Lincoln in 1861 het hotel in gesmokkeld en verbleef er in de maanden voor zijn inauguratie in 1861. Ulysses S. Grant verbleef graag in de lobby; volgens de overlevering stamt hiervan de uitdrukking lobbyen, omdat de president regelmatig in de lobby werd benaderd met verzoeken om gunsten. Woodrow Wilson hield in 1916 vergaderingen van de League to Enforce Peace, een voorloper van de Volkenbond, in de lobby van het hotel. Calvin Coolidge logeerde een maand in het hotel in 1923, voordat hij in het Witte Huis kon trekken. In 1861 werd een vredesconferentie in het hotel gehouden in een poging de Amerikaanse Burgeroorlog te voorkomen. Later dat jaar hoorde Julia Ward Howe vanuit het raam van haar hotelkamer een aantal soldaten voorbij komen die het lied John Brown's Body zongen en componeerde het volkslied The Battle Hymn of the Republic op dezelfde melodie. Andere bekende gasten van hotel waren onder meer Mark Twain, Walt Whitman, Harry Houdini, Gloria Swanson, Emily Dickinson, Charles Dickens en Jenny Lind. Bob Fosse kreeg een hartaanval tijdens een verblijf in het hotel in 1987 en stierf kort daarna. Het slot van de film Minority Report van Steven Spielberg werd in 2001 in het hotel opgenomen. Voor de film werd een deel van het dak van het kantoorgebouw nagebouwd in een studio. Op de plek van het Willard stond al in 1816 een hotel. Het pand werd in 1850 opgekocht door ondernemer Henry Willard, die er een nieuw hotel van 100 kamers neerzette. Het huidige hotel van 12 etages en 332 kamers werd ontworpen in beaux-artsstijl door Henry Janeway Hardenbergh en kwam gereed in 1901. Het hotel ging failliet in 1968 en moest zijn deuren sluiten, maar na aankoop door de federale overheid en verhuur aan de InterContinental Hotels Group werd het hotel gerenoveerd en een kantoorgebouw bijgebouwd, en in 1986 werd het hotel feestelijk heropend in het bijzijn van bekendheden als senator Edward Kennedy. In de jaren 1990 onderging het hotel nogmaals een grote verbouwing. In 1974 werd het hotel opgenomen in de National Register of Historic Places, een nationale monumentenlijst.