Ford's Theatre

De moord op Abraham Lincoln vond plaats op 14 april 1865, kort voor het eind van de Amerikaanse Burgeroorlog, toen hij in het Ford's Theatre in Washington D.C. werd neergeschoten door acteur en politiek activist John Wilkes Booth. Lincoln, de zestiende president van de Verenigde Staten, overleed de volgende ochtend op 15 april 1865 om 7:22 uur. De moord was politiek geïnspireerd: Booth sympathiseerde met de zuidelijke Geconfedereerde Staten en was een verklaard tegenstander van de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten, waar Lincoln voorvechter van was. Hoewel de Burgeroorlog al vrijwel beslist was, hoopte Booth, die een haat tegen de president had ontwikkeld, met zijn daad de positie van de Geconfedereerden te versterken. Hij had meerdere medeplichtigen gerekruteerd, waaronder George Atzerodt en Lewis Powell. Zij hadden de opdracht respectievelijk vicepresident Andrew Johnson en de minister van Buitenlandse Zaken, William H. Seward, te doden. Met drie moorden op een avond wilde Booth chaos creëren en de regering in de noordelijke staten (de Unie) destabiliseren. Ondanks Lincolns dood mislukte Booths complot. Johnson bleef ongedeerd omdat Atzerodt de moed niet had om hem te benaderen, terwijl Seward zwaargewond raakte maar herstelde. Ook bleven de politieke en militaire gevolgen beperkt en werkte Booths daad eerder averechts: de moord en begrafenis leidden, althans in de Noordelijke staten, tot saamhorigheid en een golf van sympathie voor Abraham Lincoln. Meteen na de aanslag organiseerde het leger een massale klopjacht. Powell werd op 17 april aangehouden en Atzerodt op de 20e. Booth was met een van zijn medeplichtigen, David Herold, naar Maryland gevlucht en later naar Virginia, waar ze tot 26 april hun achtervolgers wisten te ontlopen. Ingesloten in een brandende schuur gaf Herold zich over, maar Booth weigerde en werd doodgeschoten. Talloze verdachten werden aangehouden, maar slechts zeven mannen en één vrouw kwamen voor een militair tribunaal. Het proces begon op 9 mei en op 30 juni werden ze allemaal schuldig bevonden. Vier van hen kregen de doodstraf en werden op 7 juli opgehangen.

Metro Center is een metrostation in Washington D.C. waar de Rode lijn van de metro van Washington de op dat traject gezamenlijk lopende Zilveren, Blauwe en Oranje lijn dwarst. Overstappen is eenvoudig gezien op het hoogste niveau de twee zijperrons voor de treinstellen van de Rode lijn elk direct verbonden zijn met het onderliggende eilandperron waar de drie andere lijnen bediend worden. Het is een van de drie knooppunten van het stedelijk metronet en is met vier bediende lijnen op L'Enfant Plaza na het best bereikbare station dat veel voor transfers door gebruikers wordt benut. Het station is gelegen in de wijk afgegrensd door New York Avenue in het noorden en Pennsylvania Avenue in het zuiden, meer specifiek tussen 12th en 13th Street NW daar waar deze G Street NW kruisen, vlak bij de grootwarenhuizen Macy's en T.J. Maxx. Het station bedient de omliggende winkelstraten en uitgaansbuurt met meerdere theaters waaronder het Ford's Theatre, maar ook het National Museum of Women in the Arts, het Smithsonian American Art Museum en de Martin Luther King Jr. Memorial Library hoewel voor die laatste twee ook Gallery Place - Chinatown gebruikt kan worden. Het station Metro Center werd op 27 maart 1976 geopend. In 2008 en 2009 oversteeg het gebruikersaantal per weekdag de 30.000, in 2015 was dit terug gezakt naar 27.058 passagiers op een gemiddelde weekdag.

De Metro van Washington D.C. is met 176,32 km en 91 stations het op een na grootste metrosysteem van de Verenigde Staten, na de metro van New York. In 2019 maakten 626 000 reizigers dagelijks gebruik van het netwerk. De eerste lijn werd op 27 maart 1976 geopend, 14 jaar na de opheffing van het trambedrijf in 1962.

Federal Triangle is een metrostation in Washington D.C. aan de Silver, Blue en Orange Line van de metro van Washington. Het station is gelegen in de Federal Triangle, een driehoek met overheidsgebouwen gelegen tussen Constitution Avenue, Pennsylvania Avenue en 15th Street Northwest. Federal Triangle is tevens het aangewezen metrostation voor toegang tot een paar van de musea van de Smithsonian Institution gelegen aan de noordelijke kant van de National Mall. Het station ging open op 1 juli 1977 als onderdeel van de blauwe lijn. De oranje lijn werd opgestart op 20 november 1978, de zilveren lijn op 26 juli 2014.

Het National Museum of Women in the Arts in Washington D.C. aan New York Avenue, afgekort tot NMWA, is een museum toegewijd aan de verwezenlijkingen van vrouwen in de beeldende, uitvoerende en literaire kunsten. NMWA werd in 1981 opgericht door Wallace en Wilhelmina Holladay. Sinds de opening van het museum in 1987 heeft het een collectie van meer dan 3500 schilderijen, beeldhouwwerken werken op papier en decoratieve kunst verworven.

Het National Museum of Natural History (NMNH) is een natuurhistorisch museum aan de National Mall in Washington. Het museum maakt deel uit van het Smithsonian Institution. Samen met het Muséum national d'histoire naturelle in Frankrijk en het Natural History Museum in Londen behoort het tot de musea met de grootste natuurhistorische collecties in de wereld. De collectie van het museum omvat meer dan 125 miljoen specimens van planten, dieren, fossielen, mineralen, gesteenten, meteorieten en culturele artefacten. Het is het meest bezochte museum van de Smithsonian museums. Het museum huisvest ongeveer 185 wetenschappers. Het museum werd geopend in 1910. Het gebouw, ontworpen door Hornblower & Marshall in een neoclassicistische stijl, was het eerste dat werd gebouwd als deel van het McMillan Plan. Het staat aan de noordzijde van de National Mall, langs Constitution Avenue. De afdeling botanie van het museum werkt samen met de United States Botanic Garden op het gebied van botanisch onderzoek. Het museum is aangesloten bij de Plant Conservation Alliance (PCA), een samenwerkingsverband dat zich richt op de bescherming van planten die van nature voorkomen in de Verenigde Staten. Het museum is aangesloten bij de American Institute of Biological Sciences (AIBS), een wetenschappelijke associatie die zich richt op het bevorderen van biologisch onderzoek en onderwijs in de Verenigde Staten. Tevens is het museum lid van de Natural Science Collections Alliance, een Amerikaanse non-profit-associatie die zich richt op de ondersteuning van natuurwetenschappelijke collecties, hun menselijke middelen, de instituten die de collecties huisvesten en hun onderzoeksactiviteiten.

Het United States Navy Memorial in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. eert eenieder die in de Amerikaanse marine, het marinierskorps, de kustwacht en de koopvaardij heeft gediend. Het monument staat nabij de National Archives Building aan Pennsylvania Avenue. Het Navy Memorial werd in 1980 bij wet geautoriseerd en op 13 oktober 1987 werd het onthuld. Het complex bestaat uit twee gebouwen, een fontein en een standbeeld van een matroos. Beroemde uitspraken van Amerikaanse admiraals zijn in een van de buitenmuren van het monument gegraveerd. In het Naval Heritage Center krijgt de bezoeker in tentoonstellingsruimten een beeld van de Amerikaanse zeestrijdkrachten.

Het National Museum of American History is een museum aan de Mall in Washington D.C.. Het maakt deel uit van het Smithsonian Institution. Het museum opende in 1964 zijn deuren als het Museum of History and Technology maar kreeg in 1980 zijn huidige naam. Het museum vertelt de geschiedenis van de Verenigde Staten met tentoonstellingen die alle aspecten daarvan belichten. De belangrijkste galerijen hebben als thema onder andere het belang van transport in de ontwikkeling van het land, de Presidenten van de Verenigde Staten en diverse elementen uit de Amerikaanse cultuur, met name uit de film en televisie industrie. Het topstuk van het museum is de originele vlag die tijdens de Oorlog van 1812 boven Fort McHenry wapperde en die Francis Scott Key inspireerde tot het componeren van het nationale volkslied The Star-Spangled Banner. Tussen 2006 en 2008 was het museum gesloten voor renovatiewerkzaamheden.

Het Willard Hotel, voluit Willard InterContinental Washington, is een bekend hotel in de Amerikaanse hoofdstad Washington, D.C.. In 1963 schreef Martin Luther King hier zijn I Have a Dream-toespraak. Het hotel ligt aan 1401-1409 Pennsylvania Avenue N.W., vlak bij het Witte Huis. Elke Amerikaanse president sinds Franklin Pierce heeft in het hotel verbleven of er een evenement bezocht. Na moorddreigingen werd Abraham Lincoln in 1861 het hotel in gesmokkeld en verbleef er in de maanden voor zijn inauguratie in 1861. Ulysses S. Grant verbleef graag in de lobby; volgens de overlevering stamt hiervan de uitdrukking lobbyen, omdat de president regelmatig in de lobby werd benaderd met verzoeken om gunsten. Woodrow Wilson hield in 1916 vergaderingen van de League to Enforce Peace, een voorloper van de Volkenbond, in de lobby van het hotel. Calvin Coolidge logeerde een maand in het hotel in 1923, voordat hij in het Witte Huis kon trekken. In 1861 werd een vredesconferentie in het hotel gehouden in een poging de Amerikaanse Burgeroorlog te voorkomen. Later dat jaar hoorde Julia Ward Howe vanuit het raam van haar hotelkamer een aantal soldaten voorbij komen die het lied John Brown's Body zongen en componeerde het volkslied The Battle Hymn of the Republic op dezelfde melodie. Andere bekende gasten van hotel waren onder meer Mark Twain, Walt Whitman, Harry Houdini, Gloria Swanson, Emily Dickinson, Charles Dickens en Jenny Lind. Bob Fosse kreeg een hartaanval tijdens een verblijf in het hotel in 1987 en stierf kort daarna. Het slot van de film Minority Report van Steven Spielberg werd in 2001 in het hotel opgenomen. Voor de film werd een deel van het dak van het kantoorgebouw nagebouwd in een studio. Op de plek van het Willard stond al in 1816 een hotel. Het pand werd in 1850 opgekocht door ondernemer Henry Willard, die er een nieuw hotel van 100 kamers neerzette. Het huidige hotel van 12 etages en 332 kamers werd ontworpen in beaux-artsstijl door Henry Janeway Hardenbergh en kwam gereed in 1901. Het hotel ging failliet in 1968 en moest zijn deuren sluiten, maar na aankoop door de federale overheid en verhuur aan de InterContinental Hotels Group werd het hotel gerenoveerd en een kantoorgebouw bijgebouwd, en in 1986 werd het hotel feestelijk heropend in het bijzijn van bekendheden als senator Edward Kennedy. In de jaren 1990 onderging het hotel nogmaals een grote verbouwing. In 1974 werd het hotel opgenomen in de National Register of Historic Places, een nationale monumentenlijst.

Gallery Place, is een metrostation in Washington D.C.. Het is een overstapstation van de aldaar kruisende Groene en Gele lijn enerzijds (beneden) en de Rode lijn anderzijds (boven). Het station is gelegen in de wijk begrensd door New York Avenue en Massachusetts Avenue in het noorden en Pennsylvania Avenue in het zuiden, meer specifiek tussen 6th en 7th Street NW daar waar deze F en G Street NW kruisen, vlak bij het Smithsonian American Art Museum en het Capital One Arena en in het hart van Chinatown. Het station kan ook gebruikt worden om de Martin Luther King Jr. Memorial Library te bereiken. Gallery Pl-Chinatown werd op 15 december 1976 geopend. Passagiersaantallen stegen jaar na jaar en zaten sinds 2008 vrij constant. In 2015 ging het om 25.820 passagiers op een gemiddelde weekdag.

De Capital One Arena, voorheen het MCI Center, is een amusements- en sportarena in Washington. De arena is vernoemd naar de commerciële bank Capital One. De arena wordt vaak de 'Phone Booth' genoemd vanwege zijn associatie met telecommunicatieconcern Verizon Communications. De arena biedt onderdak aan de Washington Capitals, Washington Wizards, Washington Mystics en de basketbalploeg van de universiteit van Georgetown.

Het National Museum of African American History and Culture (NMAAHC) is een museum aan de National Mall in Washington D.C. gericht op de geschiedenis en cultuur van de Afro-Amerikanen. De collectie geeft informatie over de gemeenschap, familiebanden, religie, burgerrechten, slavernij, kunst en rassensegregatie. Het doel van het museum was om niet alleen de nadruk te leggen op de slavernij en de strijd om gerechtigheid maar ook op de culturele bijdrage van de Afro-Amerikaanse gemeenschap en de successen die velen van hen behaald hebben. Het moest niet alleen over white guilt gaan maar ook over black pride. Het museum maakt deel uit van het Smithsonian Institution dat zich richt op de Amerikaanse identiteit.