AMVJ (hockey)

SV Rap is een amateurvoetbalvereniging uit Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.

AMVJ (Algemene Maatschappij Voor Jongeren) is een amateurvoetbalclub uit de Nederlandse gemeente Amstelveen die werd opgericht in 1922. De thuisbasis van AMVJ is Sportpark Het Loopveld. Op 5 januari 2008 werd hier het huidige clubhuis geopend door erelid Johannes Bevaart. Het eerste elftal van de club speelt in de Tweede klasse (2020/21). Zie ook AMVJ (hockey). AMVJ (basketbal), AMVJ (golf), AMVJ (volleybal)

Brug 842 is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze vaste brug vormt voor voetgangers en fietsers de verbinding tussen enerzijds natuurstrook 't Kleine Loopveld en de Kalfjeslaan in Buitenveldert (Amsterdam) en anderzijds sportpark 't Loopveld dat in Amstelveen ligt. De grens tussen de beide gemeenten ligt in de sloot die overspannen wordt. Het brug werd ontworpen door Dirk Sterenberg werkend voor de Dienst der Publieke Werken, die meer dan 170 bruggen voor Amsterdam ontwierp. Hij liet een voornamelijk houten brug bouwen tussen betonnen landhoofden. Het geheel wordt gedragen door een houten paalfundering, aangezien de landhoofden op een dijklichaam liggen moesten sommige heipalen onder een hoek de bodem in. De brug uit 1977/1978 kreeg begin 21e eeuw een nieuw rijdek. Vierhonderd meter naar het westen ligt eenzelfde type brug (ter hoogte van Reimersbeek – Laan van Kronenburg), deze kreeg geen brugnummer mee.

Brug 814 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze vaste brug vormt de verbinding tussen Buitenveldert en het uiterste zuiden van Amsterdam, zijnde de Kalfjeslaan. Vanuit Buitenveldert leidt een voet- en fietspad met de straatnaam Nederhoven naar de brug, die vervolgens landt in het park 't Kleine Loopveld, waarna men over een dam met eventuele duiker op de Kalfjeslaan belandt. Vandaaruit kunnen voetgangers en fietsers Amstelveen in. De brug is ontworpen door Dirk Sterenberg, dan nog werkend voor de Dienst der Publieke Werken. De dienst moest in vrij korte tijd een aantal bruggen voor deze nieuwe wijk ontwerpen; deze brug lijkt dan ook sterk op de bruggen in het Gijsbrecht van Aemstelpark (zie brug 824), terug te vinden in overspanning, balusters en leuningen. Net als andere bruggen in Buitenveldert is de kleurvoering groen. Sterenberg zou uiteindelijke meer dan 150 bruggen voor de stad ontwerpen. De brug is opgebouwd uit een betonnen paalfundering met dito pijlers en liggers.

Op de kruising van de Europaboulevard en de Van Boshuizenstraat in Amsterdam-Buitenveldert staat een titelloos kunstwerk. Deze driedelige schepping van Alfred Eikelenboom staat op een rotonde. Het is samengesteld uit een pilaar met een daaromheen gedrapeerde kabel geplaatst op een betonnen plaat een bol op een betonnen plaat, door de bol lijkt een kogel te zijn geschoten; rondom de inslag is de bol naar binnengedrukt; aan het uiteinde is alleen het uitgangsgat te zien een bouwwerk met afdaken met daaronder een soort traliewerken. De eerste twee zijn helrood; het derde is rood, zwart en grijs. Het zijn zogenaamde utopische modellen, een kruising tussen kunstwerk en architectuur. De gebruikte vormen komen vaker voor in het oeuvre van de kunstenaar, niet alleen als beelden, hij gebruikte zo ook in zeefdrukken etc.

A.C.& H.C. V.V.V. (Veni Vidi Vici) is een cricket- en hockeyclub uit Amsterdam met speelvelden in Amstelveen. Zowel hockeyheren van VVV als de dames spelen in de eerste klasse. Tot het seizoen 2007-2008 had de vereniging geen jeugdafdeling. De cricketheren komen uit in de hoofdklasse. De vereniging speelt sinds medio jaren 70 op Sportcomplex Het Loopveld.

Brug 821 is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid in het zuiden van Buitenveldert en overspant een afwateringstocht ten westen van het Amstelpark. De brug ligt in de kronkelige straat De Borcht, een straat in 1959 vernoemd naar Kasteel de Borcht nabij Baarlo. De brug geeft indirect toegang tot het Amstelpark vanuit Buitenveldert. Ze vormt tevens de verbinding tussen die wijk met de Van Boshuizenstraat en de Amsteldijk-Noord. Het is een "gewone" verkeersbrug met rijweg en voetpaden, daar waar de iets noordelijker gelegen Rode brug alleen voor voetgangers geschikt is. De brug is vlak, zodat ze kan dienen als toegang tot genoemd park voor degene, die de steile helling van de Rode brug niet aankunnen. De brug werd in 1977 gebouwd naar een ontwerp van Dirk Sterenberg werkend voor de Dienst der Publieke Werken. De werkzaamheden begonnen rond augustus 1976 en liepen door tot april 1977. De brug bestaat uit een betonnen paalfundering met daarover betonnen liggers. Ook de landhoofden, borstweringen en balustrade zijn beton. Net als andere bruggen in Buitenveldert heeft de brug groenkleurige leuningen, daar waar de meeste bruggen in Amsterdam uit die tijd blauwe leuningen meekregen, zie bijvoorbeeld zusterbrug (hetzelfde bruguiterlijk) Brug 840 eveneens toegang gevend tot genoemd park.

Entree De Borcht is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Om het Amstelpark meer in het zicht te krijgen als attractiepark nodigde het stadsdeel Zuideramstel een vijftal kunstenaars uit nieuwe entrees te maken. Deze nieuwe in- en uitgangen moesten zowel functioneel als artistiek zijn. In het park staat immers al vanaf de opening van het park een aantal beeldhouwwerken. Entree De Borcht is ontworpen door Joost Conijn. Hij kwam met een roestvast stalen hekwerk waarvan de poort niet op een zijde scharniert. Als de kijker buiten het park voor het hekwerk staat, scharniert de poort rechtsboven en linksonder, zodat een hoek van 45 graden ontstaat. De kunstenaar liet zich inspireren door een pop-upboek, waarbij uit een tweedimensionale plaat een driedimensionaal beeld rijst. Bij het dichtklappen (sluiten poort) ontstaat weer een tweedimensionaal hek (alleen hoogte en breedte). Bij het nader bekijken van het scharnierpunt linksonder blijkt de poort niet bevestigd te zijn aan het linker deel van het hek. Het linker deel van het werk is een poort op zich. Die poort is middels wielen op een rail verrijdbaar, zodat het hek opengereden kan worden, daarin nog geleid door twee poorten, die dwars op de entree staan. Het park is alleen toegankelijk voor voetgangers, maar er rijden voertuigen in het park voor onderhoud en het park moet bereikbaar zijn voor nooddiensten. Het middendeel moet middels het punt linksonder geopend worden. De kunstenaar had er niet bij stilgestaan, dat de parkbeheerder elke ochtend en avond door de knieën moet. Het gehele hekwerk exclusief het verrijdbaar gedeelte wordt beschermd door varkensruggen. Het hekwerk zorgde in het begin voor zorgen omtrent de veiligheid. Kinderen zouden het middendeel kunnen gebruiken als klimrek. Er werden beschermende maatregelen verlangd zoals een hekwerk rondom het hekwerk, maar deze zijn niet aangebracht. Op vrijdag 11 augustus 2023 is een van de scharnieren direct na het openen van het hek afgebroken. Daarbij kwam het hek terecht bovenop een 31-jarige hardloper. De man is met ernstige verwondingen naar het ziekenhuis vervoerd. Het hek is inmiddels verwijderd.

De Toegangspoort Aemstel Schooltuinen is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. In het Ecolint Amsterdam, een groenstrook tussen de Watergraafsmeer en de Amstelveenseweg, werd in 2014 een nieuw schooltuinencomplex (Aemstel schooltuinen) geopend. Ze is gelegen aan de Amsteldijk direct ten noorden van de Kalfjeslaan. Aan kunstenaar Frank Tjepkema, kortweg Tjep, werd gevraagd een toegangshek te ontwerpen. Hij kwam met een hekwerk dat moet opgaan in de landelijke omgeving, maar tevens moet dienen als duidelijke scheiding tussen stad en land. Het hekwerk is per laser gesneden uit 1 centimeter dik staalplaat, vervolgens bewerkt met poedercoating en daarna uitgevoerd in diverse tinten lichtgroen. De figuratie van het hekwerk bevat allerlei zaken die te maken hebben met het complex zoals flora, fauna en tuingereedschap, maar ook bijvoorbeeld de sleutel om het hek te openen (een grote sleutel en een groot sleutelgat). De kunstenaar probeerde naar eigen zeggen een combinatie te maken van metaalbewerking en graffiti. Het hekwerk werd gefabriceerd in Hazerswoude-Rijndijk. In 2017/2018 werd aan het Rokin in Amsterdam Tjeps Bicycloud geplaatst, ook aangepast aan het gebruik.

De Riekermolen is een poldermolen bij de Kalfjeslaan bij de Amstel. Naast de molen staat een door Han Wezelaar gemaakt standbeeld van Rembrandt, als herinnering aan het feit dat de schilder veel tekeningen heeft gemaakt langs de oevers van deze rivier. Het werd in 1969 onthuld tijdens zijn 300ste sterfjaar. De molen stond oorspronkelijk in de Riekerpolder ten zuiden van het dorp Sloten bij Amsterdam. De molen is gedurende lange tijd onder toezicht geweest van de molenaarsfamilie Hardenberg: Jan Hardenberg, molenaar in den Rietwijkeroordpolder, gem. Nieuwer-Amstel, vierde gisteren een zeldzaam feest. Gedurende 60 jaren was hij molenaar op een en denzelfden molen, waarin hij ook geboren is. Zijn vader bekleedde dien post op denzelfden molen ongeveer 30 jaren. De stokoude, maar nog krachtige molenaar ontving van vele kanten de hartelijkste bewijzen van belangstelling. De uit 1636 daterende molen moest in 1956 verdwijnen wegens de vergraving van de Riekerpolder voor de vergroting van het Nieuwe Meer en verhuisde in 1961 naar de Kalfjeslaan bij de Amstel.

Tongelaer is een straat in Amsterdam-Zuid.

Wamberg is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat werd aangelegd in het Algemeen Uitbreidingsplan van Cor van Eesteren voor Buitenveldert, hij ging er ook zelf wonen (Weldam 11). Start van de bouw van de wijk ligt omstreeks 1958. tot dan toe dienden de terrein voornamelijk tot land-, tuinbouw en veeteelt. Het oprukkende Amsterdam had echter ruimte nodig voor het toenemend aantal bewoners. Er werd hier snel gebouwd aan portiekwoningen in zogenaamde halfhoge flats. Voor de huizen aan Wamberg 1-32 (aaneengesloten genummerd) leverde dat standaardwoningen op ontworpen door Adolph Eibink en jan Brouwer (orde 2 (1963)). Architectonisch meer gewaardeerd wordt de torenflat Wamberg 35-85 van architectenduo Henk Brakel en Wijbrand Buma (orde 1 91967-1969)). De straat geldt als standaardstraat in dit deel van Buitenveldert. In de straat is op de hoek met Bouvigny een plaquette ingemetseld omtrent de “eerste steenlegging”:De eerste steen voor Tuinstad Buitenveldert is in deze gevel gemetseld op 2 juni 1956 door Dr.M.J.Prinsen, commissaris der koningin in de provincie Noord-Holland. Wamberg is vernoemd naar Wamberg, edelmanshuis en omliggende tuinen in Berlicum; Bouvigne naar een kasteel nabij Ginneken.