Delft

Het Gulden Tonneke is een rijksmonument in het centrum van de Zuid-Hollandse stad Delft. Het hoekhuis heeft als adressen Wijnhaven 16 en Boterbrug 17. Het in oorsprong middeleeuwse pand is na de stadsbrand van 1536 in een nieuwe gedaante herbouwd. Mogelijk werd de vlakke top in de 17e eeuw opnieuw opgemetseld. De originele gotische, natuurstenen pui is uniek in Nederland en werd wellicht ontworpen door een lid van het Brabantse bouwmeestersgeslacht Keldermans. Het pand is sinds 1925 eigendom van de Vereniging Hendrick de Keyser. Het pand staat model voor het KLM-huisje nummer 34.

De Génestetkerk is een Remonstrantse kerk uit 1896 in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De kerk is gelegen achter een poort aan de Oude Delft op een binnenterrein op de plaats van de vroegere schuilkerk. Het is een ontwerp van Leonard Couvée. De kerk is genoemd naar de predikant en dichter P.A. de Génestet.

Cameretten is een pleintje in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het werd ook wel de Vismarkt genoemd. De Cameretten bevinden zich op de westelijke hoek van de Markt, tegenover de Koornbeurs. Op deze plaats was ooit het Wollen Wanthuis gevestigd: vier ruimtes - oftewel: cameren - waarin de lakenhandel plaatsvond. Van 1338 tot 1474 werden de cameren gebruikt door bankiers uit Lombardije, de Lombarden, aan wie we wellicht de Italiaans aandoende uitgang van Cameretten te danken hebben. Onder de Cameretten stroomt het water van de Voldersgracht, die onder de pal naast de Cameretten gelegen Warmoesbrug een driesprong vormt met de Wijnhaven en Hippolytusbuurt (delen van de historische gracht de Nieuwe Delft).

Het stadhuis van Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, staat aan de Markt tegenover de Nieuwe Kerk. De eerste bouw van het stadhuis dateert van 1200. In 1400 werd het her- of verbouwd. Het gebouw overleefde de grote stadsbrand van 1536, maar op 4 maart 1618 brandde het stadhuis af. Daarna werd het naar een ontwerp van Hendrick de Keyser in 1618-1620 herbouwd rondom het oudste gebouw dat Delft tegenwoordig nog heeft: een belfort genaamd het Oude Steen. In de loop der tijd werd het stadhuis aangepast. Daarbij moest de dubbele trap naar de hoofdingang wijken, werd de hoofdingang ten koste van twee vensters verbreed, en verdwenen de luiken en de glas-in-loodramen. In de twintigste eeuw werd het stadhuis gerestaureerd onder leiding van architect Jo Kruger, en is nu weer in de staat van het ontwerp van Hendrick de Keyser. Het stadhuis is een voorbeeld van de Hollandse renaissancestijl.

Het Stadsboterhuis is een gebouw aan de markt van Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, waar vroeger de echte Delftse boter werd verhandeld. Het is een beschermd rijksmonument. Het pand heeft een bakstenen lijstgevel met aan de Marktzijde voorzien van brede middenrisaliet.

De Waag in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is een gebouw achter het stadhuis aan de westkant van de Markt. De voorzijde wordt bekroond door een bakstenen lijstgevel. De achterzijde grenst aan de Wijnhaven. De Waag werd vermoedelijk pas na de stadsbrand van 1536 gebouwd. Op de gevel staat het jaartal 1770. Tot 1960 bleef de waag in gebruik. Daarna deed het pand onder meer dienst als theater. Sinds 1999 is het gebouw in gebruik als horecagelegenheid (Stadscafé De Waag). Dit café was het eerste café in Nederland dat Bitcoin accepteerde.

De drie vergulde Acoleyen is een winkelwoonhuis op de Markt in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het rijksmonument komt uit in 1903. Het gebouw is in iets gewijzigde vorm gebouwd naar ontwerp van architect C.J.L. Kersbergen uit 1899, in neorenaissancestijl. In het pand was een mantelmagazijn gevestigd. De pui dateert uit 1912, toen het pand bij het links belendende pand werd getrokken. Het pand maakt onderdeel uit van de aaneengesloten gevelwand van de Markt en behoort samen met het belendende pand Markt 21 tot een complex winkelwoonhuizen aan de Markt.

De zijworm is een winkelwoonhuis in het centrum van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het huis ligt aan de Markt en is een rijksmonument. Het pand is in 1903 in iets gewijzigde vorm gebouwd naar een ontwerp van architect C.J.L. Kersbergen uit 1899 in neorenaissancestijl. Kersbergen woonde om de hoek aan de Koornmarkt. In het pand was een brood- en beschuitbakkerij gevestigd, waaraan de sectieltableaus op de zuidgevel herinneren. De hoektoren met hijsluik diende voor de aanvoer en vervolgens opslag op de zolder van bakkerijgrondstoffen als meel. Het pand staat markant op de hoek Markt/Oude Langendijk/Wijnhaven en maakt onderdeel uit van de aaneengesloten westelijke gevelwand van de Markt en behoort samen met het belendende pand Markt 19 tot een complex winkelwoonhuizen aan de Markt. De achtergevel en zuidgevel staan direct aan het water van de Wijnhaven/Oude Langendijk. Momenteel is er een vestiging van de "Coffee Company" in het pand gevestigd.

De Koornbeurs is een rijksmonument in het centrum van Delft, gelegen op de hoek van de Cameretten en de Voldersgracht. Sinds 1945 is het gebouw in gebruik als sociëteit van OJV de Koornbeurs (vroeger S.S.R. Delft).

Het Meisjeshuis is een gebouw in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het pand bevindt zich aan de Oude Delft.

De Bijbelbrug is een brug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit 1938 (vernieuwd). Hij overbrugt de gracht over de Oude Langendijk ter hoogte van de Jacob Gerritstraat

Le Chevalier was een restaurant aan de Oude Delft in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het restaurant had van 1980 tot en met 1987 een Michelinster. Chef-kok was Cees Helder.