Basiliek van Santa Cecilia in Trastevere

Santa Maria in Cappella is een kerk in de Italiaanse hoofdstad Rome, meer bepaald in de wijk Trastevere, op de linkeroever van de rivier de Tiber. De huidige benaming van de kerk kan niet met zekerheid worden verklaard. Zeker is dat het een zeer oude kerk is. De datum van haar inwijding, 25 maart 1090, werd teruggevonden op een grafsteen, samen met haar oorspronkelijke naam ad pineam (bij de dennenboom). De kleine klokkentoren behoort tot de oudste van Rome. De kerk was tijdens de 15e eeuw verbonden aan een hospitium, gesticht door de schoonvader van Francisca Romana. In de 17e eeuw kwam deze eigendom in handen van Olimpia Pamphili, een schoonzus van paus Innocentius X die naast de oude kerk een lusthof liet aanleggen. In de 19e eeuw kwam er een rusthuis voor bejaarden in de plaats dat nog altijd een oude tuin omsluit.

De Tempel van de heilige strijdwagens (Latijn:Aedes Tensarum of Tensarium) was een tempel op de Capitolijn in het oude Rome. De tempel stond bij de Tempel van Jupiter Optimus Maximus en speelde een rol in de godsdienstige processies. Hier werden de wagens gestald, waar tijdens bepaalde ceremonies de godsbeelden mee werden vervoerd. Mogelijk werd in deze tempel ook de strijdwagen bewaard, die gebruikt werd tijdens de triomftochten.

De Basilica di San Crisogono in Trastevere is een basiliek in de wijk Trastevere in Rome. De kerk is gewijd aan de martelaar Sint-Chrysogonus.

De Pons Cestius (Italiaans: Ponte Cestio) is een brug in Rome, oorspronkelijk gebouwd rond 46 v.Chr. De brug verbindt het Tibereiland met de wijk Trastevere in het zuiden. Hij was oorspronkelijk ongeveer vijftig meter lang en had een grote doorgang in het midden en twee kleinere aan de zijkanten. De Pons Cestius werd bij de bouw van de Tiberkaden in de 19e eeuw geheel herbouwd. Een inscriptie ter herdenking van een herbouw in 370 na Christus onder keizer Valentinianus bevindt zich in het midden van een van de bruggenhoofden. Op een van de basissen van deze inscriptie staat nog een inscriptie, daterend uit 12e eeuw, ten tijde van de Romeinse Commune van 1143-1193. De inscriptie luidt: Benedictus, hoogste senator van de verlichte stad, heeft deze brug, die bijna verwoest was, laten restaureren. Wie deze Benedictus precies was is onbekend. Gezien zowel de periode waarin deze incriptie werd opgericht, toen de burgerij zich van de pauselijke heerschappij wilde losmaken en zich beriep op het republikeinse verleden van de stad, als ook de stijl van de inscriptie, die geënt is op klassieke inscripties en afwijkt van contemporarie middeleeuwse inscripties, kan het opschrift gezien worden als een uitdrukking van de nieuwe politieke macht die zich spiegelde aan de Romeinse Republiek van de Oudheid. Soorgelijke inscripties qua betekenis zijn te vinden op de Porta Metronia en het Casa dei Crescenzi. In het verlengde van de brug aan de noordzijde van het eiland vormt de Pons Fabricius de verbinding met het Marsveld.

De Porta Flumentana was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op het Forum Boarium bij de brug van de Vicus Tuscus over de Tiber. De exacte locatie is niet meer bekend, maar waarschijnlijk stond de poort net ten noorden van de Tempel van Portunus, bij de houten brug waarover de Via Aurelia de stad binnenkwam. Deze houten brug werd in 179 v.Chr. vervangen door een stenen, de Pons Aemilius, maar mogelijk was de poort en deze sectie van de muur toen al afgebroken. Uit teksten van Cicero blijkt dat de poort in de 1e eeuw v.Chr. zeker niet meer bestond en van de architectuur is dan ook niets bekend gebleven. Er zijn geen restanten van de Porta Flumentana teruggevonden.

De Pons Sublicius was een brug over de Tiber in het Oude Rome. De naam komt van het Latijnse sublica, dat pijler betekent.

Het Tibereiland (Italiaans: Isola Tiberina, Latijn: Insula Tiberina) is een langwerpig eiland in de zuidelijke bocht van de rivier de Tiber in Rome. Het eiland is ongeveer 270 meter lang en maximaal 67 meter breed. Het staat bekend als de locatie van de Tempel van Asclepius, de Griekse halfgod van de geneeskunde.

De Basilica San Bartolomeo all'Isola (Latijn: Basilica Sancti Bartholomaei in Insula; Nederlands: Sint Bartolomeüsbasiliek op het eiland) is een rooms-katholieke basiliek in Rome. De kerk bevindt zich op het Tibereiland. Aangenomen wordt dat de kerk op de plaats staat waar zich in het jaar 289 v.Chr. de tempel van Aesculapius bevond. In het jaar 1000 gaf keizer Otto III de opdracht tot de bouw van een klooster en een kerk die gewijd werd aan Adalbert van Praag. In 1113 werd de kerk in opdracht van paus Paschalis II gerestaureerd. De klokkentoren werd in 1118 gebouwd. In 1583 werd de kerk tijdens de Sixtijnse stadsuitbreiding gerestaureerd naar idee van Martino Longhi de Oudere. Van 1623 tot 1624 werd naar idee van Orazio Torriani of Martino Longhi de Jongere, de façade van de kerk aangepast tot het huidige aanzicht. Het interieur van de kerk werd van 1720 tot 1739 aangepast naar de stijl van de barok en tussen 1852 en 1865 naar de stijl van het historisme. Bezienswaardigheden in de kerk zijn het romaanse fresco van Maria en de marmeren bron uit het jaar 1000. De kerk is gewijd aan de apostel Bartolomeüs. Zijn gebeente werd in 983 door keizer Otto II naar Rome gebracht en wordt thans bewaard in de San Bartolomeo all'Isola. De schedel werd in de 13e eeuw overgebracht naar de eveneens aan Bartolomeüs gewijde Dom van Frankfurt. Sinds 1993 wordt de kerk geleid door de Gemeenschap Sant'Egidio. In 2002 werd de kerk door paus Johannes Paulus II gewijd aan de "nieuwe martelaren van de 19e en 20e eeuw". In zes zijkapellen zijn diverse relikwieën en herinneringen tentoongesteld. Onder andere een missaal van de vermoorde aartsbisschop Óscar Romero, een brief van de zalige Franz Jägerstätter aan zijn familie enkele dagen voor hij werd vermoord, een relikwie van de zalige kardinaal Clemens August von Galen en herinneringen aan de verzetsstrijders Joannes Baptista Sproll, Eugen Bolz en Maria Restituta Kafka.

De Tempel van Aesculapius (Latijn:Aedis Aesculapii), ook wel Tempel van Asclepius, was een tempel gewijd aan de god Aesculapius in het oude Rome.

De Ponte Garibaldi is een brug over de Tiber in Rome die de wijk Regola op de linkeroever verbindt met de wijk Trastevere op de rechteroever. De 120,4 meter lange boogbrug is gebouwd tussen 1884 en 1888. Het ontwerp was afkomstig van architect Angelo Vescovali die een brug tekende met twee segmentbogen die rusten op een pijler die op het meest westelijke punt van het Tibereiland staat. In 1959 werd de brug verbreed vanwege het toenemende verkeer van en naar Trastevere. De brug is vernoemd naar Giuseppe Garibaldi, een van de hoofdrolspelers ten tijde van de Italiaanse eenwording.

De Ponte Palatino is een brug over de Tiber in Rome. De brug ligt net ten zuiden van het Tibereiland aan de voet van de Palatijn, vandaar de naam. De brug verbindt de wijk Trastevere met het Forum Boarium. De brug werd tussen 1886 en 1890 gebouwd ter vervanging van de bijna geheel verwoeste Ponte Rotto. Om plaats te maken voor de Ponte Palatino werden er zelfs nog twee bogen van de Ponte Rotto afgebroken, waardoor er tegenwoordig nog maar één boog van die brug overeind staat. Het ontwerp van de Ponte Palatino was afkomstig van architect Angelo Vescovali, die vier gemetselde pijlers tekende waarop het wegdek rust.

De Pons Aemilius (Nederlands:Brug van Aemilius), tegenwoordig bekend als Ponte Rotto, is een brug uit de tweede eeuw v.Chr. in Rome.