Bombardement op het Centraal Bevolkingsregister in Den Haag

NIBC Bank N.V., voorheen de Nationale Investeringsbank, is een Nederlandse bank die zich richt op zakelijke en particuliere klanten. De bank heeft kantoren in Den Haag, Frankfurt, Londen en Brussel. De bank was eigendom van een consortium van internationale financiële instellingen georganiseerd door private-equity-investeerder J.C. Flowers & Co LLC. Vanaf maart 2018 was de bank beursgenoteerd. In februari 2021 is de bank overgenomen door Blackstone Group en van de beurs gehaald.

Het Carnegieplein is een plein in Den Haag, behorend tot de wijk Zorgvliet (in het stadsdeel Scheveningen). Het driehoekige plein ligt voor het Vredespaleis en werd in 1913 aangelegd, toen de bouw van het paleis voltooid was. Naamgever is Andrew Carnegie, die voor de bouw van het Vredespaleis 1.500.000 had geschonken. De andere begrenzingen van het plein zijn de Scheveningseweg en de Anna Paulownastraat. Op het plein staan twee monumenten: het Haags herdenkingsmonument 1940-1945, onthuld in 1992, en de eerste Nederlandse wereldvredesvlam, onthuld op 18 april 2002. Aan het Carnegieplein staan slechts twee gebouwen: het Vredespaleis met de naastgelegen beheerderswoning (huisnummer 2) en het hoofdkantoor van de NIBC, oorspronkelijk de Nationale Investeringsbank (huisnummer 4-5). Dit pand beslaat tegenwoordig de gehele lengte van de Burgemeester Patijnlaan tot aan de Burgemeester Van Karnebeekstraat. Tot 1944 stond recht tegenover het Vredespaleis, waar nu de aanbouw van de NIBC staat, Huize Kleykamp (huisnummer 6), een witte villa, waarin een kunsthandel was gevestigd. Het pand werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers in gebruik genomen om er het Centrale Bevolkingsregister te vestigen, met duplicaten van alle uitgegeven persoonsbewijzen. Op 11 april 1944 werd het door zes Britse Mosquito jachtvliegers gebombardeerd. Het Carnegieplein wordt regelmatig gebruikt voor demonstraties.

Het Haags oorlogsmonument 1940-1945 is een monument ter herdenking aan de Tweede Wereldoorlog tegenover het Vredespaleis op het Carnegieplein in Den Haag. Het monument is gemaakt door de joodse beeldhouwer Appie Drielsma in 1992. Het kwam tot stand op initiatief van een groep van oud-verzetsmensen. De vier zuilen van het monument symboliseren de vier zuilen in de samenleving ten tijde van de Tweede Wereldoorlog: neutraal, rooms-katholiek, protestants en joods.

De Wereldvredesvlam is een sinds 1999 brandende vlam in Wales. Door het wereldwijd verspreiden van deze vlam wordt aandacht voor de wereldvrede gevraagd. Op 31 juli 1999 werden zeven vlammen vanaf vijf continenten samengebracht in Bangor in Noord-Wales. Van die zeven vlammen werd een achtste vlam gemaakt, de Vlam van de Wereldvrede. Vanaf dat moment zijn er vlammen in Bangor ontstoken om vredesvlammen over de wereld te verspreiden. De vredesvlam is een initiatief van de spirituele en charitatieve instelling Life Foundation. Deze stichting werd in 1978 opgericht, onder meer door de (zelf benoemde) goeroe Mansukh Patel, die ook bekendstaat om zijn vredeswandelingen. Daarnaast organiseert hij ieder jaar een vredesconferentie. De Life Foundation is de drijvende kracht achter het dru-yogaprogramma.

De Mesdag Collectie, voorheen het Museum H.W. Mesdag, is een museum voor beeldende kunst in de Nederlandse stad Den Haag. Het museum werd na een langdurige restauratie op 14 mei 2011 heropend onder de nieuwe naam.

Buitenrust, oorspronkelijk genaamd Hessenhof, was een 18e-eeuwse buitenplaats gelegen tussen Den Haag en Scheveningen. Meest notabele bewoner was koningin Anna Paulowna, die hier woonde na het overlijden van haar echtgenoot koning Willem II, afgewisseld met paleis Soestdijk, en ook stierf in Buitenrust. Het werd in 1912 afgebroken in verband met de aanleg van een tuin rondom het Vredespaleis.

Het Hoofdbureau van Politie in Den Haag aan de Burgemeester Patijnlaan is een in 1959 in gebruik genomen hoofdkantoor voor de politie Haaglanden naar ontwerp van Wouter Sybrand van de Erve. Bij oplevering bevond het zich naast het stadhuis.

Tampat Senang was een Indisch restaurant in Den Haag. Het heeft van 1919 tot 2016 bestaan. De naam Tampat Senang betekent in het Indonesisch Er gelukkig uitzien. In 1919 richtte J.J. van Geemert de NV Indisch Restaurant op, waarna hij op 1 januari 1922 een Indisch eethuis op het adres Laan van Meerdervoort 6 opende. Het was het eerste Indische restaurant in Den Haag. In de dertiger jaren werd het restaurant overgenomen door de in Nederlands-Indië geboren Arie de Jong (1882-1962), een Olympisch schermer, die net de militaire dienst had verlaten. De Jong had een grote collectie Indonesische objecten die in het restaurant tentoongesteld werden. Het restaurant had tot aan de sluiting ervan nog steeds zijn authentieke inrichting met deze grote collectie wajangpoppen en vitrines met houten, beschilderde beelden. Sinds 2007 is het pand eigendom van Brinkel Beleggingen. Rond 2010 kwam het restaurant in financiële moeilijkheden; de belastingdienst legde beslag en de bijzondere collectie Wajangpoppen werd geveild. Tampat Senang sloot in 2016 de deuren, ondanks geruchten over een doorstart. Op 21 september 2019 kwam er een ander restaurant, Villa Coucou [1] van Jonathan Rongeau (1988).

De Joodse begraafplaats in Den Haag ligt in de Archipelbuurt, aan de Scheveningseweg schuin tegenover het Vredespaleis. De begraafplaats is sinds 1967 opgenomen in het register van rijksmonumenten. Het beheer wordt gevoerd door de Stichting tot instandhouding van de Joodse Begraafplaats te 's-Gravenhage. De begraafplaats is afgesloten maar de sleutel van de toegangspoort is te verkrijgen bij het hoofdkantoor van NIBC, Carnegieplein 4 (aan de overzijde van de Burgemeester Patijnlaan).

De Van Karnebeekbron is een zandstenen monument dat de Carnegie Stichting en de opening van het Vredespaleis in Den Haag op 28 augustus 1913 herdenkt. Het is een zitbank met fontein, staat op de hoek van de Scheveningseweg en de Carnegielaan en bestaat uit drie delen. Het gebogen middendeel is hoger dan de twee zijdelen en heeft in het midden een leeuwenkop waar bronwater uit komt. Over de gehele lengte loopt een fries met tekst. Willem C. Brouwer (1877-1933), oprichter van de fabriek Brouwer's Aardewerk NV (1915-1956), heeft het monument gemaakt.

Het Vredespaleis is de zetel van het Permanent Hof van Arbitrage, het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties, de Haagsche Academie voor Internationaal Recht, de Bibliotheek van het Vredespaleis en de Carnegie Stichting. Hiernaast is het paleis ook regelmatig de gastheer van diverse evenementen op het gebied van internationaal recht en politiek. Het doel van deze organisaties is om voor geschillen tussen landen tot een vreedzame oplossing te komen. Op 28 augustus 1913 werd het gebouw officieel geopend. Het ligt in het noordwesten van de wijk Zeeheldenkwartier in het stadsdeel Centrum van de gemeente Den Haag. De grote toren is door de hoogte van 80 meter en door de vorm van de bovenkant – met een gedeelte dat breder is dan de stam – gemakkelijk te herkennen in de skyline van Den Haag. Het silhouet is zeer kenmerkend met kleine erkertorens die er op twee niveaus voorkomen. In 2014 is het Vredespaleis geplaatst op de lijst van Europees erfgoed, wegens haar belang voor de geschiedenis en cultuur van Europa. Vijf Nederlandse objecten staan op deze lijst.

Het Permanent Hof van Arbitrage (Engels: Permanent Court of Arbitration; Frans: Cour Permanente d'Arbitrage) is een internationale organisatie die in 1899 werd opgericht naar aanleiding van de internationale Vredesconferentie van Den Haag op initiatief van de Russische tsaar Nicolaas II. Dit Hof is sinds 1913 gevestigd in het Haagse Vredespaleis. Maar naast zijn vestiging in Den Haag heeft dit Hof ook vestigingen in andere werelddelen: sinds 2009 op Mauritius, sinds 2013 in Argentinië en sinds 2019 in Singapore. Het Hof heeft een beleid van “gastlandovereenkomsten” (Host Country Agreements) met lidstaten om zijn geschillenbeslechtingsdiensten breder toegankelijk te maken. Door middel van dergelijke overeenkomsten stellen het gastland en het Hof een wettelijk kader vast voor het voeren van door het Hof beheerde procedures op het grondgebied van het gastland onder soortgelijke omstandigheden als die welke worden gegarandeerd door de eerste zetelovereenkomst met Nederland voor de vestiging in Den Haag. Dergelijke overeenkomsten (Host Country Agreements) zijn ook gesloten met Chili, Costa Rica, India, Mauritius, Singapore, Zuid-Afrika, Ierland en Paraguay. Het Hof heeft als doel arbitrage als conflictoplossing van internationale geschillen te faciliteren. Anders dan de naam suggereert is het zelf geen scheidsgerecht dat aan arbitrage doet, maar bestaat het Hof uit een lijst van personen die door partijen bij het Verdrag voor de vreedzame regeling van de internationale geschillen tot leden van het Hof worden benoemd (maximaal vier arbiters per verdragspartij) en waaruit in het geval van een geschil een keuze gemaakt kan worden. De oprichting van het Hof was de eerste stap tot institutionalisering van de oplossing van geschillen door vreedzame middelen. Het Hof faciliteert niet alleen arbitrale geschilbeslechting tussen staten, maar ook staten en andere partijen, waaronder intergouvernementele organisaties en private partijen.