Station Amsterdam Oosterdok

Het Hoofdkantoor van Booking.com is een gebouw gesitueerd op het Oosterdokseiland in Amsterdam-Centrum. Het staat op een terrein in de vorm van een kwart cirkelsegment tussen Ton de Leeuwstraat, Oosterdoksstraat en Oosterdokskade. Hier stond tussen 1968 en 2009 stond het Post CS-gebouw van Ben Merkelbach en Piet Elling. Na vertrek van de post (PTT) raakte het gebouw in verval en werd uiteindelijk rond 2010 gesloopt. Er kwamen plannen voor herinrichting van het Oosterdoksplein onder leiding van stedenbouwkundige Erick van Egeraat, die een impressie liet zien op de Architectuurniennale van 2003 te Venetië. Hij is voorstander van robuuste bouw. Er werd gebouwd aan een kolossaal complex, dat stukje voor beetje opgeleverd werd met de Openbare Bibliotheek Amsterdam en het Conservatorium van Amsterdam. De oostelijke punt bleef een aantal jaren leeg, totdat zich in 2015 een geïnteresseerde zich meldde, Booking.com. Er kwam vervolgens vanaf juli 2018 voor jaren een bouwput voor dit gebouw met ondergrondse parkeergarage, dat qua uiterlijk mede verwijst naar dit voormalige industrieel gebruik van het Oosterdokseiland. Royal HaskoningDHV hield supervisie. Het gebouw wordt gekenmerkt door een grote glaspartij, die moet zorgen voor een weerspiegeling van het water van het Oosterdok. Die glaswanden wordt onderbroken door inhammen en hellingbanen. Karakteristiek voor het werk van Ben van Berkel in de ogen van criticus Jaap Huisman in de vervaarlijke overstek van de gevel langs het spoor en Oosterdoksstraat. Huisman vond het gebouw het spektakelstuk binnen de grote architectuur. Hij gaf het de omschrijving campus mee, er worden 5000 medewerkers verspreid over 63.500 m2 kantooroppervlak. In het gebouw bevindt zich tevens een restaurant, er is grote aandacht besteed aan groen, loopbruggen, terrassen. Bovendien bevinden zich 41 appartementen in het complex (rechthoekige toren), waarboven zich Club 11 bevindt een verwijzing naar één van de gebruikers van Amsterdam Post-CS, opmerkelijk is dat die plaats bijna dezelfde plaats is waar het origineel zich bevond. De inrichting werd verzorgd door meerdere interieurarchitecten. Het gebouw moest de indruk wekken van ‘’een grote ontmoetingsplaats" aldus Van Berkel bij Oosterdokseiland.nl. Het gehele complex is opgehangen aan een staalconstructie met een gezamenlijk gewicht van 6.000.000 kilo staal; eenzelfde hoeveelheid als benodigd voor de Erasmusbrug of 4/5 van de Eiffeltoren. De dragende constructie bestaat uit de evenknie van een boom; slank aan de bodem met steeds meer vertakkingen. Het vele glas biedt uitzicht over de stad. Het kantoor is voorzien van een slim regelsysteem dat gebruikt maakt van een groot aantal sensoren en een zogenaamd ‘indoor positioning system IPS’, waarop alle gebruikers en bezoekers zijn ingelogd. Hiermee wordt het binnenklimaat, de verlichting en energieverbruik van alle ruimten in het gebouw geheel automatisch en interactief afgestemd op de behoefte. Het gebouw is voorzien van verhoogde computervloeren (waarmee de ventilatielucht wordt verdeeld en klimaatplafonds van strek-metaal voor koelen en verwarmen en waarin de verlichting is geïntegreerd. Alle bouwdelen maken gebruik van een duurzame energievoorziening. Het concept voor de warmte-/koudevoorziening bestaat uit een combinatie van warmtepompen en een bodem energiesysteem (WKO systeem). Op het dak zijn 830 zonnepanelen aangebracht. In het gebouw bevinden zich 11.000 planten waarvan 7 bomen. Het gebouw heeft een duurzaamheidscertificaat Breeam Excellent. Na oplevering in december 2022 kon met de inrichting begonnen worden, zodat het gebouw rond mei 2023 in gebruik kan worden genomen. Het gebouw is dan eigendom van het Duitse Deka Immobilien Investment GmbH.

Maan over Ameland is een artistiek kunstwerk, dat staat op een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Centrum. De kunstenaar Bert de Laaf (Gaspard Albert Jean de Laaf 1932-2014) kreeg in 1969 een opdracht van de gemeente Amsterdam voor een kunstwerk op een te bouwen nieuwe brug 485 over de Oosterdoksdoorgang. Hij liet zich voor het beeld inspireren door een studiereis bekostigd door de Rijksakademie van beeldende kunsten naar het Waddeneiland Ameland. Om te kijken hoe het zou staan, maakte de kunstenaar eerst een model; het uiteindelijke beeld met 22 hoge staander werd in 1971 geplaatst op de zuidkant van de brug. Het stond met beide poten (een voor de schijf en een van de staander) op een heuveltje, hetgeen niet de bedoeling van De Laaf geweest zou zijn. De Laaf had wel contact met de architect van de brug, Sier van Rhijn van de Dienst der Publieke Werken, maar deze zag zich geconfronteerd met een enorme bouwconstructie van 385 meter lang en bijna 24 meter breed die op 4,5 +NAP moest liggen. De verkeerssituatie rond de plek wijzigde in de loop der jaren steeds, zodat het beeld in 2002 verwijderd werd en in opslag werd genomen, totdat de De Ruijterkade opnieuw ingericht zou worden en ook een nieuwe brug zou krijgen. Eenmaal in opslag dreigde het beeld in vergetelheid te raken. De Laaf hield vol bij de gemeente en bij de oplevering van de nieuwe brug 485 in 2012 werd het beeld alsnog teruggeplaatst, maar dan aan de noordzijde van de brug en gemonteerd zoals de kunstenaar het wilde; met bouten op de overspanning. Het staat daar op een druk kruispunt, al is niet al het verkeer zichtbaar. De Ruijterkade gaat hier over in de Piet Heinkade; er is een voetgangerstrap naar de kade van het IJ en op het laagste niveau stroomt verkeer door de IJtunnel. De Laaf zou met het beeld communicatie willen uitbeelden. De schijf moet daarbij gezien worden als klankkast met een oog; de staander is antenne voor ontvangst en zenden. Het gekozen materiaal, roestvast staal, specifiek RVS304, blijft altijd blank en zou moeten meebuigen/trillen in de wind. Het beeld kostte (incl BTW) 89.375 gulden en werd gemaakt door de NV Machinefabriek St. Antonius in Maasbracht en weegt 5500 kilo.

Het Post CS-gebouw, en soms ook wel het Stationspostgebouw, was een gebouw in Amsterdam op het Oosterdokseiland nabij het Centraal Station. Het was een overgebleven deel van een gesloopt complex van gebouwen waarin het postsorteercentrum was ondergebracht. Het is ontworpen door architectenbureau Merkelbach en Elling en werd in 1968 officieel geopend door prins Claus. Het gebouw was ongeveer 50 meter hoog. Begin 21e eeuw werd een groot deel van het complex gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw op het Oosterdokseiland. In 2009 is het resterende gebouw ook gesloopt. Het gebouwencomplex heeft jarenlang dienstgedaan als postsorteercentrum (voor pakketpost en briefpost) voor het toenmalige staatspostbedrijf PTT. Nadat het gebouw door de PTT in 2004 werd afgedankt werd de niet gesloopte hoogbouw een broedplaats voor culturele evenementen en kunstenaars. Op de bovenste etage was tot 28 juni 2008 het bekende restaurant Club 11 gevestigd, tevens een populaire club. Het Stedelijk Museum had ook een vestiging geopend in een resterend deel van het gebouwencomplex van het Post CS-gebouw tot 1 oktober 2008. Naast het resterende deel van het Post CS-gebouw is sinds april 2008 het Conservatorium van Amsterdam in nieuwbouw gevestigd. Ook het laatste deel van het Post CS-gebouw werd vanaf 2009 gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw, als onderdeel van de ontwikkeling van het Oosterdokseiland. In 2023 werd het hoofdkantoor van Booking.com in gebruik genomen.

Oosterdokskade 151 is een gebouw aan de Oosterdokskade, Oosterdokseiland, Amsterdam-Centrum. Het pand huisvest het Conservatorium van Amsterdam.

Het Conservatoire de Musique de la Ville de Luxembourg (Nederlands: Conservatorium van de stad Luxemburg, Luxemburgs: Conservatoire vun der Stad Lëtzebuerg) is een conservatorium in Luxemburg-Stad, een van de drie conservatoria in het groothertogdom.

Het Conservatorium van Amsterdam is een onderdeel van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, en is een conservatorium in Amsterdam, met in 2023 circa 1100 muziekstudenten.

De Oosterdoksdraaibrug is de naam van twee draaibruggen in het centrum van Amsterdam. Beide bruggen verbonden de oostelijke helft van het Oosterdokseiland met de Dijksgracht, al droeg die laatste pas sinds 1957 haar naam.

Annie M.G. Schmidtstraat is een straat op het Oosterdokseiland in Amsterdam-Centrum. Het Oosterdokseiland werd in de jaren nul van de 21e eeuw opnieuw ingericht. Oude gebouwen en stratenplan verdwenen onder het zand om vervolgens voor jaren te veranderen in een bouwput. Er kwam een nieuw stratenplan van Erick van Egeraat en vervolgens werden vanuit het Station Amsterdam Centraal gebouwen neergezet, die gescheiden werden door relatief smalle straten. Die relatief smalle straatjes moesten een verwijzing zijn naar de nauwe straten in Amsterdam-Centrum, maar dan aan de overzijde van het Oosterdok. Op 1 maart 2006 kregen de nieuwe straten hun naam. Omdat een van de nieuwe gebouwen dat van de Openbare Bibliotheek Amsterdam aan Oosterdokskade 143 is, kreeg dat gebouw drie literators toebedeeld. Aan de westkant kwam er de Willem Frederik Hermansstraat, de oostkant werd de Annie M.G. Schmidtstraat, aan de voorkant kwam nog het Hella Haasseplein. Bedoeld of onbedoeld werd de Annie M.G. Schmidtstraat de straat tussen de bibliotheek (ze schreef verhalen etc.) en het Conservatorium van Amsterdam (Oosterdokskade 151) (ze schreef ook liedteksten). De straat tussen de Oosterdoksstraat en het Hella Haasseplein is circa 110 meter lang en 8 meter breed. Het werd in 2023 wel oneerbiedig omschreven als tochtgat (net als de andere straatjes hier), zonder dat er maar iets te beleven was. Een tegenstelling met de naamgeefster drong zich op. Anderen reageerden daarop dat er juist wel wat te beleven is. Bij bepaalde zonnestand en bepaalde uren komt op de straatklinkers een lijnenspel in het zicht. Bovendien is de zijgevel van het conservatorium, die oplicht wanneer de zon er op schijnt, een waar artistiek kunstwerk. In het verlengde van de straat ligt naar een steiger in het Oosterdok de Annie M.G. Schmidtbrug.

ODE's blozers is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Centrum.

Dijksgracht 2 te Amsterdam is een gebouw aan de Dijksgracht in Amsterdam-Centrum. Binnen de architectuur van de Amsterdamse binnenstad is het een opmerkelijke verschijning. Het gebouw lijkt aan één kant weggezakt te zijn in de Amsterdamse zachte ondergrond. Architecten Adriaan Mout, Jurrian van Stigt en Marianne Loof van LEVS Architecten hebben echter het uiterlijk doelbewust zo gemaakt. Door een gebouw met veel scheve wanden kon het gebouw optimaal gebruikt worden voor klimwanden in allerlei formaten en hoeken. Het architectenbureau omschreef het zelf als een Gekantelde doos aan het IJ. Het is een voorbeeld van "postzegelarchitectuur", want moest ingepast worden in een nauwe strook tussen De Ruijterkade met brug 485 en een massa spoorrails ten oosten van Station Amsterdam Centraal. Het was gevestigd op De Ruijterkade 160. Het stond in het verlengde van het Post CS-gebouw. Er waren grote werken gaande aan het spooremplacement, zodat er een demontabele hal gemaakt moest worden. Het is dan 1995. De enige puur verticale opstelling is alleen weggelegd voor het entree. De bouwstijl vertoont tekenen van brutalisme; isolatiemateriaal en constructie zijn zichtbaar. In 1998 waren die werkzaamheden grotendeels afgerond en kon gekeken worden naar een permanentere opstelling. Deze werd gevonden aan de andere kant van het spoor en andere kant van de Oosterdoksdoorgang, zijnde de Dijksgracht. Transport naar de nieuwe locatie tegenover het POST CS-gebouw vond plaats per ponton, vervolgens werd het door een hijskraan op haar nieuwe plek gehesen. In 2008 kwam een uitbreiding en in 2011 kreeg het een schuifdak, waarbij overdag licht naar binnen straalt en 's avonds het juist een lichtbron is. Ook dan ligt de hal tussen bruggen; de Oosterdoksspoorbrug (treinen) en Oosterdoksdraaibrug (voetgangers en fietsers). Het Post CS-gebouw werd rond 2009 afgebroken. In 2023 kreeg het een nieuwe buur aan de andere kant van het water; het nieuwe hoofdkantoor van Booking.com. Het gebouw is aan de buitenzijde voorzien van een gesigneerde muurschildering van Jim Vision uit Londen.

Oosterdokskade 143 te Amsterdam is een gebouw op het Oosterdokseiland in Amsterdam-Centrum. Het gebouw staat ingeklemd tussen die Oosterdokskade, de Willem Frederik Hermansstraat, Oosterdoksstraat en Annie M.G. Schmidtstraat.

Het Hella Haasseplein is een plein in Amsterdam-Centrum. Alhoewel officieel te boek staande als een plein betreft het hier het driehoekige voorplein(tje) van het centrale gebouw van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143. Aan het plein is slechts één gebouw gevestigd, de genoemde bibliotheek, die haar originele adres behield. Het plein draagt de naam van schrijfster Hella Haasse, die een binding heeft met de bibliotheek onder andere door een borstbeeld van haar in het gebouw en een Hella Haassezaal. Bijzonder is dat het plein al in 2014 haar naam kreeg. Normaal wordt bij een dergelijk vernoeming een termijn van ten minste tien jaar in acht genomen. Vanwege de binding tussen bibliotheek en schrijfster werd die termijn terzijde geschoven (ze overleed in 2011).