Teleport

De Hemboog is een 3,3 kilometer lang spoorwegtraject aan de zuidwestkant van het station Amsterdam Sloterdijk, dat een rechtstreekse verbinding mogelijk maakt tussen het noorden van Noord-Holland en de luchthaven Schiphol. Op 13 december 2003 werd het traject geopend door minister Karla Peijs van Verkeer en Waterstaat. Diezelfde dag opende de minister overigens ook de Gooiboog.

Het Cornelius Haga Lyceum is een school in Amsterdam voor voortgezet onderwijs (mavo, havo en vwo). De school biedt onderwijs aan op islamitische grondslag.

Crossroads is een complex van twee woontorens dat ten behoeve van het project Sloterdijk-Centrum in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West in staat van ontwikkeling is. De torens komen nabij Station Amsterdam Sloterdijk. Ze worden ontwikkeld door 'Team Crossroads', een samenwerkingsverband van velerlei partijen. Het project maakt deel uit van de herstructurering van Teleport dat wordt omgevormd van kantorenwijk tot de stadswijk Sloterdijk-Centrum. De bouw van de woontorens, die een hoogte zullen krijgen van 40 en 90 meter is in november 2022 begonnen. Ze komen te liggen om spoor 9 en 10 van Station Sloterdijk aan de Hemboog en zullen bestaan uit 156 (middel)dure huurwoningen, 180 studentenwoningen en 78 huurwoningen. De plint zal ruimte bieden aan voorzieningen zoals winkels.

Het Monument aan de Haarlemmerweg is een monument voor oorlogsslachtoffers, geplaatst aan de Haarlemmerweg, Amsterdam Nieuw-West tussen de voet- en fietsbruggen Burgemeester Eliasstraat en Burgemeester Fockstraat. Politieagent Elias vader en zoon Verkuijl werden hier door de Duitse bezetter doodgeschoten als vergelding voor een verzetsdaad op het spoortraject Amsterdam-Haarlem. Zij werden na de oorlog begraven op de Eerebegraafplaats Bloemendaal. Vanaf 1947 stond hier langs de Haarlemmerweg ter hoogte van boerderij Vredelust een wit houten kruis. Vanwege een herindeling van de Haarlemmerweg en de sloop van de boerderij rond 1964 werd er een nieuw wit kruis geplaatst. De versie uit 1964 droeg de tekst:: Gefusilleerd 15 december 1944P.J. Elias, H.J. Verkuyl, M. Verkuyl De Haarlemmerweg (De Nieuwe N200) onderging in de periode vanaf 2017 een gedaanteverwisseling; ze werd van snelweg gedegradeerd tot stadsweg, ze werd verhoogd en heringericht. Het beeld moest verhuisd worden. In overleg met nabestaanden werd een nieuw ontwerp gemaakt. Zij bestaat uit een cortenstalen kruis (drie staanders met een dwarsbalk), een tekst uitgefreesd in cortenstaal, een plaquette in cortenstaal en een tweetal roestvast stalen zitbankjes. Drie amberbomen staande voor de toekomst en het leven completeren het monument. Op 15 december 2019 werd het nieuwe monument ontworpen door landschapsarchitecte Saskia Bongers onthuld. De onthulling werd verricht door Simone Kukenheim (locoburgemeester Amsterdam), Jurgen Nobel (idem van Haarlemmermeer) en Jan Pronker namens de Politie in aanwezigheid van Hannie Elias (nabestaande) en Corrie van den Boogaard-Vlug (getuige van de moord). Onder het kruis is de tekst te lezen, die eerder was te lezen op het oorspronkelijke monument: Zij brachten voor de vrijheid het grootste offer. De (liggende) plaquette vermeldt:Hier zijn gefusilleerd op 15 december 1944Pieter Elias – 37 jaarMatthijs Verkuijl – 49 jaarHenk Verkuijl – 22 jaar Bij het monument wordt ieder jaar Dodenherdenking gehouden.

De Crystal Tower is een kantoorgebouw in Westpoort, wijk Teleport, in Amsterdam nabij station Sloterdijk. Met 95 m behoort de kantoortoren tot de tien hoogste gebouwen van Amsterdam. Deze toren aan de skyline deed aan de buitenkant ook dienst als de toren van het fictieve bedrijf Sanders Inc. in de soapserie Goede tijden, slechte tijden.

Spieringhorn was een veenweidegebied en polder tussen de Spaarndammerdijk en de Haarlemmervaart in de vroegere gemeente Sloten (NH). Het gebied ten zuidwesten van de Spaarndammerdijk tot aan de Osdorperweg werd op 16e-eeuwse kaarten aangeduid als Spierinxhoorn. Na de aanleg van de Haarlemmervaart in 1632 werd het land ten zuiden ervan aangeduid als Osdorper Binnenpolder, ten noorden daarvan als Spieringhorner Binnenpolder. Deze polder had een eigen poldermolen langs de Haarlemmervaart, die in 1928 is afgebrand en daarna door een gemaal is vervangen. In de jaren zestig is het polderland onder het zand voor de bedrijventerreinen van het Westelijk Havengebied verdwenen. Tussen Sloterdijk en Halfweg is ook vrijwel de gehele Spaarndammerdijk in de jaren zestig afgegraven en onder het zand verdwenen. Ter vervanging werd een nieuwe hoogwaterkering aangelegd evenwijdig aan de Theemsweg. De naam Spieringhorn is sinds 1971 verbonden aan het gelijknamige sportpark in Amsterdam Nieuw-West, gelegen ten noorden van de Haarlemmervaart en ten oosten van de Seineweg. Vanaf de Haarlemmerweg is het te herkennen aan een grote voetbal aan de zuidoostelijke rand van het park. Sinds 1990 is Spieringhorn ingedeeld bij het stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer, sinds 2010 ligt het in Nieuw-West. Naast voetbalvelden is er in dit park nog een klein gedeelte aan te treffen van de vroegere Spaarndammerdijk, die tot 1872 de zuidelijke begrenzing vormde van het nog niet ingepolderde IJ. Tegenover de grote voetbal is een kunstwerk geplaatst de 'Deur naar het verleden', die verwijst naar het vroegere 'Huis te Bretten' dat hier stond tussen 1635 en 1837 en moest verdwijnen voor de aanleg van de spoorlijn Amsterdam - Haarlem.

Lycka is een gebouw in Amsterdam Nieuw-West. Het vijftig meter hoge gebouw bestaat uit werkruimten met daarboven appartementen in de sociale sector. Het gebouw bevat verschillende type appartementen, wat in de architectuur terug is te zien doordat elk type woning zijn eigen uitstraling heeft in zowel materiaal als kleur. Het lijkt daardoor op vijf blokken woningen die op elkaar gestapeld zijn. Het gebouw deelt een centrale kern en bevat ook een inpandige fietsenstalling. Het complex voldoet aan strenge duurzaamheidseisen met onder andere wateropvang, zonnepanelen, stadsverwarming, een collectieve tuin op het dak en geen gasaansluiting. Hillen & Roosen bouwde dit gebouw voor wooncorporatie Eigen Haard. Het werd ontworpen door "Team Paul de Vroom + Sputnik". Het gebouw maakt deel uit van de herontwikkeling van het nooit volledig gebouwde kantorenpark Amsterdam Teleport naar gemengd hoogstedelijk woon-werkgebied Sloterdijk-Centrum. De kavels van het oorspronkelijke Teleport-plan waren waren nooit tot ontwikkeling gekomen. Het complex werd gepland aan de Lutonstraat, Zaventemstraat en Arlandaweg, allen vernoemd vliegvelden in Europa; Luton (Londen), Zaventem (Brussel) en Arlanda (Stockholm). Toen door de gemeente nieuwe plannen werden gemaakt voor het bouwperceel naast de Hemboog, bleek dat er geen straat of weg ontstond maar een soort hof. De straatnaam werd daarom nog vóór de bouw in 2018 gewijzigd in Lutonhof. Het gebouw kreeg -als knipoog naar de ligging aan de Arlandaweg- de naam Lycka wat 'geluk' betekent in het Zweeds. Lycka werd in 2022 genomineerd voor de Amsterdamse Nieuwbouwprijs.

Station Amsterdam Sloterdijk is een spoorwegstation in het noordwesten van de Nederlandse stad Amsterdam. Het station heeft een belangrijke functie als overstapstation, en heeft tien perronsporen.

Een mens van water is een artistiek kunstwerk en fontein in Amsterdam Nieuw-West. Het beeld lijkt uit de context te staan. In 2003 werd hier het nieuwe kantoor van het Amsterdamse Waterleidingbedrijf geopend in een gebouw ontworpen door Aat van Tilburg. Kunstenaarskoppel Maree Blok en Bas Lugthart ontwierpen voor het voorterrein een beeld annex fontein, in combinatie met een fotoserie voor in het gebouw. Zij kwamen met een genderneutraal mensbeeld, opgebouwd uit honderdvijftig koperen ringen van waterleidingbuis, wat isolatiemateriaal en staal. Er is in totaal 800 meter waterleidingbuis in gewalste vorm in het beeld verwerkt, dat overeind wordt gehouden door een kolom. In die kolom zit de waterleiding naar boven. Vanuit de kruin van de persoon loopt water via het beeld weer naar beneden en wikkelt zich als een nat kleed om de persoon om ten slotte in het bassin te vallen en weer naar boven gepompt te worden. Wethouder Hester Maij kwam de fontein op 4 september 2003 onthullen Het interne deel van het kunstwerk bestaat/bestond uit negen foto’s van medewerkers van het waterleidingbedrijf, die geheel gekleed onder de douche werden gehouden en dus (stilstaand) net zo drupten als het beeld. Het gebouw staat in de wijk Teleport en dat was al in die jaren volop in beweging. Het waterleidingbedrijf ging in 2006 samen met de Dienst Waterbeheer en Riolering (DWR) op in Waternet en trok naar Amsterdam Overamstel. Woningcorporatie Eigen haard trok vervolgens in het gebouw en liet de fontein werken.

Het Orlyplein is een verhoogd plein in Amsterdam-Westpoort aan de westkant van het station Sloterdijk en is gelegen boven het perron en de sporen voor de spoorlijn naar Haarlem. Sinds 2009 is er een apart stationsgedeelte aan de Hemboog. Het plein kreeg zijn naam in 1989 en werd vernoemd naar de Luchthaven Orly van Parijs. Van 1983 tot 1985 was er een tijdelijk stationsplein en busstation ten zuiden van het station. Sinds 1985 is het Orlyplein het stationsplein vóór het station, waar ook tot eind 2010 het busstation voor de stads- en streeklijnen was. Ook had tramlijn 12 hier zijn keerlus en van 1985 tot 1989 ook tramlijn 14. Op het midden van het plein staat een horecagelegenheid. In het kader van de vernieuwing van het station verhuisde dit busstation, met tram 12, eind 2010 naar de zuidoostzijde van het station op het op de begane grond gelegen Carrascoplein. Volgens de plannen van de gemeente zou het Orlyplein worden herontwikkeld en bebouwd met kantoorgebouwen. Deze plannen zijn echter niet tot uitvoering gekomen. Het oude busstation op het plein was nog lange tijd aanwezig en lag er verlaten bij omdat de vernieuwing van het station en de omgeving zijn opgeschort. In 2015 werd het plein opnieuw ingericht met een tuin en meer groen. Ook kwam er meer horeca. In 2016 werd het beeld 178 Bottles, 1 Message van Lieuwe Martijn Wijnands en Saskia Hoogendoorn geplaatst.

De Johannes Meewisstraat is een straat in de wijk Slotermeer-Noordoost in Amsterdam. De straat is vernoemd naar verzetsstrijder Johan Meewis. De straat loopt van het noordeinde van de Burgemeester Fockstraat via een bocht naar de Burgemeester Vening Meineszlaan.

De Kandelaar is een kerkgebouw in Amsterdam, stadsdeel Nieuw-West, in de wijk Slotermeer. Het gebouw staat aan de Burgemeester Vening Meineszlaan, tussen de Burgemeester Fockstraat en de Johan Herman Doornstraat. Het werd gebouwd naar een ontwerp van architect Geert Kliphuis. Hij kreeg de opdracht van de vrijgemaakte Gereformeerde kerk van Amsterdam een moderne kerk te laten bouwen. Het was het eerste eigen gebouw van dit kerkgenootschap in Amsterdam. Die gemeente zag in de jaren vijftig en zestig een forse groei, waarbij ze van gebedsruimten naar gebedsruimten trokken omdat de ruimten steeds te klein werd. In de jaren voorafgaand aan de bouw van De Kandelaar trok de geloofsgemeenschap in bij de Opstandingskerk, beter bekend als de Kolenkit. Kliphuis kwam met een kerk met een zaal waarin 450 personen zitting konden nemen. Er was tevens een kerkenraadskamer, een hal, vergaderzalen en een keukentje. Aangebouwd is nog een pastorie. Bijzonder detail is dat voor de voorgevel een losse klokkentoren staat. Volgens Kliphuis was zij zowel uitnodigend en vermanend. De eerste van 186 heipalen ging op 25 oktober 1962 de grond in. Het gebouw werd vrijdag 31 januari 1964 geopend; er trad vertraging op omdat in de strenge winter van 1963 niet gewerkt kon worden. De voor- en achtergevel hebben een zaagtandmotief met afwisselend glas- en baksteenstroken; de gevel aan de Burgemeester Fockstraat is geheel van baksteen. De naam verwijst naar het Heilige Schrift, een schenker van licht in de hoogte en schijnt in de duisternis. Bij de opening werd er vanaf de kansel meegedeeld dat het Woord van God het ware licht mag schijnen in de harten. De klokkentoren werd destijds ’s avonds verlicht waardoor zij er ook uitzag als kandelaar. Al snel bleek de kerk te groot. Door ontkerkelijking en wijziging van de bevolkingssamenstelling moesten geloofsgemeenten fuseren. Op 31 maart 1973 nam het Leger des Heils het gebouw over. In 2007 vond een renovatie en uitbreiding plaats. Sinds 2012 vinden er ook buurthuis-activiteiten plaats.