Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (Amsterdam)

De Onze Lieve Vrouwe Kapel is een kapel in Amsterdam-Oost. Ze is gelegen aan de zuidzijde van de Ruyschstraat/'s-Gravesandeplein te Amsterdam. Van deze kerk zijn twee versies: tussen 1895 en 1986 maakte ze deel uit van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis vanaf 2001 maakt ze deel uit van OLVG (Oost).

Staande Maria met Christus is een beeld in Amsterdam-Oost. Het beeld siert de gevelwand van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis aan de Eerste Oosterparkstraat. Het meer dan een eeuw oude beeld is het enige dat bewaard is gebleven van het oorspronkelijke Onze Lieve Vrouwe Gasthuis dat in 1898 geopend werd. Het toenmalige hoofdgebouw werd ontworpen door Adrianus Bleijs. Boven de centraal gelegen ingang werd het beeld van de "Troosteres" geplaatst. Het beeld kwam van en uit de handen van Emil Van den Bossche en Willem Crevels van Atelier Van den Bossche en Crevels. Het oorspronkelijk gebouw ging rond 2000 tegen de vlakte om plaats te maken voor nieuwbouw. Het beeld werd na afronding daarvan teruggeplaatst.

Het 's-Gravesandeplein in Amsterdam-Oost kreeg zijn naam in 1897 en werd vernoemd naar Willem Jacob 's Gravesande, Leids hoogleraar in de wis- en sterrenkunde.

Glimlach is een tweedelig artistiek kunstwerk in Amsterdam. Het kunstwerk bevindt zich in de twee "filialen" van het OLVG. In 2015 fuseerden het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam-Oost met het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam-West. De directie van de nieuwe instelling verzocht kunstenaars Wil van Blokland en Mirjam Bakker een kunstwerk om de fusie te vieren. Zij beeldden verspreid over twee tableaus de glimlach van 800 medewerkers af in porselein, nadat deze eerst in gips waren vervaardigd. De beeltenis in de openbare ontvangstruimte van OLVG-Oost bestaat uit een wit tableau met daarop in een cirkel met een doorsnee van 360 centimeter, waarin glimlachen zijn geplaatst (een in goud). Het tableau in OLVG-west bestaat uit een enkele witte ellips (400 x 200 cm), die een reflectie heeft op de voorliggende vloer. Nadat het kunstwerk opgeleverd was kregen de deelnemers hun eigen gipsafdruk mee.

De Fontein 's-Gravesandeplein is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het 's-Gravesandeplein werd begin 21e eeuw bijna geheel nieuw ingericht. De afbraak van oudere gebouwen en de daaropvolgende nieuwbouw voor het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis. Omdat aan het plein de hoofdingang van de parkeergarage van het ziekenhuis kwam, was een overzichtelijker plein een wens van het Stadsdeel Oost. Door ingrijpende maatregelen zoals verlegging en versmalling rijroutes etc. werd het plein autoluw gemaakt, zodat het meer haar oorspronkelijke functie als voorplein van het Oosterpark terugkreeg. Het bedrijf dat de vernieuwde inrichting van het plein verzorgde, Handle with Care, ontwierp in overleg met het ziekenhuis een fontein. Deze fontein staat aan de zuidrand van het plein, maar is wel het middelpunt van de in- en uitrit van genoemde parkeergarage. Door de zachte kleur van de watersteen paste het in de ogen van ontwerper en ziekenhuis voorts bij de achterliggende Onze Lieve Vrouwe Kapel. Daarbij heeft ze de vorm van een soort doopsteen, wijzend op de katholieke achtergrond van het ziekenhuis. Er loopt over de steen een constante stroom van water, die over de rand in een bassin stroomt, dat weer aanvoert naar het midden van de cirkelvormige fontein.

's-Gravesandeplein 19 te Amsterdam is een gebouw aan het 's-Gravesandeplein in de Oosterparkbuurt in Amsterdam-Oost. Het gebouw is sinds 3 juli 2012 een gemeentelijk monument (nummer 200639).

Huisnummer ’s-Gravesandeplein 19 te Amsterdam is een artistiek kunstwerk aangebracht aan het gebouw 's-Gravesandeplein 19 aan het 's-Gravesandeplein in Amsterdam-Oost. Dit gebouw werd in 1902/1903 gebouwd voor de Oosterparkschool. Rond 2004 werd het herontwikkeld tot dienstencentrum. Tegelijkertijd werkte renovatiearchitect Henk Dirkx samen met kunstenaar Sasja Scherjon in het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC). Zij trachtten (opnieuw) een verband te leggen tussen keramiek en architectuur. De toepassing van keramiek in combinatie met architectuur is al terug te vinden in de voorgevel van genoemd gebouw, alwaar een tegeltableau, omringd door bloemmotieven, vermeldt: Oosterparkschool van de Vereeeniging voor Gereformeerde Scholen te Amsterdam Dit leidde ertoe dat Scherjon optrad als een soort binnenhuisarchitect met bijvoorbeeld zuilen bij liften etc. Tegelijkertijd werd geconstateerd dat bij een eerdere verbouwing in de zuilen van de ingang twee openingen waren ontstaan. Er werd besloten hier twee nieuwe keramische reliëfs te plaatsen. Aan beide zijden van de toegangsdeur kwam een tableau bestaande uit zes tegels; de linker vermeldt 1, de rechter 9. Die cijfers zijn geplaatst tussen allerlei pictogrammen ontworpen door Bert Lautzenberg. Alles werd uitgesneden via een combinatie van Computer-aided design en computer-aided manufacturing (Cad/Cam). Volgens Scherjon toen een primeur; het ging dan ook talloze keren mis. Uiteindelijk kregen ze het voor elkaar. De pictogrammen beelden allerlei zaken af die toen speelden. Achteraf deelden de kunstenaars de mening dat het pictogram met een pakje sigaretten, gezien het antirookbeleid, wellicht niet verstandig was. Er zijn verschillen in de ontwerpen van 1 en 9. De 1 is glad omgeven door pictogrammen, bij 9 zijn de pictogrammen in het cijfer verwerkt (de omgeving is vlak). Het tableau 1 vermeld het jaar MMIV (MM in opdruk, IV in indruk), de 9 vermeldt de postcode van het gebouw 1091BB.

Maria van de 21e eeuw is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het beeld is te vinden in de voor het publiek toegankelijke ontvangstruimte van het OLVG-Oost, Oosterpark 9. Het is in 1998 geplaatst als geschenk van de medische staf en oud-assistenten aan het ziekenhuis dat in dat jaar haar honderdjarig bestaan vierde onder haar originele naam Onze Lieve Vrouwe Gasthuis. Kunstenaars Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis kwamen met een modern Mariabeeld waarin zij de plaats van het "gasthuis" in de Amsterdamse maatschappij wilden weergeven. Zij geven het beeld zelf de naam MRI. Overigens was bij de plaatsing nauwelijks nog iets over van het eeuwoude ziekenhuis; het was sinds opening eigenlijk steeds bezig met vernieuwing. Het beeld is samengesteld uit de materialen (verchroomd) brons, verzilverd licht en glas. De voorstudie was in polyester gemaakt. Aan de buitengevel staat al sinds de bouw van het ziekenhuis Staande Maria met Christus, in 2000 verwerkt in nieuwbouw.

De Oosterparkkerk is gelegen aan de westzijde van het Oosterpark in Amsterdam, in de Oosterparkbuurt.

Rode pylonen is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het kunstwerk bestaande uit drie pylonen is ontworpen door Hendrik Jan van Herwijnen. Zij verrezen op het Iepenplein toen dat in de jaren 1980-1989 opnieuw werd ingericht. Aan de noordkant van het plein, waar het plein de Tweede Oosterparkstraat doorsnijdt staan twee pylonen vlak naast elkaar. De ene pyloon is daarbij recht, de tweede is geknakt. Aan de zuidkant van het plein, waar het plein de Derde Oosterparkstraat doorsnijdt staat een enkele rechte pyloon. De pylonen geven samen met de bebouwing de grenzen van de bebouwing aan. Het idee was voorts dat de kolommen met elkaar zouden communiceren. De drie pylonen staan tevens in het verlengde van beide stukken Iepenweg (ten noord en ten zuiden van het plein). Door hun grote en opvallende kleur kunnen ze ook dienen tot herkenningspunten in de wijk. De oorspronkelijke rode kleur paste destijds bij het overige rode straatmeubilair als bankjes en klimrekken. In de eerste jaren van de 21e eeuw werd het plein weer opnieuw ingericht en kregen de pylonen gezelschap van het kunstobject Speelobjecten Iepenplein van Handle with Care. Toen vond men de rode pilaren wel wat schreeuwerig qua kleur. De kleur werd in overleg met de kunstenaar aangepast naar een donkerder tint, roestbruin. Van Herwijnen zou nog enige bekendheid krijgen met leunsteunen.

De Speelobjecten Iepenplein is een kunstwerk annex toegepaste kunst in Amsterdam-Oost. Het kunstwerk bestaat uit vier stenen plastieken die op het Iepenplein liggen. Kunstenares Lobke Alkemade ontwierp voor landschapsarchitectenbureau Handle with Care vier objecten van geslepen natuursteen. Deze objecten kunnen gezien worden als speelobjecten voor kinderen uit de buurt (ontdekkend spelen), maar tevens als kunstzinnige zitbanken. Handle with Care was betrokken bij de herinrichting van straten en pleinen in de Oosterparkbuurt begin 21e eeuw. De stenengroep kwam op de plaats te liggen van een afgebroken elektriciteitshuisje. Aan de noordzijde van de groep staat een deel van het kunstwerk Rode pylonen van Hendrik Jan van Herwijnen.

De 's-Gravesandestraat in Amsterdam-Oost werd in 1889 vernoemd naar Willem Jacob 's Gravesande (1688-1742), Leids hoogleraar in de wis- en sterrenkunde. De straat verbindt de Mauritskade met het 's-Gravesandeplein.