Fontein 's-Gravesandeplein

Het 's-Gravesandeplein in Amsterdam-Oost kreeg zijn naam in 1897 en werd vernoemd naar Willem Jacob 's Gravesande, Leids hoogleraar in de wis- en sterrenkunde.

De Onze Lieve Vrouwe Kapel is een kapel in Amsterdam-Oost. Ze is gelegen aan de zuidzijde van de Ruyschstraat/'s-Gravesandeplein te Amsterdam. Van deze kerk zijn twee versies: tussen 1895 en 1986 maakte ze deel uit van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis vanaf 2001 maakt ze deel uit van OLVG (Oost).

Glimlach is een tweedelig artistiek kunstwerk in Amsterdam. Het kunstwerk bevindt zich in de twee "filialen" van het OLVG. In 2015 fuseerden het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam-Oost met het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam-West. De directie van de nieuwe instelling verzocht kunstenaars Wil van Blokland en Mirjam Bakker een kunstwerk om de fusie te vieren. Zij beeldden verspreid over twee tableaus de glimlach van 800 medewerkers af in porselein, nadat deze eerst in gips waren vervaardigd. De beeltenis in de openbare ontvangstruimte van OLVG-Oost bestaat uit een wit tableau met daarop in een cirkel met een doorsnee van 360 centimeter, waarin glimlachen zijn geplaatst (een in goud). Het tableau in OLVG-west bestaat uit een enkele witte ellips (400 x 200 cm), die een reflectie heeft op de voorliggende vloer. Nadat het kunstwerk opgeleverd was kregen de deelnemers hun eigen gipsafdruk mee.

Maria van de 21e eeuw is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het beeld is te vinden in de voor het publiek toegankelijke ontvangstruimte van het OLVG-Oost, Oosterpark 9. Het is in 1998 geplaatst als geschenk van de medische staf en oud-assistenten aan het ziekenhuis dat in dat jaar haar honderdjarig bestaan vierde onder haar originele naam Onze Lieve Vrouwe Gasthuis. Kunstenaars Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis kwamen met een modern Mariabeeld waarin zij de plaats van het "gasthuis" in de Amsterdamse maatschappij wilden weergeven. Zij geven het beeld zelf de naam MRI. Overigens was bij de plaatsing nauwelijks nog iets over van het eeuwoude ziekenhuis; het was sinds opening eigenlijk steeds bezig met vernieuwing. Het beeld is samengesteld uit de materialen (verchroomd) brons, verzilverd licht en glas. De voorstudie was in polyester gemaakt. Aan de buitengevel staat al sinds de bouw van het ziekenhuis Staande Maria met Christus, in 2000 verwerkt in nieuwbouw.

's-Gravesandeplein 19 te Amsterdam is een gebouw aan het 's-Gravesandeplein in de Oosterparkbuurt in Amsterdam-Oost. Het gebouw is sinds 3 juli 2012 een gemeentelijk monument (nummer 200639).

Huisnummer ’s-Gravesandeplein 19 te Amsterdam is een artistiek kunstwerk aangebracht aan het gebouw 's-Gravesandeplein 19 aan het 's-Gravesandeplein in Amsterdam-Oost. Dit gebouw werd in 1902/1903 gebouwd voor de Oosterparkschool. Rond 2004 werd het herontwikkeld tot dienstencentrum. Tegelijkertijd werkte renovatiearchitect Henk Dirkx samen met kunstenaar Sasja Scherjon in het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC). Zij trachtten (opnieuw) een verband te leggen tussen keramiek en architectuur. De toepassing van keramiek in combinatie met architectuur is al terug te vinden in de voorgevel van genoemd gebouw, alwaar een tegeltableau, omringd door bloemmotieven, vermeldt: Oosterparkschool van de Vereeeniging voor Gereformeerde Scholen te Amsterdam Dit leidde ertoe dat Scherjon optrad als een soort binnenhuisarchitect met bijvoorbeeld zuilen bij liften etc. Tegelijkertijd werd geconstateerd dat bij een eerdere verbouwing in de zuilen van de ingang twee openingen waren ontstaan. Er werd besloten hier twee nieuwe keramische reliëfs te plaatsen. Aan beide zijden van de toegangsdeur kwam een tableau bestaande uit zes tegels; de linker vermeldt 1, de rechter 9. Die cijfers zijn geplaatst tussen allerlei pictogrammen ontworpen door Bert Lautzenberg. Alles werd uitgesneden via een combinatie van Computer-aided design en computer-aided manufacturing (Cad/Cam). Volgens Scherjon toen een primeur; het ging dan ook talloze keren mis. Uiteindelijk kregen ze het voor elkaar. De pictogrammen beelden allerlei zaken af die toen speelden. Achteraf deelden de kunstenaars de mening dat het pictogram met een pakje sigaretten, gezien het antirookbeleid, wellicht niet verstandig was. Er zijn verschillen in de ontwerpen van 1 en 9. De 1 is glad omgeven door pictogrammen, bij 9 zijn de pictogrammen in het cijfer verwerkt (de omgeving is vlak). Het tableau 1 vermeld het jaar MMIV (MM in opdruk, IV in indruk), de 9 vermeldt de postcode van het gebouw 1091BB.

De Oosterparkkerk is gelegen aan de westzijde van het Oosterpark in Amsterdam, in de Oosterparkbuurt.

Onze Lieve Vrouwe Gasthuis was tot 2015 de naam van het huidige OLVG, locatie Oost. Het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam-Oost is opgericht in 1898 door de Zusters Onder de Bogen. Het was tot ver in de twintigste eeuw een rooms-katholiek ziekenhuis. Sinds 1994 maakt ook het protestantse Prinsengrachtziekenhuis deel uit van de organisatie. Op 1 maart 2013 fuseerde het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in bestuurlijk opzicht met het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam Nieuw-West. De juridische fusie volgde in 2015. De namen van de beide ziekenhuizen bleven hetzelfde en ook de meeste afdelingen bleven in eerste instantie intact. Vanaf 15 oktober 2015 gingen de ziekenhuizen verder onder de gemeenschappelijke naam OLVG. De namen Onze Lieve Vrouwe Gasthuis en Sint Lucas Andreas werden vervangen door OLVG, locatie Oost en OLVG, locatie West. Het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis had in 2010 555 bedden. De hoofdlocatie staat aan het Oosterpark. Er zijn kleine nevenvestigingen in de Spuistraat en op IJburg.

De 's-Gravesandestraat in Amsterdam-Oost werd in 1889 vernoemd naar Willem Jacob 's Gravesande (1688-1742), Leids hoogleraar in de wis- en sterrenkunde. De straat verbindt de Mauritskade met het 's-Gravesandeplein.

De Jaap Kunstbrug (brug 1926) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. De brug is een van de drie bruggen die de grote vijver van het Oosterpark overspannen. De brug heeft uiterlijk veel weg van de Klaartje de Zwarte-Walvischbrug. In december 2018 vernoemde de gemeente Amsterdam de brug naar etnomusicoloog Jaap Kunst, die enige jaren in het Koninklijk Instituut voor de Tropen (aan de noordrand van het Oosterpark) gewerkt heeft.

De Rotsfontein Oosterpark is een fontein in het Oosterpark. Het Oosterpark werd rond 1891 aangelegd, centraal in de vijver staat de grote fontein. Later werd zij aangevuld met een klein fonteintje in het pierenbadje van Aldo van Eyck aan de noordrand van het park. Bij een algehele opknapbeurt en vergroting van het park in de jaren tien van de 21e eeuw onder leiding van landschaparchitectenbureau Sant en Co (architect Edwin Santhagens) werd in de noordwesthoek bij Hotel Arena een nieuwe fontein annex speelgelegenheid neergelegd. Zij bestaat uit een helling van voetpad naar de waterpartij waarop rotsblokken liggen. Tussen en op die rotsblokken zijn twaalf spuwers geplaatst die onregelmatig water spuiten. Door hier water de centrale vijver in te laten lopen wordt de doorstroming van de vijver bevorderd, aldus het architectenbureau. Het eerder genoemde pierenbad werd tegelijkertijd uitgebreid met een fonteinelement (glijrots).

Het Nationaal Monument Slavernijverleden is een monument in het Oosterpark te Amsterdam ter herdenking van de afschaffing van de slavernij in het Nederlands Koninkrijk. Het beeld is van brons en de sokkel is van beton.