Stadsblokken-Meinerswijk

Park Westerveld is een park in Arnhem-Zuid, oorspronkelijk een landgoed, in de achttiende eeuw aangelegd door de familie Tulleken. Aan de noordzijde wordt het begrensd door de Drielsedijk in het zuiden door een nieuwbouwwijk van het dorp Elden. In 2009 is het park aangewezen als beschermd gemeentelijk monument.

Het kasteel Meinerswijk stond ten noorden van het Nederlandse dorp Elden, provincie Gelderland. Het kasteel was het centrum van de heerlijkheid Meinerswijk. De voormalige kasteellocatie is een rijksmonument.

De heerlijkheid Meinerswijk (ook: Meijnerswijk) was een heerlijkheid in het uiterwaardengebied van de stad Arnhem, gelegen op de zuidelijke oever van de Rijn. ‘t Huys Meinerswijk, ook wel kasteel van Arnhem genoemd, was het centrale punt van de heerlijkheid. Het kasteel heeft twee belangrijke bewoners gekend. De eerste was legeraanvoerder Maarten van Rossum die van ongeveer 1514 tot 1543 voor de Gelderse zaak vocht tegen de Habsburgers. De tweede was Barthold van Gent, die als onderhandelaar in 1648 namens Gelderland de Vrede van Münster ondertekende, waarmee een einde kwam aan de Tachtigjarige oorlog tussen Nederland en Spanje. In 1826 kocht bankier graaf Van Ranzow het landgoed Meinerswijk inclusief 't Huys Meinerswijk van de stad Arnhem. In 1850 was het huis verhuurd aan S. Murkens, die bij het gebouw een theetuin had gemaakt, waar welgestelde Arnhemse gezinnen graag vertoefden. Het huis werd in 1853 afgebroken. In Meinerswijk is niets meer te vinden van 't Huys Meinerswijk. Een pentekening van Jan de Beijer uit 1742 is een van de weinige weergaven van het gebouw. In het Nederlands Openluchtmuseum is een grenspaal van het jachtgebied van de heerlijkheid opgesteld. Inscriptie op de paal: "HEERLIJKHEID MEIJNERSWIJK JACHTPAAL". Deze paal heeft oorspronkelijk gestaan waar nu de Spoorbrug Oosterbeek is. Een tweede paal stond bij de Schipbrug Arnhem.

Fort Elden was een onderdeel van de IJssellinie en vernoemd naar het naburige dorp Elden. Halverwege de 19e eeuw werden de eerste plannen opgesteld voor een fort dat bij een onverhoopte aanval uit het oosten steun zou kunnen geven aan terugtrekkende troepen die de schipbruggen over Rijn en IJssel nabij Arnhem zouden moeten vernietigen om zodoende de opmars van de vijand te vertragen. Met de daadwerkelijke bouw van zo'n fort, bestaande uit "een aarden redouten en een face van 50 tot 60 ellen hoog richting de stad Arnhem" werd begonnen in 1866. Om de redouten was een 30 ellen brede gracht gelegen. Met het fort werd een gebied bestreken waarin zich naast de Arnhemse schipbruggen ook het Malburgse veer bevond. Het had bovendien tactische betekenis voor de er dicht langslopende doorgaande weg van Nijmegen/Tiel naar Arnhem. Het Fort Elden werd in 1869 geclassificeerd als eerste klas fort, maar behield deze status slechts enkele jaren. Na het vaststellen van de Vestingwet (1874) werd het vestingwerk van haar functie ontheven. Er werd vergeefs naar een koper gezocht en ten slotte viel in 1918 het besluit het fort te slopen. Al wat overbleef was de hoefijzervormige verdedigingsgracht, die tot op de huidige dag nog is terug te vinden in de onmiddellijke omgeving van het stadion GelreDome.

Het castellum Meinerwijk was een fort in Romeins Nederland, dat bij archeologische opgravingen in 1978 en later in 1991 is ontdekt in de uiterwaarden van de Rijn bij Meinerswijk bij Arnhem. Het castellum bij Meinerswijk werd vermoedelijk tussen het jaar 10 en 20 gebouwd door de Romeinse generaal Germanicus (zoon van Nero Claudius Drusus) aan de zuidzijde van de Rijn. Dit houten fort beschermde de Romeinse scheepvaart over de Rijn en mogelijk lag hier (een van) de Drususgrachten, die vanuit de Rijn naar het noorden gegraven waren. In de Romeinse tijd stroomde de Oude IJssel vanaf Doesburg naar het zuiden om bij het Castellum in de Rijn te stromen. Halverwege de eerste eeuw werd het fort herbouwd, mogelijk door de Romeinse bevelhebber Gnaius Domitius Corbulo. Corbulo gebruikte de Drususgracht namelijk om zijn troepen snel naar het noorden te kunnen vervoeren in zijn strijd tegen de Frisii en Chauken. Een gedeelten van het 5e legioen Alaudae was in die tijd gestationeerd in dit castellum. In 69 werd het tijdens de Bataafse Opstand door de Bataven in brand gestoken, maar meteen nadat de opstand was neergeslagen werd het strategisch gelegen fort herbouwd en vergroot. Vermoedelijk werd het fort rond 120 onder keizer Hadrianus opnieuw herbouwd en versterkt. Rond 220 werd het castellum weer herbouwd, ditmaal in steen. De oprichting van het Gallische keizerrijk in 260 door de usurpator Postumus zorgde ervoor dat het castellum werd verlaten. Mogelijk werd in de tweede helft van de vierde eeuw het fort herbouwd in het kader van versterking van de Rijngrens. Rond 400 werd het fort definitief door de Romeinen verlaten. Bodemvondsten tonen aan dat er daarna een Frankisch kasteel heeft gestaan. In de 8e eeuw stond het gebied bekend als Meginhardeswich ("dorp van Meginhard").

Huize Oosterveld is een 19e-eeuws landhuis in het Nederlandse dorp Elden.

De Bonifatiuskerk is een protestantse kerk (PKN) in Elden. Elden is sinds 1966 als wijk opgenomen in de Gelderse hoofdstad Arnhem. De huidige neoclassicitische en neogotische kerk is gebouwd in 1866 en ligt niet in de kern van Elden maar ten noorden ervan op een woerd tegen de Huissensedijk op een steenworp afstand van het Gelredome. Op dezelfde plaats stond eerder een oudere kruiskerk, gewijd aan de heilige Bonifatius. De onderste geledingen van de huidige toren zijn 13e-eeuws, de derde geleding is 15e-eeuws. De huidige kerk is een witgepleisterde eenbeukige zaalkerk met een kerkhof eromheen. In de kerk zijn drie monumentale grafzerken uit 1643, 1623 en 1657. De preekstoel en het doopbekken zijn waarschijnlijk ouder dan de huidige kerk. De kerk heeft een eenklaviers orgel dat in 1916 is vervaardigd door de firma Maarschalkerweerd & Zoon. Het orgel staat op een balkon. Voor de kerktoren ligt de grafkelder van de familie Van Voorst tot Voorst, ooit eigenaren van Park Westerveld en Huize Oosterveld. Deze grafkelder en een grafmonument uit 1834 aan de zuidzijde van de kerk zijn gemeentelijk monument. De Bonifatiuskerk wordt gebruikt op zon- en feestdagen voor kerkdiensten van de Hervormde Wijkgemeente 'De Rank'. Deze gemeente rekent zich tot de stroming van de Gereformeerde Bond.

De Doorlaatbrug Meinerswijk is een brug en beweegbare waterkering in de polder Meinerswijk in de Nederlandse gemeente Arnhem. Het bouwwerk is niet meer als waterkering in gebruik, en heeft de status van rijksmonument. Het bouwwerk is een rijksmonument omdat men dacht dat het gebouwd was in 1935 en onderdeel was van de IJssellinie. De brug is echter gebouwd in 1966, nadat al begonnen was met ontmanteling van de linie. Tezamen met de doorlaatbrug in de Eldensdedijk is hier wel een doorlaatwerk gebouwd in 1935-1936, maar deze werd in 1952 vervangen door een vaste overlaat bedekt met asfalt. Deze overlaat maakte wel deel uit van de IJssellinie. Nadat in 1964 besloten werd de IJssellinie te ontmantelen is de nu aanwezige doorlaatbrug teruggebouwd als compensatie voor de eerdere brug. De brug heeft 40 ijzeren schuiven van elk 2,5 ton die omhoog en omlaag kunnen worden geschoven in ijzeren sponningen. Naast de brug liggen nog de met asfalt beklede overlaten.

Malburgen-West is een wijk in Arnhem-Zuid die deel uitmaakt van de wijk Malburgen. De wijk bestaat uit 2 buurten, de woonwijk Malburgen-West en het uiterwaardengebied Meinerswijk en De Praets.

Het Gedenkteken 1940-1945 is een monument ter herinnering aan tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen inwoners van het dorp Elden.

Het Huis Hulkestein (Hulckesteijn) was een versterkt voorraad- en woonhuis of 'spijcker', aan de Rijn ten westen van Arnhem. Het werd voor 1533 door hertog Karel van Gelre gebouwd. De buitenplaats werd verwoest door de oorlogshandelingen rond de slag om Arnhem in september 1944. Volgens het Gelders Archief is de naam ontleend aan een vaartuig van de hertog, "de Hulk" genaamd, dat in 1537 aldaar moest worden afgebroken. Het grondgebied was ommuurd aan de noordzijde en grensde aan de hoofdweg naar Utrecht. Rond 1650 was er een 'scharlakenververij' gevestigd, opgezet door de gebroeders Kuffeler. Deze werkten met een nieuw procedé, uitgevonden door hun schoonvader Cornelis Drebbel. In 1648 verkreeg een van de broers Kuffeler, Gillis, het recht om het stadswapen te gebruiken voor zijn producten. Het was ook een ontmoetingsplaats voor veel alchemisten/scheikundigen, vaak van calvinistische stromingen, die Hulkestein gebruikten als thuisbasis. Vanaf 1657 werd de zaak overgenomen door Johann Moriaen, die er echter geen succes van wist te maken. Hulkestein was sinds 1666 eigendom van de rijke regentenfamilie Brantsen en zou 160 jaar eigendom van dit patriciërsgeslacht blijven. In de 18e eeuw verfraaide de familie Brantsen de buitenplaats. Een familiedrama vond plaats op 6 augustus 1826. Hulkestein werd bewoond door de weduwe van jhr. mr. Johan Brantsen, de douarière Maria Leopoldina Catharina van Hasselt en haar twee kinderen. Door het omslaan van een roeiboot kwamen dezen en vier andere inzittenden om het leven. Van de buitenplaats Hulkestein is alleen het hekwerk over. Het hekwerk is een rijksmonument. Het toegangshek hiervan staat sinds 1936 bij de kruidentuin van het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem en is eveneens een rijksmonument.

GelreDome is een multifunctioneel stadion in Arnhem-Zuid. Het stadion dankt zijn naam aan het vroegere hertogdom Gelre. Sinds 25 maart 1998 is het de thuisbasis van voetbalclub Vitesse. GelreDome was een van de acht stadions tijdens het Europees kampioenschap voetbal 2000. Er werden drie groepswedstrijden gespeeld. Het stadion biedt ook plaats aan evenementen als popconcerten, congressen en beurzen. De capaciteit voor voetbalwedstrijden van Vitesse is 18.000 (per 9 augustus 2024), bij overige voetbalwedstrijden 28.000. Bij de ingebruikname van het stadion was de capaciteit 26.600. Dit werd nog verder verhoogd door aan de west-, noord- en oostzijde onderaan tribunes bij te plaatsen om te voldoen aan de eisen van de UEFA voor Euro 2000 (minimaal 30.000 plaatsen). Een extra tribune onderaan de zuidtribune was niet mogelijk, aangezien het veld onder deze tribune naar binnen en naar buiten schuift. De extra tribune onderaan de noordzijde werd later weer afgebroken. Bij concerten met het podium voor een van de tribunes op de korte zijde is ruimte voor 34.000 bezoekers. De maximale capaciteit is 41.000, waarbij het podium dan in het midden van de zaal staat.