place

De Dikkert

Draaivaardige molenMolen in Noord-HollandRestaurant in Noord-HollandRijksmonument in AmstelveenStellingmolen
Voormalige korenmolen
Amstelveen De Jonge Dikkert
Amstelveen De Jonge Dikkert

De Dikkert is een korenmolen in Amstelveen die thans als restaurant in gebruik is.

Fragment uit het Wikipedia-artikel De Dikkert (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.308252777778 ° E 4.8474333333333 °
placeToon op kaart

Adres

Molenweg
1182 CL
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Amstelveen De Jonge Dikkert
Amstelveen De Jonge Dikkert
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Sint-Annakerk (Amstelveen)
Sint-Annakerk (Amstelveen)

De Sint-Annakerk is een voormalig rooms-katholiek kerkgebouw in de Nederlandse stad Amstelveen. Ze ligt op de kruising tussen A9 en de Amsterdamseweg. Het gebouw, kerk en pastorie, werd vanaf voorjaar 1927 neergezet naar een ontwerp van J.P.L. Hendriks en H.C.M. van Beers. Het terrein behoorde destijds nog toe aan de gemeente Nieuwer-Amstel. Het bouwen van deze katholieke kerk mocht alleen geschieden door een aannemer die ook katholiek was "georganiseerd", hiervoor werd de firma Doedens & Schilder uit 't Zand gekozen. Niet veel later volgde de aanbesteding van de naastgelegen school ook naar een ontwerp van Hendriks en Van Beers. Op 23 augustus 1928 werd de kerk ingewijd door bisschop Aengenent, na een periode van vijf jaar bedelen, door Kapelaan (en de eerste Pastoor) P.H. Meijnema, binnen de parochie om geld. De toenmalige burgemeester Arie Colijn was daarbij aanwezig. De kerk was gewijd aan de heilige Anna. Het was de eerste parochie van Amstelveen. De Tijd recenseerde de kerk in 1928 als volgt. Een gebouw met frisse en scherpe contouren binnen een vlak landschap. Ze bood plaats aan 700 gelovigen in kerk van 18 bij 35 meter met daarbinnen een geheel open ruimte (geen kolommen toegepast). Van de inrichting vermeldde de krant de drie marmeren sobere altaren en het breed gehouden presbyterium. Tevens opvallend was de esthetisch toegepaste elektrische verlichting. Het geheel is gebouwd van rood baksteen, met slechts hier en daar een venster. Joep Nicolas zou nog hebben bijgedragen aan het ontwerp van het glas-in-lood. De kerk wordt aan de noordzijde geflankeerd door de toren, die weer wordt belend door de pastorie. De Tijd vond het een sieraad voor Amstelveen. Destijds lag de kerk aan het spoor. Alhoewel hoog staand in het open veld doorstond de kerk menige storm. Toen er op 2 en 3 januari 1976 een zware storm (windkracht 11) over het westen trok, waaide het dak van het gebouw. Het bisdom gaf de inmiddels ten zuiden van de kerk aangelegde Rijksweg 9 de schuld. Een eerdere storm had al de leibedekking beschadigd; de tweede storm zorgde ervoor dat het dak er finaal afwaaide, een schade van 400.000 gulden, gedekt door de verzekering. De snelweg zou voor een klimmende luchtstroom langs de kerk hebben gezorgd. In 2010 benoemde de gemeente Amstelveen het tot gemeentelijk monument. De Annaparochie ging op in de Titus Brandsmaparochie en de laatste eucharistie werd gevierd op 8 mei 2011. Deze mis werd geleid door bisschop Punt. Eind januari 2013 begon het kerkbestuur met het ontmantelen van het monumentale pand, wat het gemeentebestuur van Amstelveen ertoe aanzette een dwangbevel af te leveren om de eerdere plannen voor de sloop van de kerk te stoppen. Rijkswaterstaat had ondertussen plannen de A9 te verbreden en kocht het gebouw in 2013 aan. Zij handhaafde de sloopplannen maar in dit geval alleen voor de pastorie. De wegverbreding moet eind 2019 gaan plaatsvinden. Het slopen van alleen de pastorie wordt nog een zwaar karwei. Kerk, toren en pastorie staan namelijk op een gezamenlijke fundament. Dat het gebouw na de werkzaamheden er nog zal staat wordt door Rijkswaterstaat niet gegarandeerd. In 2017 werd het gebouw aangepast aan een nieuwe bestemming, er zijn een brouwerij met proeflokaal, vergaderruimten en een evenementenpodium in gevestigd.

Brug 543
Brug 543

Brug 543 is een vaste brug in het Amsterdamse Bos. Hoewel de brug op het grondgebied van de gemeente Amstelveen ligt, wordt het beheer uitgevoerd door Amsterdam en heeft de brug derhalve ook een Amsterdams brugnummer. De brug is de toegang/uitgang tot/vanuit het Amsterdamse Bos richting Amstelveen, Oude Karselaan. Het is een van de weinige bruggen in het park/bos die grenst aan de bebouwde kom van Amstelveen, een bomenhaag leidt vanuit de bebouwing naar de brug en park/bos. De brug is in principe alleen toegankelijk voor voetgangers, fietsers, ruiters te paard, maar ook de nooddiensten kunnen via deze brug het bos in. De brug is ontworpen door Piet Kramer werkend bij de Dienst der Publieke Werken. De brug ligt er sinds 1940 en is gebouwd in de Amsterdamse Schoolstijl. Daarin wijkt zij af van de meeste bruggen die Kramer voor het Amsterdamse Bos ontwierp; er kwamen stevige houten en slanke betonnen bruggen. Brug 543 heeft door zijn vele baksteen (keermuren, landhoofden, borstweringen etc.) een robuust karakter; haar postuur heeft het uiterlijk van een fort. Dit idee wordt verstevigd doordat de keerwanden niet haaks maar schuin op de brugwand staan. Op de landhoofden zijn per landhoofd twee pilasters geplaatst die afgedekt worden door een granieten plaat. Aan het eind van de landhoofden zijn opnieuw pilasters geplaatst; deze pilasters zijn voorzien van granieten afdekstenen. Echter in deze afdekstenen zijn noord, west, zuid en oost uitgehakt. Het thema van windrichtingen komt vaker voor bij Kramer, zie de Vierwindstrekenbrug. Op de brug zelf zijn de borstwering enigszins verlaagd en zijn siersmeedijzeren leuningen geplaatst, eveneens een kenmerk van de meeste bruggen van Kramer. Ze zijn sierlijk en rond van vorm en wijken hier enigszins naar buiten. De overspanning wordt verzorgd door stalen liggers. Onder de brug is beperkt scheepvaartverkeer mogelijk (roeiboot of kano). Het werd in 2013 benoemd tot gemeentelijk monument in Amstelveen. Zij waardeerden het als bijzondere verschijningsvorm binnen het oeuvre van Kramers bruggen in het bos, mede gezien de meer stedelijke vorm van deze brug met de aangebrachte versieringen. Bovendien vond zij de brug een wezenlijk onderdeel van het totaal aan bruggen in het bos.