place

Timmereind

Buurtschap in Noord-BrabantWaalre
Waalre Timmereind
Waalre Timmereind

Timmereind is een buurtschap in de Nederlandse gemeente Waalre. De buurtschap is gelegen nabij de historische buurtschap Loon, één kilometer ten zuidwesten van het dorp Waalre. Ten westen van Timmereind ligt het dal van de Dommel, een kleinschalig agrarisch landschap met enkele broekbossen. De langgevelboerderij op Timmereind 1 is een gemeentelijk monument.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Timmereind (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Timmereind
Hollandsestraat, Waalre

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: TimmereindLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.378888888889 ° E 5.4333333333333 °
placeToon op kaart

Adres

Hollandsestraat

Hollandsestraat
5581 VJ Waalre
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Waalre Timmereind
Waalre Timmereind
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Loondermolen

De Loondermolen was een watermolen op de Dommel, ten zuiden van Waalre en ten noorden van Valkenswaard. Ze diende als korenmolen. De watermolen bevond zich op de plaats waar de heerlijkheid Waalre, Valkenswaard en Aalst haar hoofdkwartier had. De Dommelseweg gaat hier via de Loondermolenbrug over de Dommel. De heren van Waalre waren tevens heren van Herlaar en nog andere plaatsen, en ze woonden aanvankelijk niet bij de Loondermolen. Het kasteel van Loon zou, als adelijcks huijsinghe (slotje) pas in de eerste helft van de 15e eeuw zijn gebouwd. Dit huis werd in 1867 gesloopt en verbouwd tot boerderij. Deze werd in 1934 getroffen door brand en opnieuw opgebouwd in gewijzigde vorm. Ze heet nog steeds Het Kasteel. Een deel van de naar de Loonderweg gekeerde gevel is nog een restant van het oude kasteel. De Loondermolen bestond vermoedelijk niet voor 1368, aangezien een document van toen wel over de nabijgelegen Keersoppermolen, maar niet over de Loondermolen repte. Pas in 1384 werd de molen voor het eerst vermeld als zijnde in bezit van de heerlijkheid. Het was een dwangmolen voor de inwoners van bepaalde nabijgelegen gehuchten. In 1545 kwam een commissie in opdracht van keizer Karel V de stuwhoogten vaststellen bij de diverse watermolens. In 1703 stelde de heer van Waalre enz., Gerard Hubert van der Clusen, voorwaarden op voor de verpachting van de molen aan een molenaar. Deze bevatte vele verplichtingen. Vanaf 1793 kwam de molen in eigendom van de molenaars, vanaf 1888 was ze vaak in bezit van tabaksfabrikanten als Swane en in 1937 kwam ze in het bezit van Waterschap De Dommel. De molen was bedekt met leien, die mogelijk bij de sloop van het Kasteel beschikbaar zijn gekomen. Het gebouw was van hout. De molen werd gesloopt, maar het molenhuis bleef bewaard. Het werd herbouwd na een brand in 1907, en het werd sterk gewijzigd in 1966.

Keersop (beek)
Keersop (beek)

De Keersop is een zijbeek van de Dommel. Zij ontstaat als Elsenloop ten noorden van Lommel, passeert oostelijk van Luyksgestel de Nederlandse grens, stroomt zuidoostelijk langs Bergeijk en Westerhoven, westelijk langs Dommelen en mondt even voorbij de buurtschap Keersop in de Dommel uit. Oostelijk van de Keersop stroomt de Beekloop. Deze ontvangt haar water gedeeltelijk uit de Keersop en mondt bij Westerhoven weer in de Keersop uit. Langs de Beekloop liggen enkele visvijvers. De Beekloop is in Westerhoven ter hoogte van de Meulenbeemd voorzien van een vispassage. Deze is enkele honderden meter lang en stroomt door een klein maar mooi natuurgebiedje langs het riviertje. Door de vispassage hoopt men onder andere het aantal palingen in het riviertje te verhogen. Aan de oever van de Keersop ligt bij het bruggetje over het riviertje de St. Valentinuskapel. Bij de kapel ligt een putje. Zelfs in de meest droge zomers staat er altijd water in het putje. Het waterpeil is altijd hoger dan dat van de langstromende Keersop. Bij het gehucht Keersop stond vroeger een watermolen, de Keersoppermolen genaamd. Ook in Westerhoven, ter hoogte van het stuw in de beek, stond vroeger een watermolen, die de Westerhovense Watermolen werd genoemd. Ter hoogte van deze watermolens bevinden zich nu stuwen, die in de 21e eeuw door Waterschap De Dommel beide voorzien zijn van een vistrap. In 1972 werd de Keersop gekanaliseerd. De afgelopen jaren werd de Keersop weer grotendeels in natuurlijke staat teruggebracht. Dit gebeurde na een langdurig kavelruilproject. Het plan werd door Dienst Landelijk Gebied (DLG) in samenwerking met adviesbureau Kragten opgesteld. De Keersop in Nederland behoort in haar geheel tot het Natura 2000 gebied Leenderbos, Groote Heide & De Plateaux omdat het de enige plaats is waar de beekprik in Noord-Brabant voorkomt.

Oude Sint-Willibrorduskerk (Waalre)
Oude Sint-Willibrorduskerk (Waalre)

De Oude Sint-Willibrorduskerk is een voormalige kerk gelegen aan de Oude Torenstraat te Waalre-dorp in Nederland. De kerk is eigendom van de gemeente Waalre en is een rijksmonument. De kerk bestaat uit het tufstenen schip in romaanse stijl uit de 12e eeuw, en de latere uitbreiding en toren uit de 15e eeuw, in gotische stijl. Het romaanse tufstenen schip is een der oudste van Noord-Brabant. De kerk is voorzien van een beiaard en een pijporgel. Sinds de Tweede Wereldoorlog is de kerk in gebruik als herdenkingskapel voor Brabantse gesneuvelden. Jaarlijks wordt in de tweede week van september een provinciale herdenkingsplechtigheid gehouden welke rechtstreeks te zien is op Omroep Brabant. Daarnaast wordt de kerk verhuurd voor kerkelijke vieringen zoals dopen, huwelijken en uitvaarten. Na de brand in het gemeentehuis van Waalre op 18 juli 2012 is de kerk aangewezen als reguliere trouwlocatie voor huwelijken in Waalre. Het graf van Anton Coolen bevindt zich op het rond de kerk gelegen kerkhof. In de toren bevindt zich sinds de bouw van de toren in ca. 1470 een uurwerk ter hoogte van de goot van het schip. Het is voorzien van een elektrische aandrijving met eindeloze ketting ( systeem Huijgens). Een slingervanger zorgt ervoor dat het uurwerk nauwkeurig op tijd loopt. Het uurwerk zelf stamt zeer waarschijnlijk uit het jaar 1360. Mogelijk het oudste complete (met wijzerplaat en wijzers) nog werkende uurwerk ter wereld en zou door Hendric van Thoren (stadsuurwerkmaker van Maastricht) gemaakt kunnen zijn. Het is museaal opgesteld in een deels glazen kabinet.