Palazzo del Quirinale

De Quirinaal (Latijn: Collis Quirinalis, Italiaans: Quirinale) is een van de zeven heuvels van Rome. Hij ligt in het noordoosten van het klassieke Rome. Vroeger maakte hij deel uit van een groep van heuvels waar onder meer ook Collis Latiaris, Mucialis (of Sanqualis) en Salutaris toe behoorden. Deze zijn echter verloren gegaan. Volgens een Romeinse legende bevond zich op de Quirinaal een kleine nederzetting van de Sabijnen. De Sabijnen richtten altaren op ter ere van hun god Quirinus naar wie de heuvel is vernoemd. De aanwezigheid van de Sabijnen wordt mogelijk bevestigd door vondsten van tombes uit de 8e en 7e eeuw voor Christus. De Romeinse hogere klasse bouwden op de Quirinaal hun villa's omdat daar de lucht gezonder was dan in het Tiberdal. Een oude wijk met deze villa's is bewaard gebleven. In deze wijk staat bijvoorbeeld het Palazzo del Quirinale uit de 16e eeuw. Dit was de voormalige zomerresidentie van de Paus. Later was het tot 1946 de residentie van de Italiaanse koningen en tegenwoordig de ambtelijke woning van de president.

De Galleria Pallavicini is een villa gelegen aan de Via XXIV Maggio 43 te Rome en behoort toe aan de adellijke familie Pallavicini.

De Thermen van Constantijn (Latijn:Thermae Constantinianae) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome.

Sant'Andrea al Quirinale is de kerk van het Jezuïetenseminarie op de Quirinaal in Rome. De kerk is ontworpen door Gian Lorenzo Bernini en Domenico de' Rossi en werd gebouwd tussen 1658 en 1678. De kerk wordt beschouwd als een van de beste voorbeelden van Romeinse barok, en Bernini beschouwde haar als een van zijn meest perfecte werken. De kerk is ovaal, met de ingang en het hoogaltaar op de korte as van de ellips. Het halfronde portaal is versierd met het wapen van Camillo Kardinaal Pamphili, die de bouw van de kerk financierde. Koning Karel Emanuel IV van Sardinië is begraven in een van de zijkapellen, evenals de Heilige Stanislaus Kostka. In een ruimte die niet toegankelijk is voor het publiek, te bereiken via de kapel rechts van het altaar, hangt een Vlaams wandtapijt naar een ontwerp van Peter Ykens.

Het Palazzo delle Esposizioni is een palazzo en in gebruik als een kunsthal, gelegen aan de Via Nazionale 194 in Rome.

De Porta Fontinalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De stadspoort is bekend van een tweetal vermeldingen in de antieke literatuur. Livius schrijft dat in 193 v.Chr. bij deze poort de Porticus Aemilia werd gebouwd. Deze stond bij de Clivus Argentarius, de weg van het Forum Romanum naar het Marsveld en de Porta Fontinalis stond dus direct ten noorden van de Capitolijn. De poort ontleent zijn naam waarschijnlijk aan de bron (Latijn:fons) die onder de nabijgelegen Mamertijnse gevangenis ontsprong.

Piazza Barberini is een groot 16e-eeuws plein in het centrum van de Quirinaal in Rome. Het is genoemd naar het Palazzo Barberini, dat er vlakbij ligt. Op het plein staat de Fontana del Tritone. Van 1632 tot 1822 stond er ook nog een antieke zuil op het plein, maar deze is verplaatst naar de Villa Medici. Ook staat er nog in een hoek van het plein de Fontana delle Api. Vandaag is het plein slechts een groot kruispunt voor auto's. Een station van de Metro van Rome, Barberini - Fontana di Trevi, bevindt zich onder het plein.

Galleria dell'Accademia di San Luca is een museum gelegen op de Piazza dell'Accademia di San Luca 77 te Rome.

De Fontana del Tritone is een fontein op het Piazza Barberini in Rome (Italië). Hij werd tussen 1642 en 1643 gebouwd door Gian Lorenzo Bernini. Bernini maakte deze fontein in opdracht van paus Urbanus VIII, nadat hij het naastgelegen Palazzo Barberini had aangekocht. De fontein bestaat uit een gespierde triton die op een enorme schelp zit. De triton blaast op een tritonshoorn (trompetschelp) waar een waterstraal uitkomt. Dit was de eerste fontein van Bernini waarbij de architectonische elementen werden weggelaten en vervangen door vier dolfijnen die de schelp waar de triton op zit omhooghouden.

De Basilica di San Vitale, voluit de Basilica dei santi Vitale e Compagni martiri in Fovea is een vroegchristelijke kerk in Rome gelegen aan de Via Nazionale. De basiliek is een titelkerk, hierbij wordt de naam Basilica dei santi Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio gehanteerd. De compagni van de martelaar Vitalis van Milaan zijn namelijk zijn echtgenote, de martelares Valeria van Milaan, en zijn kinderen, de martelaren Gervasius en Protasius. De basiliek dateert uit circa 400 en werd in 401 of 402 ingehuldigd door paus Innocentius I. Minstens één grondige restauratie, waarbij het kerkgebouw mogelijk zelfs volledig werd herbouwd, is bekend. Deze werd uitgevoerd in 1475 op vraag van paus Sixtus IV. De portico is waarschijnlijk een van de oudste delen van de kerk en stamt mogelijk nog uit de 5e eeuw. De basiliek bevindt zich meerdere meters onder het straatniveau van de Via Nazionale en wordt bereikt langs een trappengalerij. Dit is nog het antieke straatniveau van de Vicus Longus, de oorspronkelijke straat die hier lag. In de kerk zijn de muren voorzien van fresco's met afbeeldingen van het martelaarschap, waaronder het "Martelaarschap van Sint Ignatius van Antiochië", waarin een geruïneerd Colosseum staat afgebeeld. De apsis komt nog uit de 5e eeuw en is versierd met een fresco van Andrea Commodi; "De klim naar Golgotha".

De Trevifontein (Italiaans: Fontana di Trevi) is de grootste en bekendste fontein van Rome. De fontein is circa 26 meter hoog en ongeveer 22 meter breed. Zij is gelegen aan een pleintje, het Piazza di Trevi. De fontein is gebouwd in opdracht van paus Clemens XII. Ze is getekend door Bernini en ruim 50 jaar later gebouwd door de architect Nicola Salvi, in de stijl van de late barok. De bouw duurde van 1732 tot 1762. De fontein is tegen de achtergevel van het Palazzo Poli gebouwd. In het keizerrijk was het de gewoonte om een monument op te richten op plaatsen waar water vanuit nieuwe bronnen Rome binnenkwam. De naam Trevi komt van de woorden tre vie (drie wegen). Vroeger kwamen er namelijk drie wegen uit op het plein van de fontein. Het thema van het bouwwerk is de oceaan met majestueuze zeegod Oceanus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden (tritons) naar de oceaan wordt getrokken. Het ene paard is rustig, het andere steigert. Dit symboliseert de twee gezichten van de zee. In twee nissen staan links en rechts de uitbeeldingen van Overvloed en Gezondheid. Het reliëf bovenaan rechts toont een jongedame die een waterbron aanwijst aan soldaten. Daarmee wordt verwezen naar de legende die de naam verklaart van de waterleiding Aqua Virgo (in het Italiaans: Acqua Vergine) die de Trevifontein en talrijke andere fonteinen in het historische centrum van Rome voedt.

De barokke kerk San Carlo Alle Quattro Fontane staat in Rome en is tussen 1634 en 1677 gebouwd naar een ontwerp van Francesco Borromini. Het is een van de bouwkundige hoogtepunten van de westerse kunstgeschiedenis. Vanwege de kleine omvang staat de kerk ook wel bekend als San Carlino.