place

Missieklooster Heilig Bloed

Bouwwerk in LaarbeekKlooster in Noord-Brabant

Het Missieklooster Heilig Bloed is een klooster van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed dat zich bevindt aan de Kloosterdreef te Aarle-Rixtel. Deze congregatie, de Missiezusters van het Kostbaar Bloed, werd in 1885 in Mariannhill, bij Durban in Zuid-Afrika, gesticht door de trappist Franz Pfanner. In 1889 werd begonnen met een opleidingsklooster in het Duitse Kirchherten, maar de Kulturkampf noopte de zusters tot vertrek uit Duitsland. Ze verhuisden daarom naar een klooster in Helden-Panningen, het klooster Sint-Joseph, wat in 1901 definitief werd betrokken. Dit klooster werd snel te klein en er werd een stuk grond met boerderij in Aarle-Rixtel aangekocht, waarop een groot klooster verrees, met bijbehorende boerderij. De langgevelboerderij is dus ouder en dateert uit ongeveer 1845. Op 15 juli 1903 trokken 74 zusters in het nieuwe klooster, en op 6 oktober 1906 werd dit tevens het nieuwe moederhuis van de congregatie. Tot die tijd was dat in Mariannhill in Zuid-Afrika. In 1910 werd een noviciaatsvleugel aangebouwd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden zieke Belgische vluchtelingen verpleegd. In 1938 werd opnieuw een vleugel, de Theresiavleugel, aangebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende het klooster opnieuw tot toevluchtsoord, nu van evacué's uit Aarle-Rixtel. Vervolgens namen geallieerde soldaten hun intrek. In de jaren 60 van de 20e eeuw werd de kapel gerenoveerd en werden glas-in-loodramen van zuster Hadwig Münz aangebracht. Geleidelijk aan werd het klooster een toevluchtsoord voor terugkerende missionarissen. Het is echter net als vroeger ook opleidingshuis voor vrouwen die zuster willen worden. Het generalaat van het klooster verhuisde in 1967 naar Mönchengladbach en in 1970 naar Rome. Sinds 2008 is er in de langgevelboerderij van het klooster een restaurant gevestigd. Er is in het klooster ook een gastenverblijf voor bezinningsweekenden en dergelijke. Hoewel de voertaal in het klooster lange tijd vrjwel alleen Duits was, is het sinds 2003 meertalig. De taal in de gebedstijden is afwisselend Nederlands en Duits. Er zijn ook vele zusters die de Nederlandse (en Portugese) taal beheersen, evenals bijvoorbeeld Engels en Swahili. De kloostertuin is sinds 2011 gedeeltelijk opengesteld voor bezoekers. Het is mogelijk om naar de Lourdesgrot met de daarin aanwezige H. Hart-gebedsruimte te wandelen en daar een kaarsje op te steken. De Lourdesgrot is gebouwd in 1907 en gerestaureerd in 2011.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Missieklooster Heilig Bloed (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Missieklooster Heilig Bloed
Kloosterdreef, Laarbeek

Geografische coördinaten (GPS) Adres Website Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Missieklooster Heilig BloedLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.526733333333 ° E 5.6646527777778 °
placeToon op kaart

Adres

Missieklooster Heilig Bloed

Kloosterdreef
5741 SK Laarbeek
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Website
home.deds.nl

linkWebsite bezoeken

linkWikiData (Q13859689)
linkOpenStreetMap (286420444)

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Klokkengietersstraat 1-3 (Aarle Rixtel)
Klokkengietersstraat 1-3 (Aarle Rixtel)

Klokkengietersstraat 1-3 te Aarle-Rixtel is een bouwwerk aan de Klokkengietersstraat te Aarle-Rixtel, sinds 1997 gemeente Laarbeek. Het gebouw is sinds 25 februari 1988 een rijksmonument. De Klokkengietersstraat is een relatief korte straat in Aarle-Rixtel en ontstaat daar waar de Dorpsstraat en Helmondseweg samenvloeien. Ze eindigt bij de westelijke tak van de Zuid-Willemsvaart, aan de overzijde van de “Brug bij Aarle-Rixtel” ligt in het verlengde de Albers Pistoriusstraat. Het bouwwerk werd rond 1906 gebouwd in opdracht van de klokkengieterij Klokkengieterij Petit & Fritsen, directeur was toen sinds 1906 Henricus Fritsen jr. (Helmond, 1874 – Aarle Rixtel, 1951). Er werd een fabrieksgebouw is sobere stijl neergezet met gevels voornamelijk bestaande uit baksteen. De plek was uitgekozen omdat in de buurt Leemkuilen aanwezig waren. Het gebouw heeft een lage voorbouw, die net niet symmetrisch is (openslaande deuren links en raampartij rechts). Deze voorbouw heeft slechts één ramenrij met daarboven een lessenaarsdak dat oploopt naar het hogere fabrieksgebouw. Het gebouw heeft drie risalerende gedeelten die alle drie worden afgesloten door middel van een zadeldak. Onder en in de puntgevels zijn tegeltableaus te zien, waarvan de linkse en rechtse tussen 1997 en 2009 zijn vernieuwd: links: klokkengietery midden: een driehoekig tableau met drie klokken met aan weerszijden de tekst Anno 1906 rechts: Petit & Fritsen. Achter de voorbouw staat het uiteindelijke hogere fabrieksgebouw van eveneens één verdieping. Het zadeldak daarvan wordt onderbroken door schoorstenen en centraal een ontluchtingskap, die op zichzelf wordt afgesloten door middel van een dakruiter met tijdsklok met sierlijke wijzerplaat en daarboven een windwijzer.Onder het rijksmonument valt ook de vierkante en taps toelopende smeltoven en gietkuil (2 bij 2 meter). Het gebouw werd tot rijksmonument benoemd omdat het nog (voor zover bekend) het enige gebouw is, dat onderdak bood aan deze bedrijfstak van klokkengieten, maar ook haar importantie binnen de (bedrijven-)geschiedenis van Aarle-Rixtel. Bovendien werd geconstateerd, dat het gebouw zich in gave toestand bevond. Nadat de firma Petit & Fritsen in 2014 wegens gebrek aan opvolging fuseerde met Klokkengieterij Eijsbouts in Asten kwam het gebouw leeg te staan. Het werd verbouwd tot bedrijfsverzamelgebouw, dat onderdak bood aan bijvoorbeeld interieurbedrijven, distilleerderij, brouwerij en koffiebranderij (gegevens 2016). Het pand kreeg ook haar naam: De Klokkengieterij.