Herengracht (Leiden)

De Herenbrug is een vaste boog- en plaatbrug over de Herengracht in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. De eerste brug op deze locatie werd in 1659 gebouwd en had drie bogen. De middelboog is door een ijzeren overspanning vervangen. De huidige brug dateert uit 1979. Onder de brug loopt de Nieuwe Rijn en de brug verbindt de Herengracht die aan weerskanten van de oevers loopt. Het water ten zuiden van de brug heet ook Nieuwe Rijn. De brug is een rijksmonument en is ingeschreven onder nummer 25672 in het monumentenregister met als omschrijving 3 bogige brug met zandsteenblokken, middenboog door ijzeren overspanning vervangen 1659.

De Lourisbrug is een vaste stenen driebogige boogbrug met zandstenen blokken over de Herengracht in de Nederlandse stad Leiden. Over de brug loopt de Groenesteeg en aan weerskanten van de gracht loopt de Herengracht.

De Wijnbrug is een vaste gemetselde boogbrug in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug loopt over de Zuidsingel en verbindt de Herengracht met de Kalvermarkt. De naam had waarschijnlijk verband met de stadsherberg aan de Kalvermarkt of de wijnkoperij.

De Oranjegracht is een gracht en straat in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. De gracht ligt tussen de Zuidsingel in het noorden en de Nieuwe Rijn in het zuiden. Parallel aan de Oranjegracht loopt in het westen de Herengracht en in het oosten de Waardgracht.

Pancras-Oost is een woonbuurt in Leiden, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurt maakt deel uit van het district Binnenstad-Noord.

Het Leids Wevershuis is een van de laatste wevershuisjes in de Zuid-Hollandse stad Leiden in originele staat (van ca. 1560) en geconsolideerd als museum. Het huis zelf, het grote antieke weefgetouw (van ca. 1830), waarop nog dagelijks geweven wordt, en het eenvoudige interieur van een arbeiderswoning vormen de kern van de expositie.

Havenwijk-Zuid is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

De Scheluwbrug is een brug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich waar de Oude Rijn en de Herengracht samenkomen. De huidige Scheluwbrug is een gietijzeren draaibrug uit 1988. De eerste brug op deze locatie werd in de 14e eeuw gebouwd. Sinds 1981 is de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister.

Vrijplaats Koppenhinksteeg was de overkoepelende noemer waaronder van eind jaren zestig tot 2010 diverse ideële initiatieven en organisaties, gevestigd in vier (deels) gekraakte monumentale panden op de hoek Koppenhinksteeg en de Hooglandse Kerkgracht in de Nederlandse stad Leiden, hun activiteiten ontplooiden en gedachtegoed uitdroegen. Sinds april 2012 heeft de Vrijplaats een nieuw pand aan de Middelstegracht in Leiden, bedoeld voor alle Vrijplaatsinitiatieven die voorheen in de Koppenhinksteeg actief waren.

De Kerkpleinbrug is een vaste stenen brug uit 1983 in de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt de Kerksteeg met de Oosterkerksteeg en overbrugt de Herengracht. De brug is genoemd naar het plein van de Oosterkerk die ten zuidoosten van de brug lag.

De Waardgracht is een gracht in de Zuid-Hollandse stad Leiden. De gracht ligt tussen de Zuidsingel in het noorden en de Nieuwe Rijn in het zuiden. De gracht is genoemd naar het Waardeiland, waar de gracht op ligt. Er zijn vier bruggen over de Waardgracht. De Waardgracht maakt deel uit van de stadsuitbreiding van Leiden van 1658. Dit gebied kende de hoogste bevolkingsdichtheid van Leiden en de bebouwing bestond voornamelijk uit kleine woningen. In de jaren zeventig en tachtig van de 20e eeuw werden in het kader van de stadsvernieuwing de meeste panden langs de gracht afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouwwoningen. In 2008 werd een grote renovatie in de wijk afgerond. Deze grootschalige renovatie was het resultaat van een langdurig proces dat eind jaren negentig startte en dat aanvankelijk uitging van sloop. Parallel aan de Waardgracht loopt in het westen de Oranjegracht en in het oosten de gedeeltelijk gedempte binnenvestgracht. Het zuidelijk gedeelte van de gracht richting de Nieuwe Rijn is gedempt en ligt onder een bejaardenhuis.

De Oude Zijlpoort was een van de stadspoorten van Leiden, die van omstreeks 1355 tot 1646 stond waar nu de kruising is van de Haarlemmerstraat en de Koestraat, op de landpunt waar drie wateren samenkomen: Oude Vest, Oude Rijn en Oude Herengracht. De naam van de poort verwijst ook naar water: de oostelijk gelegen rivier de Zijl. De eerste poort was van hout, maar in 1390 werd deze alsnog in steen uitgevoerd. Rond 1500 werd een bastion in de vorm van een ronde toren toegevoegd, waardoor je voortaan twee bruggen moest passeren als je de stad in wilde: de eerste brug ging naar het bastion, en de tweede brug van het bastion naar de eigenlijke poort. Leiden groeide sterk aan het einde van de zestiende eeuw, mede doordat mensen na de Val van Antwerpen in 1585 vanuit de Zuidelijke Nederlanden naar de Hollandse steden trokken. Zij konden niet allemaal binnen de muren wonen en omstreeks 1600 ontstond er buiten de Zijlpoort woonbebouwing. Bij deze stadsuitleg van 1644 kwam de ommuring van Leiden driehonderd meter oostelijker te liggen en is de Oude Zijlpoort vervangen door een nieuwe poort, die in 1667 op zijn beurt werd vervangen door de nog bestaande Zijlpoort. In 1646 werd de oude Zijlpoort afgebroken.