place

Boog van Claudius

Antieke triomfboog in Rome
Claudiusarch2
Claudiusarch2

De Boog van Claudius is de naam van een thans verdwenen triomfboog in het oude Rome ter ere van keizer Claudius. Oorspronkelijk was dit een niet-gedecoreerde boog, een van de arcaden van het aquaduct Aqua Virgo uit 19 v.C., meer bepaald op het punt waar dit aquaduct de Via Flaminia (later in de Oudheid Via Lata genoemd) overstak. In het huidige stratenplan van Rome is hij te situeren in de Via del Corso, meer bepaald ter hoogte van de Vicolo Sciarra en de Via della Caravita. In 51 of 52 n.C. werd deze arcade in opdracht van de senaat verbouwd tot een triomfboog ter ere van de verovering van Britannia door Claudius in 43 n.C. Hij had één enkele doorgang Hij is waarschijnlijk al in de 8e eeuw ingestort, maar in de buurt waar hij stond zijn antieke inscripties, beelden en reliëfs opgegraven. Vermoedelijk stonden beelden van de keizerlijke familie boven op de boog en was hij verder versierd met reliëfs die de strijd in Britannia en de daarop volgende triomftocht van Claudius uitbeeldden. Van de inscriptie op de attiek van de triomfboog is het linkse gedeelte te zien op de binnenkoer van de Musei Capitolini; enkele fragmenten van de decoratie van de boog worden bewaard in de Galleria Borghese, eveneens in Rome. Het bekende reliëf met de praetoriaanse soldaten is in het begin van de 19de eeuw terechtgekomen in het Louvre in Parijs. Aan de hand van een inscriptie teruggevonden in Boulogne-sur-Mer (het vertrekpunt van Claudius' militaire expeditie naar Britannia) die dezelfde overwinning herdenkt, wordt het bewaarde gedeelte van de inscriptie als volgt aangevuld in het Museo della civiltà romana in de EUR te Rome): TI(berio) CLAVDIO DRVSI F(ilio) CAISARI AVGVSTO GERMANICO PONTIFICI MAXIM(o) TRIB(unicia) POTESTAT(e) XI CO(n)S(sul) V IMP(erator) XXII CENS(or) PATRI PATRIAI SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS QVOD REGES BRITANNORVM XI DEVICTOS SINE VLLA IACTVRA IN DEDITIONEM ACCEPERIT GENTESQVE BARBARAS TRANS OCEANVM PRIMVS IN DICIONEM POPVLI ROMANI REDEGERIT Vertaling: De senaat en het volk van Rome [hebben deze triomfboog opgericht voor] Tiberius Claudius Augustus Germanicus, zoon van Drusus, opperpriester, voor de 11de maal bekleed met tribunicia potestas, voor de 5de maal consul, voor de 12de maal imperator, Vader des Vaderlands, omdat hij de overgave van 12 overwonnen vorsten der Britanniërs heeft aanvaard zonder zelf enig verlies te hebben geleden en als eerste barbaarse volkeren aan de overzijde van de Oceaan heeft onderworpen aan het gezag van het Romeinse volk.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Boog van Claudius (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Boog van Claudius
Via del Corso, Rome Municipio Roma I

Geografische coördinaten (GPS) Adres Telefoonnummer Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Boog van ClaudiusLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 41.8993 ° E 12.481 °
placeToon op kaart

Adres

Celio

Via del Corso 316/318
00186 Rome, Municipio Roma I
Lazio, Italië
mapOpenen op Google Maps

Telefoonnummer

call+390669925855

Claudiusarch2
Claudiusarch2
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Madonna dell'Archetto
Madonna dell'Archetto

Het kerkje Madonna dell'Archetto, officieel genaamd de kerk van Santa Maria Causa Nostrae Laetitiae (Heilige Maria, oorzaak onzer blijdschap), is de kleinste van de ruim 80 kerken in Rome die aan Maria zijn gewijd, en is wellicht ook de kleinste kerk van heel die stad. Ze is te bereiken via een smal steegje aan de Via di San Marcello 41B in Rome. Ze is genoemd naar een Mariaschilderij (olieverf op steen) uit 1690 van de hand van de Bolognese schilder Domenico Muratori. Dit werk hing oorspronkelijk in openlucht onder een boog die twee palazzi verbond, vandaar dat het genoemd werd "Madonna dell'Archetto" (Onze-Lieve-Vrouw van de boog). In 1796 zou de afgebeelde Maria haar ogen hebben bewogen en zelfs geweend hebben, wat door de Kerk als wonder werd erkend. Naar aanleiding daarvan werd in 1850-1851 door de Romeinse architect Virginio Vespignani dit kerkje gebouwd in het steegje tussen de twee palazzi. Het kerkje is opgetrokken in neo-renaissancestijl; ondanks zijn beperkte omvang biedt het harmonieuze architecturale verhoudingen en een rijke decoratie. Apsis, schip en dwarsbeuk zijn van zeer bescheiden afmetingen, maar dragen op de viering een - naar verhouding - groots aandoende koepel. Deze is bekleed met houtsnijwerk en gedecoreerd door de Grieks-Italiaanse schilder Costantino Brumidi. Hiervoor wendde hij de weinig gebruikte encausto-techniek aan, waarbij de kleurstoffen worden opgelost in gesmolten bijenwas. In de nissen van het schip staan gipsen beelden opgesteld van engelen in de vorm van een kariatide.