San Gioacchino ai Prati di Castello

Lepanto is een ondergronds metrostation aan de lijn A van de metro van Rome.

De Porta Cornelia was een stadspoort in de verdedigingswerken van het oude Rome. De Porta Cornelia was een toegangspoort die direct ten westen van het bruggenhoofd van de Pons Aelius stond, de huidige Engelenbrug. Hier begon de Via Cornelia, waaraan de poort zijn naam ontleende. In de eerste eeuwen na Christus was dit geen belangrijke weg, maar dat veranderde met de opkomst van het christendom. In de 4e eeuw liet Constantijn de Grote de Sint-Pietersbasiliek bouwen, over de Romeinse en christelijke necropolis aan de Via Cornelia. Rome had in deze tijd al sterk aan macht moeten inboeten en tussen 270 en 280 was de grote Aureliaanse Muur om Rome gebouwd. De Vaticaanse heuvel was slechts dunbevolkt en werd buiten de ommuring gehouden. De basiliek en deze noordelijke toegang tot Rome moesten echter wel verdedigd kunnen worden en Keizer Honorius liet daarom tussen 401 en 403 het Mausoleum van Hadrianus ombouwen tot de Engelenburcht. De Porta Cornelia werd in de verdedigingsmuren van de burcht gebouwd en gaf toegang tot het Vaticaan van uit de stad. Na de middeleeuwen is de poort afgebroken. Het is niet meer bekend hoe deze er exact uitzag. De poort stond ook bekend als Porta Aurelia Sancti Petri. Dit omdat men via deze poort en de Via Cornelia ook de belangrijke Via Aurelia kon bereiken. Er bestond echter al een Porta Aurelia op de Janiculum en de toevoeging Sancti Petri (bij Sint-Pieter) is daarom bedoeld om onderscheid te maken tussen beide poorten.

De Ponte Pietro Nenni is een brug over de Tiber in Rome. De brug ligt ten noorden van het centrum en verbindt de wijk Flaminio op de linkeroever met de wijk Prati op de rechteroever. De brug is gebouwd tussen 1969 en 1972, maar werd pas geopend in 1980. Het ontwerp was afkomstig van architect Luigi Moretti en ingenieur Silvano Zorzi. De brug is 121,6 meter lang en is vernoemd naar de socialistische politicus Pietro Nenni. Behalve auto's rijden ook de metro's van Lijn A van de metro van Rome over deze brug.

Ottaviano - San Pietro - Musei Vaticani is een metrostation in het stadsdeel municipio XIII van de Italiaanse hoofdstad Rome. Het station werd geopend op 16 februari 1980 en wordt bediend door lijn A van de metro van Rome.

De Engelenburcht (Italiaans Castel Sant' Angelo) is een monument in Rome.

De Ponte Giacomo Matteotti is een brug over de Tiber ten noorden van het centrum van Rome. De boogbrug is gebouwd tussen 1924 en 1929 naar een ontwerp van Augusto Antonelli. De brug is ongeveer 138 meter lang, heeft twee kleine en drie grote bogen, die rusten op twee pijlers, waarin zich cirkelvormige openingen bevinden, die bij hoogwater de waterdruk kunnen verminderen. Ten tijde van de voltooiing heette de brug Ponte del Littorio, maar na de Tweede Wereldoorlog werd zij vernoemd naar de antifascistische Giacomo Matteotti, die in de buurt van de brug werd vermoord.

De Ponte Regina Margherita is een brug over de Tiber in Rome die het Marsveld op de linkeroever verbindt met de wijk Prati op de rechteroever. Iets ten oosten van de brug ligt het beroemde Piazza del Popolo. De 103,10 meter lange boogbrug is gebouwd tussen 1886 en 1891. Het ontwerp is afkomstig van architect Angelo Vescovali die een brug tekende met drie bogen. De met travertijn beklede brug is vernoemd naar koningin Margaretha, de echtgenote van koning Umberto I.

De Sacro Cuore di Cristo Re (Heilig Hart van Christus Koning) is een basiliek in Rome, gelegen aan de Viale Mazzini, in de wijk Della Vittoria. De gelijknamige parochie werd in 1926 opgericht door paus Pius XI. Met de bouw van de kerk - naar een ontwerp van de architect Marcello Piacentini - werd in 1924 begonnen. Aanvankelijk wilde Piacentini zijn kerk vormgeven naar de maatstaven van veel zestiende-eeuwse Romeinse kerken, maar hij zag daarvan af, legde de bouw stil en maakte een heel nieuw ontwerp. Kenmerkend voor het ontwerp zijn de hoge koepel en de twee uit baksteen opgetrokken klokkentorens. De bouw werd uiteindelijk in 1934 voltooid. Binnen zijn verschillende kunstwerken te zien, waaronder een fresco van het Heilig Hart van Christus Koning, meteen achter het altaar. Paus Paulus VI verleende de kerk met het motu proprio Recentioris architecturae de status van basiliek.

De Passetto di Borgo is een versterkte ontsnappingsroute die over een afstand van ongeveer 800 meter het Apostolisch Paleis in Vaticaanstad verbindt met de Engelenburcht. In vroegere eeuwen kon de paus in geval van een belegering via deze verhoogde gang naar de burcht vluchten.

De Santa Maria in Transpontina (ook wel: Traspontina) is een kerk van de karmelieten aan de Via della Conciliazione in Rome, in de nabijheid van het Sint-Pietersplein. De oorspronkelijke kerk op deze plaats werd in de tweede helft van de vijftiende eeuw gebouwd op last van paus Alexander VI. Tijdens het pontificaat van Pius IV (1559-1565) werd de kerk weer afgebroken, omdat deze in de vuurlinie lag van de kanonnen van de Engelenburcht. Al spoedig daarna werd opdracht gegeven voor een herbouw van de kerk, aan de architect Giovanni Sallustio Peruzzi, die evenwel bij het bepalen van de hoogte van het gebouw, uitdrukkelijk rekening moest houden met de eerdere problemen. De kerk werd daardoor relatief laag. De kerk heeft aan weerszijden van het schip vier kapellen. In een van die kapellen worden de zuilen bewaard, waaraan Petrus en Paulus zouden zijn vastgeketend in het Circus van Nero.

De Via della Conciliazione is een straat in Rome. De straat loopt van de Tiber nabij de Engelenburcht naar het Piazza Pio XII, dat aansluit op het Sint-Pietersplein. Daarmee is de Via della Conciliazione de belangrijkste toegangsweg tot Vaticaanstad.

De Engelenbrug (Italiaans: Ponte Sant'Angelo) is een van oorsprong Romeinse brug in Rome. De brug verbindt de Engelenburcht (Castel Sant' Angelo) met de andere zijde van de Tiber. De brug is gebouwd in 134 en in opdracht van keizer Hadrianus, die een directe verbinding van de stad naar zijn pas gebouwde mausoleum, de huidige Engelenburcht, wilde. De brug kreeg ook zijn naam Pons Aelius of Pons Hadrianus, Aelius was de familienaam van Hadrianus. De brug is gebouwd uit travertijn en de bogen met peperino. Oorspronkelijk had de Pons Aelius 8 bogen; de drie centrale bogen met een doorsnee van 18,39 meter, drie kleinere bogen van 3, 3,5 en 7.59 aan de linkerzijde en twee van 3,75 en 7.59 aan de rechterzijde. De brug is 10,95 meter breed. Op de oostelijke oever van de brug stond de Boog van Gratianus, Valentinianus II en Theodosius, gebouwd rond 380. Vanaf de zesde eeuw kregen zowel de brug als het mausoleum van Hadrianus de naam Sant'Angelo. Volgens de legende kondigde namelijk de aartsengel Michaël in 590 boven op de burcht het einde van een pestepidemie aan. Later werd de brug ook pons Sancti Petri (brug van Sint Pieter) genoemd aangezien veel pelgrims hier de Tiber overstaken op weg naar de Sint-Pietersbasiliek. Op 19 september in het Heilig Jaar 1450 liepen grote groepen pelgrims over de brug naar de Sint-Pieter. Toen de massa te groot werd begaven de balustrades het en vielen velen in de rivier waarbij 178 mensen verdronken. Hierop werd de oude triomfboog en een aantal huizen bij het bruggenhoofd afgebroken om de straat breder te maken. Bij het bruggenhoofd op de oostelijke oever werden eeuwenlang executies uitgevoerd. De lijken van de veroordeelden werden vervolgens ter afschrikking op de brug tentoongesteld. In 1527 werden de standbeelden van Petrus en Paulus op de brug geplaatst in opdracht van Paus Clemens VII. Later volgden meer beelden van de aartsvaders, de evangelisten en Adam, Noach, Abraham en Mozes. Deze beelden waren in 1669 al zo vervallen dat Paus Clemens IX opdracht gaf aan de beroemde beeldhouwer Bernini 10 nieuwe beelden van engelen te vervaardigen. Bernini maakte zelf maar twee beelden en deze werden zo mooi gevonden door Paus Clemens IX dat hij ze zelf hield in plaats van ze op de brug te plaatsen. De beide beelden staan tegenwoordig in kerk Sant'Andrea delle Fratte, eveneens in Rome. De overige beelden die nu op de brug staan werden door de leerlingen van Bernini gemaakt, onder meer door Antonio Giorgetti. Deze engelen lijken zojuist uit de hemel te zijn neergedaald en houden de gelovigen de onweerlegbare waarheid van het evangelie voor. Deze waarheid wordt uitgebeeld doordat de engelen alle werktuigen tonen van het martelaarschap van Christus. In de iconografie noemt men deze voorwerpen de Arma Christi. In 1892 besloot het bestuur van Rome eindelijk iets te doen aan de voortdurende overstromingen van de rivier die de stad al meer dan 2000 jaar teisterden. Er werden metershoge kades gebouwd om het wassende water buiten te houden. Hierdoor moesten toen aan beide oevers van de Engelenbrug het bruggenhoofd worden gereconstrueerd. Nu resteren alleen de drie centrale pijlers nog.