Museum van de Zusters van Liefde van Jezus en Maria

Het AZ Sint-Lucas is een modern en sociaal algemeen ziekenhuis in de Belgische stad Gent. Het ziekenhuis is gevestigd net ten noorden van de stadskern op een steenworp van het Gravensteen. Er zijn ook medische centra in Lochristi, Zelzate en Aalter. AZ Sint-Lucas is een basisziekenhuis voor alle medische disciplines, maar er zijn ook gespecialiseerde programma's voor onder andere oncologie-radiotherapie, neurochirurgie, dialyse, interventionele radiologie ... Het heeft een van de grootste materniteiten van Vlaanderen, een uitgebreide dienst spoedgevallen met MUG-dienst en een interventioneel hartcentrum. De zorgregio waarin het ziekenhuis zich bevindt, bestrijkt grotendeels het noordwesten van de provincie Oost-Vlaanderen en reikt in het noorden tot aan de landsgrens met Nederland en in het westen tot aan de provinciegrens met West-Vlaanderen. De helft van de patiënten in AZ Sint-Lucas is afkomstig uit Gent. Naast de uitgebreide medische staf van zo’n 237 artsen, telt het ziekenhuis ongeveer 2.350 medewerkers. Daarmee hoort het ziekenhuis bij de grootste werkgevers uit de streek. Vanaf 2027 fuseert AZ Sint-Lucas met AZ Jan Palfijn. Sinds 6 januari 2024 passeert de Gentse tramlijn T4 ook aan dit ziekenhuis.

Groot Gerechtsgebouw Gent (GGG), ook wel informeel het 'nieuwe' gerechtsgebouw genoemd ter onderscheiding van het Oud Gerechtsgebouw Gent, is een gerechtsgebouw gelegen in de Gentse wijk Rabot, ten noordwesten van het stadscentrum van de stad. De hoofdingang van het gerechtsgebouw ligt aan de Opgeëistenlaan 401A en het gebouw wordt omsloten door een klein park dat werd aangelegd na de opening van het gebouw in 2007. Langs de achterkant kan men het gebouw bereiken via de Filips Van Cleeflaan waar er zich een personeelsingang bevindt. Het gebouw is ontworpen door de architecten Stéphane Beel en Lieven Achtergael. Het gerechtsgebouw bestaat uit drie grote, glazen volumes van vijf verdiepingen hoog met daaronder nog twee kelderverdiepingen. Een bijzonderheid van het nieuwe gerechtsgebouw is de binnenplaats met op niveau -1 twee vijvers die het gebouw meer karakter geven. Er is ook nog een zesde verdieping die niet toegankelijk is voor het publiek en die gebruikt wordt als technische ruimte. De zittingzalen bevinden zich in toren 1 of T1 en zijn te bereiken via de lange wandelgang die via het onthaal in toren 3 (T3) helemaal naar achteren doorloopt tot aan toren 1. In de volksmond wordt het nieuwe gerechtsgebouw het glazen huis genoemd. Dit komt doordat de buitenkant van het gebouw voor een groot deel uit glas bestaat. De architecten wilden hiermee de transparantie van het gerechtelijk apparaat benadrukken. Het Nieuw Gerechtsgebouw te Gent huisvest de volgende diensten: Assisenhof Rechtbank van eerste aanleg Parket van de Procureur des Konings Arbeidsrechtbank Arbeidsauditoraat ondernemingsrechtbank Politierechtbank Vredegerechten van de Gentse kantons 1 tot 5 Orde van Advocaten ("de balie") Het assisenhof kan uitzonderlijk ook nog in het oude Justitiepaleis aan het Koophandelsplein zetelen alwaar ook het hof van beroep gevestigd is.

De Maria Gorettikerk, officieel Kerk Onze-Lieve-Vrouw Koningin, is een kerkgebouw in de Belgische stad Gent. Het is een klein, veelhoekig kerkgebouw langs de Blaisantvest. De kerk werd in 1961 ingewijd.

Het Verbindingskanaal of de Verbindingsvaart is een kanaal in de Belgische stad Gent. Het kanaal ligt ten noorden van het historisch stadscentrum. Het is ongeveer twee kilometer lang en verbindt de Brugse Vaart en de Coupure in het westen met de Voorhaven en het Kanaal Gent-Terneuzen in het oosten. Langs dit kanaal loopt een deel van de Gentse stadsring R40. Op de zuidelijke kanaaloever ligt de Gasmeterlaan (R40), op de noordelijke de Nieuwevaart (R40a), vroeger Nijverheidslaan. In het westen loopt over de vaart de Desmetbrug, centraal de Wondelgembrug met de Wondelgemvoetbrug, en de Gaardeniersbrug (fietsbrug en trambrug) en in het oosten de Tolhuisbrug.

De N430 is een gemeenteweg in België, in de plaats Gent tussen de R40 en de R40. De weg heeft een lengte van ongeveer 3 kilometer en verloopt via de Blaisantvest, Opgeëistenlaan, Begijnhoflaan en Nieuwewandeling. De Nieuwewandeling bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen, waarvan een deel gescheiden rijbanen betreft. De overige straten hebben 2x2 rijstroken.

De brug der Keizerlijke Geneugten, ook Keizer Karelbrug, is een voetgangersbrug over de Lieve in Gent. De brug is een initiatief uit 2000 van volkszanger-beeldhouwer Walter De Buck, samen met de stadsbeeldhouwers José Mestdagh, Dirk van Hecke en Walter De Dauw. In de buurt Prinsenhof verbindt de brug het buurtcentrum in het Zilverhof met de Sint-Antoniuskaai. Van op deze brug over het Lievekanaal heeft men een zicht op het Rabot en op het Augustijnenklooster. De brug wordt aan elke oever geflankeerd door 2 monumentale beelden met de vorm van boomkruinen, gehouwen uit zeven ton wegende bollen van Franse natuursteen. Op de oever kant Zilverhof gaat het om Janneke en Kwade Berth, aan de Sint-Antoniuskaai Mooie Veerle en Keizer Karel als scheepstrekker. De beelden illustreren vier legendes rond Keizer Karel. De lokale Gentse naam is de brug met de bloemkolen of de brug met de krimbollen (Gents voor ijsjes op hoorntje).

De Filature Jules de Hemptinne was een katoenspinnerij annex katoenweverij te Gent.

Brouwerij Ultra of Brouwerij De Zwaan of Brouwerij Heughebaert is een voormalige brouwerij gelegen in dobbelslot 14 te Gent en was actief van 1834 (stokerij) en van 1964.

Het Augustijnenklooster in Gent werd op 24 november 1296 gesticht toen de augustijnen zich met de zegen van de bisschop van Doornik ook in Gent vestigden. Met het klooster is ook de Sint-Stefanuskerk verbonden. Het klooster ligt tussen de Augustijnenkaai aan de Lieve en de Academiestraat. Het klooster werd op 20 september 1958 beschermd als monument van onroerend erfgoed.

De Sint-Stefanuskerk is een kerkgebouw in Gent. De kerk grenst aan en is onderdeel van het Augustijnenklooster. De kerk is gewijd aan Sint-Stefanus. Gentenaars noemen deze kerk ook Sint-Ritakapel omwille van de drukbezochte kapel in de kerk, gewijd aan de heilige Rita. De vorige kloosterkerk uit 1606 ging bijna volledig in vlammen op bij een zware brand in 1838. De augustijnen betrokken tijdelijk de kerk van de opgeheven orde der Geschoeide Karmelieten aan de Lange Steenstraat. Na het herbouwen van de kerk onder leiding van architect Jean Baptiste De Baets, werden uit de vlakbij gelegen Lange Steenstraat de acht biechtstoelen, het 17e-eeuws barokke eikenhouten preekgestoelte en het koorgestoelte van het monnikenkoor meegenomen. De nieuwe kerk werd ook voorzien van heiligenbeelden, waaronder een van Sint-Stefanus, gebeeldhouwd door broeder Prosper Venneman, die ook het hoogaltaar ontwierp. De kerk werd ingezegend op 26 december 1841, het patroonfeest van Sint-Stefanus. De toren werd afgewerkt in 1849. Boven de altaren in de kerk hangen meerdere werken van Gaspar de Crayer. In de kerk is een orgel uit 1873 van Philippe Forrest. Een tweede orgel in de kerk is een Flentroporgel uit 1962, oorspronkelijk gebouwd voor de doopsgezinde kerk in Enschede. Nadat deze kerk uit gebruik werd genomen werd het orgel verkocht aan het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Daar werd het ingespeeld door Pierre Cochereau. Nadien verhuisde het van Brussel naar Gent. De kerk werd, net als het aanliggende klooster, in 1958 beschermd als monument van onroerend erfgoed.

Het station Gent-Rabot is een voormalig station in de stad Gent op spoorlijn 58A, een aftakking van spoorlijn 58 (de lijn Gent-Eeklo). Het was voornamelijk een goederenstation. Wegens de teloorgang van de textielindustrie in de Rabotwijk sloot men het station. In de jaren '70 werd het afgebroken. Op de plaats van het vroegere station bevinden zich nu het nieuwe gerechtsgebouw van Gent en het omliggende park.

Tinnenpot is een theatergezelschap- en gebouw in Gent. Het gezelschap splitste onder leiding van theaterdirecteur Jo Decaluwe in 2001 af van het ARCA theater dat toen fuseerde met het NTGent. Het gebouw evolueerde van een opslagplaats van papierhandel Timmermans, tot een sportcomplex, naar het huidige theater met 8 zalen.