Brouwerij Ultra

Het Klooster en kerk van de geschoeide karmelieten is een voormalig klooster van de geschoeide karmelieten in de Belgische stad Gent. Het bevindt zich in de Patersholwijk. Tussen 1977 en 2018 was gebouw in eigendom van de Provincie Oost-Vlaanderen, die de zaalkerk vanaf 1998 openstelde voor het publiek als het de tentoonstellingsruimte Provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster. In 2018 werd Stad Gent eigenaar van een deel van het gebouw; sinds 2019 biedt het klooster onderdak aan de hedendaagse kunstinstelling Kunsthal Gent. Een groot deel van het complex is nog in eigendom van de Provincie Oost-Vlaanderen-Vlaanderen, die voornemens hun eigendommen te verkopen (februari 2021).

De Sint-Stefanuskerk is een kerkgebouw in Gent. De kerk grenst aan en is onderdeel van het Augustijnenklooster. De kerk is gewijd aan Sint-Stefanus. Gentenaars noemen deze kerk ook Sint-Ritakapel omwille van de drukbezochte kapel in de kerk, gewijd aan de heilige Rita. De vorige kloosterkerk uit 1606 ging bijna volledig in vlammen op bij een zware brand in 1838. De augustijnen betrokken tijdelijk de kerk van de opgeheven orde der Geschoeide Karmelieten aan de Lange Steenstraat. Na het herbouwen van de kerk onder leiding van architect Jean Baptiste De Baets, werden uit de vlakbij gelegen Lange Steenstraat de acht biechtstoelen, het 17e-eeuws barokke eikenhouten preekgestoelte en het koorgestoelte van het monnikenkoor meegenomen. De nieuwe kerk werd ook voorzien van heiligenbeelden, waaronder een van Sint-Stefanus, gebeeldhouwd door broeder Prosper Venneman, die ook het hoogaltaar ontwierp. De kerk werd ingezegend op 26 december 1841, het patroonfeest van Sint-Stefanus. De toren werd afgewerkt in 1849. Boven de altaren in de kerk hangen meerdere werken van Gaspar de Crayer. In de kerk is een orgel uit 1873 van Philippe Forrest. Een tweede orgel in de kerk is een Flentroporgel uit 1962, oorspronkelijk gebouwd voor de doopsgezinde kerk in Enschede. Nadat deze kerk uit gebruik werd genomen werd het orgel verkocht aan het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Daar werd het ingespeeld door Pierre Cochereau. Nadien verhuisde het van Brussel naar Gent. De kerk werd, net als het aanliggende klooster, in 1958 beschermd als monument van onroerend erfgoed.

Brouwerij Sleutelken of Brouwerij Van Den Berghe is een voormalige brouwerij gelegen in de Tichelrei te Gent en was actief van 1532 tot rond 1900.

Het AZ Sint-Lucas is een modern en sociaal algemeen ziekenhuis in de Belgische stad Gent. Het ziekenhuis is gevestigd net ten noorden van de stadskern op een steenworp van het Gravensteen. Er zijn ook medische centra in Lochristi, Zelzate en Aalter. AZ Sint-Lucas is een basisziekenhuis voor alle medische disciplines, maar er zijn ook gespecialiseerde programma's voor onder andere oncologie-radiotherapie, neurochirurgie, dialyse, interventionele radiologie ... Het heeft een van de grootste materniteiten van Vlaanderen, een uitgebreide dienst spoedgevallen met MUG-dienst en een interventioneel hartcentrum. De zorgregio waarin het ziekenhuis zich bevindt, bestrijkt grotendeels het noordwesten van de provincie Oost-Vlaanderen en reikt in het noorden tot aan de landsgrens met Nederland en in het westen tot aan de provinciegrens met West-Vlaanderen. De helft van de patiënten in AZ Sint-Lucas is afkomstig uit Gent. Naast de uitgebreide medische staf van zo’n 237 artsen, telt het ziekenhuis ongeveer 2.350 medewerkers. Daarmee hoort het ziekenhuis bij de grootste werkgevers uit de streek. Vanaf 2027 fuseert AZ Sint-Lucas met AZ Jan Palfijn. Sinds 6 januari 2024 passeert de Gentse tramlijn T4 ook aan dit ziekenhuis.

Het Augustijnenklooster in Gent werd op 24 november 1296 gesticht toen de augustijnen zich met de zegen van de bisschop van Doornik ook in Gent vestigden. Met het klooster is ook de Sint-Stefanuskerk verbonden. Het klooster ligt tussen de Augustijnenkaai aan de Lieve en de Academiestraat. Het klooster werd op 20 september 1958 beschermd als monument van onroerend erfgoed.

Het Patershol is een oude wijk in het historische centrum van de Belgische stad Gent. Het gebied is ongeveer 4,5 ha groot en telt een gesloten stratenpatroon dat het uit de middeleeuwen heeft bewaard. De wijk wordt door de Geldmunt, de Lange Steenstraat, de Grauwpoort, het Sluizeken, Oudburg en de Kraanlei begrensd. De Leie vormt een natuurlijke grens met de rest van het oude stadscentrum. De wijk huisvest tegenwoordig veel kleine cafés en restaurantjes. Aan het Kaatsspelplein 8 is er ook een ontmoetingscentrum voor senioren met het predicaat "open huis voor 55-plussers, 't Pratershol" (bewust geschreven met een r tussen de p en de a). In de wijk bevindt zich het Caermersklooster en het Huis van Alijn. Het Patershol en de omgeving werden in 1981 beschermd als stadsgezicht.

De Lievebrug is een stenen brug over de Lieve in Gent. De brug wordt een eerste maal in geschreven bronnen vermeld in 1326. Er zijn vermeldingen naar de "Vander Liefbrucge", "Lievebrucghe", "Betsgraven brugge" en "Vander Liefbrugghen bi Lijsbetten sGraven". De brug wordt vernoemelijk genoemd naar Elisabeth de Grave, een toenmalige bewoonster van een hoekhuis vlak bij deze brug. Op de Lieve was havenactiviteit van de 16e tot de 18e eeuw, maar vervolgens ging deze bedrijvigheid over naar de Coupure. Een 16e-eeuwse stenen brug op de locatie was in steen en "hoog en moeyelyk om over te ryden zynde". In 1828 werd een houten draaibrug geplaatst, in 1858 een metalen draaibrug. De huidige betonnen brug werd in 1952 afgewerkt in Doornikse steen met een leuning in metaal.

Het Gravensteen is een versterkte waterburcht, gelegen in de Oost-Vlaamse stad Gent met een vrijwel intact verdedigingssysteem. Het huidige kasteel in beheer van Historische Huizen Gent dateert uit 1180 en was de residentie van de graven van Vlaanderen tot 1353. Het werd oorspronkelijk nieuw slot ('novum castellum) genoemd. Het werd later herbestemd als rechtbank, gevangenis, muntdrukkerij en zelfs als katoenfabriek. Het werd in 1893-1903 gerestaureerd. Het is nu een museum en vormt een belangrijke toeristische trekpleister in de stad. Van de burcht zijn het poortgebouw, de walmuur, de donjon, de grafelijke residentie en de paardenstallen toegankelijk voor bezoekers.

Het Huis van Alijn, voorheen het "Alijn hospitaal", is een museum van volkskunde aan de Kraanlei nummer 65 in de Belgische stad Gent. De collectie en tentoonstellingen belichten het dagelijkse leven in de 20e eeuw. Dit middeleeuws gebouw (een voormalig godshuis) met een prachtige binnentuin herbergt tevens een museumcafé.

De Sint-Catharinakapel is een kapel in de Belgische stad Gent. De kapel maakt deel uit van het Huis van Alijn. Het gebouw is opgetrokken in laatgotische stijl, tussen tussen 1543 en 1546. De kapel is toegewijd aan Catharina van Alexandrië.

Arca is een Gents theatergezelschap dat in 1955 ontstond uit het kamergezelschap Toneelstudio '50. Toneelstudio '50 werd in 1950 opgericht door Dré Poppe, Walter Eysselinck en enkele andere docenten en studenten van de Gentse Koninklijke Toneelschool. De eerste voorstelling volgde op 14 november 1951. Vanaf 18 november 1955 gingen de voorstellingen door in de kelder onder café Arca aan de Hoogpoort in Gent en nam het keldertheater de naam van het café over. In die kelder werd een zaaltje voor zo'n 100 toeschouwers ingericht. Poppe zette zijn stempel de eerste jaren op het gezelschap als directeur, regisseur en - in een beperkt aantal producties - acteur. Andere regisseurs waren onder meer Frans Roggen en Walter Eysselinck. Tot de acteursgroep behoorden Roger Lammen, Roger De Wilde, Diane de Ghouy, Rudi Van Vlaenderen, Jenny Tanghe, Luce Premer, Rolle Denert, Jaak Vermeulen en Daniël De Cock. In 1965 maakte Poppe de overstap naar NT Gent waar hij artistiek directeur werd. Frans Roggen, Jan D’Haese en Jaak Vermeulen namen de leiding bij arcateater. Ze werden op hun beurt opgevolgd door Jean-Pierre De Decker en Jo Decaluwe. Een gekende productie uit die tijd was Sursum Corda. Teksten voor stukken werden geleverd door onder meer Dr. Andus P. Maar ook Keith Cannel Keats trad in Arca op, met Griet De Bock, Keats Cannel, Jean Blaute en Chris De Braeckeleer als leden. In de acteursgroep doken ook Gilda De Bal, Bert Van Tichelen, Greta Van Langendonck, Eddy Vereycken, Julien Schoenaerts, Arne Sierens, Geert Willems, Marc Van Eeghem en nog later Jan Steen, Elke Dom, Katrien Vandendries en Lotte Pinoy op. Arca verhuisde van café Arca naar een zaal aan de achterzijde van het Gravensteen aan de Sint-Widostraat, van het Gravensteen gescheiden door de Lieve. Ook breidde het gezelschap uit met Tinnenpot, een zalencomplex in het Gentse Prinsenhof. In 2001 fusioneerde Arca met NTG tot het Publiekstheater. Tinnenpot ging zelfstandig verder met Jo Decaluwe als zakelijk en artistiek leider.

De Kraanlei is een straat in het centrum van de Belgische stad Gent. De straat ligt langs de Leie en vormt de zuidelijke begrenzing van het Patershol. Ze is genoemd naar de houten kraan die daar vanaf de 16e eeuw zou gestaan hebben. Zware stukgoederen, zoals vaten wijn en diverse andere goederen, werden hier gelost. De kraankinderen beschikten over een zeer stevige houten kraan, deze had één verdieping. Deze verdieping werd gebruikt voor het bijhouden van de boekhouding. Aan beide zijden van de kraan werd er een traprad geïnstalleerd waardoor de kraankinderen de kraan in beweging konden stellen.