Kouter (Gent)

Het Hotel Falligan is een historisch pand aan de Kouter in de Belgische stad Gent. De stadswoning in rococo werd opgetrokken in 1755 voor Hector-Gabriel-Joseph Falligan (afkomstig van een adellijk geslacht uit de streek van Anjou (rond Angers, Pays de la Loire) in Frankrijk) en zijn echtgenote Jeanne Agnès de Pestre (erfgename van een handelaar in koloniale waren). Het gebouw heeft Korinthische zuilen met beelden van Apollo en Diana. Het grote, centrale balkon met handsmeedwerk wordt gedragen door vier gestileerde consoles. Aan de achterzijde is er een binnenplaats met zicht op de sierlijke koetshuizen, met als decoratie op het fronton de wapenschilden van de families Falligan en Depestre. In 1804 vestigde het literaire genootschap Club des Nobles zich in het gebouw. Binnen zijn er oriëntaals geïnspireerde muurschilderingen van Parijse origine. Sinds 1990 is het pand een beschermd monument. In december 2012 werden in dit gebouw enkele scènes opgenomen voor de speelfilm Grace of Monaco over het leven van filmster en prinses Grace Kelly.

De Ketelvest is een straat en waterloop in de Belgische stad Gent. De waterloop vormt een kunstmatige verbinding tussen de Leie en de Schelde stroomopwaarts van haar natuurlijke samenvloeiing. De Ketelvest werd in de 11e eeuw gegraven als een soort slotgracht en vormt zo een van de grenzen rond het gebied dat nu de Gentse Kuip genoemd wordt. Een gekend verhaal is dat het water in dit kanaal zo woelig was dat het gekend stond als een gevaarlijke waterweg, met water dat even kolkend is als kokend water in een ketel en vandaar de naam komt. Echter, de versterkte torens aan en rond de Schelde waren gekend als "ketels" omwille van hun vorm met ronde daken. De Ketelvest kreeg dus naar alle waarschijnlijkheid haar naam van de nu afgebroken Ketelpoort of Kuipgat die op de plaats stond waar men nu de Ketelbrug vindt. Op de Ketelvest stonden vroeger twee stadspoorten, de Ketelpoort op de weg naar Kortrijk en de Walpoort op de weg naar de Sint-Pietersabdij. De laatste resten van deze dubbele poorten aan beide kanten van de Ketelvaart werden in 1777-1780 afgebroken (Ketelpoort). Vóór de Eerste Wereldoorlog zijn nog bij de bouw van een nieuwe Walbrug de funderingen van de binnenpoort aldaar uitgebroken. De bruggen aan de stadspoorten over de Ketelvest bestaan nog, het betreft de Ketelbrug en de Walpoortbrug.

Ha Concerts (tot 2022 de Handelsbeurs) is een concertzaal in de Vlaamse stad Gent, gevestigd in het monumentale Handelsbeursgebouw op de Kouter.

De Koninklijke Opera van Gent was de meer dan 100 jaar oude zelfstandige Gentse stadsopera tot aan haar fusie in 1981 met de Koninklijke Vlaamse Opera in Antwerpen. Beide stadsopera's gingen op in de organisatie Opera voor Vlaanderen, in 2014 omgedoopt tot Opera Ballet Vlaanderen.

De Sint-Barbarakerk is een neobarokke katholieke kruiskoepelkerk aan de Savaanstraat in Gent in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen verbonden aan het Sint-Barbaracollege.

De Aula Academica van de Universiteit Gent is een universitaire aula uit 1826 aan de Voldersstraat in de Belgische stad Gent. Het gebouw heeft een belangrijke rol gespeeld in zowel de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, België en de Vlaamse Beweging.

De Bank van de Arbeid was een Belgische bank in de stad Gent. Het bankgebouw in de Voldersstraat werd in 1923 in gebruik genomen tot aan het faillissement in 1934.

Hotel d'Hane-Steenhuyse is een 18e-eeuws stadspaleis in de Belgische stad Gent. Het bevindt zich in de Veldstraat. Het was een tijdlang bezit van de familie D'Hane de Steenhuyse en is in beheer van Historische Huizen Gent.

De Veldstraat is een straat in het centrum van de Vlaamse stad Gent. Het is de belangrijkste winkelstraat van deze stad. De Veldstraat wordt tegenwoordig ook als een van de belangrijkste winkelstraten in België gezien en meestal in één adem genoemd met de Brusselse Nieuwstraat, de Antwerpse Meir, de Kortrijkse Lange Steenstraat en de Brugse Steenstraat. De straat loopt over een licht kronkelend tracé over een 400-tal meter tussen de Korenmarkt in het noorden en het Koophandelsplein aan het Oud Gerechtsgebouw in het zuiden.

De Ketelbrug is een vaste ijzeren brug over de Ketelvest in Gent, die van oudsher de verbinding tussen de Leie en de Schelde vormt. Vroeger was dit de brug tussen het rechtsgebied van de stad en het gebied dat onder de bevoegdheid van de abt van de Sint-Pietersabdij stond. Doorvaarthoogte KP +4,00 m De Ketelbrug was eerder gekend als de Ketelpoortbrug, maar de naam werd afgekort. Het was een stenen brug, die in 1857 werd vervangen door een metalen vaste brug, met een enkel tramspoor. Van 1910 tot 1912 werd de brug vernieuwd en anderhalve meter verhoogd, en werd een dubbel tramspoor over de brug aangelegd.

De Wolweverskapel is een voormalige kapel die deel uitmaakte van een complex met godshuis dat werd gesticht door de gilde van de wolwevers. Ze is gelegen in de Belgische stad Gent aan de Kortedagsteeg. De kapel en een bijgebouwtje tegen de westgevel is het enige wat nog rest van dit complex.

Het Museum Arnold Vander Haeghen in herenhuis Hotel Clemmen (Hotel Vander Haeghen) is een museum in de Veldstraat in de Vlaamse stad Gent. Hoogtepunten van de collectie zijn onder meer een reconstructie van de werkkamer en de bibliotheek van de Belgische nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck, de kabinetten van Charles Doudelet en Victor Stuyvaert en een Chinese salon. Het museum in beheer van Historische Huizen Gent is gevestigd in het pand van het voormalige Hotel Clemmen, een patriciërswoning die in 1746 werd gebouwd naar ontwerp van David 't Kindt. In 1771 werd het pand aangekocht door de Gentse textielbaron Josse Clemmen, naar wie het vernoemd werd. Hij liet de voorgevel verrijken met classicistische en barokke decoratieve elementen. Ook liet hij het pand aan de achterzijde uitbreiden met een extra vleugel, waarin hij een katoendrukkerij vestigde. Het interieur van het gebouw omvat onder meer een opvallende Chinese salon met 18e-eeuwse wandbekleding van Chinese zijde en muurschilderingen uit de 18e en 19e eeuw. In 1836 werd het herenhuis eigendom van de Gentse familie Vander Haeghen. Deze familie liet het gebouw bij testament na aan de stad Gent, maar op voorwaarde dat er een museumfunctie aan zou worden gegeven. In 1953 werd het pand dan ook als museum toegankelijk en werd genoemd naar Arnold Vander Haeghen (1869-1942). Sinds 1997 is in het gebouw eveneens in gebruik door de Diensten Cultuur en Kunsten van de stad Gent.