Santa Maria Liberatrice a Monte Testaccio

De Pons Probi (Brug van Probus) was een brug over de Tiber in het oude Rome. De Pons Probi verbond de Aventijn met de huidige wijk Trastevere. De brug werd gebouwd tijdens de regering van keizer Probus (276-282). Mogelijk hield dit verband met de graanhervormingen van keizer Aurelianus, de voorganger van Probus, waarbij veel nieuwe voorraadgebouwen en fabrieken in deze regio werden gebouwd. In 374 was er een zware overstroming van de Tiber, die de brug waarschijnlijk grote schade toebracht. Tussen 381 en 387 werd de brug gerenoveerd of geheel herbouwd onder de keizers Theodosius en Valentinianus II. De brug stond daarna tot in de middeleeuwen bekend als de Pons Novus (nieuwe brug) en als de Pons marmoreus Theodosii De brug werd in de 11e eeuw gedeeltelijk verwoest en de restanten werden in 1484 geheel afgebroken in opdracht van Paus Sixtus IV. Restanten van de pijlers van de brug waren tot de jaren 1870 zichtbaar als het water in de Tiber extreem laag stond. Bij de constructie van de hoge Tiberoevers in 1878 werden de laatste restanten van de Pons Probi verwijderd.

De Porta Portuensis was een stadspoort in de Aureliaanse Muur in Rome.

De Sant'Anselmo all'Aventino is een kerk in Rome, gelegen in de rione Ripa, aan het piazza dei Cavalieri di Malta. De kerk is gelegen op de Aventijn en is gewijd aan de heilige, bisschop en kerkleraar Sint Anselmus. De kerk is verbonden aan het naastgelegen benedictijner klooster waar zich tevens het generalaat van de orde bevindt. De kerk is gebouwd in neoromaanse stijl en dateert uit de late negentiende eeuw. Hij is tussen 1892 en 1896 gebouwd naar een ontwerp van de Italiaanse architect Francesco Vespignani, op grond die aan de Benedictijnen geschonken was door de Maltezer ridders. In het belendende klooster is ook de benedictijner theologische universiteit gevestigd. De kerk werd in 1900 gewijd door kardinaal-staatssecretaris Mariano Rampolla del Tindaro. Het interieur van de kerk heeft drie beuken die door granieten zuilen van elkaar worden gescheiden. De apsis toont een groot mozaïek. De kerk trekt zondags veel gelovigen vanwege het benedictijner koor dat de missen dagelijks in het gregoriaans zingt.

De Santa Maria del Priorato, ook bekend onder de naam Onze Lieve Vrouwe van de Aventijn, is een kerkgebouw in Rome op de heuvel Aventijn. De eigenaar van de kerk is de Orde van Malta.

De Chiesa di San Francesco d'Asissi a Ripa (Grande) is een kerk in Rome, genoemd naar Sint Franciscus van Assisi.

Villa del Priorato di Malta op de heuvel Aventijn in Rome is de thuisbasis van de grootprior van Rome van de Orde van Malta. Een van de ordes van de Katholieke Kerk, die soevereiniteit geniet. Het gebouw herbergt de ambassades van de Orde naar de Heilige Stoel en naar Italië. Bij de villa staat ook de kerk Santa Maria del Priorato die officieel ook van de Orde is.

De Porta Lavernalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op de heuvel Aventijn. De poort ontleende zijn naam aan het Laverna bos, dat net buiten de muur lag. Door de poort liep in de oudheid een weg die de Vicus Armilustri verbond met de Via Ostiensis. Deze weg komt overeen met de moderne Via di Porta Lavernale. De poort lag vermoedelijk direct ten oosten van het Bastione di Sangallo uit de 15e eeuw. Er zijn geen restanten van teruggevonden.

De Pons Sublicius was een brug over de Tiber in het Oude Rome. De naam komt van het Latijnse sublica, dat pijler betekent.

De Porta San Paolo is een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome. De oorspronkelijke Romeinse naam was Porta Ostiensis. Bij deze poort begint de Via Ostiensis die Rome verbindt met de Romeinse havenstad Ostia. De huidige naam is ontleend aan de basiliek Sint-Paulus buiten de Muren, die een paar kilometer verder aan de Via Ostiensis staat. Vlak bij de poort staat de befaamde Piramide van Cestius.

De Basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius (Italiaans: Basilica di Santi Bonifacio e(d) Alessio) is een basiliek te Rome, gelegen op het Piazza Sant'Alessio. Ze werd gebouwd tussen de 3e en de 4e eeuw met de heilige Bonifatius van Tarsus als schutspatroon. Ze werd gerestaureerd in 1216 in opdracht van Paus Honorius III die de kerk tevens wijdde aan de heilige Alexius van Edessa. Rond 1750 werd de basiliek opnieuw verbouwd en van een nieuw hoofdaltaar voorzien door Tommaso De Marchis, en tussen 1852 en 1860 door de Somaschi. De kerk heeft een romaanse campanile. In het zuidschip staat een grafmonument ter ere van Eleonora Boncompagni Borghese uit 1693 naar ontwerp van Giovan Contini Batiste, en in het dwarsschip staat een kapel van Karel IV van Spanje, met een icoon van de Maria-Tenhemelopneming (Madonna di Sant’ Alessio, Madonna dell' Intercessione) , daterend van het jaar 200. Deze icoon zou door Sint Alexius uit het Oosten zijn meegebracht. Verder is er ook nog een graftombe van Peter Savelli, een lid van dezelfde familie als paus Honorius III. Onder de kerk bevindt zich een romaanse crypte, waar relikwieën van Thomas Becket bewaard worden. Op de muren zijn 12e-eeuwse fresco’s te zien van het Agnus Dei en symbolen van de Evangelisten. De basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius is sinds 1587 een kardinale titelkerk. Van 1587 tot in de negentiende eeuw werd daarbij alleen Sint-Alexius vermeld. Sinds de negentiende eeuw is de kerk wordt de oude patroon Sint-Bonifatius ook weer genoemd. Sedertdien heet de basiliek officieel Sint-Bonifatius en Alexius. Deze verandering verklaart mogelijk waarom op sommige plaatsen de kerk abusievelijk Sint-Alexius en Bonifatius wordt genoemd. Paulo Costa is sinds 27 augustus 2022 titulair kardinaal van de basiliek.

De Porta Flumentana was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op het Forum Boarium bij de brug van de Vicus Tuscus over de Tiber. De exacte locatie is niet meer bekend, maar waarschijnlijk stond de poort net ten noorden van de Tempel van Portunus, bij de houten brug waarover de Via Aurelia de stad binnenkwam. Deze houten brug werd in 179 v.Chr. vervangen door een stenen, de Pons Aemilius, maar mogelijk was de poort en deze sectie van de muur toen al afgebroken. Uit teksten van Cicero blijkt dat de poort in de 1e eeuw v.Chr. zeker niet meer bestond en van de architectuur is dan ook niets bekend gebleven. Er zijn geen restanten van de Porta Flumentana teruggevonden.

De Ponte San Paolo is een spoorbrug over de Tiber in Rome. De brug ligt ten zuiden van het centrum en dankt zijn naam aan de nabijgelegen basiliek van Sint-Paulus buiten de Muren. De boogbrug werd tussen 1907 en 1910 gebouwd ter vervanging van de Ponte dell'Industria, die ten zuiden van de Ponte San Paolo ligt. De brug, die eigendom is van de Italiaanse Staatsspoorwegen, heeft drie gemetselde bogen en is 101 meter lang.