Sant'Anselmo all'Aventino

De Santa Maria del Priorato, ook bekend onder de naam Onze Lieve Vrouwe van de Aventijn, is een kerkgebouw in Rome op de heuvel Aventijn. De eigenaar van de kerk is de Orde van Malta.

Villa del Priorato di Malta op de heuvel Aventijn in Rome is de thuisbasis van de grootprior van Rome van de Orde van Malta. Een van de ordes van de Katholieke Kerk, die soevereiniteit geniet. Het gebouw herbergt de ambassades van de Orde naar de Heilige Stoel en naar Italië. Bij de villa staat ook de kerk Santa Maria del Priorato die officieel ook van de Orde is.

De Basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius (Italiaans: Basilica di Santi Bonifacio e(d) Alessio) is een basiliek te Rome, gelegen op het Piazza Sant'Alessio. Ze werd gebouwd tussen de 3e en de 4e eeuw met de heilige Bonifatius van Tarsus als schutspatroon. Ze werd gerestaureerd in 1216 in opdracht van Paus Honorius III die de kerk tevens wijdde aan de heilige Alexius van Edessa. Rond 1750 werd de basiliek opnieuw verbouwd en van een nieuw hoofdaltaar voorzien door Tommaso De Marchis, en tussen 1852 en 1860 door de Somaschi. De kerk heeft een romaanse campanile. In het zuidschip staat een grafmonument ter ere van Eleonora Boncompagni Borghese uit 1693 naar ontwerp van Giovan Contini Batiste, en in het dwarsschip staat een kapel van Karel IV van Spanje, met een icoon van de Maria-Tenhemelopneming (Madonna di Sant’ Alessio, Madonna dell' Intercessione) , daterend van het jaar 200. Deze icoon zou door Sint Alexius uit het Oosten zijn meegebracht. Verder is er ook nog een graftombe van Peter Savelli, een lid van dezelfde familie als paus Honorius III. Onder de kerk bevindt zich een romaanse crypte, waar relikwieën van Thomas Becket bewaard worden. Op de muren zijn 12e-eeuwse fresco’s te zien van het Agnus Dei en symbolen van de Evangelisten. De basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius is sinds 1587 een kardinale titelkerk. Van 1587 tot in de negentiende eeuw werd daarbij alleen Sint-Alexius vermeld. Sinds de negentiende eeuw is de kerk wordt de oude patroon Sint-Bonifatius ook weer genoemd. Sedertdien heet de basiliek officieel Sint-Bonifatius en Alexius. Deze verandering verklaart mogelijk waarom op sommige plaatsen de kerk abusievelijk Sint-Alexius en Bonifatius wordt genoemd. Paulo Costa is sinds 27 augustus 2022 titulair kardinaal van de basiliek.

De Porta Lavernalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op de heuvel Aventijn. De poort ontleende zijn naam aan het Laverna bos, dat net buiten de muur lag. Door de poort liep in de oudheid een weg die de Vicus Armilustri verbond met de Via Ostiensis. Deze weg komt overeen met de moderne Via di Porta Lavernale. De poort lag vermoedelijk direct ten oosten van het Bastione di Sangallo uit de 15e eeuw. Er zijn geen restanten van teruggevonden.

De Pons Sublicius was een brug over de Tiber in het Oude Rome. De naam komt van het Latijnse sublica, dat pijler betekent.

De Porta San Paolo is een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome. De oorspronkelijke Romeinse naam was Porta Ostiensis. Bij deze poort begint de Via Ostiensis die Rome verbindt met de Romeinse havenstad Ostia. De huidige naam is ontleend aan de basiliek Sint-Paulus buiten de Muren, die een paar kilometer verder aan de Via Ostiensis staat. Vlak bij de poort staat de befaamde Piramide van Cestius.

De Porta Flumentana was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op het Forum Boarium bij de brug van de Vicus Tuscus over de Tiber. De exacte locatie is niet meer bekend, maar waarschijnlijk stond de poort net ten noorden van de Tempel van Portunus, bij de houten brug waarover de Via Aurelia de stad binnenkwam. Deze houten brug werd in 179 v.Chr. vervangen door een stenen, de Pons Aemilius, maar mogelijk was de poort en deze sectie van de muur toen al afgebroken. Uit teksten van Cicero blijkt dat de poort in de 1e eeuw v.Chr. zeker niet meer bestond en van de architectuur is dan ook niets bekend gebleven. Er zijn geen restanten van de Porta Flumentana teruggevonden.

Santa Sabina all'Aventino is een basiliek uit de 5de eeuw, gelegen op de Aventijnheuvel in Rome. In het aangrenzende klooster is het generalaat van de dominicaner orde gevestigd.

De Aventijn (Latijn (mons) Aventinus, Italiaans Aventino) is de zuidelijkste van de zeven heuvels van Rome. De Aventijn bestaat uit twee delen: de Grote Aventijn en de zuidelijk daarvan gelegen Kleine Aventijn. De beroemdste bezienswaardigheid op de heuvel is de kerk Santa Sabina, de hoofdkerk van de orde der Dominicanen. Vanaf dit punt op de Aventijn heeft men uitzicht op het Vaticaan. Na het stichten van Rome voerden de broers Romulus en Remus een vogelschouw uit om te beslissen over de heerschappij. Romulus zat op de Palatijn en Remus op de Aventijn. Op die laatste heuvel werd Remus ook begraven nadat zijn broer hem had gedood. Op deze in de oudheid druk bevolkte heuvel stond een aantal belangrijke gebouwen. De Tempel van Juno Regina werd al in de 4e eeuw v.Chr. gebouwd en hier werd het uit de veroverde Etruskische stad Veji afkomstige standbeeld van de godin Juno geplaatst. Ook het archief van het plebs bevond zich hier. Het werd, tezamen met de tempel, beheerd door de aediles plebis. Andere tempels op de heuvel waren gewijd aan Bona Dea, Ceres, Diana en de maangodin Luna. Keizer Decius liet er in de 3e eeuw een groot thermencomplex bouwen, de Thermen van Decius. Op de plaats van de vroegere joodse begraafplaats ligt de Roseto Comunale, een rozentuin in de vorm van een menora.

De Santa Maria Liberatrice a Monte Testaccio is een aan Maria, Verlosseres gewijde kerk in Rome, gelegen in de wijk Testaccio. Het is de enige parochiekerk in deze wijk. De parochie wordt bediend door de Paters Salesianen. De kerk werd tussen 1906 en 1908 gebouwd op last van paus Pius X, met het doel de kerkelijke infrastructuur in deze snel groeiende wijk te verstevigen. Aanvankelijk was de bediening toegedacht aan de Benedictijnen. Later kregen de Salesianen deze kerk toegewezen. De kerk werd vernoemd naar een eerdere kerk aan het Forum Romanum, de Santa Maria Liberatrice al Foro Romano die in 1899 was gesloopt om de daaronder gelegen - veel oudere - kerk van Santa Maria Antiqua te kunnen blootleggen. Door de vernoeming bleef de titel Maria, Verlosseres voor de Romeinen behouden. Een icoon uit die eerste Maria Liberatrice, voorstellende Maria, verlos ons van de straffen in de hel, werd naar de nieuwe kerk overgebacht. Het opschrift voor op de kerk verhaalt de geschiedenis: Questa chiesa perpetua il culto di S.Maria Liberatrice ereditando titolo e icone dell'omonoma chiesa demolita che dal secolo XVI all'anno MDCCCXCIX tenne il luogo e custodì le memorie di Santa Maria antiqua, primo santuario della madre di Dio nel mondo. I Salesiani del venerabile Giovanni Bosco con l'aiuto dei loro cooperatori e delle Nobili Oblate di Tor de' Specchi eressero il rinnovato Santuario perché fosse solenne e non perituro omaggio a S.S.Santità Pio X nell'anno giubilare del suo sacerdozio.

De Tempel van Diana (Latijn:Aedes Dianae), ook bekend als de Tempel van Diana Aventina, was een tempel ter ere van de godin Diana in het oude Rome.

Santa Maria in Cappella is een kerk in de Italiaanse hoofdstad Rome, meer bepaald in de wijk Trastevere, op de linkeroever van de rivier de Tiber. De huidige benaming van de kerk kan niet met zekerheid worden verklaard. Zeker is dat het een zeer oude kerk is. De datum van haar inwijding, 25 maart 1090, werd teruggevonden op een grafsteen, samen met haar oorspronkelijke naam ad pineam (bij de dennenboom). De kleine klokkentoren behoort tot de oudste van Rome. De kerk was tijdens de 15e eeuw verbonden aan een hospitium, gesticht door de schoonvader van Francisca Romana. In de 17e eeuw kwam deze eigendom in handen van Olimpia Pamphili, een schoonzus van paus Innocentius X die naast de oude kerk een lusthof liet aanleggen. In de 19e eeuw kwam er een rusthuis voor bejaarden in de plaats dat nog altijd een oude tuin omsluit.