place

Pons Probi

Antieke brug in Rome
Plan Rome Pons Probi
Plan Rome Pons Probi

De Pons Probi (Brug van Probus) was een brug over de Tiber in het oude Rome. De Pons Probi verbond de Aventijn met de huidige wijk Trastevere. De brug werd gebouwd tijdens de regering van keizer Probus (276-282). Mogelijk hield dit verband met de graanhervormingen van keizer Aurelianus, de voorganger van Probus, waarbij veel nieuwe voorraadgebouwen en fabrieken in deze regio werden gebouwd. In 374 was er een zware overstroming van de Tiber, die de brug waarschijnlijk grote schade toebracht. Tussen 381 en 387 werd de brug gerenoveerd of geheel herbouwd onder de keizers Theodosius en Valentinianus II. De brug stond daarna tot in de middeleeuwen bekend als de Pons Novus (nieuwe brug) en als de Pons marmoreus Theodosii De brug werd in de 11e eeuw gedeeltelijk verwoest en de restanten werden in 1484 geheel afgebroken in opdracht van Paus Sixtus IV. Restanten van de pijlers van de brug waren tot de jaren 1870 zichtbaar als het water in de Tiber extreem laag stond. Bij de constructie van de hoge Tiberoevers in 1878 werden de laatste restanten van de Pons Probi verwijderd.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Pons Probi (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Pons Probi
Pista ciclabile del Tevere, Rome Municipio Roma XII

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Pons ProbiLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 41.88 ° E 12.470833333333 °
placeToon op kaart

Adres

Pista ciclabile del Tevere

Pista ciclabile del Tevere
00153 Rome, Municipio Roma XII
Lazio, Italië
mapOpenen op Google Maps

Plan Rome Pons Probi
Plan Rome Pons Probi
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Santa Maria Liberatrice a Monte Testaccio
Santa Maria Liberatrice a Monte Testaccio

De Santa Maria Liberatrice a Monte Testaccio is een aan Maria, Verlosseres gewijde kerk in Rome, gelegen in de wijk Testaccio. Het is de enige parochiekerk in deze wijk. De parochie wordt bediend door de Paters Salesianen. De kerk werd tussen 1906 en 1908 gebouwd op last van paus Pius X, met het doel de kerkelijke infrastructuur in deze snel groeiende wijk te verstevigen. Aanvankelijk was de bediening toegedacht aan de Benedictijnen. Later kregen de Salesianen deze kerk toegewezen. De kerk werd vernoemd naar een eerdere kerk aan het Forum Romanum, de Santa Maria Liberatrice al Foro Romano die in 1899 was gesloopt om de daaronder gelegen - veel oudere - kerk van Santa Maria Antiqua te kunnen blootleggen. Door de vernoeming bleef de titel Maria, Verlosseres voor de Romeinen behouden. Een icoon uit die eerste Maria Liberatrice, voorstellende Maria, verlos ons van de straffen in de hel, werd naar de nieuwe kerk overgebacht. Het opschrift voor op de kerk verhaalt de geschiedenis: Questa chiesa perpetua il culto di S.Maria Liberatrice ereditando titolo e icone dell'omonoma chiesa demolita che dal secolo XVI all'anno MDCCCXCIX tenne il luogo e custodì le memorie di Santa Maria antiqua, primo santuario della madre di Dio nel mondo. I Salesiani del venerabile Giovanni Bosco con l'aiuto dei loro cooperatori e delle Nobili Oblate di Tor de' Specchi eressero il rinnovato Santuario perché fosse solenne e non perituro omaggio a S.S.Santità Pio X nell'anno giubilare del suo sacerdozio.

Santi Bonifacio e Alessio
Santi Bonifacio e Alessio

De Basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius (Italiaans: Basilica di Santi Bonifacio e(d) Alessio) is een basiliek te Rome, gelegen op het Piazza Sant'Alessio. Ze werd gebouwd tussen de 3e en de 4e eeuw met de heilige Bonifatius van Tarsus als schutspatroon. Ze werd gerestaureerd in 1216 in opdracht van Paus Honorius III die de kerk tevens wijdde aan de heilige Alexius van Edessa. Rond 1750 werd de basiliek opnieuw verbouwd en van een nieuw hoofdaltaar voorzien door Tommaso De Marchis, en tussen 1852 en 1860 door de Somaschi. De kerk heeft een romaanse campanile. In het zuidschip staat een grafmonument ter ere van Eleonora Boncompagni Borghese uit 1693 naar ontwerp van Giovan Contini Batiste, en in het dwarsschip staat een kapel van Karel IV van Spanje, met een icoon van de Maria-Tenhemelopneming (Madonna di Sant’ Alessio, Madonna dell' Intercessione) , daterend van het jaar 200. Deze icoon zou door Sint Alexius uit het Oosten zijn meegebracht. Verder is er ook nog een graftombe van Peter Savelli, een lid van dezelfde familie als paus Honorius III. Onder de kerk bevindt zich een romaanse crypte, waar relikwieën van Thomas Becket bewaard worden. Op de muren zijn 12e-eeuwse fresco’s te zien van het Agnus Dei en symbolen van de Evangelisten. De basiliek van Sint-Bonifatius en Alexius is sinds 1587 een kardinale titelkerk. Van 1587 tot in de negentiende eeuw werd daarbij alleen Sint-Alexius vermeld. Sinds de negentiende eeuw is de kerk wordt de oude patroon Sint-Bonifatius ook weer genoemd. Sedertdien heet de basiliek officieel Sint-Bonifatius en Alexius. Deze verandering verklaart mogelijk waarom op sommige plaatsen de kerk abusievelijk Sint-Alexius en Bonifatius wordt genoemd. Paulo Costa is sinds 27 augustus 2022 titulair kardinaal van de basiliek.