Petruskerk (Sloterdijk)

Sloterdijk is een wijk van de Nederlandse hoofdstad Amsterdam. De wijk bestaat uit de dorpsbebouwing waar de wijk zijn naam aan ontleent, het bedrijventerrein Sloterdijk I en het Woon- en Groengebied Sloterdijk. De wijk wordt begrensd door: aan de noordkant de spoor- en metrolijn evenwijdig aan de Accumulatorweg en Generatorstraat, aan de westkant de Rijksweg 10, aan de zuidkant de Haarlemmervaart en aan de oostkant het Westerpark. Tot 1921 hoorde het dorp Sloterdijk bij de gemeente Sloten. Die gemeente omvatte de dorpen Sloten, Sloterdijk, Osdorp en enkele buurtschappen. Het raadhuis van de vroegere gemeente stond te Sloterdijk. Per 1 januari 1921 werd de gemeente Sloten door de gemeente Amsterdam geannexeerd.

Het Bedrijventerrein Sloterdijk is een wijk in de gemeente Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland aan de westnoordwestelijke kant van Amsterdam. Het gebied ligt ten zuiden van Westpoort en was tot 2015 onderdeel daarvan. Sindsdien behoort het bedrijventerrein bij Stadsdeel Nieuw-West. De wijk wordt begrensd door: aan de noordkant een grens evenwijdig aan de Basisweg en de Westpoortweg, aan de westkant de gemeente Haarlemmermeer (tot 2019 Haarlemmerliede en Spaarnwoude), aan de zuidkant de Haarlemmervaart en aan de oostkant Rijksweg 10 (Ringweg West). De wijk wordt van oost naar west doorsneden door Rijksweg 5 (Westrandweg) en de spoorlijn Amsterdam - Haarlem. In het Bedrijventerrein Sloterdijk liggen, naast Sloterdijk II, Teleport met het spoorwegstation Amsterdam Sloterdijk, het bedrijventerrein Abberdaan en De Heining. Het gebied Sloterdijk-Centrum is onderdeel van het project Haven-Stad. Voorts liggen er in het groengebied Lange Bretten, evenwijdig aan de Haarlemmervaart, het Sportpark Spieringhorn en de volkstuinparken 'De Bretten' en 'De Groote Braak'. In het westen liggen de natuurgebieden De Kluut en Geuzenbos.

Station Sloterdijk Zuid was een spoorwegstation in het dorp Sloterdijk dat sinds 1921 bij Amsterdam hoort.

De verdwenen boer is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-West. Twintig jaar na de herinrichting van Molenwerf van stationsplein tot “normale straat” werd rond 2005 het beeld De verdwenen boer van Karel Gomes geplaatst. Gomes refereerde met het beeld aan de agrarische bedrijfstak die steeds verder werd teruggedrongen ten faveure van de oprukkende stad en haar bebouwing, zeker nadat het Algemeen Uitbreidingsplan van Cor van Eesteren werd uitgevoerd. Nadat de gemeente Amsterdam de gemeente Sloten al in 1921 had opgeslokt, bouwde het met name na 1950 dit grondgebied vol van de Admiraal de Ruijterweg tot aan de Ringvaart Haarlemmermeer. Alle landerijen en tuin- en kasbouwgebieden werden daaraan opgeofferd. Voor de financiering van het beeld werden diverse instanties ingeschakeld tot aan een "Stichting beeld voor de verdwenen boer" aan toe. In die stichting zaten onder meer nakomelingen van boeren die soms op niet al te prettige manier waren uitgekocht of onteigend. Het bronzen beeld van boer (en boerin) staat op een betonnen sokkel waarop aan de achterkant een plaquette is aangebracht. De tekst luidt De verdwenen boer van beeldhouwer Karel Gomes herinnert aan de boerenfamiliesdie duizend jaar lang woonden en werkten inhet veenweidegebied ten westen van destadsrand van Amsterdam.Nog in 1950 liep de grens tussen stad en plattelandongeveer hier. In de tweede helft vande twintigste eeuw schoof hij door tot aande ringvaart van de Haarlemmermeer. De oprichting van dit beeld is mogelijk gemaakt etc. juni 2005. Het beeld werd in juni 2005 onthuld door een 101-jarige Neeltje Salentijn-van den Broek, één van die nakomelingen. “Hun boerderij” moest plaatsmaken voor de afgravingen van de Sloterplas. De grondplaat van het beeld vermeldt in de hoek bij de boerin het monogram van de kunstenaar. Ook het beeld ontkwam niet aan de vernieuwingsdrang van Amsterdam. Molenwerf werd in 2016 opnieuw ingericht en het beeld moest verplaatst worden.

Molenwerf is een plein in Amsterdam-West.

De Zoutmanbrug (brug 397) is een vaste bouwwerk over een duiker (ook wel duikerbrug) in Amsterdam-West. De brug overspant sinds 1956 de Haarlemmervaart en verbindt de Admiraal de Ruijterweg en Haarlemmerweg met de Molenwerf in Sloterdijk. Voor de bouw van brug 397 lag er iets westelijker een vaste brug (vroeger ophaalbrug; ter hoogte van duiker 172P) die vanaf de Haarlemmerweg toegang gaf tot het dorp Sloterdijk over de Haarlemmertrekvaart. Voor de bouw van de 'voorstadshalte' station Sloterdijk moest een flink stuk van het oude dorp Sloterdijk worden gesloopt. Hier kwam het voorplein met bushaltes (en later tramhaltes) te liggen en de doorgaande weg richting Velsen (de Velserweg). De Nederlandse Spoorwegen bouwde vanaf eind 1954 eerst een nieuwe 'tijdelijke voorstadshalte' Station Sloterdijk, geopend in juni 1956, die uiteindelijk 29 jaar dienst zou doen. Voor de toegang tot het station voor het wegverkeer moest er een verkeersbrug komen over de Haarlemmervaart en ook een verkeersplein. De brug werd in een brede opzet voor weg- en tramverkeer uitgevoerd. Van hieruit zou een ontsluitingsweg naar het bedrijvengebied ten noorden van de spoorbaan komen, die tevens zou aansluiten op de naar het noorden te verleggen Haarlemmerweg. Die plannen werden uiteindelijk niet uitgevoerd. Op 3 juni 1956, met ingang van de zomerdienstregeling, werd het nog niet voltooide station in gebruik genomen. Op 13 augustus 1956 werd het inmiddels voltooide station geopend. Toen gingen er ook buslijnen over de brug (buslijnen 14 en 21 en buslijn F; later buslijn 15). Vanaf 1982 gingen tramlijn 12 en 14 (tot 1989) hier langs. Sinds 22 juli 2018 heeft tramlijn 19 de route van lijn 12 naar Sloterdijk overgenomen. Ten noordwesten van de brug stond tot medio jaren zestig het gebouw van Drukkerijk Laporte & Dosse. In 1980 kwam daar een betonnen kantoorkolos, dat later werd verbouwd tot een Golden Tulip-hotel. Aan de noordoostkant stond het gebouw van stomerij Linmij met de opvallende schoorsteen. Ook dit maakte in 2003 plaats voor nieuwe kantoren, die inmiddels tot woningen zijn verbouwd. De brug is sinds 2006 vernoemd naar de schout bij nacht Johan Zoutman. Sinds 8 maart 1910 was er in de omgeving al een Zoutmanstraat in de gemeente Sloten. Na 1921, toen de gemeente Sloten door Amsterdam werd geannexeerd, behield de straat aanvankelijk zijn naam maar kreeg op 20 april 1939 de naam Wiltzanghlaan.

Brug 33 is een brug in Amsterdam-West.

De Arlandabrug (brug 120P) is een brug in Amsterdam-West. Alhoewel genummerd als brug is er sprake van een viaduct. Ze is gelegen in de Rijksweg 10 (Ringweg Amsterdam) en voert over de Arlandaweg, waar ze haar naam aan dankt. Beide zijn vernoemd naar Luchthaven Stockholm-Arlanda (straat in 1989, brug in 2017). De geschiedenis van het bouwwerk loopt parallel aan die van de Haarlemmerwegbrug, die 85 meter ten zuiden van deze brug ligt. Daar waar die werd gebouwd in de ringweg over een brede Haarlemmerweg werd dit viaduct in de periode 1964-1966 gebouwd over de Spoorlijn Amsterdam - Haarlem. Treinen reden tijdens de bouw af en aan van en naar Station Sloterdijk. Bij herinrichting van het spoortracé dat in 1985 verlegd werd langs het nieuwe Station Amsterdam Sloterdijk verdwenen de treinsporen en werden vervangen door rails voor de trams die daarmee konden worden doorgetrokken naar het nieuwe station. In 2018 werd op de pijlers het kunstwerk Mirror, mirror aangebracht. De brug ging vanaf de oplevering naamloos door het leven. In december 2017 gaf de gemeente Amsterdam (bijna) alle bruggen en viaducten in beheer bij Rijkswaterstaat (vandaar de toevoeging P) namen.

Mirror, mirror is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Westpoort. De Arlandabrug is een bouwkundig kunstwerk in de Rijksweg 10 over wat tot 1985 de spoorlijn Amsterdam-Haarlem was. Toen die hier opgeruimd werd, werd het een tunnel voor voetgangers, fietsers en trams. Die relatief lange onderdoorgang werd als onveilig gevoeld. De gemeente Amsterdam schreef daarom midden jaren tien van de 21e eeuw een competitie uit voor een kunstwerk dat het viaduct lichter (kleur) zou maken. Een van de deelnemers was Joep van Lieshout, maar de gemeente koos voor werk van Christopher Gabriel en Arnout Hulskamp (Children of the light) in samenwerking met Jarrik Ouburg (HOH Architecten). Zij kwamen met een oplossing, waarbij geen extra licht benodigd was; de kunstenaars zijn tegenstanders van lichtvervuiling. Zij lieten op brugpijlers en plafond lichtreflecterende panelen bevestigen die overdag het daglicht verder spiegelen onder de overspanning. Gedurende de nacht moeten fiets- en tramlampen hetzelfde effect veroorzaken. Zelf noemden ze het een 21e eeuwse stadspoort. Een van de oorzaken van het gevoel van onveiligheid brak dit kunstwerk op. Er werd graffiti overheen gespoten waardoor een deel van het (licht)effect weer verloren ging.

De Coca-Colafabriek te Sloterdijk was de eerste bottelarij van Coca-Cola in Nederland. Deze werd in 1930 in gebruik genomen in Sloterdijk (gemeente Amsterdam). De fabriek was gevestigd in een opvallend laag, maar wel langgerekt gebouw van wit gepleisterde baksteen. De fabriek stond aan de Haarlemmertrekvaart, tussen de Haarlemmerweg met de tramlijn, aan de dorpsstraat en de spoorlijn naar Haarlem. Coca-Cola werd in Nederland in 1928 geïntroduceerd ter gelegenheid van de Olympische Spelen van Amsterdam. Er bestonden tot 1940 twee fabrieken, die in Amsterdam en daarna ook in Rotterdam. In mei 1940 werd de fabriek in Rotterdam, nog geen tien jaar oud, door het bombardement volledig verwoest en bleef alleen de fabriek in Amsterdam over. Er werd daarom gewerkt in vier ploegendiensten omdat alle afnemers waren aangewezen op de fabriek in Amsterdam. Het was een voor die tijd moderne fabriek met onder meer een flessenspoelmachine. Er was nooit voorraad en de vele vrachtwagens stonden geduldig te wachten tot ze volgeladen konden worden. In 1952 was er een speciale opdracht voor de Olympische Spelen in Finland waarbij in verband met de suiker-accijns ook de douane eraan te pas kwam. Ook waren er eigen bestelauto's met het embleem, om de bestellingen rond te brengen in Amsterdam en omgeving. Na het verdwijnen van de tram in 1957 werd de Haarlemmerweg verbreed. In de loop van de jaren 1960 begon ook de aanleg van de Einsteinweg (onderdeel van de A10-west) waardoor het westelijk deel van het dorp met ook de fabriek moesten verdwijnen. Coca-Cola Amsterdam verhuisde naar de Joan Muyskenweg 25. Ter vervanging van de fabriek in Rotterdam was er in de jaren 1950 al een nieuwe bottelarij in Schiedam gekomen. De productie werd daar overgenomen. Sinds begin 21ste eeuw wordt alle Nederlandse Coca-Cola gemaakt in een fabriek te Dongen. Op de plaats waar vroeger de fabriek was staat nu de Haarlemmerwegbrug, een viaduct in de Rijksweg 10.

De Kabelwegspoorbrug (brug 784) is een spoorbrug in Amsterdam-Westpoort. Het viaduct werd begin jaren tachtig gebouwd ten behoeve van de verlegging van de spoorlijn Amsterdam - Den Helder langs het nieuwe station Sloterdijk Noord dat in 1983 werd geopend. Het tracé en de brug kwamen zuiderlijker te liggen dan het oorspronkelijke tracé van de Zaanlijn maar noordelijker dan de Haarlemlijn waaraan het viaduct ruimte bood voor de verlegging in 1985. Het oude stationnetje kreeg dan ook de naam Station Sloterdijk Zuid, maar ging in 1985 dicht en werd afgebroken. Het verleggen van het spoortraject noopte Amsterdam en de Nederlandse Spoorwegen tot het bouwen van bouwkundige kunstwerken; het oude spoortraject lag op maaiveldniveau; het nieuwe op een dijklichaam. Amsterdam koos er daarbij voor de doorgaande verkeersroute over de Kabelweg ter plekke af te sluiten en deze iets naar het oosten te verleggen zodat ze aansloot op de Contactweg. De kruising spoor en Kabelweg werd alleen geschikt gemaakt voor voetgangers en fietsers. Voor auto's kwam er een slinger naar de Sloterdijkwegspoorbrug. De brug werd gebouwd door de NS in combinatie met Rijkswaterstaat, die laatste beheert ter plaatse de Kabelweghoogwaterkering (naam sinds 2019), die in het noordelijk deel van het viaduct is verwerkt. Het is de enige spoorbrug met een nummer in de serie brugnummers van 1 tot 1000.

De Willem Leevendstraat is een straat in Amsterdam-West.