RKSV Pancratius

SC Badhoevedorp is een op 1 juli 1931 opgerichte omnisportvereniging uit Badhoevedorp, gemeente Haarlemmermeer, Noord-Holland, Nederland. De vereniging telt afdelingen voor honk- en softbal en veld- en zaalvoetbal.

Badhoevedorp is een dorp in de gemeente Haarlemmermeer in de Nederlandse provincie Noord-Holland met in 2023 14.455 inwoners. Het dorp wordt door de ringvaart gescheiden van het oude dorp Sloten, sinds 1921 deel van de gemeente Amsterdam. De Sloterbrug verbindt sinds 1879 beide dorpen met elkaar. Voorts zijn er de Oude Haagsebrug en de Lijnderbrug die een verbinding vormen met Amsterdam-Nieuw-West. Langs de ringvaart komt men in het noordwesten over de Akerdijk bij het dorp Lijnden, in het zuidoosten over de Nieuwemeerdijk bij de buurtschap Nieuwe Meer.

Knooppunt Badhoevedorp is een Nederlands verkeersknooppunt voor de aansluiting van de autosnelwegen A4 en A9, vlak bij Badhoevedorp en Schiphol. Het knooppunt werd opengesteld in 1967 en was destijds het eerste voorbeeld van een volledig klaverblad met rangeerbanen in Nederland. Bijzonder aan dit knooppunt is de Schiphollijn in de middenberm van de A4.

Brugknuffel is een plastiek van Herman van der Heide. Het betonnen kunstwerk uit 1962 maakt deel uit van de zuidelijke leuning/balustrade van de Sloterbrug tussen Amsterdam en Badhoevedorp over de ringvaart van de Haarlemmermeer. De brug is gelegen binnen de Gemeente Haarlemmermeer. Opvallend daarbij is dat Herman van der Heide destijds veelvuldig samenwerkte met architect Dirk Sterenberg, die werkzaam was voor de Publieke Werken Amsterdam, zie bijvoorbeeld de Hortusbrug. Het kunstwerk overleefde in tegenstelling tot het brugwachtershuisje van de Sloterbrug in de jaren negentig een brugaanvaring. Het kunstwerk ontleent zijn naam 'BRUGKNUFFEL' aan een inzending van Dick van Rooijen uit Badhoevedorp bij een in 1991 door de Dorpsraad Badhoevedorp en Dorpsraad Sloten georganiseerde prijsvraag waarbij gevraagd werd een naam te verzinnen voor het beeld. Het kunstwerk lijkt volgens de prijsvraagwinnaar op twee personen, één uit Sloten en één uit Badhoevedorp die elkaar op de brug ontmoeten en daar elkaar even knuffelen. Een alternatieve titel is Zwaan.

De Sloterbrug (brug 9P) is een ophaalbrug binnen de gemeente Haarlemmermeer. De brug behoort toe aan de gemeente Haarlemmermeer maar staat in Amsterdam bekend als "brug 9P", de P staat hier voor "niet in beheer bij Amsterdam". Officieel heeft de brug geen naam.

Knooppunt Schiphol-Noord is een busstation en belangrijk knooppunt voor het openbaar busvervoer op Schiphol-Noord. Het is, behalve opstappunt voor enkele hotels en bedrijven in de nabije omgeving, vooral een overstappunt en is gelegen in de gemeente Haarlemmermeer op de Hugo de Grootstraat, ten noorden van Schiphol en ten zuiden van Badhoevedorp, ten noorden en noordoosten van de Loevesteinse Randweg en ten zuidwesten van de Schipholweg (N232). Het busstation werd met 5 maanden vertraging op 18 mei 2015 geopend door staatssecretaris Mansveld van Infrastructuur en Waterstaat. Het busstation heeft acht haltes aan een eilandperron en biedt plaats aan 21 buslijnen waarvan veertien daglijnen, vier spitslijnen en drie nachtlijnen van het GVB en Connexxion en biedt overstapgelegenheid in alle richtingen in de Schiphol-regio. Het busstation ontworpen door Claessens Erdmann architects & designers heeft een bijzondere overkapping waar een oude vliegtuighangar uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog voor is hergebruikt. Deze hangar werd begin jaren veertig gebouwd in Groot-Brittannië en in 1957 verkocht aan de gemeente Rotterdam. In 2011 werd de hangar gesloopt en tijdelijk opgeslagen in een loods op Schiphol. In 2014 is vervolgens begonnen met montage op de huidige locatie en doet het dienst als overkapping van het busstation. De hangar heeft een dak maar de zijkanten zijn open. Het dak heeft een speciale kleurrijke verlichting die alle kleuren van de regenboog kan vertonen. De hangar heeft zowel binnen als buiten ledverlichting en ook zijn er zonnepanelen op het dak aanwezig. Totaal wordt er meer elektriciteit opgewekt dan dat het station verbruikt (energie positief derhalve). In het busstation bevinden zich voor de overstappende passagiers bankjes, abri's en informatiepanelen zowel statische als elektronische. Ook bevindt zich er een personeelsverblijf voor busbestuurders. Naast het busstation bevinden zich een "kiss & ride-zone" voor automobilisten en een grote fietsenstalling. In 2017 zijn enkele aanvullende faciliteiten geplaatst, zoals een watertappunt (Join the Pipe) en een buitenwerkplek waarbij tevens de mogelijkheid bestaat een mobiele telefoon of laptop op te laden. De kosten van het busstation bedroegen 15 miljoen euro en het kwam tot stand door een samenwerking van de Stadsregio Amsterdam, de gemeente Haarlemmermeer, Schiphol, de provincie Noord-Holland en het Ministerie van Infrastructuur en Milieu waarvan het ministerie 14 miljoen bijdroeg in het kader van het Actieprogramma Regionaal Openbaar Vervoer. Schiphol Real Estate was de ontwikkelaar van het knooppunt en de hangar overkapping. Het team dat vanuit Schiphol het project ontwikkelde waren: Peter van Wijk, Steffen Kolfschoten en Pieter van der Horst. In november 2015 won Claessens Erdmann met het knooppunt de ARC Award voor Innovatie: ‘De jury is onder de indruk van de manier van herbestemmen, door de architect omschreven als ‘ontwerpen door niet-ontwerpen’. Deze jaarlijkse awards worden georganiseerd door het vaktijdschrift De Architect. Het busstation wordt aangedaan door de volgende buslijnen: GVB R-net: lijn 369 (alleen richting Schiphol Plaza) één rit vroege ochtend (lijnen 245 t/m 247 alleen uitstappen) Connexxion Spits: lijn 200 R-net: lijnen 300, 341, 356, 397, N30 en N97 Schipholnet: lijnen 180, 181, 186, 190 t/m 192, 194, 195, 199 en N90 De nabij gelegen R-net-haltes Elzenhof en Noord zijn bij de ingebruikname van het busstation vervallen. In maart 2018 werd bij het busstation een laadstation voor het snelladen van vier elektrische bussen voor Schipholnet geplaatst.

Brug 730 tot 738 betreft een negental bruggen die in twee termijnen gebouwd zijn in Amsterdam Nieuw-West.

Lies Bakhuyzenlaan is een straat in Amsterdam Nieuw-West.

De wiedster is een artistiek kunstwerk staande in Amsterdam Nieuw-West. Dit beeld is gemaakt door Hans IJdo. Hij gaf een vrouw weer, die bezig is haar tuin te wieden. Het staat op het complex van "Vereniging Amateur Tuinders" aan de Lies Bakhuyzenlaan in wijk Sloten. Het beeld stamt uit 1958 en werd gemaakt/aangeschaft vanwege de opening van het tuinhuisjescomplex. Het werd overgedragen aan de gemeente Amsterdam, maar staat in 2022 schoongemaakt en al op het complex. Het werd op 28 juni 1958 onthuld door wethouder Goos van ‘t Hull.

Sloten is een dorp in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het dorp lag tot 1921 in de zelfstandige gemeente Sloten, die toen door Amsterdam werd geannexeerd. Sloten ligt in het zuidwesten van de stad Amsterdam als onderdeel van het stadsdeel Nieuw-West.

De Sloterkerk is een protestantse kerk in Sloten (Noord-Holland).

De Sint-Pancratiuskerk is een rooms-katholieke kerk in het dorp Sloten. De eerste Sloterkerk wordt voor het eerst vermeld in een oorkonde van de bisschop Willem I (van Gelre) uit 1063. Mogelijk heeft deze kerk gestaan ter hoogte van de huidige Van Suchtelen van de Haarestraat in Osdorp (tussen het Osdorpplein en Hoekenes). Sinds omstreeks 1175 ligt het dorp op zijn huidige locatie. Daar is de tweede Sloterkerk gebouwd, die echter in 1573 door de Geuzen grotendeels werd verwoest tijdens het Beleg van Haarlem. De kerk van Sloten, gewijd aan Pancratius, was een dochterkerk van die van Velsen. Het dorp lag aan de 'Heilige Weg' van Haarlem naar het toenmalige pelgrimsoord Amsterdam, bekend van het Mirakel uit 1345. Waarschijnlijk mede daarom had Sloten een relatief grote kerk, vanwege de vele pelgrims die hier langs kwamen. De Sloterweg was tot het begin van de 16e eeuw de belangrijkste landverbinding tussen Amsterdam en de rest van Holland, totdat de landbrug naar Haarlem in 1508 door de golven werd weggeslagen. Daarna ging het meeste verkeer via Sloterdijk. De kerk te Sloten werd in de 17e eeuw als protestantse kerk herbouwd, dit werd de Sloterkerk. De rooms-katholieken waren verdreven uit de kerk van Sloten en moesten enige decennia lang gebruikmaken van boerenschuren die als schuilkerk dienstdeden. In 1650 werd als vervanging een kerk te Osdorp gebouwd. Deze katholieke kerk was ook weer gewijd aan de heilige Pancratius. De kerk werd vernieuwd in 1789. De toren is er in 1836 afgewaaid. Door de vervening van de omliggende polders werd de kerk als gevolg van verzakking bouwvallig en moest in 1901 worden afgebroken. Wel bleef de oude begraafplaats tot heden bewaard aan de Osdorperweg in Oud Osdorp. Ter vervanging werd in 1901 een nieuwe Sint-Pancratiuskerk aan de oostelijke rand van het dorp Sloten gebouwd. Dit is het nog bestaande kerkgebouw aan de Sloterweg. De parochie van Osdorp werd gesplitst: het deel ten zuiden van de Lutkemeerweg kwam bij Sloten, het deel ten noorden daarvan kwam bij Halfweg. De parochie van Sint Pancratius werd in 1893 opgericht. Deze parochie had behoefte aan een eigen kerk, waarbij gekozen moest worden tussen een locatie in Sloten en een plaats in Osdorp. De bouwpastoor J.A. Haverman was een groot voorstander van de huidige locatie en was ook degene die Jan Stuyt aantrok om het gebouw te ontwerpen. Stuyt was een leerling geweest bij A.C. Bleijs (Sint-Nicolaaskerk) en bij P.J.H. Cuypers. Voor Stuyt was dit zijn eerste kerk. In zijn ontwerp voor deze sobere neogotische driebeukige kerk is de invloed van Cuypers goed terug te vinden. De kerk te Sloten is het eerste door Jan Stuyt gebouwde kerkgebouw. Het is een kleine driebeukige basilicale kerk, gebouwd in een min of meer neogotische stijl. Deze stijl is vrij sober in vergelijking met de meer "traditionele" rijke neogotische stijl die nog steeds de norm was voor katholieke kerken in die tijd. De kerk heeft een korte vierkante toren en een ondiep rechthoekig koor. Nadat al eerder het interieur werd gerestaureerd werden in 2005 het dak en de torenspits onder handen genomen. Doordat deze restauratie niet goed is uitgevoerd, is de toren in 2013 weer opnieuw gerestaureerd. In december 2019 werd door het Bisdom Haarlem-Amsterdam besloten dat de kerk per 1 januari 2020 fuseert met ver­schil­lende parochies van het stadsdeel Nieuw-West tot één parochie: De Vier Evangelisten. De gerenoveerde Pauluskerk in Osdorp is aangewezen als hoofdkerk van de parochie. Sinds 2024 zijn er in de Sint-Pancratiuskerk geen reguliere vieringen meer, bijzondere vieringen zijn nog wel mogelijk.