Oude Delft 95

De Haverbrug is een gemetselde boogbrug met ijzeren frontplaten in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en is vermoedelijk gebouwd in het jaar 1872. De brug behoort tot een complex van twee vaste boogbruggen, die over de Binnenwatersloot en de Oude Delft liggen, daar waar deze grachten op elkaar aansluiten.

De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug is een studentenvereniging uit Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vereniging is gevestigd in drie monumentale panden aan de Oude Delft. Sint Jansbrug is opgericht in 1947 en heeft anno 2024 ruim 650 leden.

De Mauriciusbrug is een brug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De boogbrug, vermoedelijk naar ontwerp van C.J. de Bruyn Kops, is gebouwd in de stijl van het eclecticisme rond 1872. De brug overspant de Oude Delft tussen de Binnenwatersloot en de Peperstraat. De laatste restauratie vond in 2000 plaats.

De Bijbelbrug is een brug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit 1938 (vernieuwd). Hij overbrugt de gracht over de Oude Langendijk ter hoogte van de Jacob Gerritstraat

IHE Delft Institute for Water Education in Delft is het kennis- en opleidingscentrum voor water van UNESCO. Het instituut richt zich op de overdracht van kennis en ervaring via postgraduaat onderwijs en training. Daarnaast is IHE Delft bekend om zijn rol in onderzoek en advisering gericht op het versterken van institutionele en menselijke capaciteiten. In zijn meer dan 60-jarig bestaan heeft het instituut een wereldwijd netwerk van ruim 23.000 alumni in meer dan 190 landen opgebouwd. In Delft verzorgt IHE Delft Masters- en PhD-opleidingen voor professionals uit ontwikkelingslanden. IHE Delft verzorgt ook maatwerktrainingen in Delft of in de landen van herkomst van de professionals, afhankelijk van hun behoeften en specifieke vragen. IHE Delft werkt in allianties met kennisorganisaties overal in de wereld. Het instituut wordt deels gefinancierd door de Nederlandse overheid, die het ziet als een van de instrumenten voor het halen van de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, met name doel 6.

De Sint Jansbrug is een gerestaureerde trappetjesbrug met metselboog aan de Oude Delft, bij de Nickersteeg in de Nederlandse stad Delft. Blijkens het sluitsteen is deze brug uit 1773. Deze brug is een rijksmonument en een discreet oriëntatiepunt waar met name De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug naar vernoemd is. Deze zat oorspronkelijk in het pand langs de brug dat heden onder de naam Studentenheerenhuisch de Engelenbak doorgaat.

Westvest 9 is een monumentaal pand uit 1865 aan het Westvest in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Westvest 9 werd gebouwd in opdracht van de gemeente Delft en ontworpen door de gemeentearchitect. Tien jaar later werd aangrenzende onderwijsgebouw Westvest 7 gebouwd. Het rijksmonument heeft een gepleisterde middenrisaliet. Het pand maakt deel uit van een samenstel van diverse met elkaar verbonden gebouwen. Westvest 7 en 9 werden gebouwd ter uitbreiding van de Oude Delft 95. De twee naast elkaar gelegen neoclassicistische onderwijsgebouwen zijn een stedelijker versie van de villa's zoals die langs de singels in andere Hollandse steden verrezen.

De Binnenwatersloot is een straat in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Ze loopt vanaf de Oude Delft naar de Phoenixstraat en is ca. 100 meter lang. Aan deze oude straat bevinden zich een aantal rijksmonumenten.

Westvest 7, tegenwoordig Westvest 5, is een monumentaal pand uit de 19e eeuw aan het Westvest in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Westvest 7 werd tien jaar na de bouw van Westvest 9 gebouwd naar een ontwerp door de Duitse architect Eugen Gugel. Het rijksmonument heeft een gepleisterde middenrisaliet. Het pand maakt deel uit van een samenstel van diverse met elkaar verbonden gebouwen. Westvest 7 en 9 werden gebouwd ter uitbreiding van de Oude Delft 95. De twee naast elkaar gelegen neoclassicistische onderwijsgebouwen zijn een stedelijker versie van de villa's zoals die langs de singels in andere Hollandse steden verrezen.

De Handboog is een rijksmonument aan de Koornmarkt in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een grachtenpand uit circa 1550.

Den vliegenden hert is een rijksmonument aan de Koornmarkt in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een grachtenpand uit circa 1800. Het pand heet een eenvoudige lijstgevel en is als gebruik als woonhuis. Voor dit pand gebouwd werd, heeft hier een brouwerij gezeten met dezelfde naam.

Museum Paul Tétar van Elven is een Nederlands museum gelegen aan de Koornmarkt 67 in Delft. Het is een 16e-eeuws woonhuis dat in de loop van de tijd is verbouwd. Van 1864 tot 1894 werd het huis bewoond door kunstschilder en verzamelaar Paul Tétar van Elven, en sinds 1927 dient het als museum voor diens collectie. Tetar van Elven kon het pand kopen omdat hij goed verdiend had met aandelen in de spoorwegen. In het museum is het grootste deel van zijn werk terug te vinden: historiestukken, portretten en kopieën van oude meesters. Zijn schetsboeken met stadsgezichten en portretten worden ook interessant gevonden. In het museum liggen ook vele van zijn medailles die hij won bij wedstrijden of exposities. Maar ook schilderijen van tijdgenoten en een verzameling antiquiteiten en curiosa uit vroeger eeuwen, waaronder een grote collectie oosters porselein en Delfts aardewerk. Het museum bevat een van de honderd best bewaarde interieurs van Nederland. Hierdoor kan men in het museum een goede indruk krijgen van de smaak en manier van wonen van de bourgeoisie in de 19e eeuw. Zo is het plafond in de voorkamer in 1886 beschilderd met versieringen en de namen van bekende kunstenaars - zoals Hals, Michelangelo, Rembrandt, Rubens, Raphaël - in cartouches door Abraham Gips (1861-1943), de opvolger van Tetar van Elven als leraar handtekenen aan de Polytechnische School. Het een beschildering op papier, vervolgens aangebracht op het plafond. Museum Paul Tétar van Elven trekt jaarlijks tussen 2001 en 2006 ongeveer 6800 bezoekers. In 2022 waren er meer dan 9000 bezoekers, o.a. ter gelegenheid van een expositie van Thérèse Schwartze. De organisatie bestaat in 2024 uit een parttime directeur in ca. 50 vrijwilligers. Daarnaast is er een onbezoldigd bestuur.