Westvest 9

IHE Delft Institute for Water Education in Delft is het kennis- en opleidingscentrum voor water van UNESCO. Het instituut richt zich op de overdracht van kennis en ervaring via postgraduaat onderwijs en training. Daarnaast is IHE Delft bekend om zijn rol in onderzoek en advisering gericht op het versterken van institutionele en menselijke capaciteiten. In zijn meer dan 60-jarig bestaan heeft het instituut een wereldwijd netwerk van ruim 23.000 alumni in meer dan 190 landen opgebouwd. In Delft verzorgt IHE Delft Masters- en PhD-opleidingen voor professionals uit ontwikkelingslanden. IHE Delft verzorgt ook maatwerktrainingen in Delft of in de landen van herkomst van de professionals, afhankelijk van hun behoeften en specifieke vragen. IHE Delft werkt in allianties met kennisorganisaties overal in de wereld. Het instituut wordt deels gefinancierd door de Nederlandse overheid, die het ziet als een van de instrumenten voor het halen van de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, met name doel 6.

Westvest 7, tegenwoordig Westvest 5, is een monumentaal pand uit de 19e eeuw aan het Westvest in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Westvest 7 werd tien jaar na de bouw van Westvest 9 gebouwd naar een ontwerp door de Duitse architect Eugen Gugel. Het rijksmonument heeft een gepleisterde middenrisaliet. Het pand maakt deel uit van een samenstel van diverse met elkaar verbonden gebouwen. Westvest 7 en 9 werden gebouwd ter uitbreiding van de Oude Delft 95. De twee naast elkaar gelegen neoclassicistische onderwijsgebouwen zijn een stedelijker versie van de villa's zoals die langs de singels in andere Hollandse steden verrezen.

De Oude Delft 95 is een monumentaal pand uit de 18e eeuw aan de Oude Delft in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het rijksmonument heeft twee ver naar voren springende hoekrisalieten of gevelvleugels. Het pand heeft de afgelopen eeuwen diverse functies gehad: overheidskantoor, weeshuis, militaire academie, hoofdgebouw van de hogeschool en tegenwoordig als onderdeel van IHE Delft Institute for Water Education. Het pand maakt deel uit van een samenstel van diverse met elkaar verbonden gebouwen; het hoofdgebouw van het IHE ligt aan de achterzijde van dit gebouw aan de Westvest 7.

Station Delft is het belangrijkste station van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het ligt aan de Oude Lijn, tussen Den Haag HS en Rotterdam Centraal. Verder naar het zuiden ligt station Delft Campus.

De Binnenwatersloot is een straat in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Ze loopt vanaf de Oude Delft naar de Phoenixstraat en is ca. 100 meter lang. Aan deze oude straat bevinden zich een aantal rijksmonumenten.

Het Huis van Delft is een multifunctioneel gebouw in de Zuid-Hollandse stad Delft. Het bevindt zich in het centrum van de stad, vlak naast Station Delft. De bouw ging van start in 2019, op een braakliggend terrein binnen het spoorzoneproject.

De Sint Jansbrug is een gerestaureerde trappetjesbrug met metselboog aan de Oude Delft, bij de Nickersteeg in de Nederlandse stad Delft. Blijkens het sluitsteen is deze brug uit 1773. Deze brug is een rijksmonument en een discreet oriëntatiepunt waar met name De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug naar vernoemd is. Deze zat oorspronkelijk in het pand langs de brug dat heden onder de naam Studentenheerenhuisch de Engelenbak doorgaat.

De Haverbrug is een gemetselde boogbrug met ijzeren frontplaten in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en is vermoedelijk gebouwd in het jaar 1872. De brug behoort tot een complex van twee vaste boogbruggen, die over de Binnenwatersloot en de Oude Delft liggen, daar waar deze grachten op elkaar aansluiten.

De Mauriciusbrug is een brug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De boogbrug, vermoedelijk naar ontwerp van C.J. de Bruyn Kops, is gebouwd in de stijl van het eclecticisme rond 1872. De brug overspant de Oude Delft tussen de Binnenwatersloot en de Peperstraat. De laatste restauratie vond in 2000 plaats.

De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug is een studentenvereniging uit Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vereniging is gevestigd in drie monumentale panden aan de Oude Delft. Sint Jansbrug is opgericht in 1947 en heeft anno 2024 ruim 650 leden.

Het stadskantoor van de Zuid-Hollandse stad Delft is een multifunctioneel gebouw aan de rand van het historische centrum. Het gebouw omvat de kantoren en de publiekshal van de gemeente, de stationshal en de ondergrondse perrons van station Delft en een fietsenstalling. Het stationsgedeelte werd in 2015 in gebruik genomen. De kantoren, de publiekshal en de stationshal zijn ontworpen door architectenbureau Mecanoo, de ondergrondse perrons en de daaraan gekoppelde fietsenstalling zijn ontworpen door Benthem Crouwel Architekten.

De Waterslootse Poort (ook wel gespeld als Waterslootsche Poort of Waterslootspoort) was een stadspoort aan de westelijke zijde van de Nederlandse stad Delft. De poort wordt voor het eerst genoemd in de tweede helft van de 15e eeuw in een Keurboek van de stad. De poort werd over het kanaal de Watersloot gebouwd, waaraan ze haar officiële naam dankt, en scheidde de Binnenwatersloot van de Buitenwatersloot. De poort is ook bekend geweest onder andere namen, die refereerden aan de plaats of streek in de richting waarvan de poort was opgebouwd, zoals Westlandse of Maaslandse Poort. Zoals de meeste andere poorten, heeft deze poort ook de naam van een heilige gedragen: St. Joris. Die naam kwam waarschijnlijk uit de tijd voor de Hervorming, toen jaarlijks vanuit het dorpje De Lier een processie werd gehouden van de St. Joris kerk aldaar, naar de Waterslootse Poort. Na enig ceremonie werd de poort geopend, waarna de processie zich vervolgde langs de Binnenwatersloot, over de Haverbrug en terug de poort uit.