Kortrijksepoort

De Heilige Amanduskapel is een kapel aan de Kortrijksesteenweg in de Belgische stad Gent. De kapel is toegewijd aan de heilige Amandus, haar patroonheilige. Priesters van de Priesterbroederschap Sint Pius X dragen hier de Tridentijnse mis op, ook wel gekend als de Latijnse of gregoriaanse heilige mis. Het priesterbroederschap Sint Pius X, sedisvacantisten en de oud-rooms-katholieken gebruiken de Tridentijnse mis, omdat zij de Novus Ordo Missae als een bedreiging voor het katholieke geloof in de waarachtige tegenwoordigheid van Jezus-Christus in de Eucharistie zien. Bovendien wijzen zij de uitwerking van de constitutie Sacrosanctum Concilium van Vaticanum II af.

Het Stadsmuseum Gent (STAM) is een museum in de Belgische stad Gent.

Muziekcentrum De Bijloke Gent (voorheen: Stedelijke Concertzaal De Bijloke) is een concertzalencomplex dat zich bevindt op de Bijlokesite in Gent, Oost-Vlaanderen. Het is gespecialiseerd in oude, symfonische, vocale en hedendaagse muziek, alsook in jazz. Doelstelling van het Muziekcentrum is "de ontsluiting, creatie, bewaring en beleving van muziek en haar traditie" centraal te stellen.

De Bijloke is een gebouwencomplex in de Belgische stad Gent. De naam is afkomstig van de Bijlokemeersen, de weilanden die door gravin Johanna van Constantinopel geschonken werden voor de oprichting van een hospitaal. Hier werden in de 13e eeuw het Bijlokehospitaal en de Bijlokeabdij opgetrokken. Het complex bestaande uit hospitaal, abdij en nutsgebouwen werd gebouwd in drie perioden: de middeleeuwen, de 17e eeuw en de 19e eeuw. Thans bevindt zich hier de Bijlokesite, een cultureel centrum met onder meer het Stadsmuseum Gent (STAM), het Muziekcentrum De Bijloke Gent, de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en het Hogeschool Gent Conservatorium. Verschillende elementen van de site werden beschermd als monument: in 1943 de voormalige abdij van Onze Lieve Vrouw en in 1980 de ziekenzaal en kapel van het Bijlokehospitaal, het Craeckhuis, de rouwkapel, het voormalig instituut voor ontleedkunde, de vroedkundige school en materniteit. In 1980 werd ook de hele site als stadsgezicht beschermd. De restauratie van de Bijloke werd bekroond met de Vlaamse Monumentenprijs 2011.

De Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent (kortweg: KASK) vormt samen met het Koninklijk Conservatorium Gent de School of Arts van Hogeschool Gent. Het is een van de oudste academies in de Lage Landen.

Het Rommelaere Instituut is een neogotisch gebouw van de Universiteit Gent en huisvestte het instituut voor Hygiëne, voor Bacteriologie en voor de Gerechtelijke Geneeskunde van de Faculteit Geneeskunde. Ook het Medical Biotechnology Center van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie VIB had op de site z'n intrek genomen, tot het verhuisde naar Zwijnaarde. Het U-vormig gebouw werd in 1899 gerealiseerd door architect Louis Cloquet in een mengeling van Brabantse en Vlaamse neogotiek met onder andere roze baksteen, blauwe hardsteen, gele zandsteen, groen glas, natuurleien met geometrische motieven, groen en geel geglazuurde keramische vorstkammen, lantaarntjes en andere topbekroningen. Het gebouw werd in 1905 in gebruik genomen. Het complex eert de Gentenaar Guillaume "Willem" Rommelaere, arts (zelfs lijfarts van koningin Marie Henriëtte) en voormalig rector van de Université libre de Bruxelles. Een West-Vlaams zakenman, Arthur Renier, financierde een gedeelte van de bouwkost uit erkentelijkheid voor dokter Rommelaere wiens patiënt hij was. Rommelaere kreeg aldus een instituut in een concurrerende instelling. Hij zou enkel bij de inhuldiging eenmalig het gebouw betreden. Voor de realisatie van het nieuwe complex was op de site al een laboratorium van de universiteit gevestigd, het was trouwens in dat labo dat Prof. Émile Pierre Marie Van Ermengem, microbioloog, in 1895 botulinetoxine ontdekte en de bacterie Clostridium botulinum identificeerde zodat de oorzaak van het eerder geïdentificeerde botulisme verklaard kon worden. De westvleugel van het Rommelaere Instituut grenst aan de Hospitaalstraat, de noordvleugel aan de Apotheekstraat en de zuidvleugel aan de Prof. Jozef Kluyskensstraat. Op de binnenplaats is een paviljoen en toegang tot een meteorologische toren. De Dienst voor veiligheid en gezondheid en de bedrijfsgeneeskundige dienst van de universiteit waren er gevestigd, naast de laboratoria voor Toxicologie en gerechtelijke geneeskunde en het universitair centrum voor begeleiding en opleiding. De universiteit van Gent liet het complex restaureren met steun van ingenieur Polet van het studiebureau Riessauw. Voor de restauratie van de ramen liet de aannemer een glazenier mondgeblazen groene glasbouwstenen maken in Falconnierglas. Het gebouw werd in 1995 erkend als onroerend erfgoed.

De N414 is een gewestweg in België in de stad Gent. De weg verbindt de R40 met de N43/N60 (De Sterre). Daarbij loopt de weg voorbij het Citadelpark aan de oostkant en voorbij het station Gent-Sint-Pieters aan de westkant. De weg kent een lengte van ongeveer 2 kilometer en verloopt in zijn geheel over de Kortrijksesteenweg. De gehele route bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen. Over zowat de helft van het traject lopen ook tramsporen.

De Leopoldskazerne was een militair complex gelegen in de Belgische stad Gent. De gebouwen werden opgetrokken tussen 1890 en 1905. Het complex werd ontworpen door de architecten Modeste de Noyette en O. Geerling en werd opgetrokken in eclectische stijl. Het gebouw heeft een oppervlakte van ruim 2 ha en kon oorspronkelijk ongeveer 1300 militairen kazerneren. Ondanks het feit dat de kazerne in 1905 reeds voltooid was, werd ze pas twee jaar later in gebruik genomen. Op 1 oktober 1907 nam het 2 Linie Regiment zijn intrek in de kazerne. In 2019 begonnen de werken om de Leopoldskazerne om te vormen tot een duurzame stadsbuurt. De site kreeg ruimte voor het nieuwe Provinciehuis van provincie Oost-Vlaanderen, kantoren voor Defensie, een hotel, kinderopvang en wooneenheden. De werken zouden in de loop van 2025 afgerond moeten zijn.

De twee voormalige watertorens aan de Kattenberg in Gent werden gebouwd in 1881.

Jeugd Gentson, sponsornaam Amon Jeugd Gentson, is een Belgische basketbalclub uit Gent. Het eerste herenteam speelt in het seizoen 2024-2025 in Eerste Landelijke, wat de vierde klasse van de Belgische basketbalcompetitie is, het eerste damesteam in Top Division Women 1. De basketbalclub heeft in totaal 40 actieve ploegen op jeugd en senior niveau, in recreatieve én top-competitie met meer dan 450 actieve spelers. Sinds maart 2019 is de ploeg actief in de toen geopende Provinciale sporthal Henleykaai, daarvoor speelden ze in de (intussen afgebroken) "Leo", de sporthal van de Leopoldskazerne.

Het Sint-Pietersdorp was een dorp bij de Belgische stad Gent. Het gebied behoorde toe aan de Sint-Pietersabdij en lag ten zuiden van de middeleeuwse stadskern. Het gebied is nu helemaal opgenomen in het stadscentrum van Gent. Het Sint-Pietersdorp lag op en rond de hoogte van de Blandijnberg, gevat tussen een tak van de Leie in het westen en de Schelde in het oosten, ten zuiden van de 11de-eeuwse Ketelvest, die toen de zuidelijke omwalling van Gent vormde. Twee grote zuidelijke invalswegen liepen door dit gebied, ongeveer gelijklopend met de Leie en de Schelde. De westelijke weg in de buurt van de Leie is nu de Kortrijksesteenweg - Kortrijksepoortstraat - Nederkouter; de oostelijke weg in de buurt van de Schelde is nu de Overpoortstraat - Sint-Pietersnieuwstraat - Walpoortstraat. Bij de Sint-Pietersabdij werd ook een parochiekerk opgericht, de Onze-Lieve-Vrouwekerk. In de 13de eeuw werd het grondgebied van de stad uitgebreid en in de periode 1253-1254 kwam het noordelijk deel van het Sint-Pietersdorp binnen de stadsomheining te liggen. Toch bleef dit deel een landelijk gebied rond de abdij. Op de toegangswegen kwam in het westen de Kortrijksepoort of Petercellepoort en in het oosten de Overpoort of Heuvelpoort. Tussen beide liep de Hoge Vest en werden later bastions opgericht. In 1671 bouwde men voor de omwallingen tussen beide poorten het Montereyfort. In 1687 werd binnen de muren ook een kazerne gebouwd op het Eekhout, een bos op de Blandijnberg. In het landelijk gebied buiten deze omwalling lagen de gehuchten Sint-Pieters-Aaigem en Sint-Pieters-Aalst. Op het eind van de 18de eeuw verdwenen het Montereyfort en de oude versterkte stadspoorten. Op het eind van het ancien régime werden onder Frans bewind de kerkelijke bezittingen afgeschaft en het Sint-Pietersdorp kwam onder het gezag van de stad. In 1799 werd Onze-Lieve-Vrouwekerk gesloopt en in 1811 verdween ook het westelijke deel van de abdijgebouwen. Halverwege de 19de eeuw zou op deze vrijgekomen plaats het Sint-Pietersplein worden aangelegd, waarbij een stuk van de Blandijnberg werd genivelleerd. Onder Hollands bewind werd vanaf 1820 op de plaats van het vroegere Montereyfort begonnen met de bouw van de Citadel van Gent. In de loop van de 19de eeuw vestigden zich in het Sint-Pietersdorp binnen de muren verschillende bedrijven en er ontstonden tientallen beluiken, zoals het Bataviabeluik en het De Vreesebeluik. De kazerne werd in 1830 gesloopt. In 1837 werd station Gent-Zuid opgetrokken in het vroegere weidegebied van de Muinkmeersen. In 1851 opende hier ook de dierentuin van Gent zijn deuren. Op het hoogste punt van de Kattenberg kwamen de watertorens van de stad Gent. Het gebied buiten de omwallingen bleef landelijk. Halverwege de 19de eeuw werd het in oost-westrichting doorsneden door de spoorlijn van Gent naar Brugge. In 1860 werden de oude stadsomwallingen definitief afgebroken en de stad kon verder groeien. Op de plaats van de vroegere omwallingen werden nieuwe promenades ingericht. Ook de citadel werd alweer afgebroken en op deze plaats werd later het Citadelpark aangelegd. Op het eind van de 19de eeuw en in de 20ste eeuw werd het Sint-Pietersdorp binnen de muren grondig hertekend. De fabrieken en veel beluiken verdwenen in de loop der jaren, straten werden verbreed, nieuwe straten werden aangelegd en burgerhuizen werden opgetrokken. Er kwamen verschillende nieuwe grote gebouwen van de universiteit van Gent. In 1905 ging ook de dierentuin dicht. In 1906 werd in de omgeving van de in 1830 gesloopte kazerne de monumentale Leopoldskazerne opgetrokken. Begin 20ste eeuw zou ook het vroegere Sint-Pietersdorp extra muros verstedelijken. In de periode 1908-1912 werd hier het nieuwe station Gent-Sint-Pieters gebouwd, dat het belangrijkste station van de stad werd. Hier werd ook de Wereldtentoonstelling van 1913 georganiseerd. De promenades op de plaats van de vroegere stadsomwallingen werden een onderdeel van de drukke Gentse stadsring R40. Het gebied werd een belangrijke studentenbuurt van de stad Gent, met het rectoraat van de Gentse universiteit en de universiteitsgebouwen van de Plateau-Rozier, Blandijn met de Boekentoren, Hoveniersberg, Ledeganck, het Technicum, de studentenresto's De Brug en Overpoort, gebouwen van de Hogeschool Gent en Arteveldehogeschool en talrijke studentenkoten.

De dooi in Gent is een schilderij van de Belgische kunstschilder Albert Baertsoen (1866-1922), tentoongesteld in het Museum voor Schone Kunsten te Gent. Het olieverfschilderij werd omstreeks 1902 geschilderd.