Marschiertor

De Kleiner Pounellenturm was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1257 en 1357 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

De Krichelenturm was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1257 en 1357 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

De Großer Pounellenturm was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1257 en 1357 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

Theater Aachen, oorspronkelijk Stadttheater Aachen, is een theatergebouw in het centrum van de Duitse stad Aken. Het gebouw kwam tussen 1822 en 1825 tot stand naar een ontwerp van Johann Peter Cremer in samenwerking met Karl Friedrich Schinkel. Hoewel het gebouw in de twee eeuwen daarna sterk is gewijzigd, geldt het als een voorbeeld van neoclassicistische architectuur. Theater Aachen is het belangrijkste theater van Aken en biedt onder andere toneel, opera, musical en (kamer)muziek. Het is tevens de thuisbasis van het Sinfonieorchester Aachen, hoewel dat orkest meestal in het Eurogress Aachen concerteert.

Aachen Hauptbahnhof (Aachen Hbf) is het centraal station of hoofdstation van de Duitse stad Aken. Het station ligt aan de lijnen Keulen - Aken en Aken - Kassel. Tot 1992 reden er treinen van Maastricht naar Aken via de spoorlijn Aken - Maastricht. Een klein deel van deze spoorlijn, tussen Richterich en Vetschau (circa 1 à 2 kilometer) is opgebroken. Het station werd in 1905 geopend als vervanging van een oud station dat dichter bij de binnenstad gelegen was. Het nieuwe station kreeg een stationshal in jugendstil-stijl, wat tot 1944 zo goed als onveranderd bleef. In de herfst van dat jaar werd het gebouw grotendeels verwoest door oprukkende geallieerde troepen. In 1950 is het gebouw weer volledig hersteld. In 2000 begon een omvangrijke renovatie van het volledige station, die in augustus 2006 is voltooid.

De Wirichsbongardstor was een stadspoort die vermoedelijk gebouwd is rond de 13e of 14e eeuw en maakte deel uit van de buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. Het poortgebouw bestaat niet meer.

De Marschiermitteltor of Burtscheider Mitteltor was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Harduinstor (ook Harduwinstor of Hartmannstor genoemd) was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Karlsturm (ook Krakauturm genoemd) was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1257 en 1357 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

De Elisenbrunnen is een historisch gebouw in het centrum van de Duitse stad Aken. Het paviljoenachtig bouwwerk bevat een tweetal drinkwaterfonteinen die verbonden zijn met een warmwaterbron, de Kaiserquelle. De Elisenbrunnen ("Elisefontein") is vernoemd naar de Pruisische kroonprinses Elisabeth ("Elise") Ludovika van Beieren, dochter van de Beierse koning Maximiliaan I en echtgenote van de latere Pruisische koning Frederik Willem IV. De Elisenbrunnen kwam tot stand tussen 1824 en 1827 naar een ontwerp van Johann Peter Cremer in samenwerking met Karl Friedrich Schinkel. Ondanks het feit dat het gebouw na de oorlog geheel herbouwd is, geldt het als een voorbeeld van neoclassicistische architectuur in Duitsland. Het paviljoen is een beschermd monument onder het Denkmalschutzgesetz Nordrhein-Westfalen.

De Schildturm (soms ook Schullthoirn of Schullturm genoemd) was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1300 en 1350 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

De Ursulinertor (ook Aldegundistor of Adalbertsmitteltor genoemd) was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.