Theater Aachen

De Harduinstor (ook Harduwinstor of Hartmannstor genoemd) was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Elisenbrunnen is een historisch gebouw in het centrum van de Duitse stad Aken. Het paviljoenachtig bouwwerk bevat een tweetal drinkwaterfonteinen die verbonden zijn met een warmwaterbron, de Kaiserquelle. De Elisenbrunnen ("Elisefontein") is vernoemd naar de Pruisische kroonprinses Elisabeth ("Elise") Ludovika van Beieren, dochter van de Beierse koning Maximiliaan I en echtgenote van de latere Pruisische koning Frederik Willem IV. De Elisenbrunnen kwam tot stand tussen 1824 en 1827 naar een ontwerp van Johann Peter Cremer in samenwerking met Karl Friedrich Schinkel. Ondanks het feit dat het gebouw na de oorlog geheel herbouwd is, geldt het als een voorbeeld van neoclassicistische architectuur in Duitsland. Het paviljoen is een beschermd monument onder het Denkmalschutzgesetz Nordrhein-Westfalen.

De Ursulinertor (ook Aldegundistor of Adalbertsmitteltor genoemd) was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Marschiermitteltor of Burtscheider Mitteltor was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Besterdertor was een stadspoort en maakte deel uit van de tussen 1171 en 1175 gebouwde binnenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De stadspoort bestaat niet meer.

De Dom van Aken (Duits: Aachener Dom), vroeger ook wel Munster van Aken genoemd, is de bisschoppelijke kerk van Aken. Otto I was in 936 de eerste van dertig koningen die in deze dom werden gekroond. Tot de oprichting van bisdom Aken in 1802 was het een kapittelkerk van het Mariastift. Het gebouw ligt aan de zuidzijde van het Katschhof, dat vroeger het centrale binnenplein van de palts was. Aan de noordkant van dit plein ligt het stadhuis van Aken. Ten westen van de Dom ligt het Domhof met een gelijkaardige structuur als het eerdere Karolingische atrium. Ten noordwesten van de Dom ligt de schatkamer van de Dom van Aken.

De Krichelenturm was een weertoren en maakte deel uit van de tussen 1257 en 1357 gebouwde buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De waltoren bestaat niet meer.

De Paltskapel is het oudste deel van de Dom van Aken en werd gebouwd in 796. De latere delen van de Dom zijn eromheen gebouwd. Met de Paltskapel wilde keizer Karel de Grote opnieuw Romeinse elementen in Aken introduceren. De hernieuwde belangstelling voor deze kunst is later aangeduid als Karolingische renaissance en kan verklaard worden uit het feit dat de levensomstandigheden voor de mensen in de 8ste en 9de eeuw verbeterden. Toen het christendom een officiële godsdienst werd, ging men op zoek naar gebouwen waarin men deze godsdienst kon uitoefenen. De multifunctionele basilica's waren hier uitstekend geschikt voor. Ze hadden, een grote, ruime, lange zaal die geen associaties had met andere godsdiensten. Ook waren ze makkelijk aan te passen en zelf te bouwen. De keuze voor de basiliek was dan ook een functionele keuze en geen liturgische. Afwijkende vormen kwamen echter ook voor, zoals de centraalbouw, waarvan de Paltskapel een voorbeeld is. Deze bouwwijze gaat terug op de traditie van het mausoleum en baptisterium en is ook aan te wijzen in klassieke tempels zoals het Pantheon in Rome.

De Wirichsbongardstor was een stadspoort die vermoedelijk gebouwd is rond de 13e of 14e eeuw en maakte deel uit van de buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. Het poortgebouw bestaat niet meer.

Het Couvenmuseum is een museum van kunst, toegepaste kunst en lokale geschiedenis in het centrum van de Duitse stad Aken in de deelstaat Noordrijn-Westfalen. Het museum is genoemd naar de Akense barokarchitecten Johann Joseph Couven en Jakob Couven en is gevestigd in het door Jakob Couven ontworpen Haus Monheim. De drie etages van het huis zijn ingericht als stijlkamers, die gezamenlijk een indruk geven van de Akense wooncultuur in de 17e, 18e en vroege 19e eeuw, en met name van de Luiks-Akense meubelstijl.

De Sint-Michaëlkerk in het centrum van de Duitse stad Aken is tegenwoordig de kerk van de Grieks-orthodoxe gemeente Agios Dimitrios. Oorspronkelijk werd de Sint-Michaël in 1628 voor de Jezuïeten gebouwd. Na de opheffing van de orde werd Sint-Michaël een rooms-katholieke parochiekerk. Sinds de kerk werd overgenomen door de Grieks-orthodoxe geloofsgemeenschap luidt de officiële naam Kerk van de Aartsengel Michaël-Sint Demetrius (Duits: Kirche des Erzengels Michael-Sankt Dimitrios, Grieks: Ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ - Αγίου Δημητρίου, Naós Archangélou Michaíl - Agíou Dimitríou).

De Marschiertor werd tot in de 17e eeuw Mies(ch)ierspforte en later ook Berseter Tor of Burtscheider Tor genoemd en was de zuidelijke stadspoort van de buitenste stadsmuren van de Duitse stad Aken. De toren behoort tot een der machtigste stadspoorten van West-Europa. De bouw ervan werd begonnen rond 1257 en waarschijnlijk voltooid kort na 1300. Met de Marschiermitteltor, ook wel Burtscheider Mitteltor genoemd, had het een tegenhanger in de binnenste stadsmuren. De Marschiertor stond in het zuiden van de buitenste stadsmuren tussen de Wirichsbongardstor (oostelijker) en de Rostor (westelijker). Tussen de Marschiertor en de Rostor bevonden zich de Kleiner Pounellenturm, Großer Pounellenturm en Karlsturm. Tussen de Marschiertor en de Wirichsbongardstor bevonden zich de Krichelenturm en twee erkers van de Akense stadsmuren.