Theater ZIMIHC Wittevrouwen

De Bouwsteen (in de volksmond ook vaak Bouwstraatschool genoemd) was een Nederlands Hervormde Gemeente School voor uitgebreid lager onderwijs (ULO), gevestigd aan de Bouwstraat 53-55 in de Utrechtse buurt Wittevrouwen . Er zat een dependance op ongeveer 400 meter van deze school, aan de Poortstraat 73. Later werd daar ook een mulo gevestigd. De school werd in 1914 gesticht, maar het gebouw bestond al langer. Het was voorheen een wijkgebouw dat eigendom was van mejuffrouw Grothe. Zij bood in 1910 de regenten aan het gebouw van haar te kopen. Indien zij er dan een diaconieschool van zouden maken, zou ze de koopsom aan hen teruggeven.De school had een christelijke identiteit, en was daarom nauw verbonden met de Nieuwe Kerk in de Bollenhofsestraat te Utrecht. De school werd in 1984 gesloten. In het gebouw is nu een theater gevestigd onder de naam Zimihc, die de school praktisch geheel in de oude staat heeft gelaten op de gymzaal na. Deze is omgebouwd tot theaterzaal. De vroegere kleuterschool achter de lagere school is nu een kindercrèche.

De Biltstraat is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, die de wijken Noordoost en Oost scheidt. De Biltstraat loopt vrijwel kaarsrecht naar het oosten en is iets meer dan een kilometer lang.

De Goedestraat is een straat in de buurt Wittevrouwen in de Nederlandse stad Utrecht. De circa één kilometer lange straat loopt van de Biltstraat richting het noorden tot aan de Griftkade aan de Biltsche Grift. De Goedestraat kruist de Fredrikastraat, Bouwstraat, Gildstraat, Zandhofsestraat, Griftstraat, Klaverstraat, Bollenhofsestraat en de Grasstraat. In de straat bevinden zich voornamelijk woonhuizen. De Goedestraat 14A-36K bestaat uit 30 woningen die gezamenlijk een gemeentelijk monument vormen. Dit Goedehofje betreft een hofje uit 1854 en is voor protestantse bewoners gesticht door de Vereeniging tot Verhuring van Woningen aan de Arbeidende Klasse. De Goedestraat bestond al voor deze stichting en was toen een landweg door hoofdzakelijk agrarisch gebied. Met de bouw van het hofje kwamen er nieuwe woningen en gaandeweg werd meer grond langs de straat verruild voor huizenbouw. Tot 1889 werd de straat overigens de Goedesteeg genoemd.Enkele ondernemers vestigden zich ook in de Goedestraat. Een voorbeeld zijn de panden aan de Biltstraat 74/ Goedestraat 2 en 4. Hier bevond zich vanaf 1908 een van de oudste garages van Utrecht; tegeltableau's in de gevels aan de Goedestraat herinneren er nog aan.Tijdens de Tweede Wereldoorlog, juni 1943, werden de Goedestraat en directe omgeving getroffen door een neergeschoten Engelse Lancaster-bommenwerper. Er vielen hierdoor in totaal 10 doden waaronder 5 van de 7 bemanningsleden van de bommenwerper. Tal van huizen raakten beschadigd.Achter de bebouwing aan de oostzijde van de straat ligt de openbare binnentuin Bikkershof.

De Poortstraat is een straat in de Nederlandse stad Utrecht in de wijk Wittevrouwen, die loopt vanaf de Biltstraat tot aan de Alexander Numankade. Zijstraten van de Poortstraat zijn de Hoefsmederijstraat, Veeartsenijpad, Bollenhofsestraat (deze kruist de Poortstraat) Griftstraat, Zandhofsestraat, Gildstraat (deze kruist de Poortstraat), Ooftstraat, Palmstraat (deze kruist de Poortstraat) en de Bouwstraat. De school aan de Poortstaat hoek Bollenhofsenstraat heeft diverse denominaties meegemaakt. Zo was dit eerst een Openbare Lagere School met een dependance van de school De Bouwsteen erbij in. En later werd dit de R.K. basisschool "St Willibrordus". Nu is het een Jenaplan basisschool. Het huis naast de school op nummer 71 was van het hoofd van de ernaast gelegen school. De Poortstraat kenmerkte zich vroeger door de vele herenhuizen veelal met een souterrain en ook was de straat rijk bedeeld met winkels. Thans is de middenstand grotendeels vertrokken en de herenhuizen die toentertijd door één gezin werden bewoond, worden nu grotendeels door meerderen gezinnen alsook door vele studenten bewoond en de Poortstraat is zijn allure van vroeger grotendeels kwijt.

Wittevrouwen is een buurt gelegen in de wijk Noordoost van de Nederlandse stad Utrecht. In vroegere eeuwen was Wittevrouwen een buitengerecht binnen de stadsvrijheid. Tevens was het vanaf 1573 tot 1795 een wijk onder deze noemer, die in de opvolgende periode tot 1898 Wijk I heette.

De Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopnemingkerk, ook bekend als de Biltstraatkerk, was een rooms-katholieke kerk aan de Biltstraat in Utrecht.

De Stevensfundatie was een hofje in Utrecht. Slechts enkele woningen zijn bewaard gebleven waardoor het niet meer als hofje herkenbaar is. Gerardus Hendrikus Stevens bepaalde bij testament van 18 juni 1853 dat een deel van zijn nalatenschap zou moeten worden aangewend voor de oprichting van vrijwoningen voor protestantse ambachtslieden. Na zijn dood kochten de beheerders van de Stevensfundatie een stuk grond van het Heilige Kruisgasthuis aan tussen de Kruissteeg (vanaf 1869 Kruisstraat), de Biltstraat, de Stadsbuitengracht en de Gasthuisstraat, waar zich de Breyerskameren bevinden. In 1860 werden op dit terrein 50 woningen gebouwd op een binnentuin. De architect S.A. van Lunteren kwam uit een familie van tuinders. Het hofje werd volgens die tijd moderne hygiënische maatstaven gebouwd. Tijdens een uitbraak van cholera in de Gasthuisstraat viel in de Stevensfundatie slechts één dode. De bepaling dat de huizen bedoeld waren voor mannelijke ambachtslieden werd strikt nageleefd: als een man overleed, moesten zijn vrouw en kinderen het hofje verlaten terwijl een man die weduwnaar werd mocht blijven. De regels zijn in de jaren 30 versoepeld. Door de komst van de Rijkshogereburgerschool in 1866 en concertgebouw Tivoli in 1871 was de Kruisstraat een drukke straat geworden en de gemeente wilde de straat verbreden. Plannen hiertoe werden in 1935 ingetrokken maar in 1955 alsnog uitgevoerd. Hierdoor moest de Stevensfundatie terrein inleveren: één fundatiewoning werd afgebroken en het voorterrein verkleind. Het ijzeren hek werd vervangen door een laag muurtje. Het gebouw Tivoli werd in 1955 afgebroken en de gemeente was van plan een nieuw cultuurcentrum te bouwen op de plaats van de Stevensfundatie. De fundatie (stichting) vroeg hiervoor 500.000 gulden en in 1959 werd de gemeente eigenaar. De fundatie bouwde vervangende woningen in Zuilen. Inmiddels waren de plannen van de gemeente weer gewijzigd en werd het terrein niet aangewend voor Tivoli. Het hofje werd bewoond door studenten en oorspronkelijke bewoners. Ondanks protesten werd in 1968 begonnen met de sloop van het merendeel van het hofje, dat plaats maakte voor een parkeerplaats. In 1986 werden hier een parkeergarage en etagewoningen gebouwd. De stichting Stevensfundatie verkocht in 1988 haar woningen in Zuilen maar bleef bestaan en keert incidenteel uitkeringen uit. Een tweetal waterpompen van de Stevensfundatie zijn hergebruikt en vormen naast de Jacobikerk een rijksmonumentale waterpomp.

De Deken Roesstraat is een straat van de Nederlandse stad Utrecht in de wijk Buiten Wittevrouwen. Deze circa 100 meter lange vrij smalle straat loopt vanaf de Sweelinckstraat tot de Adriaanstraat. De Sweelinckstraat die van de Biltstraat komt gaat over in de Deken Roesstraat maar zwenkt ook rechtsaf en vormt zo een Y met de Deken Roesstraat. De Deken Roesstraat heeft geen zijstraten. De straat is vernoemd naar monseigneur Th. S. Roes deken van Utrecht.

Het Vrelinghuis is een Nederlandse abortuskliniek aan de Biltstraat 423 in Utrecht. Het Vrelinghuis is gevestigd in de Stadskliniek Utrecht en is gespecialiseerd om zwangerschapsafbreking (abortus) uit te voeren tot en met 22 weken. Het Vrelinghuis is aangesloten bij de Stichting Samenwerkende Abortusklinieken Nederland (StiSAN). Ook onderhoudt het Vrelinghuis samenwerking met het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMC Utrecht). De kliniek wordt beheerd door de Stichting voor Hulpverlening bij Zwangerschapsonderbreking Utrecht en Omgeving, opgericht op 10 december 1970 met als doel om op verantwoorde wijze zwangerschappen te kunnen beëindigen. De kliniek begon haar werkzaamheden in 1972.

Biltstraat 62A-68Bis is het adres van een monumentaal woonwinkelpand in de Nederlandse stad Utrecht. Het pand is in 1939 aan de Biltstraat gebouwd naar ontwerp van de architect Albert Jan Feberwee. Aan de bouw gingen grote discussies in de gemeenteraad vooraf. De realisatie betekende de eerste flat of stapelwoning in Utrecht. De aanbesteding uit 1939 beschrijft de bouw van vier winkelhuizen en twaalf woningen. Het gebouw heeft op de begane grond winkelruimtes. Daarboven bevinden zich vier woonverdiepingen met balkons en ijzeren hekwerken. De gevels zijn vormgegeven in gele of geglazuurde baksteen en beton waarbij de vensterpartijen voorzien zijn van ijzeren rechthoekige kozijnen. Het dak bestaat uit een schilddak in overstek met dakkapellen. Aan de achterzijde van het bouwwerk bevindt zich een uitgebouwde glazen liftkoker. De bouwstijl van het gebouw wordt gekarakteriseerd als verwant aan de Nieuwe Haagse School met expressionistische kenmerken. Het gebouw werd in 2001 aangewezen als rijksmonument.

Melkinrichting De Landbouw was gevestigd in een monumentaal pand uitgevoerd in jugendstil dat zich nog bevindt in de Obrechtstraat op nummer 10-14 nabij de Biltstraat in de wijk Wittevrouwen in de Nederlandse stad Utrecht. Deze melkinrichting heeft dienstgedaan van ongeveer 1880 tot 1937, aan het hoofd van deze melkinrichting stond directeur de heer A. Huis in ’t Veld. De melkinrichting bood werk aan een groot aantal mensen en men beschikte zelfs over een laboratorium. De melkinrichting had drie filialen waar de geproduceerde melk werd verkocht: de Jacob van Ruisdaelstraat 28, Vleutenseweg 175 en de Korte Jansstraat 10. Op woensdag 8 maart 1939 was er een openbare vrijwillige verkoping en werd de inventaris van de melkinrichting De Landbouw verkocht.

De Rijks Hogere Burgerschool te Utrecht is een voormalige school in de Nederlandse stad Utrecht. Het schoolgebouw is gelegen aan de Kruisstraat, en het pand is een van de rijksmonumenten in Utrecht. De school is opgericht in 1866 als een van de eerste hogereburgerscholen, die na de Schoolwet van 1863 zijn opgericht. De school heeft voortbestaan tot 1968. Bekende oud-leerlingen zijn onder meer Felix René Mari Ausems, Willem Bronkhorst, Willem Theodoor Cornelis van Doorn, Arie Jan Haagen-Smit, Wim Harzing, Henk van Hoorn, Leonhard Elisa Lanjouw, Theodoor van Lelyveld en Kees Zijlstra; en onder de oud-leraren waren Johannes Godfried de Jongh, Herman Jordan (pedagoog) en Cornelius Marius Kan. Het gebouw is ontworpen door de architect Cornelis Vermeijs, die jaren directeur was van de gemeentewerken van Utrecht. Het oorspronkelijke ontwerp is uitgevoerd in een eclectische stijl, en de uitbreidingen in 1905 en 1910 aan de zuid- en achterzijde zijn in een hiermee verwante stijl uitgevoerd.