Barlaeus Gymnasium

De Industrieschool voor Vrouwelijke Jeugd was een onderwijsinstelling in Amsterdam en voorloper van de latere (mode-) Akademie De Schans.

Nail House (synoniem van holdout, zich staande houden) is een kunstwerk, dat in 2015 en 2019 tijdelijk opgesteld stond/staat in Amsterdam. Het is opgetrokken naar voorbeeld van een spijkerhuis of nagelhuis. Het is een creatie van kunstenaar Leonard van Munster. Hij protesteerde met zijn huisje tegen lege, braakliggende plekken in de stad, terwijl hij zijn kunst in de openbare ruimte niet kwijt kon. Nail House werd in 2015 geplaatst bij een bouwput aan de Schinkelhaven. Daar was een gelijknamig verzorgingstehuis afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. Het terrein stond langdurig leeg. In 2016 kreeg de kunstenaar bericht dat hij het kunstwerk onmiddellijk moest weghalen, want er werd ineens vaart gezet achter de nieuwbouw. Een alternatieve plaats werd niet gevonden en het kunstwerk werd opgeslagen. De kunstenaar zag in 2019 zijn kans schoon om het wederom op te stellen op een bouwplaats. De panden Brouwersgracht 155-157 waren afgebroken (van 155 staat alleen de voorgevel er nog overeind in verband met de monumentstatus), maar nieuwbouw wilde niet vlotten. In samenwerking met de naastgelegen kunstgalerie Van Zijll Langhout Contemporary Art (161) en het Mondriaanfonds plaatste Van Munster zijn Nail House op de reeds aanwezige begane-grondvloer. De galerie had net een expositie over nog te bouwen kunstobjecten en foto’s van Van Munsters kunstobjecten die of gesloopt zijn of op de nominatie staan om dat lot te ondergaan. Van Munster protesteerde toen al jaren tegen het kunstbeleid of juist het ontbreken daarvan binnen de gemeente Amsterdam. In juli 2019 dook het gebouwtje op op een omheind braakliggend bouwterrein ten zuiden van Paradiso aan de Weteringschans. Het kunstwerk bestaat uit een “huisje met bewoners”, dat weerstand biedt aan haar omgeving. Alles rondom het huisje is weggebroken en afgegraven, maar ’s avonds brandt er licht. Van Munster zei zelf dat hij inspiratie had opgedaan uit foto’s van een bijna voltooide snelweg in China, waarvan voltooiing jarenlang werd opgehouden doordat een eigenaar weigerde te vertrekken en te verkopen. Het kunstwerk vertoont gelijkenis met kunstwerk Under Heaven 03 van dezelfde kunstenaar. Dat is een huisje dat midden in een vijver staat.

Eberhard van der Laan is een artistiek kunstwerk(je) in Amsterdam-Centrum. Het werk van de hand van Street Art Frankey kwam na een opdracht van poptempel Paradiso aan de Weteringschans. Die kunstenaar, kortweg Frankey, luistert begin 21e eeuw het Amsterdamse straatbeeld op met allerlei kleine kunstobjecten. Frankey kwam voor Paradiso op de grens van september/oktober 2019 met een beeltenis van de in 2017 overleden burgemeester Eberhard van der Laan. Het beeldje laat een beetje achterover zittende Eberhard zien, die tevreden lijkt uit te zien over de stad (zijn blik is naar de binnenstad gericht). Frankey liet zich inspireren door een interview dat eerder met Van der Laan werd gevoerd in De Balie, een gebouw, dat een paar meter noordelijker staat van Paradiso. In het beeldje staat de tekst gegraveerd "Mooi stadje, hè", wederom een verwijzing, dan naar de tekst van Van der Laan vlak voor zijn overlijden: "Zorg goed voor onze stad en voor elkaar". Het beeldje staat linksboven op de toegang van Paradiso en werd geplaatst rond 3 oktober 2019 (Van der Laan overleed 5 oktober 2017).

The small museum is naar eigen zeggen het kleinste museum van Amsterdam en Nederland, en wellicht ook van de wereld. Het is gevestigd aan de buitenzijde van popzaal Paradiso aan de Weteringschans in Amsterdam-Centrum. Het is een pop-upmuseum dat artistieke kunstwerken tentoonstelt waartoe Paradiso opdracht heeft gegeven en die te maken hebben met populaire cultuur. The small museum bestaat uit een (verlicht) zwart opstapje van twee treden waarop haar naam staat en een vitrinekastje daarboven waarin het kunstwerk zich bevindt. Dit kastje vond haar oorsprong als plaats waar de datum en tijd van diensten van de voormalige kerk werden aangekondigd. De kunstwerken zijn slechts voor een korte tijd te zien, soms ook is het museum even weg. Voorbeeld in 2018-2019: 3 november 2018-15 december 2019: Tiny triptych I van Annegien van Doorn 15 december 2018-29 januari 2019: Tiny triptych II van Simon Wald-Lasowski 4 februari 2019 – 5 maart 2019: Tiny triptych III van Adrian (Woods) en Gidi (van Maarseveen) 27 augustus 2019 – 24 oktober 2019: The new punk no. 2 Beste Matthijs van Jordy Koevoets

Paradiso is een uitgaansgelegenheid aan de Weteringschans, vlak bij het Leidseplein, in Amsterdam. Paradiso is vooral bekend als poppodium; vele bekende namen traden hier op. De grote zaal van Paradiso heeft een capaciteit van 1.500 bezoekers. Op de eerste verdieping bevindt zich nog een kleine zaal met een capaciteit van 250 personen. Met enige regelmaat vinden er ook optredens plaats in de kelder.

Diversity in bureaucracy is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Centrum. Het kunstwerk bestaat uit twee gebouwhoge muurschilderingen van de hand van Judith de Leeuw, indertijd 26 jaar oud. Ze wilde door middel van de schildering wijzen op klassenongelijkheid en verborgen racisme tegenover saamhorigheid. Ze liet zich daarbij inspireren door bijvoorbeeld de Black Lives Matter-beweging, de documentaireserie Klassen van HUMAN uit 2020/2021 en het etnisch profileren door de Belastingdienst. De Leeuw beeldde tweemaal een door haar ondervraagde Surinaamse ballerina af, die door haar bewegingen allerlei gemeentelijk documenten en nota’s de lucht in laat dwarrelen. Bijzonder aan de schildering is dat er verf is toegepast die lucht reinigt (Airlite-verf). Het werk kwam voort uit de vraag van de Gemeente Amsterdam om haar muurschildering van Amy Winehouse (Fokke Simonszstraat) opnieuw te zetten. Deze mural uit 2016 was door diezelfde gemeente witgekalkt, maar de buurt bleef vragen om terugkeer. In overleg met de gemeente kon ze haar beeltenis weer over de inmiddels geplaatste tags schilderen, maar de afbeelding zou ze dan na maximaal drie jaar weer moeten overschilderen. Ze voelde daar niets voor, tegelijkertijd brak de coronapandemie uit en zat De Leeuw thuis met een infectie. Desalniettemin ging ze op zoek naar een nieuwe plaats voor een muurschildering en vond die op de zuidwand van het Kleine-Gartmanplantsoen. Woningbouwvereniging De Alliantie ging akkoord. De subsidieaanvraag bij het Amsterdams Fonds voor de Kunsten leverde de afgebeelde muurschildering. Hij werd op 24 maart 2021 onthuld door wethouder Touria Meliani in bijzijn van de kunstenaar. Het werk volgde op een muurschildering in Rome (Outside in voor de lhbtq-gemeenschap). Het werd opgevolgd door een nog grotere mural op een muur van een ziekenhuis in Padua (35 bij 40 meter).

Brug 198 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. Het is een van de minst opvallende bruggen van Amsterdam. Ze is gelegen in het Kleine-Gartmanplantsoen en overspant de Lijnbaansgracht ter hoogte van de Leidsekruisstraat. De Lijnbaansgracht duikt hier naar wens van de gemeenteraad in 1913 onder genoemd plantsoen, de Stadsschouwburg en het gedeelte nieuwbouw van de Melkweg. Het bouwwerk heeft de vorm van een zeer lange duiker. Het ontwerp dateert van 1910 en komt van de Dienst der Publieke Werken en is zeer vermoedelijk van Jo van der Mey. Ook Piet Kramer zou er enige bemoeienis mee gehad hebben. Het bouwwerk is onopvallend op het plein aangezien de noordkant van die brug naadloos aansluit bij dat plein. De zuidkant laat een typisch Van der Mey-ontwerp zien, in aanloop naar de Amsterdamse Schoolstijl met veel baksteen. Wat wel opvalt is de verlichtingspilaar annex pyloon midden op de brug boven op de pijler, gebouwd met vertanding en weggewerkt tussen de siersmeedijzeren balustrades. Verder opvallend gezien vanaf het water zijn de hoekige walkanten, waar normaliter voor een vloeiende lijn werd gekozen. Beide landhoofden zijn nog versierd met twee schilden met de drie Andreaskruisen van Amsterdam.

Het complex Stadhouderskade 31-35 is een complex herenhuizen aan de Stadhouderskade/Singelgracht in het Museumkwartier te Amsterdam-Zuid. De vijf gebouwen lijken uiterlijk sterk op elkaar, ze zijn gebouwd volgens een ontwerp van aannemer, timmerman en architect Nicolaas Wezel. Hij ontwierp ze voor grondeigenaar A.H. De Klerk, die hier grond had aangekocht. De woningen werden eerst nog afgekeurd, want ze sloten nog niet goed aan op het Liernurstelsel. Architect Willem Langhout was betrokken bij de verkoop van minstens twee woningen, maar dan in de hoedanigheid van makelaar. De huizen zijn gebouwd in de eclectische bouwstijl en bestaan uit een souterrain, twee bouwlagen en zolders. Ter plaatse van de nummer 34 en 35 zijn een derde etage bijgebouwd, waarschijnlijk te danken aan de verschillende eigenaren. De gebouwen hebben een aantal bijzonderheden: ze zijn niet aansluitend gebouwd met het gebouw Stadhouderskade 30; er zit een onbebouwd stuk tussen in de vorm van een taartpunt; ze zijn te omschrijven als laagbouw ten opzichte van relatieve hoogbouw op de nrs. 30 en Stadhouderskade 36-39 (Museum Pension); de gebouwen 29a en 30 zijn opgetrokken uit baksteen en hebben dan ook de baksteenkleur; de nummer 31 en 35 zijn alle bepleisterd wit; de ramen van de vijf gebouwen hebben alle dezelfde boogvormige versieringen; ronde bouwvorm naar huisnummer 30, alsof hier een straathoek gepland was. Op nummer 34 is enige tijd de Algemene Bond van Politiepersoneel gevestigd geweest, maar de gebouwen dienden veelal tot luxe woningen en/of dokterspraktijken. Op nummer 31 is in 2015 al jaren een horecagelegenheid gevestigd.

Blauw Jan is een verzameling bronzen beelden geplaatst op het Kleine-Gartmanplantsoen. De maker is Hans van Houwelingen.

Het gebouw Stadhouderskade 30 is een pand aan de Stadhouderskade/Singelgracht te Amsterdam-Zuid. Het gebouw is neergezet waarschijnlijk naar een ontwerp van Willem Langhout, die hier in de buurt meer gebouwen heeft neergezet en ontworpen. Het woonhuis heeft vier etages en een zolderverdieping. Het gebouw valt op aan de Stadhouderskade vanwege: een ronde erker op de eerste en tweede etage, die op de derde etage overgaat in een balkon; de zuidelijke gevel bevat niet alleen de ronde erkers en balkon, maar is zelf ook gebogen op de begane grond tussen de huisnummers 30 en 31 is door een bocht in de Stadhouderskade alhier een niet-bebouwde ruimte ontstaan in de vorm van een taartpunt. aan de achterzijde van nummer 30 is een uitbouw neergezet, die niet geheel rechthoekig is, eveneens als gevolg van de bocht. Het principe van de erker(s) die een balkon ondersteunt is terug te vinden in Langhouts ontwerpen voor Keizersgracht 18 en Frederiksplein 12. Volgens een plattegrond van de gemeente zou hier D. van Eijk gewoond hebben, een bankier en lid van Provinciale Staten, die in 1911 het gevang in moest vanwege fraude. In de jaren zestig van de 20e eeuw was hier gevestigd Rosenberg's im/export, die dat verzorgde voor Côte d'Or.

De Weteringschans is een straat in het centrum van Amsterdam, die het Kleine-Gartmanplantsoen nabij het Leidseplein met het Frederiksplein verbindt. De straat werd in 1872 vernoemd naar de Weteringpoort en de Boerenwetering (zoals ook de Weteringbuurt en het Weteringplantsoen).

De ondergrondse fietsenstalling Leidseplein is een fietsparkeergarage aan het Leidseplein en gelegen onder het Kleine-Gartmanplantsoen in Amsterdam. De aanleg maakte onderdeel uit van de herinrichting van het Kleine-Gartmanplantsoen en de vernieuwing van het Leidseplein en omgeving. De stalling werd op 28 mei 2021 geopend.