Kooipark

Station Leiden-Heerensingel is een voormalig spoorwegstation aan de spoorlijn Hoofddorp - Leiden Heerensingel, onderdeel van de Haarlemmermeerspoorlijnen van de HESM). Het stationsgebouw werd gebouwd in 1911 en gesloopt in 1970. Het werd ontworpen door architect Karel de Bazel (1869-1923). Het kopstation lag aan de Herensingel aan de rand van de Leidse binnenstad, ter hoogte van de Kooilaan. Tijdens het interbellum kwam het tussen de nieuwbouwbuurten De Kooi en Noorderkwartier in Leiden-Noord te liggen. Het station, waarvan de naam Leiden Heerenpoort in de jaren twintig veranderd werd in Heerensingel, werd geopend op 3 augustus 1912. Het werd voor reizigersvervoer gesloten op 1 januari 1936. Na sluiting van de spoorlijn naar Hoofddorp werd deze opgebroken. Alleen het emplacement Leiden Heerensingel met de verbinding naar station Leiden werd pas op 1 februari 1972 gesloten. Hier was vanaf 1936 alleen goederenvervoer, vanaf de jaren vijftig met dieseltractie.

De Herensingel is een singel en straat langs de noordoosthoek van de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De singel ligt tussen de Oude Herengracht en de Oude Rijn en werd in 1644 gegraven. Gezien van west naar oost ligt de singel tussen de Maresingel en de Zijlsingel. Het water scheidt de binnenstad van de volkswijken Noorderkwartier en De Kooi in Leiden-Noord. De straat ligt aan de buitenzijde van de singel. Aan de binnen- of centrumzijde ligt geen doorgaande straat direct langs het water, omdat hier de stadswallen en bolwerken lagen. Nadat deze hun functie verloren hadden, werd op een van de bolwerken in 1828 de rooms-katholieke begraafplaats Zijlpoort gerealiseerd. Op de hoek van de Oude Rijn en de Herensingel staat de Zijlpoort, een van de twee overgebleven stadspoorten. Op de hoek van de Herensingel en de Kooilaan stond tot 1970 het station Leiden Heerensingel, het zuidwestelijke eindpunt van de Haarlemmermeerspoorlijnen, dat overigens al in 1936 werd gesloten voor reizigersvervoer. Aan de noordzijde van de singel ligt de zogenaamde Herensingelkerk.

De Kooi is een wijk in de Nederlandse stad Leiden, in het district Leiden-Noord. De wijk dankt haar naam aan een vroegere eendenkooi. De wijk wordt in het noorden begrensd door de Slaaghsloot, in het oosten door het water van de Zijl, in het zuiden door de Oude Rijn en in het westen door de Kooilaan en de Herensingel. De grond waarop de wijk is gebouwd, aan de lage zijde van de Rijn, behoorde tot de annexatie van 1896 toe aan Leiderdorp. Woningcorporatie Werkmanswoningen bouwde rond de huidige Celebesstraat woningen van de architecten W.C. Mulder en B. Buurman. Het gedeelte dat nu bekendstaat als De Oude Kooi was rond 1920 het eerste grote sociale woningbouwproject van Leiden. De woningen die er gebouwd werden, waren kwalitatief beter dan de woningwet uit 1901 voorschreef. Het Kooipark is deels een ontwerp van Dudok. De architecten Jesse en J. Splinter ontwierpen in De Kooi diverse huizen voor woningbouwvereniging De Eendracht. De straten in de wijk zijn voornamelijk genoemd naar geografische locaties in de voormalige Nederlandse koloniën. Deze naamgeving werd geïnspireerd door de aanwezigheid van de buitenplaats "Nippon" aan de Lage Rijndijk, die haar naam had gekregen van de Japankenner Philipp Franz von Siebold. Belangrijke straten zijn de Kooilaan, Sumatrastraat en Lage Rijndijk. De drukke Willem de Zwijgerlaan snijdt de wijk pal ten noorden van winkelcentrum Kooiplein in twee delen.

Begraafplaats Zijlpoort is een rooms-katholieke begraafplaats in Leiden die in 1828 in gebruik is genomen op het voormalige bolwerk bij de Zijlpoort.

De Schrijversbrug is een ophaalbrug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug maakt deel uit van de Zijlsingel en ligt nabij de Zijpoortsbrug en de Zijlpoort. De naam refereert aan de 'schrijvers' die in het bijhorende accijnshuisje werkten en het aantal en type van de goederen noteerden die de stad binnenkwamen en waarover accijns moest worden betaald. De eerste brug op deze locatie werd in 1659 gebouwd. De huidige brug dateert van 1940. De Schrijversbrug is een van de weinige bemande bruggen in Leiden. Vanuit hier worden ook de Haagsche Schouwbrug, de Stevensbrug en de Sumatrabrug op afstand bediend.

De Zijlpoortsbrug is een ophaalbrug over de Herensingel in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden.

De Willem de Zwijgerlaan is een stadsweg in de Nederlandse stad Leiden. De laan verbindt de Oegstgeesterweg naar Oegstgeest en de Schipholweg langs station Leiden Centraal richting de A44 in het westen met Leiderdorp en de provinciale weg N445 richting de A4 in het oosten. De Willem de Zwijgerlaan loopt in zijn geheel dwars door de wijk Leiden-Noord, waarvoor het de belangrijkste ontsluiting vormt, evenals voor de noordelijker gelegen Merenwijk. De laan is vernoemd naar Willem van Oranje, ook wel De Zwijger genoemd.

De Zijlpoort is een stadspoort in Leiden, Zuid-Holland, Nederland. De poort is in 1667 in classicistische stijl opgetrokken volgens een ontwerp van de Leidse bouwmeester Willem van der Helm en voorzien van beeldhouwwerk van Rombout Verhulst. De klok is in 1668 gegoten door Hemony. Doordat de poort zowel op de stadswal als op de brug ervoor moest aansluiten, heeft het gebouw de vorm van een parallellogram. De Morspoort en de Zijlpoort zijn als enige twee overgebleven van de oorspronkelijk acht poorten. Langs de Zijlpoort stroomt, vanaf het nabijgelegen riviertje de Zijl, de Oude Rijn de stad Leiden binnen. De Oude Zijlpoort, de voorganger van de Zijlpoort stond 300 meter westelijker aan de Haarlemmerstraat, tussen de Koestraat en het Havenplein; daar was de oude stadsmuur. In de loop der tijd heeft de Zijlpoort, en dan met name de zaal boven de doorgang, verschillende functies vervuld: begin achttiende eeuw vergaderden de rederijkers er, vanaf 1736 was er een school voor arme kinderen gevestigd, en in de negentiende eeuw werden er stadsgoederen opgeslagen. In het laatste kwart van de twintigste eeuw is de Zijlpoort tweemaal grootscheeps gerenoveerd. Tijdens de laatste renovatie, in de jaren negentig, zijn aan beide zijden van de poort steunende constructies aangebracht. Sinds 1999 is in een van deze constructies een horecagelegenheid gevestigd. Naast de Zijlpoort ligt sinds 1828 de gelijknamige begraafplaats. De poort is sinds 1968 een rijksmonument.

De N.V. Koninklijke Nederlandsche Grofsmederij was een metaalbedrijf in de Nederlandse stad Leiden. Het bedrijf omvatte diverse afdelingen: naast een grofsmederij een ijzergieterij, een machinefabriek, een constructiewerkplaats, een kettingfabriek en een scheepswerf. De onderneming heeft bestaan van 1836 tot 1978. Er bestonden twee hoofdvestigingen: de oorspronkelijke, gelegen aan de Zuidsingel nabij de binnenstad, en een in 1898 nieuw gebouwde kettingfabriek annex gieterij in De Waard. In 1913 werd een terrein aan het Buitenspaarne te Haarlemmerliede in gebruik genomen voor de bouw van casco's voor schepen.

Het Ankerpark is een park in de Nederlandse stad Leiden. Het park is gelegen langs de Zijlsingel tussen de Zijlpoort en het terrein van de voormalige Meelfabriek. Het is alleen te bereiken via enkele bruggetjes over de Binnenoostsingel, een deel van de nog aanwezige binnenvestgracht aan de stadszijde. Het park is aangelegd in een gereconstrueerde traditionele vestingwalvorm met een dubbele rij kastanjes als singelbeplanting. Op deze plek stond vroeger de Leidse asschuur, die naderhand werd vervangen door een uitbreiding van de Grofsmederij, die bestaan heeft tot 1978. Het bedrijf werd gesloopt en op het schiereiland aan de Zijlsingel werd in 1979 het huidige park aangelegd, waarvan de naam nog herinnert aan het product waarmee de Grofsmederij een eeuw voordien de lof van de Marine oogstte. De aanleg van het park vond plaats in het kader van het Leidse 'Groene singels beleid' dat sinds 1932 wordt uitgevoerd.

Het Noorderkwartier (benaming voor de 'noordelijke wijk') is een wijk in de Nederlandse stad Leiden, in het district Leiden-Noord. De wijk wordt in het noorden begrensd door de Slaaghsloot, in het zuiden door de Maresingel en de Herensingel, in het westen door de Gooimeerlaan en de Driemanschapskade en in het oosten door de Kooilaan. De Willem de Zwijgerlaan snijdt de wijk in twee delen.

De Sumatrabrug is een ophaalbrug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug heeft zijn naam te danken aan het feit dat hij in het verlengde ligt van de Sumatrastraat en toont gelijkenissen met de Wilhelminabrug en de Churchillbrug die ook in Leiden liggen. De brug dateert uit 1977 en verbindt de Leidse wijk De Waard met De Kooi. De brug is groen geschilderd en wordt bediend vanuit de bedieningspost bij de Schrijversbrug.